Tíminn - 30.07.1969, Page 3

MIÐVIKUDAGUR 30. júlí 1969.
TIMINN FERÐABLAÐ
3
— Flónstu eittftwað í íyrra?
— Jlá, ég iflór í Þórsmörik.
—Og var eiktoi gaman?
— Júlhú, það var oílsafljör.
En það verðuir víst etokert þar
núna, ag þá lanigar mdg etok-
ert.
Oig þegar við þötotoum fyrir
ag sýnuim á otokrar faransnið,
segir hrán — jú annars, aetlli
maðiur fari nú etofei eiittlhivað.
Bræðumia Jónas ag Bjöm
Ólaflgsyni hifltum við þar, sem
þeir eru að flíma tM þötouilagð-
ar esyjjar á Hrinigforautinini neð-
ajmvgíírL Þetgiar við hölfum bor
ið opp eránidið, kímia þeiir, og
virðast etotoert á því að lláita
uppi ferðaáættiunima. En sivo
toemur á daigiim, að hún mran
fara efltir veðurflregnum, eins
og Itolega hjlá fleirutm.
— Fóruð þið eittlhvað í
%ma?
— Jaá, glœfraferð í Þórs-
mörfe.
— Jæja, stoemmibuð þið ytoto-
ur etobi veili?
— Það er svo sem nógu
fattegt þarna, — segiir Btjöm,
ag Jómas bæitir við, að seoni-
iliega geti maður hætt sér á eitt-
hvað mótið í ár, því að þetta
séu adilt binidinidismót.
Því mæst heilisum við upp á
krvennaifans að sitörfram niðri í
Hljómistoáiagarði. Flesbar
þeirra eru þó of önnum fcafn-
ar tíl að gefa otobur notolkum
gaum, en hressileg sttltoa, Sig-
rdður Marigrét GuðmumdsidöttÍT,
sem við hittum á spjalli við
stöMu sána, Ötaiu, gefrar aktour
greimargóð svör við sprarnioig-
um aktoar. Hún ætlar ásamt
Littta FerðatoMbbnum í Gaita-
JiaBtojarstoóg um helgina, en
hún ferðast mdkið með klúbbn
um, þótt etklki sé hún virtorar
fléQiagi. — í flyrra flór ég í
Bjarfcarftund, og það yar regiu-
lega gamian, emda þótt efclki
vœeri mo'íag margt, — segir hrán.
AOlnra er etotoi eins slfcraf-
hreifin ag sagir, að það sé adis
Steinunn — kýs
Sigríður og Alma ræða við blaðamann.
verzlum armamnahelgina. Og
það er reymdar augijóst mól,
þar sem það kemrar upp úr
toafinu, að hann er í stjörm
bimddmdismótsiins, sem þar verð
ur haldið.
— Maðúr hefflur verið að
vinina þarna hivenær sem tæOd-
fflæri hefflur gefizt, heldur hamn
áifram. — Við erram búnir að
igirða aJllt svœðið, gera bfla-
sflæði, koma upp lijósavélum ag
fHeirra, og við búumst við mitoQu
ffljBImemnL
— Og það verðrar auðvitað
filasikia með í ferðimni hjá þér
um heOlgina?
— Flasfca, nei elkki aldeilis,
segir hann 'Mœjiaodi.
Það hefflur stytt upp í bæn-
ram, ag flólllk er ögn hýrara á
s(vúp en flyrst um morgranimn,
en við höffium eOdki tíma til að
óoáða flleiri ag ætlum að láta
verzlunarmannahelgina?
—■ Nei, ég verð í bænum að
þessu siinni, ag geri því ráð
flyrir róOiegri heligi.
— En J>ú heflur ','ænti ég ver
ið við lögigæzlu úti á landi um
aðrar verzOiuniarmanraaheigar?
— Já, já, ag þessir dagar
hafa stuoidum verið maoni
skellfimg erfiðir.
— Og þú prísar þig auðvit-
að sælan fyrir að fá að vera í
bæmum að þessu sinrai?
— Já, óg er mjog ánægður
mieð það, — ag dáMtið ánægju-
bros gægist fram. Hann heitir
Guðmiuradur Guðbergsson. Og
við tökum uodir óslkir hans um
róOega heOigi í Reytojavíto, en
hún verður sjálflsaigt undir því
fcamin, að veður@uðirnir taOd
haniskip'tum, ag verzlunar-
mann'aheligin verði b'jört ag
flöigur um aOtt land.
gþe.
P"™ .....V'5
Guðmundur — fær a3 vera í bænum.
— Pað >ar ofsafjör í Þórsmörk
i fyrra, sagði Kristín „póstur“
toostar óráðið, hvað hrán geri
um heOiginia.
— Þið fáið aOlveg ieýfi til að
fara svona ferðir?
— Já, já, vdð enum nrá orðn-
ar nógu gamilar tii að bera
ábyrgð á ofckur sjállfar, segir
Siigríðiur með bros á vör, og
flinrast við efOiarast spyrja kjáraa-
lega.
f verzlun S.f.S. í Ausitur-
sitræti hittum við tvær uogar
sttíllkur, ÓO'afíu BjaTgimundls-
dóttur ag Steiraunni Lárus-
dótbur. Óliafía seigir, að í þetóq
sinn sé flerðinai heitið aiustur
á ÞingivöOl, þar sem hún ætti
að dvelja í rólegheitum. Urad-
anfarin ár hefrar hún farið á
ýmis toonar mót, m.a. í Þórs-
mörfc, og lætur vel af því, emda
þótt hrán kjósi að þessu siom
Isyrrsæla heOigi.
— Mun veðrið ektoi geta
rastoað þessari ferðaáætikin, —
spyrjum við.
— Ja, við förum ekki, ef
það verður vittiarast veður, —
segir hrán brosandi. — Annars
öruigglega.
Steinunn Láriusdóttir ætlar
að tatoa það enn róOegra yfir
helgina. Hrán ætlar, svo sem
um undanfarmar verzOuoar-
mannaheOigar, að dvelja með
fljöOisJcyldu sinni í sumarhrástað
uppi í Kjós. Mót og samfcomur
freista hennar ekfld.
— Hvað, auðvitað verð ég í
Galtalætojarslkógi, segir Sveiran
Sikúflason, verzluraarstjóri hjá
Týii, þegar við spyrjum hann,
hvað hann hygigist fyrir um
við svo búið standa. Þó getum
við ekki stiilflt o'kfcur um að
stöðva lögreglujþgián eiran á
gamgi við Lælkjartorgið, ag
spyrja hann um heligairáætlan-
ir sfraar.
— Það er vinna, segir hann.
— Jæja, verður þú seradur
tl að sjá um lög og regflu á
einlhvenju mótiraui?
Sveinn Skúlason, — engin®-
flaska með.
Sfarf margra er þannig, að ætla mó, aS frítímaslysatrygging
sé nægjanleg-. Slík trygging greiðir bætur fyrir slys, er þér
kynnuð að verða fyrir í frístundum yðar eða ferðalögum
innanlands eða utan. FYRIR 582.00 KRÓNUR í iðgjaldi é
éri getið þér fengið slysatryggingu sem greiðir eftirtaldar
bætur:
• VIÐ DAUÐA.............kr. 200.000.00
• VIÐ 100% VÁRANLEGA ÖRORKU kr. 400.000.00
• DAGPENINGAR Á VIKU . . . . kr. 2.000.00
Dagpeningar greiðast 2 vikum eftir slys í allt að eift dr.
Lfeitið nánari upplýsinga hjá Aðalskrifstofu eða næsta um-
fcfoðsmanni.
SAMVUMNUTRYGGINGAR