Tíminn - 11.05.1969, Blaðsíða 2

TÍMINN
SUNNUDAGUR XI. maí 1969.
MEBX NBTDHVM
Flowers bannfærðir
í sjónvarpinu
Það, seon mesta atlhytgli vakiti
á m i@nætuiriskie(mimituinánini,
„Vettvamigur ungatPólllksins,“ var
tivámæl'aíliauist aifar vandaður
fluitiniinigur FHawers á Píla-
grlímiaacóir.mum úr 'J^arantousier
eftir Wiagmer siam í fOufamimgi
Flllowens nieifmsit „Jeisnis Krilsit-
ur.“ Þeasi nýja úibsetmimig á
vertoinu var aiSldiáanHegia vel
@e<rð, oig var aulðttieiyTt, a@ ihHjóm
ileiilkiages'tir teumnu vel a@ meta
óva'naieigt firaimiliag Flowiens. Er
kom að því, að aitniði firá þessaird
stoemimitian. slkyilidi továtomymdað
Jón Þórarinsson
— Flowers misþyrma klassisku
verki.
%riir sijóawarpdlð, óltoyáðu Flliow-
ers alð ifilyibjia Pfflagrímatoóri'nn,
og vintdsit engdinm ttiiafa neibt við
það að aibhuga, en þagar al-
gerllega þafði verið genigdð frá
uppbötounnd, brá siwo fiurðulega
við, að Jón Þórariimssan,, for-
stlöðuimiaður Lista og sfcemmti-
dieiOidar sjónvarpsinis lagði ai-
gert þann við því að þessi túlík
uin Fiowers á verfci Wagners
yrði sýint í Sjóovarpinu. Það
verður elkllai anmiað sagt en að
'h'ér sé uim fiuirðuiega afstöðu
að ræða otg mikdllis ósamraemSis
gætd í þessuim efinum hjá Hljóð
varpi og Sjónvarpi. Efckert er
tofit við það að afihuiga þó Hlijóð
varpið filybji nútíma útgáfiur
af Hassískuim vei'Oaum. Tökum
sem dæmi filuitning HOijóma á
pfamiólkionisert mio. 1 efbir Tehai-
toowsky (Að tovöldi daigs) þessi
fOutruimgur HOIjómia vair ban,nr
aður í Sjónivairpinu, en tón-
Mlsbadeiiid H'l'jóðiv,arpisi'nis hafði
afibur á móbi eklkerjt við tonn
að aifihuga. Vegma þeæa atburð-
ar toom ég að niáOi við for-
srwarsmanm Plowers, Karl Sig-
ihiwatssoni. /
— Hwaða skýriinigiu gaf Jón
Þórairiinisison á þessu banmii á
iflllulfinimgi yOdtoar?
— Hamn sagði að þefita værí
mdisiþynming á HasSíslku vedtoi.
Að oOflkar dióml eir það hreim
fjamstæða. Við benuim, milHia virð
inigu fiyirdr þessu stónfienigdega
tónverOoi Wagmens. Við lögðum.
áOcafilega miHa vininu í útsetn-
inigiuma og æfimigar, aOOir voru
samtatoa í að gena siibt bezta,
ég var t.d. heiOa viku að stúd-
era Pfflagrímatoóri-nin af Wl'j'óm-
pOlöbu, oig Olegigja d-rög að út-
seitnimigumni, svo er mianud sagt
að þetfia sé miisþyrmimg.
Sjánvarpið kynraiir ýmsar nýj
ar stefinur í lljóðliist, máfliaraO’ist
oig fO. en þegaæ pop-múisík á í
Hut, er sebt á ötotour b'amn. Að
mdinu vdti er hér um geysiOiega
þrlönigsý.nli að ræða.
Þetita siagði Karll Siiglhvatss.,
það mætti bæta því við, að
það væri ánægjuOeigt, ef Sjóm-
do“, Please, p-lease me“ o. ffl. Afitur á mióti er að ölQiu Oeýti
mij'ög vamdað tdfl L.P. piatnammia
r/’ *f ‘ i f em þeir eru að vlnm-a alð eirnmi
P5 P® Jj1111™ slkri uim þessar cmumddr o-g ffipP1 ,
stefmia að þvi að gefa hama út
í júrní mJk. - ■■ • v.--
bí ^ C:.&' : . ■■ Af væmbanlie'gum plötuim hjá
FáOtoaniuim miá nef-na L.P. plötu
éjStg&L . með Hoilfliiies þar sem þedr
Pt?., fflEBm filybja llög etftir Bob Dyian, þá
er oig væntanllegar tveggj aliaga
jjjm plötur mieð Tom Jomies og Man-
W ) v fired Manm. Jn|
íslenzk alþýðulög ..
|k frá Tónaútgáfunni
Nýflega toom á martoaöim,n
pflaitá, þar sem Jóbamm Kom-
ráðbson og Kri'stiimm Þorsteimss. ! symigja samam fdmm M. aflþýðu-
isB J Erla Stefánsdóttir
Karl Sighvatsson,
— geysileg þröngsýni
varpið tæflci HLjóðvarpið tdll fyr
inmynidar í þeissum efnum.
Sjónvarpsþáttur með Erlu.
Ería Stefám'sdóttir er þegar
orðdm kumm fiyrir söcug simm af
hflijómipllötum. Nú fyrir h'eflgina
var tácim upp með henmi þábt-
ur í Sjónvarpiou. Meðál lag-
amma, seirn Oiúrn syngur er ,,Un-
Obange melody“, Tbe giríl
from Ipamiima“ og „Við ariin-
eld.“ Hljómsveitin., sem leiOour
með 'honind, er hin vígalegasta,
en bama stoipar Gunnar Þórðar-
son _ Jóbanm Jóhammsson, Pét-
ur Östflu.nid og Kairl Siigflivaits-
som. /
Ný plata með Beatles.
Ný tvegg'jialaiga pflata með
„Tbe Beables" kom mýlega í
PáOtoainm og finast mammi það
harla lít'ið mdðað við síðasta
finamOiag þeinna.
Lög'in eru „Get BaOk“ sumigdð
atf PauO. McGartmey og „Dorn't
Let Me Down“, sungið atf John
Leninon,. Þetlta eru frekar eim-
• fiöld lög en grípandd o'g lífldlega
til vinsællda. UndirO'eiflcurímm er
æðd fiábrotinn miðað við það,
sem þeir befildu fram á síðusbu
pOötunumi, en það virðist vera
orðiin föist reglia h'já þeim að
hatfa bweggja iiaiga pttöburnar
sem aflOra eiintfaOidasbar, og text-
amnir mimma æði mifcið á fyrtsbu
plöturmiar þeirra „Love roe,
Ilqig. Umidirl'ei'k ainnast Guðrún
Krísbinisdöttir. Þessi hOijóðríbum
er tfcriá 1962 og ber þess glöggt
vditni.
Lögin ernu': „Ég sé þiig aðeimis
edina,“ Vorföginulður,“ Upp á
himdns hláu bogia,“ HrMam og
Jiæfcurinin" og ,Ásbamsællia.“
Ýmdisi'agt er í foígerð hjá
er væntanleg á sjón-
varpsskerminn.
Tónaúifigáfummi, m.a. verða
tetonar upp tvær Mjómpfllöbur
á miæstunimi. Nánar veröur frá
þvlí sflcýrt síðafr.
Benedikt Viggósson.
•Tohn I.ennon
— syngtir „Don’t Let >le Down“

KVIK
MYNDIR

Kaldi Luke á frummálinu
Cool Hand Luke.
Leikstjóri: Stuart Rosenberg.
Handrit: F. R. Pierson
og D. Piarce, byggt á sam-
nefndri skáldsögu þess
síðarnefnda.
Tónlist: Lalo Schifrin.
Bandarísk frá 1967.
Sýningarstaður:
Austurbæjarbíó.
íslenzkur texti.
Hór seigir frá Lucas Jacttosom
(Paufl. Newman) sem hefiur í
fylfliríi og leiðdmidum brobið
stöðumæOia í smábæ í suðurríkj
um B'aindarílkjianma. Hanm er
dæmdur í tveggja ára þrælto-
umiarvinmu. Yfirfamgavörðurdmm
(Sbrother Marbiin) er fuiiur af
kwaialiosta mieð geldimigsTÖdd,
og áildr verðdrmdr eiga það sam-
eiginilegt að pynda og ndður-
lægja fiangama sem þeir mega.
Yfiir ölflu vakdr svo „Au-gma-
laus” vörður með drápsfýsn-
ima logamdi bak við spegilsól-
glerauigu. Hamm er orðfiár og
stootfimur og bíður strax færis
að dtnepa Lutoe.
Samfianiga'mir eru af ýmsu
tagi og hver á siitt uppnefmi,
eimm þeirra ólises sveitamaður
(George Kenmedy) verður
fljótlega vimur Lutoes.
Þeir strita daglainigt í bremn
andi sóflarhibanum, fá Iélégan
mat og edm heizrta skemmtum
þedrra eru veðmáíl. Luitoe
kveðst geta hesbhúsað 50 égg á
toluikitoutíma og stendu.r við það.
Móðir hans (Jo Vam Fleet)
er dauðvona og fcemur til að
sjá uipáhaildsbairnið i síðasta
simmi. Með örfinum blæbrdgð-
um er ininileg ást mæð'gimdm'na
gefiin í stoyn, þau smerba eflflM
hvort ammað, vörðurímm heldur
Luitoe í augsýn.
Rosenberg hefiur allt á vaidli
símu sem prýða má góðan leik-
stjóra. Mó'tum hraðam'S, afistöðu
skym og svipmymdiarás hams,
alflt með smiODldarbraig. Hamm
hefiur hvem le-itoara í hemdi sér
og aldrei -hefur Newmam l-eildð
jafinivel.
Rosenherg er fyrsit og flremst
að segja sögu, þetta er eflflki
„sálfiræðileg tovitomynd". Hér
er Lutoe í aadsböðu við um-
hverfli sibt, hvort sem það er
smáb'orgaramieminska eða ó-
m'amnúðl'egar aðfiarir við refis-
imgu. Emda segir h-anm við Guð
í Oáidkjummi „ég veit að ég
passa etokd í toramið, em fytrsb
ég er til, Mýtur eimlhiveiis stað-
ar að veœ pláss fynúr mig.“
Gagmvart pjóðfélagimu eæ Luke
„igaHagrípur" sem n-auðsynleigt
er að ryðja úr vegi, „hér er
eitt dæmi um miamm sem etofld
beflæt að ná sambamdi við,“ seg-
ir yfirfiaoigavörðurdmm þegar
hanm ber Lulké hletokjaðam á
höndum og fótum, með bar-
efli.
Það befur ævimfl'ega verið tal
imm mdkill kostu-r áð geta sHp-
að réttum miammá á rétbam sbað,
oig Rosenherg velur leitoara af
too’stgæfmi. T. d. stúflitoam sem
nýtur þess að gera kynhunigr-
aða fiamiganna ærða, þetta er
hasaitoroppur og eftir þvd eggj-
amdi í fiasi
Það verðuir ekikd hjá því
toomdzt að sfld'lja boðstoap mynd
arinmair, refsilöggjöfim sem er
grumdvölluð af borgaralegu sið
fierði er siðlaus, þegar hún of-
urselur ei'nsbatoilim'gimm öðrum
sem motfæra 9ér aðstæður
bamis.
•Lutoie er eftirmimmileg per-
sóna óbuiga-ður tifl hims síðasta
og loksiims halda kúg-arar bams
að þeir hafi unnið á stolti
hams o<g huigiretoM þá rís h-aam
upp firjá-l-s eins og sá m-aður
er enginn k'lafii f-æ-r fergt.
Hér er sérstök kvilkmynd
sem heldur hmig-a cmiamms föngn-
um þær 127 mim. sem húm var-
ir. Eimstö'k atrið-i liifa í mdmm-
i-ngunnd,. t. d. þegar Lutoe gef-
Framhald á bls. 11