Nýja dagblaðið - 10.09.1937, Qupperneq 4

5. ÁRGANGUR — 209. BLAÐ
REYKJAVlK, 10. SEPT. 1937. NYJA PAGBLAÐIP
JGamla Bíó|
Sídustu dagar
P O M P E J I
Stórfengleg og áhrifa-
mikil talmynd frá dög-
um Krists og hnignun-
artímabili hins vold-
uga Rómaveldis, með
glæsilegum sýningum
af skylmingaleikjum
Rómverja og gosi Vesu-
viusar sem huldi hina
fögru borg Pompeji.
Aðalhlutverkin leika:
PrestonFoster og
Basíl Rathbone.
Til SÖLU tvö sólrík nýtízku j
steinhús á hornlóðum, einstök.
Annað alveg nýtt. Útsýni mikið
frá hinu varanlegt. Jón Magn-
ússon, Njálsgötu 13 B. Heima
eftir kl. 6 síðd.
Hafið þér athugað fataefnin
hjá mér. Fötin frá 125 kr. —
Klæðaverzlunin Guðm. B. Vik-
ar, Laugaveg 17. Sími 3245.
ÁtYÍnia
Annast aðgerðir á allskonar
fatnaði. Svört fataefni til sölu.
J_æví, Framnesveg 6 B.
Há82IB»ðÍ
Sölubúð við Laugaveginn,
með 1—2 tilheyrandi herbergj-
um, óskast til leigu.
Leigusalar, er vilja sinna
þessu, leggi inn á afgreiðslu
þessa blaðs, fyrir 18. þ. m.,
nafn og heimilisfang eða síma-
'númer, merkt „Verzlun“.
Aanáll
Veðurútlit fyrir Reykjavík og ná-
grenni: Hæg vestan átt, skýjað
loft. Víðast úrkomulaust.
Næturlæknii er í nótt Gísli
Pálsson, Laugaveg 15, sími 2474.
— Næturvörður er í lyfjabúðinni
iðunn og Reykjavíkur apóteki.
Útvarpað í kvöld: 19,20 Skýrsla
um vinninga í happdrætti Há-
í-kólans. Hljómplötur: Harmon-
,'kulög. 19,55 Auglýsingar. 20.00
Fréttir. 20.30 Útvarpssagan. 21.00
Hljómplötur: a) íslenzk lög; b)
Valsar (til kl. 22)
Ritlingur um Stefán Guðmunds-
son. Blaðinu hefir borizt 16 blað-
síðna hefti um Stefán Guðmunds-
son. Útgefandi þess er Guðmundur
F.iríksson. Fyrst er í heftinu ör-
stutt ágrip af æfi Stefáns, en síð-
an þrjár aðrar stuttar greinar um
ýms atvik úr æfi Stefáns. Loks
eru útdrættir úr ummælum ýmsra
blaða, erlendra og innlendra.
Skipafréttir. Gullfoss fór frá
Siglufirði í gær áleiðis til ísa-
fjarðar. Goðafoss kom frá útlönd-
um í gærmorgun. Brúarfoss er á
!eið til Leith frá Kaupmannahöfn.
Dettifoss kom til Grimsby í gær-
morgun. Lagarfoss er á leið til
útlanda frá Austfjörðum. Selfoss
er á leið til Rotterdam frá Siglu-
firði. — Drottningin fór frá Akur-
eyri í nótt. Súðin er í Reykjavík.
Esja var á Sauðárkróki í gær-
kvöldi. Lyra fór í gærkvöldi.
Forstjórastaðan við útibú Lands-
bankans á ísafirði er laus frá 1.
október næstkomandi.
Ferðafélag íslands ráðgerir að
fara skemmtiför næstk. sunnudag
iil Sogsfossa og í Grafninginn.
Lagt af stað kl. 8 árdegis og ekið
austur Hellisheiði með Ingólfs-
fjalli, um þrastalund, upp með
Alptavatni og að Ljósafossi. Sogs-
virkjunin skoðuð, en hún er eins
og kunnugt er, mesta mannvirki
sem ráðizt hefir verið í hér á
landi. pá verður gengið að hinum
tilkomumiklu fossum: Kistufossi
cg írufossi og einmitt nú er hinn
íagri Axarhólmi í fullu skrúði. —
í bakaleið farið um Sogsbrú upp
með Alviðru, horður með Ing-
óifsfjalli og er þá fagurt að líta
yfir „Álftavatnið bjarta". Haldið
upp Grafning og er þá Úlfljóts-
Frú Vigdís
Bergsteinsdóttir
Framh. af 1. siðu.
Er hér var komið æfi Vigdísar
var vissulega mikið æfistarf unnið,
er börnin voru öll upp komin, en
þi'ek hennar var enn óbrotið, og
1914 gerðist hún ráðskona við
geðveikrahælið á Kleppi og
gegndi því starfi með hinni mestu
snilld allt til 1929.
Sá, er þetta ritar, kynntist Vig-
disi fyrst árið 1930. Var hún þá
hjá dóttur sinni, Jórunni, við
Iiina ágætustu aðbúð, þar sem hún
liefir jafnan dvalið síðan. Las
hún mjög mikið hin síðari ár og
iylgdist með öllu, jafnvel dægur-
málum, enda sálarkraftar óvana-
lega miklir fram til þess síðasta.
Skrifaði t. d. sjálf sendibréf til
Ameríku tæpum mánuði fyrir
andlát sitt.
Æfistarf slíkrar konu sem Vig-
dísar Bergsteinsdóttur er mikið og
i'agmt. þó eru það ekki verk henn-
ai', sem hera hæzt í minningu
minni, heldur hennar fagra æfi-
kvökl og sá friður og göfgi, sem
umvafði nálægð hennar. Slík
göfgi var aðalsmerki elli hennar,
aðalsmerki, er á skyldleika við
konung lífsins. Tr. G.
OSært veiðíveður
Framh. af 1. síðu.
hrimsúgur og undiralda útifyrir.
Tankskipið Hermann Andersen
byrjaði að ferma lýsi í dag hjá
ilkisverksmiðjunum. Hefir það
legið í Siglufirði síðan á sunnu-
dag og ekki getað aðhafst vegna
brims. Farmur þess er um 1700
smál. til Noregs. — Tankskipið
Mitra kom til Siglufjarðar fyrir
helgi frá Svalbarðseyri og fermdi
150 smálcstir af síldarlýsi hjá
Tljaltalín. Undanfarna daga hefir
snjóað í fjöll niðurundirsjó. - FU.
vatn og Villingavatn á hægri
hönd. pá er brátt komið í Haga-
vík og staðnæmst þar til að njóta
utsýnis yfir þingvallavatn og fara
. berjamó. Svo er farið yfir Haga-
\ ikurhraun og í hina fögru Hest-
'■ík og norður með þingvallavatni
Ódýru
regnhlífarnar
eru komnar aftur.
ökaupíélaqiá
Sérdeild Alpýðuhúsiau
laiplð
Uppreisnarmenn
nálgast Gi j on
Framh. af 1. síðu.
1000 menn úr liði uppreisnar-
nianna liafi fallið.
Flugvélar uppi’eisnarmanna liafa
varpað niður flugritum yfir Gijon
cg hvatt íbúana til þess að gefast
upp. Uppreisnarmenn segja að
her þein-a nálgist nú borgina óð-
um eftir veginum, sem liggur með-
iranr ströndinni.
í
Samkvæmt síðustu fregnum hef-
;i komið til innbyrðis óeirða í Gi-
jon og hafa anarkistar náð yfir-
íáðunx í boi’ginni. — FÚ.
meðfram Heiðabæ og yfir Mos-
fellsheiði lieimleiðis. — Farmiða
selui' félagið á Steindórsstöð frá
kl. 1 til 7 á laugardaginn.
BHB Nýja Bló HHH
í leynSIegrí
þ jónustu
(British Agent)
Amerísk stórmynd fr&
Warner Bros
sem gerist í Rússlandi
á byltingarárunum og
segir frá viðburðum
þeim er drifu á daga
hins enska leynierind-
r e k a Br uceLo ckhart
Aðalhlutverkin leika:
Kay Francis,
Leslie Howard o. fl.
Böm fá ekki aðgang.
Gullfoss
fer héðan tíl útlanda
annað kvöld.
Goðafoss
fer^vesturiáog norður
.■mKHses.il-'-' ■ i
I I annað kvöld.
aðeins Loitur.
ÖRLAGAFJÖTRAR 37
Crispins, hafði þessi kaldræni tillitslausi maður, lif-
að hér áhyggjnlausu auðkýfingslifi. Og ekki nóg
með það. Hann hafði án efa oft hugsað um það, —
á hve einfaldan og heppilegan hátt hann hefði los-
að sig við hinn hættulega keppinaut. Kit steig út
af gangstígnum, og sleit blóm af Pergoleum-brúski.
Hann var að festa það í hnappagatinu á jakkanum,
þegar ríðandi maður kom skyndilega í ljós fram-
undan, við bugðu á stígnum. Reiðmaðurinn stað-
næmdi hest sinn spölkom frá Kit, og lyfti hinni
löngu svipu sinni.
— Því vogar þú að koma hér inn? æpti hann.
Kit starði á aðkomumanninn. Hann laut örlítið
áfram, og hendur lians kitlaði eftir því að grípa í
hinn háværa mann, er á hestinum sat. Luke Cav-
andish — en sá var maðurinn — tók nú fyrst eftir
blóminu í jakkahorni Kits, og þóttist sjá hvaðan það
væri komið.
— Hvar fékkstu þetta blóm?
— Átt þú það, spurði Kit.
— Á ég það, þú auðvirðilegi flækingur. Fyr má
nú vera ósvífni. Ef þú ferð ekki tafarlaust á brott,
læt ég handtaka þig.
Kit horfði á Luke og yppti öxlum. Svo snérist
hann á hæli og gekk áleiðis til hliðsins. Luke reið
fram hjá honum og út um hliðið. I því kom drengur
þar að eftir stígnum, — með körfu á handJegg sér.
Hann tók ofan húfu sína og heilsaði Luke með auð-
mýkt, en Luke virti hann ekki viðlits. Kit brosti til
drengsins og mælti:
— Var þetta herra Cavandish, drengur minn?
— Já, það var hann.
— Luke Cavandish?
— Ja-á.
Drengurinn var með munninn úttroðinn af ein-
hverju góðgæti, en hann renndi því niður í skjótri
svipan, og fór svo að útskýra hlutina nánar.
— Hinn herra Cavandish, sá yngri, er ekkert lík-
ur þessum. Hann er ekki eins feitur og svo er hann
miklu betri. Hann gaf mér fimm skildinga á jólun-
um í fyrra. Mér líkar vel við hann. Ég færi þeim
alltaf kjöt í matinn, — sjáðu til. Vertu sæli.
Drengurinn hélt áfram leiðar sinnar blístrandi.
Kit fór út af stígnum og stefndi eitthvað út á gras-
lendið. Fyrsti áreksturinn við Cavandish-fólkið, hafði
orðið fyr en hann bjóst við, eða æskti eftir. En það
hafði ekki sakað, úr því að honum tókst að stilla sig.
Að láta kalla sig flæking, var illt að þola, en ef það
var sagt af þeim manni er mest meinföng hafði sýnt
honum, þá var það blátt áfram óþolandi. Kit bældi
niður í sér gremjuna, og leit í kring um sig. Þrátt
fyri.r allt og allt, var lífið gott og fagurt og yndi
að því að vera til. Ef að vel var aðgætt, þá virtist
Kit það verða niðurstaðan að það væri raunar smá-
mannlegt að vera að hefna sín. Góðsemin var að
sigra í hug hans, þegar óvænt hljóð barst honum
að eyrum, og hann fékk annað umhugsunarefni.
Snögg og hröð hófatök, heyrðust til hliðar við
hann. Hann leit við. Yfir engið kom hestur á harða-
hlaupum. Var auðséð að hann hafði fælst, og var
hann utan við sig af hræðslu. 1 hnakknum sat mað-
ur. Lá hann fram á makka hestsins og hélt í airnan
tauminn, var hann auðsjáanlega að reyna að beygja
hestinn útaf rás sinni, en án árangurs. Hesturinn
færðist óðfluga nær, og sér til mikillar undrunar
sá Kit að það var kona er sat á hestinum. Hann
sá hvítt hræðslulegt andlit og stór augu, er skar af
við dökkan hatt og reiðklæðnað, og grúfði yfir þyrl-
andi faxi hestsins. Þegar hesturinn var kominn á
hlið við Kit, varð fyrir honum hola, er næstum felldi
hann. Við það breytti hann lítilsháttar um stefnu,
og stefndi meir í þá átt er Kit stóð. Kit fylgdi hest-
inum eftir með augunum og skyndilega fannst hon-
um hjarta sitt sföðvast. Nokkurn spöl framundan
var djúpur og snai’brattur lækjarfarvegur, og vo?u
að honum háir bakkar. Beint áfram þaut hinn vit-
stola hestur, með stúlkuna á baki sér, algerlega
hjálparlausa. Kit heyrði hana reka upp óp, og hún
reisti sig ofurlítið í hnakknum um leið og hún gerði
síðustu tilraun til þess að hefta æði reiðskjóta síns.
Hún var auðsjáanlega orðin hættunnar vör. En allt
í einu hneig hún fram á makka hestsins, og taum-
arnir féllu slappir úr höndum hennar. Það hafði liðið
yfir hana.
Kit hentist af stað. Hann þaut eins og ör flygi yfir
graslendið, með augun fest á hinum þverhnýpta
bakka, sem hesturinn stefndi að. Þá bai báða að
sama bletti, en Kit varð að vera á undan. Hann æpti
upp yfir sig, en hesturinn skeytti því ekki. Kit herti