Nýja dagblaðið - 05.02.1938, Blaðsíða 4

Nýja dagblaðið - 05.02.1938, Blaðsíða 4
REYKJAVÍK, 5. FEBRÚAR 1938 NYJA DAGBLAÐIÐ 6. ÁRGANGUR — 29. BLAÐ ÆXOKGamla BíóOKSft l Hann rændi ji brúðinni V Fjörug og skemmtileg am- í : erísk gamanmynd. ,• m* Aðalhlutverkin leika hinir / jj vinsælu Ieikarar \ £ í Joan Crawfortl I; Og £ Clark Gablc. jf WWWJVJWJWWJWJWJW V. w IfM LEIINEIit UTUIfíUI »Fyrírvínnan« Eftir W. Sommerset Maugham. Sjónleikur í 3 þáttum. Sýning á morgun (sunnud.) kl. 8. Aðgöngumiðar seldir í dag frá kl. 4 til 7 og eftir kl. 1 á morgun. LÉREFTSXTJSKCR hreinar og heillegar, (mega vera mislitar), kaupir Prentsmiðjan EDDA h.f., Lindar- götu 1D. >AAAAAAAAAAAA Norðurlönd eru stórveldi ávíðskípíasviðínu Framh. af 2. síðu. mörk, Finnland og Noregur, hafa lækkað skuldir sínar um 14—65% á síðastl. 5 árum, en ísland og Svíþjóð hafa aukið erlendu skuldirnar. Svíþjóð úr 17 millj. £ árið 1930 í 34 millj. £ 1935, en þess ber að gæta, að Svíþjóð á 742 millj. £ útistandandi hjá öðrum þjóðum í lánum. Skuldir íslands hafa á árunum 1928—35 aukizt úr 2.4 í 4.5 millj. £. Þess hefir láðst að geta í bókinni hverjar eru orsakÍT til þessarar auknu lántaka íslands. Að ís- land er nú fyrst komið í tímabil iðnbyltingarinnar. ísland er nú fyrst á þessum síðustu árum að byggja upp iðnfyrirtæki og önn- ur þýðingarmikil atvinnu- og menningartæki og að það er til þess að skapa atvinnu og verð- mæti á íslandi, sem lánin eru tekin. En hin Norðurlöndin gengu í gegnum þetta tímabil fyrir aldamót. Eins og ljóst verður af þeim dæmum, sem tekin hafa verið hér að framan, er mikill fróð- leikur fólginn í bók þessari. Hún mun hafa stórmikla þýð- ingu fyrir Norðurlöndin, til þess að kynna þau og auka þeim álit um allan heim. Okkur íslendingum er það án efa mikill áviningur að vera þarna með í starfi nefndarinnar og útgáfu þessarar bókar. The Northern Countries in World Economy hefir verið gefin út í 75 þúsund eintökum í Englandi og send í þúsundatali til allra menningarlanda heimsins, og hvarvetna þar, sem ég hefi frétt vakið mikla athygli. Það hafa víst fæstir gert sér í hugarlund fyr, hve þýðingarmikill aðili Norðurlöndin eru í raun og veru i heimsviðskiptunum. Af því að það er nokkuð skylt mál, vil ég geta þess, að Norrænu félögin beittu sér fyrir því nú í vetur, að hafizt væri handa að athuga möguleika fyrir auknum viðskiptum innbyrðis milli Norð- urlandaþjóðanna, og á hvern hátt þau gætu stutt hvert annað fjárhagslega. Félagið efndi til verðlaunasamkeppni í öllum löndunum og greiðir 23 þúsund sænskar kr. í verðlaun fyrir beztu ritgerðirnar. íslendingar hafa niöguleika til þess að fá 4000 kr. í verðlaun fyrir slíkar ritgerðir. Ég vil nú um leið hvetja menn til þess að taka þátt í þessari sam- keppni, og benda þeim á, að bók sú, sem ég hefi gert að umræðu- efni hér, er einkar hentug til þess að afla sér nauðsynlegs fróðleiks um löndin, þegar skrifa á um fjárhagslegt og viðskipta- legt samstarf Norðurlandaþjóð- anna. Guðl. Rósinkranz. Gula bandið er bezta. og ódýrasta smjörlíkið. í heildsölu hjá Samband fsl. samvinnufélaga Sími 1080. Aðalfundur FískiSélagsins Framh. af 1. slðu. úr þeirri spurningu, hvort murt- an í Þingvallavatni væri bleikju- uppfæðingur eða sérstakur kyn- stofn. Óyggjandi úrskurður er enn ekki fenginn, en mjög sterk- ar líkur benda til þess, að murt- an sé sérstakur kynstofn. Er það í samræmi við skoðun þeirra alþýðumanna, sem bezt þekkja til fiskigangna í vatninu. í marz í fyrra mætti Árni af hálfu íslands á fiskifriðunar- ráðstefnu 1 London, þar sem meðal annars var rætt um al- gerða friðun Faxaflóa um á- kveðið árabil í sumar hélt haf- rannsóknarráðið svo ráðstefnu í Kaupmannahöfn, þar sem kosin var nefnd til að lirinda þessu máli fram. Á Árni sæti í henni. Er slík friðun Faxaflóa hugsuð í tilraunaskyni. Þorsteinn Loftsson vélfræði- ráðunautur gerði grein fyrir ýmsum leiðbeiningum, sem hann hafði mönnum í té látið, og námskeiðum, sem haldin hefðu verið. Þórður Þorbjörnsson fiskiðn- fræðingur skýrði frá rannsókn- um á gæðum og gildi ýmissa sjávarafurða, sérstaklega lýsis og fiskimjöls og tilraunum á vinnslu á brjóskfiskum, háfi og hákarli. Það þykir sýnt, að háfs- búkurinn sé feitari en hákarlinn, en enn er ekki full rannsakað hvort vinnsla á þessum fiskum getur borið sig. Fiskiþingið mun hefjast inn- an fárra daga og verða ýms merkileg mál tekin þar til um- ræðu. ÚTBREIÐIÐ NÝJA DAGBLAÐIÐ! SWSS? Nýja Bíó SSSSSS. í í :;Ungmærín|; :■ I r e n e :■ Áhrifamikil þýzk kvikmynd jj frá Ufa, um þroskaferil tveggja ungra stúlkna, sem eru að vakna til lífsins. Aðalhlutverkin leika í Lil Dagover, Sabine Peters, V [I Karl Schönböck o. fl. í I; Börn fá ekki aðgang. / '.V.V.V.V.VAV.V.V.V.V.V.V Úr öllum áttum Rauðu norðurljósin, sem sáust hér fyrir nokkrum dögum, sáust um mest alla Evrópu og í Nýja Sjálandi varð þeirra einnig vart. Á sumum stöðum vöktu þau skelfingu, því menn héldu, að þau boðuðu heimsendir. Sérfræðingar segja, að mest beri á rauðum norðurljósum þau ár, sem sólblettirnir eru minnst- ir. 1926 sáust t. d. oft rauð norð- urljós, en þá var óvenjulega lít- ið af sólblettum. Ennfremur spá sérfræðingarnir því að rauð norðurljós muni sjást aftur í vetur eða eftir 27—30 daga frá þvi þau sáust fyrst. * Norski fréttaritarinn, frú Lise Lindbæk, er nýkominn frá Spáni, en þar hefir hún dvalið meðal hersveita stjórnarinnar í nokkra mánuði. Hún telur að um 10 þús. útlendingar séu í liði stjórnarinnar, en á sjálfum víg- stöðvunum sé ekki nema helm- ingur þeirra. Hinir séu allskonar fagmenn. Um 800 af þessum út- lendingum eru frá Norðurlönd- um, flestir frá Danmörku og Svíþjóð og 100 frá Noregi. FESTARMEY FORSTJÓRANS 19 ina. Það var eins og ég hefði sök á samvizkunni, og herti upp hugann til þess að segja það, sem mér lá á hjarta. 7. KAPITULI. Hringurinn er valinn. „Viðvíkjandi þessum trúlofunarhring, hr. Waters." „Já?“ „Ég býst við, að ég eigi að setja hann upp, strax og þér hafið keypt hann?“ „Það var hugmyndin," sagði hann og sneri sér að mér og leit á mig. Ég horfði á stóru.hvítu og blámáluðu strætisvagnana, sem mjökuðust eftir götunni. Þó sá ég, skýrar en umferðina, fyrir mér andlitin á stúlkun- um þremur, fyrirlitningarsvipinn, eða öllu heldur reiðisvipinn, — svip, sem félagsbundinn iðnaðarmaður þættist hafa rétt á að sýna verkfallsbrjót, meðan á verkfalli stæði. „Já, auðvitað. Þér eigið að setja hann upp strax. Hvað annað?“ „Og sýna hinum?“ „Auðvitað." Hann horfði á mig enn meira hissa, líka dálítið óþolinmóðlega. Ég held að honum hafi fundizt, sem nú ætti með ergilegu tali að breyta hinum þrauthugsuðu fyrirætlunum hans. „Ég á að sýna hinum hann og láta þær vita, að ég hafi lofazt yður?“ Hann svaraði þessu með annari spurningu. „Segið mér, ungfrú Trant, hafið þér orðið fyrir nokkrum vandræðum á skrifstofunni vegna þess, að þér hafið farið með mér út í mat?“ „Ne-i.“ Svo bætti ég fljótlega við: „Náttúrlega ekki. Það hefir verið óþægilegt. Þér gátuð búizt við, að það yrði nokkuð óþægilegt, — að minnsta kosti fyrir mig!“ „Ha? Hafa þessar stúlkur valdið yður óþægindum.“ „Nei, nei, nei,“ flýtti ég mér að segja. Því aftur virtist mér mega heyra í athugasemd hans hið misk- unnarlausa: Jœja, þá geta þær bara farið! Og ég gat ekki látið reka stúlkurnar, þótt ég hefði haldið stundu áður, að ég gæti róleg horft á þær kyrktar. „Það er að- eins dálítið erfitt að gefa útskýringarnar." „Þetta mun skýra allt,“ mælti húsbóndi minn kulda- lega, um leið og bifreiðin staðnæmdist fyrir utan skartgripaverzlunina. Vikadrengur, í grænum, silfurbryddum einkennis- búningi, opnaði glerhurðina fyrir okkur. Waters lét mig ganga á undan sér inn í búðina, er var lögð mjúk- um gólfteppum. Þar voru löng sýningarborð úr gleri og likön klædd hvítu flaueli og á þeim tindruðu, blik- uðu og glóðu perlur og demantar — gimsteinar af öllum gerðum. „Þegar kona sér blóm, mýkir það og blíðkar skap hennar. Hinsvegar hvetja og æsa gimsteinar hana. Ef til vill er það af því, að þeir eru tákn þess takmarks, er aldrei næst, og að hún veit ennfremur, að ef hún fengi þessa hálsfesti að gjöf, eða þvílíka gimsteina, eða svona eyrnahringa, þá myndi fegurð hennar tí- f aldast.... “ Þannig mælti Sidney Vandeleur eitt sinn við mig. Eftir að hann vann í listiðnaðarsamkeppninni um teikningar að belti, smíðuðu úr silfri, greipt perlum og gimsteinum, hefir hann haft mikinn áhuga fyrir skartgripum. Og Cicely, stúlkan með rauðu lokkana, gaf einu sinni þá játningu, að hún skyldi giftast átt- ræðum öldungi, ef hann gæti gefið henni reglulega fallega festi úr svörtum perlum! En þetta var nú allt í gamnl. Hér var um hrein við- skipti að ræða-------- Lítill maður, fitugljáandi í framan, í lafajakka og með hrokkið hár, hneigði sig yfir búðarborðið og brosti smeðjulega við okkur. í huga mér nefndi ég hann herra Leví. Ungfrú Robinson hefði þurft á öllum leik- arahæfileikum sinum að halda, til þess að geta hermt eftir smeðjulegu röddinni. „Má mér hlotnast sá heiður að þóknast yður?“ „Okkur langaði til að líta á nokkra hringi,“ mælti húsbóndi minn. „Trúlofunarhringi, auðvitað herra.“ „Já, auðvitað," sagði Waters og starði kuldalegum, stálgráum augunum á úfið höfuðið á kaupmanninum. „Jæja------“ Ég fann, að hann var nærri búinn að segja þetta venjulega: „Jæja, ungfrú Trant,“ en hann áttaði sig. „Hvaða steina viljið þér helzt,“ spurði hann mig áfjáður. „Ég? Ó, hvað hefir það að segja? — Ég meina, mér er alveg sama!“ Ég minntist þess að ýmsar vinstúlkur mínar höfðu sagt mér frá því í gamla daga, er þær voru að velja trú- lofunarhringa sína; ég hafði séð þá marga. Ein stúlka, sem átti unnusta, er hafði Zigeunablóð í æðum, hafði valið Zigeuna-silfurhring. Önnur hafði húðaðan tin- hring, með áletruninni: „Gjöfin er lítil, en ástin er allt." Ég fór að hugsa um, hvílík ósvinna það væri af for- stjóranum, að ætla að senda mig eina til stúlknanna, til að hampa hringnum hans framan í þær. Aftur sauð upp í mér reiðin við Waters, eins skyndi- lega og mjólk 1 skaftpotti, sem ekki er gætt. Svo, er ég heyrði að hann sagði kæruleysislega: „Við skulum segja demanta, er það ekki?“ „Já, demanta. Demantar eru alltaf peningar eftir á.

x

Nýja dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýja dagblaðið
https://timarit.is/publication/300

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.