Nýja dagblaðið - 20.09.1935, Blaðsíða 1

3. ár.
Reykjavík. föstudaginn 20. sept. 1935. 216. blað
Stór bruggunarstöð
uppi í heiði í Efstabs í Slrorradal
Björu Blöndal og þrir lögreglumsnn gerðu hús-
rannsókn og fundu bruggunarstödina
VítaverB vanræksla sýslunannsins
i Borgarnesi
Stríðið skellur á
eða hálfau mánuð, segir
London kl. 16.15, 19/9. FÚ,
Bjöm Blöndal löggæzlumað-
ur kom heim seint í fyrra-
kvöld. úr rannsóknarför, sem
hann hafði farið að Efstabæ í
Skorradal, en sterkur grunur
hefir legið á því, að bruggun
færi þar fram í stórum stíl.
Tíðindamaður blaðsins hitti
Bjöm að máli í gær og spurði
hann frétta úr ferðalaginu.
— Ég lagði á stað héðan,
sagði Bjöm, kl. 6 á þriðjudags-
morgun, ásamt lögregluþjónun-
um! Sigurði Gíslasyni, Pálma
Jónssyni og Jakobi Bjömssyni.
Förinni var heitið að Efstabæ
í Skorradal, til þess að leita
þar eftir heimábrugguðu • á-
fengi og bruggunartækjum,
samkvæmt ósk fjölmargra
manna úr Sorradal og Lundar-
reykjadal. Óskir þessar byggð-
ust á því, að ýmsir unglingar
í þessum! sveitum voru að
verða ofurseldir áfengisnautn,
vegna vínframleiðslu, sem
talið var að ætti sér stað á
þessu heimili.
Héðan var sent dulskeyti á
undan okkur til símstöðvarinn-
ar á Fitjum í Skorradal og
áttum við samkvæmt skeytinu
að fá hesta kl. 23 um kvöldið
að Stóru-Drageyri. Þangað vor-
um við komnir kl. 22.20, en
engir hestar voru komnir og
biðum við til kl. 23.30 í bíln-
um. Lögðu þeir Pálmi og Sig-
Hvert sæti var skipað í
Iðnó þegar hinn vinsæli vestur-
íslenzki gestur, frú Jako-
bína Johnson gekk inn á leik-
sviðið, til þess að lesa fyrir
Reykvíkinga nokkur af kvæð-
um sínum. Hún býður af sér
einstakan yndisþokka þessi
látlausa kona, og hún vinnur
hjörtu áheyrendanna umi leið
og þeir líta hana augum.
Hún þakkar fyrst mjög inni-
lega móttökumar hér og hina
einlægu vináttu, er hún alstað-
ar hefir mætt.
Fyrsti kvæðaflokkurinn, sem
hún les, eru nokkur ættjarðar-
kvæði, sögulegs efnis.
1 fyrsta kvæðinu, Minni,
urður þá á stað heim að Haga
til þess að vita, hvort ekki
væri hægt að fá hesta þar. Kl.
1.15 um nóttina héldum við
Jakob síðan á eftir þeim, en
þegar við höfðum gengið í 45
mín., kom Þórður Runólfsson
bóndi í Haga méð hesta og
vorum við komnir heim til
hans kl. 2.30. Drukkum við þar
kaffi, en Pálmi og Sigurður
héldu áfram að Bakkakoti, því
við fengum ekki nógu marga
hesta. Svo rösklega höfðu þeir
gengið, að við náðum! þeim
ekki aftur fyrr en hjá Vatns-
homi, en þangað mun vera 18
km. leið. Að Bakkakoti komum
við kl. 4 og brá bóndinn þar,
Eggert Guðmundsson , skjótt
við, náði í hesta og fylgdi
okkur að Efstabæ. Náðum! við
ekki áfangastaðnum fyr en kl.
6 um morguninn.
Var þá strax hafin húsrann-
sókn, og liðinu skipt þannig, að
nokkrir leituðu í heimahúsum',
en aðrir fóru inn á afrétt.
Um svipað leyti og rannsókn-
inni var lokið heima fyrir, kom
einn leitarmaðurinn af afrétt-
ir.um og flutti mér þau skila-
boð frá Jakobi Björnssyni, að
ég skyldi koma til þeirra upp
á heiðina og hafa með mér það
af áhöldum, sem ég teldi nauð-
synleg við jarðhúsfund. Lagði
Framh. á 3. síöu
lýsir hún landinu eins og hún
lítur það í fjarlægðinni, og
hún lítur í fjarska atburði
sögualdarinnar og sér þá í
hinu fagra ljósi liðna tímans.
Þá les hún fagurt kvæði, er
hún nefnir Fund Helgu fögm.
Næsti kvæðaflokkurinn eru
ýms hugðarefni skáldkonunn-
ar. Vil ég sérstaklega nefna
kvæðið um samferðafólkið á
lífsleiðinni, fagurt kvæði er
lýsir hinni innilegu samúð
skáldkonunnar með meðbræðr-
um hennar og systmm. Það er
óvenju hlýtt kvæði, er sýnir
að skáldkonan skilur sam sam'-
ferðafólk sitt og finnur til
Framh. á 4. síðu.
Senor Madariaga, fomiaðúr
fimm manna nefndarinnar, af-
henti í gærkvöldi uppástungur
nefndarinnar og tóku þeir við
fulltrúar Abessiníu og Italíu.
Báðir létu þess getið, að nokkr-
ir dagar kynnu að líða áður
en svör kæmu.
I Genf þykir lítið útlit fyrir
að fallizt verði á tillögur
nefndarinnar. Þær hafa enn
ekki verið birtar, en búizt er
við að nefndin stingi upp á því
meðal annars, að útlendir ráðu-
nautar verði skipaðir Abes-
siníustjóm til aðstoðar, sér-
staklega í viðskipta- og iðnað-
armálum. Þá er búizt við því,
að Bretland endurtaki tilboð
sitt um landskika handa Abes-
siníu og að Frakkland bjóði
fram annan, til þess að gera
Abessiníu greiðara fyrir að
breyta landamærum sínum í
þágu Ítalíu.
1 Genf gerir hvorki að reka
eða ganga. Það er álitið að
barón Aloyisi hafi sagt að, í
núverandi mýnd sinni væru til-
lögur fimm manna nefndarinn-
ar óviðunandi fyrir Italíu.
Þjóðabandalagið bíður enn eft-
ir hinu opinbera svari, en það
getur ekki komið fyr en í
vikulok. Ráðherrafundur er
ákveðinn í Róm! á laugardag.
Mikil æsing í Frakk-
landi gegn Italin
Mikil æsing er í Frakklandi
og eru blöðin ekkert mýrk í
máli um ástandið. Figaro seg-
ir: „Voðaleg ábyrgð hvílir nú
á Mussolini, sem hefir það á
valdi sínu hvort friðuí á að
verða eða ófriður. Eitt orð
nægir til að hleypa stríði af
stað og það þarf heldur ekki
nema eitt orð til að tryggja,
frið“.
Spánn og Suður-Afríka hafa
bæði látið í ljósi skoðun sína
á ráðstöfunum þeim, sem
gerðar hafa verið í Genf. —
Spönsku blöðin lofa mjög þá
stefnu, sem Bretar hafi tekið.
Eitt af forystu blöðunum' í
Madrid segir að Bretland hafi
nú gert Þjóðabandalagið að
þeirri friðarstofnun, sem því
var upprunalega ætlað að
verða.
Smuts hershölðingi.
Ræða Smuts kershöfð-
ingja:
Þjóðabandalagid eða
lög frumskóganna
Afstaða Suður-Afríku kom
fram í ræðu sem Smuts hers-
höfðingi hélt í dag. Hann
mælti á þessa leið: „Suður-
Afríka er einráðin í því, að
standa með Þjóðabandalaginu
í orði og verki, Þó að Þjóða-
bandalagið sé veikt, er það
vafalaust mesta friðarstofnun,
sem hingað til hefir verið sköp-
uð á jörðunni. Það táknar hug-
sjón réttlætisins gegn ofbeld-
inu, og ef það á að líða undir
lok, þá erum vér aftur komin
undir þau lög, sem að ríkja í
frumskógunum“. Hann heldur
áfram og segir: „Þjóðabanda-
lagssáttmálinn gerir ýtarlega
grein fyrir því, hvenær óófrið-
ur má teljast löglegur. Þessi
lög eru þau sömu fyrir Bret-
land og sambandsríki þess.
Stóra-Bretland lendir ekki í lög-
legum ófriði án þess að það
snerti sambandsríkin. Ekki
vegna þess, að þau séu sam-
bandsríki Bretlands, heldur af
því, að þau eru meðlimir
Þj óðabandalagsins“.
Alit IJoyd George
Lloyd George hefir látið í
ljós þá skoðun, að áður en vika
eða hálfur mán. sé liðinn, þá
| sé ófriðurinn skollinn á. Minnt-
eftir viku
Lloyd George
ist hann á það á fundi í dag 'í
Bradford og sagði meðal ann-
ars: „Viðskiptalegar refslráð-
stafanir hefðu getað komið að
baldi fyrir einum mánuði. En
héðan af er ekki lengur til
neins að tala um þær og síst í
vægari myndum. Einhver hef-
ir brugðizt Þjóðabandalaginu.
En nú er það hlutverk olíkar,
að koma upp þingflokki, sem
ekki leyfir að út í slíka ófæru
sé haldið“.
„Eg safna ekkl eyði-
mðrkum", segir
Mussolini
Kalundborg kl. 17, 19/9. FÚ.
1 dag átti Mussolini viðræðu
við fréttaritara enska blaðsins
Daily Mail og eftir því sem
fréttaritaranum segist frá um
viðtalið, má telja öllum vonum
um friðsamlega lausn Abessin-
íudeilunnar lokið. Mussolini tal-
aði af háði og beiskju um til-
lögur fimm mánna nefndarinn-
ar og sagði að það væri engu
líkara, en að þessir menn
héldu að hann safnaði eyði-
mörkum eins og drengir frí-
merkjum. En Italía myndi ekki
láta hrekja sig af réttu máli
með loforðum um nýjar eyði-
merkur til viðbótar við þær
sem hún hefir.^
1 ítölskum blöðum er tillög-
um fimml manna nefndarinnar
Framh. á 4. síðu.
Dómsíólaraál
útaf danska
gjaldeyrisverkfallinu
Kalundborg kl. 17, 19/9. FÚ.
Bráðlega verða dómstólar
látnir skera úr því í Danmörku
hvort að gjaldeyrisráðstafanir
þær, sem L. S. félögin dönsku
hafa hafið, eru lögum sam1-
kvæmar. Verður fyrsta málið
hafið gegn sláturhúsi í Kold-
ing. Stjórn sláturhússins í
Svendborg hefir ákveðið að
fiesta framkvæmdum í gjald-
eyrismálinu þangað til úrskurð-
ur dómstólanna er fenginn.
Ákveðið hefir verið að bráð-
lega fari fram umræður í
danska útvarpinu um gjald-
eyrismálið og það hvort bænd-
ur fái sanngjarnt verð fyrir
gjaldeyri sinn.
Upplestnrinn i Zðnó