Nýja dagblaðið - 24.09.1935, Qupperneq 3
NÝJA DAGBLAÐIÐ
8
NÝJA DAGBLAÐIÐ
Útgefandi: .Blaðaútgáfan h.f.‘
Ritstjóri:
Sigfús Halldórs frá Höfnum.
Rit|tjórnarskrifstofumar:
Laugv. 10. Símar 4373 og 2353.
Afgr. og auglýsingaskrifstofa
Austurstr. 12. Sími 2323.
Áskriftargjald kr. 2,00 á mán.
í lausastölu 10 aura eint.
Prentsmiðjan Acta.
Alvarlegir fímar
Vinna við undirbúniné nýbýla verður
að heíjast þegar í stað, og atvinnu-
lausir menn verða að notfæra eftir
Happdræíii
Háskóla Islands
Endurnýjun til 8. flokks er hafin.
Endurnýjunarfrestur til 3. okt.
Dregið verður 10. okt.
450 vinningar — samtals 90200 krónur.
Svar tíl Mbl.
Til þess að létta dálítið á-
hyg'gj ur Morgunblaðsritst j ór-
anna og sýna hve fullkomlega
hlægilegar árásir þær eru á
mig, sem þeir hafa haldið
uppi s. 1. viku og nú síðast í
blaði sínu í dag, ætla ég að
skýra málið frá minni hlið með
fáum orðum.
Þegar ég í vetur lofaði
Snorra Jónssyni frá Eskifirði
atvinnu við útsölu Áfengis-
verzlunarinnar hér í bænum,
með 500 kr. mánaðarlaunum,
vissi ég ekki annað en að ég
mundi taka við forstöðu henn-
ar 1. ágúst s. 1. Þetta breyttist
síðar eftir sérstakri ósk núver-
andi útsölustjóra, Hannesar
Thorarensens, þannig, að hann
heldur því starfí til áramóta.
Þessi breyting var gerð fyrir
hann og honum einum' til
hags, en var jafnframt til
tjóns fyrir mig og því ekki
ósanngjarnt, að hann bætti
mér það að nokkru. Enda
féllst Hannes fúslega á að
taka mig í vinnu við útsöluna
eða mann í minn stað, er hann
samþykkti að greiða fyrir 800
krónur á mánuði af eig-
in fé. — Hafði ég því
um þetta tvennt að velja
og tók auðvitað síðari kostinn,
til þess að geta efnt loforðið
við Snorra, sem var atvinnu-
laus. Ég fékk að halda áfram því
starfi til áramóta, sem ég áður
hafði hjá Gjaldeyrisnefnd og
fæ fyrir 450.00 krónur á mán-
uði. Hefi ég því 50 krónum
minni mánaðartekjur en ef ég
iiefði sjálfur unnið í Áfengis-
útsölunni, sem legið hefði bein-
ast við, ef ég hefði ekki þurft
að efna atvinnuloforðin við
Snorra Jónsson. Þetta 50 kr.
tap á mánuði er því allur ágóði
minn af þessari „beinaverzlun“
sem Mbl. kallar.
Ekki þarf Morgunblaðið að
sjá ofsjónum yfir framlögum
mínum í sjóð Framsóknar-
flokksins, því af þessum 750
króna mánaðartekjum, verður
fjórtán manna heimili mitt
að lifa. Enginn afgangur
verður því til aukagjalda. En
sanni Morgunblaðið mér að
pólitísk guðskista þess bíði
halla af mínum' völdum, vil ég
fúslega reyna að bæta það,
einkum ef það sýnir sig, að
blaðið ekki ber sig, þrátt fyrir
verðhækkun þá er það auglýsti
á dögunum. Skal ég þá hygla
því méð tíkalli við og við, ep
rétt væri þá að senda eftir
honum snemma í mánuðinum.
22. sept. 1935.
ólafur H. Sveinsson.
megni aðstoð vinnumiðiunarskriístof'
unnar til að komast í vetrarvistir
Skráning atvinnulausra manna
hefir farið fram hér í bænum
undanfarið og atvinnubóta-
vinna er hafin.
Það er vitað, að fjöldi fólks
hefir farið mjög illa út úr síld-
veiðunum í sumar. Af þeim
ástæðum má búast við, að miklu
fiéiri eigi erfitt méð að fleyta
sér yfir vetrartímann en orðið'
hefði, ef sumaratvinnan hefði
ekki brugðist á þennan hátt.
Það er vitanlega skylt, að
bær og ríki geri það, sem í
þeirra valdi stendur til að
lrjálpa atvinnulausu fólki til að
fá verkefni, og skapa ný verk-
efni, ef þau sem völ er á,
hrökkva ekki til.
En hinu m'á ekki gleyma að
geta hins opinbera, bæjar og
ríkis, til að skapa ný verkefni,
er takmörkuð. Og því má
heldur ekki gleyma, að það er
hreint neyðarún’æði og alger-
lega óviðunandi til frambúðar,
að láta menn vinna að störf-
um, sem ekki eru til neinnar
arðsemi og naumast teljandi
gagns, eða a. m. k. svo lítið að-
kallandi, að vel mætti bíða síð-
ari tíma.
í þessu sambandi verður að
undirstrika eitt meginatriði:
Að það er ekkeirt vit í að
liugsa sér það eða ætlast til
þess, að hægt sé að finna við-
unajndi verkefni innan Reykja-
víkurbæjar, fyrir alla þá
mörgu menn, sem hér eru at-
vinnuþurfi.
Skipulagslausar atvinnubæt-
ur eru fásinna, sem hlýtur að
koma í koll. Það verður að
beina vinnunni þangað, sem
hennar er þörf, hvort, sem það
er á þeim stað þar sem ménn
af tilviljun eiga heima eða ein-
hversstaðar annarsstaðar.
Þessvegna beitti Framsóknar-
flokkurinn sér fyrir því á síð-
asta Alþingi, og knúði það
fram, að ákveðið var í fjár-
lögum, að nota allt að 100 þús.
kr. af atvinnubótafénu til að
vinna að undirbúningi nýbýla í
sveit. Þessu fjárlagaákvæði
verður atvinnumálaráðherrann
að byrja að framfylgja tafar-
laust, og setja bæjarstjóniinni
þau skilyrði fyrir ríkisfram-
laginu, að hún láti nú þegar
hef ja slíka vinnu á meðan jörð
er þíð og áður en tíð spillist til
núkilla muna.
Og fyrst og fremst verður að
grípa þau verkefni, sem fyrir
hendi eru. Hér er starfandi
vinnumiðlunarskrifstofa, sem
ríkið rekur. Hún hefir m. a.
það hlutverk að vísa, atvinnu-
lausu fólki í bænum á vetrar-
vistir úti um land. Auðvitað er
þar ekki um mikið kaup að
að ræða. En menn fá þó frítt
fæði og annað „uppihald“ í
slíkum vistum, og slíkt má eft-
ir atvikum telja viðunandi yf-
ir hinn „dauða tíma“ ársins.
Það er a. m. k. ólíkt ánægju-
legra en að hírast hér í bæn-
um við þröngan kost og mann-
skemmandi iðjuleysi.
Það er auðvitað sök sér, þó
að fjölskyldufeður veigri sér
við því að fara á þennan hátt
frá heimilum' sínum. En það er
blátt áfram skylda fyrir hvern
einhleypan mánn eða ungling,
sem vantar vinnu, að nota sér
þessi tækifæri, og þyngja ekki
á vinnumarkaði fjölskyldu-
mannanna hér inni í bænum, ef
annað er mögulegt.
Allir þeir, sem svo stendur
á fyrir, og ekki finna sjálfir
úrræði, ættu að snúa sér til
vinnumiðlunarskrifstofunnar í
Mjólkurfélagshúsinu sem allra
fyrst.
Þr.jú fþréttamet
í seinasta þriðjudagsblaði
var skýrt frá fjórum nýjum
íslenzkum íþróttametum, er
sett voru þá um helgina. Um
seinustu helgi voru sett þrjú
ný met. Virðist þetia benda tii,
að íslenzkt íþróttalif sé heldur
í framför.
Á sunnudagimi fór fram
íþróttamót, sem Olympiu-
refndin gekkst fyrir. Var
keppt í ellefu íþróttagreinum
og voru afrek í flestum frekar
góð, miðað við, að veður var
óhagstætt. Tvö ný met voru
sett
1 400 m. hlaupi setti Sveiun
Ingvarsson (K. R.) nýtt mte.
Rann hann skeiðið á 54.1 sek,
Gamla metið, 54.5 sek., setti
Baldur Möller á meistaramót-
inu í sumar.
í stangarstökki setti Ka,rl
Vilmundarson nýtt met. Stökk
hann 3.32 m. Gamla metið,
3.25 m„ átti Friðrik Jesson
úr Vestmannaeyjum og var
það orðið sex ára. gamalt.
Innanfélagssundmót Ár-
manns heldur áfram næstk.
sunnudag. Þar setti Klara
Klængsdóttir nýtt met í 100 m.
sundi kvenna, frjáls aðferð.
Synti hún vegalengdina á 1
mín. 31.4 sek. Gamla níetið
var 1 mín. 32.2 sek.
Stærsti vinningur 20 þús. kr.
Vinningar verða greiddir í skrifstofu happ-
drættisin8 alla virka daga (nema laugardaga)
kl. 2 — 3. Vinningsmiðar verða að vera áritaðir
af umboðsmönnum.
Reykjavík ■ Dalir - Hólmavik
Hraðterðir með Laxiossi um Borgarues.
Til Hólraavíkur alla þriðjudaga.
Til Dala alla föstudaga.
Frá Reykjavik til Daia, íyrir Hvalijörð
alla mánudaga.
Afgreiðsla í Reykjavík:
Biíreiðastöð Islands, sími 1540
Andrés Magnússon. Guðbrandur Jörundsscn.
Til frú Jakobínu Johnson
14. júlí 1935
Yfir tíða úfin höf
andi þögull flýgur.
Út í fjarska, upp af gröf,
endurminning stígur.
Harmaljóði í huga minn
hvíslar andblær svalur:
„Kveð ég þig í síðsta sinn
sveit mín Aðaldalur.
Fyr ég aldrei fann hvað hörð ■
fátækt orkað getur.
Hún frá minni móðurjörð
mig í útlegð setur“.*)
Hann, er forðum sigldi sjó
með sorg, er ljóð á benda,
eina kveðju átti þó
eftir heim að senda.
Endurholdgun léttfleygs
ljóðs
ljós er kveðjan fafin.
Arfgeng kynngi ættarblóðs
er til flutnings valin.
Þetta góða guða kjör
gott er við að una.
Hafðu þökk fyrir þessa för
þeirra,, er föðurinn muna.
Ef þú leitar inn til sanns
ég ætla þú munir reyna,
að enn finnst glóð
af eldumJ hans
og ylur á mili steina.
Oft um fama æfislóð
innst í skapi brunnu
vængjuð, hraðfleyg
vetrarljóð
vorinu sem þó unnu.
Er um haga eldi fer
ómur af fornum snilldum,
*) Hendingarnar innan gæsa-
lappa eru kveðnar af Sigurbimi
föður skáldkonunnar, er hann
fór vestur um haf.
margt sést það, sem
milli ber.
En margt er líkt méð
skyldum.
Oft var skálda úrlausn háð
eðli vetrarskýja.
En þú hefir valið vorsins ráð
að verma og endumýja,.
íslands barna erfisár
oft í tómji blæða.
En móðurbros og móðurtár
mega þau lengi græða.
Lengi hilling ljósri vin
lyftir að baki sjóa.
Bezt á jörð við skúraskin
skrautblóm andans gróa.
Út á vorsins víðblá sund
vermsli sýnum þoka.
— Þína mjúku móðurlund
muni vor þjóð til loka.
S. Fr.
H.F. LAKKRlSGERÐ
REYKJAVÍKUR.
Sími 2870.
K a u p i ð