Vísir - 28.05.1979, Síða 16

VÍSIR
Mánudagur 28. mal 1979
Vmajón:
Sigurveig
Jónsdáttir
„Allt er snöggt og hvellt”
- seglr Kárl Elrlksson llstmálarl sem nú sýnlr verk sln að Kjarvalsstððum
„Þetta er i takt viö timann,
diskómúslk, biómyndir eins og
Star Wars. Allt er snöggt og
hvellt,” sagöi Kári Eirlksson,
listmálari, i samtali viö Visi.
Kári opnaöi á laugardaginn
mikla sýningu á verkum sinum aö
Kjarvalsstööum. NU eru 6 áraliö-
in síöan hann hélt siöast sýningu
hér, þá sem fyrsti leigjandi Kjar-
valsstaöa. Þetta er ein af þeim
sýningum, sem eru aö veröa
sjaldséöir A Kjarvalsstööum
eru nú aöeins stór oliumálverk,
óll ný af nálinni.
Þaöerekki auövelt aö fá Kára
til aö tjá sig um myndir sinar.
Hann segist vera á móti öllum
stórum yfirlýsingum. Þetta sé
sýning á málverkum, sem standi
sjálf fyrir slnu, og fólk veröi sjálft
aö túlka þau.
Þessisama regla gildir llka um
nöfn myndanna.
„Nöfnskipta engu máli,” segir
Kári. „Þau eru bara til aö aö-
greina verkin hvert frá ööru i
sýningarskrá. Ég hugsa aö visu
oft um nöfnin á meöan ég vinn
myndirnar, en þau koma ósjálf-
rátt. Aöalatriöiö er aö þau breyti
ekki myndinni fyrir fólki.”
Sýningin samanstendur af fjór-
um tilbrigöum, Stemningum,
Geislabylgjustil (sem Kári segir
aö sé nýjasti stillinn sinn), Grænu
seriunni og Skaflaserlunni.
„Þetta er áframhald af mínum
gamla stil,” segir hann. ,,Ég vil
ekki kalla þaö þróun, heldur
Kári vill láta myndirnar tala fyrir sig sjálfar og hér má sjá nokkrar þeirra ásamt höfundi sfnum.
áframhald. En nú eru Hnumar
ákveönari.”
Kári segist alltaf mála eftir
árstiöunum. Þannig er Græna
serlan öll málum i fyrravor. ,,Þá
var alltaf rigning.” Og Skafla-
serian var máluö I snjónum
mikla i vetur.
Þaö kemur á óvart aö sjá aö all-
ar myndirnar eru málaöar á
þessu og siöasta ári, þegar tekiö
er tillit til þess hve langt er slöan
Kári sýndi siöast. Er þaö ef til
vegna þess aö myndirnar hafi
selst ja&ióðum?
„Nei, ég hef ekkert veriö aö
selja, þótt margir hafi falast eftir
mynd. Slöasta áriö hef ég málað
af fullum krafti og alveg einangr- .
aö mig frá öllu, jafnvel látiö vera
aö lesa blööin. Ég vildi undirbúa
þessa sýningu vel og hef þvi unnið
oft upp 118 tíma á sólarhring. En
sumar hugmyndirnar hef ég
gengiö meö lengi. Ég rissa mikiö
ogþjálfa hugann áöur en ég byrja
á málverkinu. Ég vil sjá myndina
vel fyrir mér, en mála hana svo I
einum áfanga.
Þaö hefur alltaf liðiö svona
langt á milli sýninga hjá mér. Ég
vil heldur koma með stóra sýn-
ingu og sjaldan. Þetta er litið
Vlsismynd: ÞG.
land.
Siöustu 20 árin hefur Kári ein-
göngu unniö viö listsköpun, á
þeim tima hefur hann aöeins
haldiö fjórar málverkasýningar
hér heima. Þessi er sú fimmta
slðan 1959. Auk þess hefúr hann
haldið fjórar einkasýningar er-
lendis, slöast I Genf I Sviss 1974.
Sýningin veröuropintil 17. júnf.
— SJ
JEI JEI JEI
Laugarásbió: Bitlaæöiö I New
York / I Wanna hold ynur hand
Bandarlsk árgerö 1978
Leikstjóri: Robert Zemeckis
Myndataka: Donald M. Morgan
Tónlist: The Beatles
Leikendur: Nancy Alien, Bobby
de Cicco, Marc McClure, Wendy
Jo Sperber og fleiri.
Myndinni er ætlað aö gera
stutta úttekt á bitlaæöinu, nánar
tiltekiö ástandinu kringum fýrstu
framkomu Bitlanna hjá Ed Sulli-
van i sjónvarpinu I New York
1964. Æöiö i borginni er algjört
meöal yngri kynslóöarinnar,
annaö hvort meö eöa á móti. Svo
eru þeir eldri, sem gera sem mest
viðskipti úr öllum saman, gamlir
verzlunarstjórar I plötuverzl-
unum mæta meö hárkoDu i
vinnuna til aö vera I takt. Svo er
lýst þegar klika tekur sig upp frá
Jersey og einsetur sér aö ná fundi
goöanna, sama hvaö þaö kostar.
Myndin er, llkt og svipaöar
myndir af þessu tagi, látin gerast
á stuttum tima, rúmlega sólar-
hring og endar á þessum tón-
leikum Bltlanna i sjónvarps-
sainum.
Barátta ungmennanna er mest
spaugileg. Ég man þetta vel, allt
þetta umstang, ég var fjórtán ára
þegar þetta var. Myndin er þvi
upplifun i nostalgiu og sem slik er
hún sjálfri sér samkvæm og trú
efni sinu. Mér fannst því gaman
aö þessari mynd sem skemmtun.
Krakkarnir eru skemmtilegir,
týpurnar ágætar og sum UR)á-
tækin óborganleg.
Leikur i myndinni er góöur,
ekki sizt þegar til þess er tekiö,
hve ungir fiestir leikaranna eru.
Einnig er þessi náungi, sem
leikur Ed Sullivan, glettilega
Bitlaæöiö i algieymingi
llkur honum og nær töktum hans
alveg. Ed Sullivan var gestur á
kvikmyndir
Pjetur Þ.
Maack
skrifar.
mörgum heimilum á hverju
sunnudagskvöldi á dögum kana-
sjónvarpsins og ég man þennan
þátt vel, sem a t riöi eru tekin úr I
myndina. Handbragö myndar-
innar er ágætt og ber þar aö
þakka ágætri verkstjórn leik-
stjórans.
Myndin er ágæt afþreying og
eins og fyrr segir upplifun þeim,
sem muna þennan tima vegna
þess hve trú hún er málefninu.
Hinum yngri er hún kannski
meira fræöslumynd um þetta
tímabil eldri systkina eöa jafnvel
foreldra.
Myndin er lika bráöfyndin á
köflum, ógleymanlegt er samtal
fóöur og hárskera, þegar þeir
ræddu hársnyrtingu sonarins
eftir aö faöirinn haföi neytt
soninn inn i hársnyrtingu, ijýaö-
skiljanleguratburöur á þessu
timabili.
Vlsnavinir héldu vöku aö Kjarvalsstööum fyrir tveim árum og þá var
þessi mynd tekin.
SÖNGURINN LENGI LIFI
Vísnavinir ætla nú aö endur-
reisa starfsemi sfna meö þvl aö
hafa visnakvöld á Hótel Borg á
þriðjudagskvöldið, 29. mal, kl.
20.30.
Þarna koma fram margir
þekktir visnasöngvarar og söng-
hópar, en annars er ætlunin aö
þeir sem vilja geti komiö meö glt-
ar eða önnur hljóöfæri og flutt sitt
eigið efni. Raddbönd, helst óslit-
in, segjast Visnavinir þriggja
meö þökkum og allir eru
velkomnir þvl: Margur er rámur
en syngur samt.
Viöar Eggertsson, Þórey Aöalsteinsdóttir, Theódór Júliusson og Svan-
hildur Jóhannesdóttir I hlutverkum sinum I „Skritinn fugl — ég sjálf-
ur”.
SKRÍTINN FUGL Á AKUREYRI
Leikfélag Akureyrar frumsýndi
á föstudaginn gamanleikinn
„Skritinn fugl — ég sjálfur” eftir
enska leikritahöfundinn Alan
Ayckbourn.
Þýöinguna geröi Kristrún Ey-
mundsdóttir. Leikstjóri er Jill
'Brooke Arnason. Leikmynd geröi
Hallmundur Kristinsson en Frey-
geröur Magnúsdóttir annast bún-
inga.
Leikendur eru Sigurveig Jóns-
dóttir, Gestur E. Jónasson, Svan-
hildur Jóhannesdóttir, Viöar
Eggertsson, Þórey Aöalsteins-
dóttir og Theodór Júlíusson.
„Skritinn fugl — ég sjálfur” er
siöasta verkefni Leikfélags
Akureyrar á þessu leikári.