Mánudagsblaðið - 11.07.1949, Blaðsíða 1

2 árgangHr
26. tölublað
£&■ W mik
Mánudagurinn 11. júlí 1949
Fyrir skömrmr lá við stórslysi í einni af neðanjarðar umferðaræðum New York City. —
Eldur varð laus í stórrj vöruflutningabifrei ð, sem hlaðin var eMfimu efni. Tugir bif-
reiða eyðilögðust, en aðeins einn maður beið bana. Það tók viðgerðarmenn 57 klst. að j
gera göngin umferðarhæf aftur.
Sýning SJll
opin áfram
Handíða- og listmunasýn-
ing S. í. B. S. í Listamanna-
skálanum hefur nú verið op-
in í nokkra daga.
Sýning þessi hefur átt
glæsilegum vinsældum. að
fagna, enda er þar margt
glæsilegra muna.
í ráði var að sýningunni
yrði lokað nú um helgina, en
vegna aðsóknarinnar hefur
verið ákveðið að hafa hana
opna í dag og á morgun.
'Bæjarbúar ættu að nota
tækifærið og sjá þessa ágætu
sýningu og um leið styrkja
gott málefni.
Æjax gegit Frara og
Víking í kvöld
í kvöld keppa Hollending-
arnir við úrvalslið úr Fram
og Víking.
Vegna hinna óvæntu og
jafnframt ánægjulegu úr-
slita síðast þegar A jax
keppti við Val, þá má búast
við afar spennandi leik í
kvöld.
Ekki ber að efa að Ajax-
menn tefli nú fram mjög
sterku liði og Víkingur og
Fram láta ekki á sér standa
til þess að halda uppi heiðri
landans.
nppjrot
Útileeubar
Pað væri ekki ónýtt að hafa svona tösku með sér í útileg-
urnar í sumar. — Auk mntaríiáta fylgja henni cockíaii-
shaker, whiskygiös og hverskonar þægindi.
Um það bil 500 negrar í
North Carolina hópuðust í
kringum fangabús í þorpinu
WinstonsSalem og kröfðust
þess, að hvítur rnaður yrði
drepinn þar án dóms og laga.
Negrarnir gerðu uppþot,
eftir að maðurinn, O. L.
Werst, hafði skotið á negra-
stúlku, sem réðst inn í hús
hans ásamt 15 öðrum mönn-
um og konum. Stúlkan hélt,
að hús mannsins væri hluti
af danshúsi og réðst því til
inngöngu.
Skotið særði hana talsVert
á höfði, og er ástand hennar
talið hættulegt.
Nýlega hefur verið til-
kynnt, að Bretar og Danir
hafi gert rneð sér viðskipta-
samning. Umræður um þenn-
an samning hafa staðið yfir
lengi, en nú hefur loksins
verið komizt að niðurstöðu,
og kaupa Bretar m. a. 75%
af því smjöri, sem Danir
flytja út í næstu sex ár.
Samningurinn gengur i
gil'di í októberbyrjun, en þá
falla bráðabirgðasamningar
um verzlunaiviðskipti. úr
gildi.
1 einu af dagbiöðum bæj-j
arins ibirtist 5. þ.m. óhugn-j
anieg, en þó athyglisverð,|
fréttaklausa. Þrír reykvískiri
drengir, komnir undir ferm-
ingu, voru staddir við Tjörn-
ina að kvöldlagi. Þeir ginntu
nokkrar spakar endur að
landi með brauðmolum, en
fóru svo að henda í þær gr jóti
og drápu eina þeirra. Ekki
dettur lögreglunni þó í hug
að birta nöfn þessara þokka-
piita frekar en fyrri daginn.
Svona sadistar og óþokkar
virðast vera heilög dýr í aug-
um lögregiu og blaða, Það er
hrein undantekning, ef nöfn
þeirra- eru birt. Hvernig var
t. d. ekki um skrílpilta þá,
sem komu fyrir sprengjum
við AJþingishúsið á gamla-
árskvöid í fyrra, auðsjáan-
lega í þeim einum tilgangi
að valda saklausum borgur-
tun tjóni á lifi og iimum?
Ekki fengust. nöfn þeirra bíft,
og voni þetta. ,iþó hálffuil-
orðnir menn. Og auðvelt væri
að nefna fjölmörg áþekk
dæmi. Það er augljóst, að
hér er til sadistaskríll með
hreinu glæpamannainnræti
eins og reyndar í flestum
borgum - og löndum. Hitt er
miklu alvarlegr-a mái, að
hvergl í öllum heiminum mun
vera tekið með öðrum eins
siikihönzkum á slíkum lýð
o'g hér. Reykjavík og raunar
ísland allt er sannariega
hrein. paradís slíkra. glæpa-
kinda.
Sííjókastarar
Á þessu eiga margir aðil-
ar sök: lögreglan, dómsvaild-
ið, ihlöðin. og síðast en ekki
sízt. almenningsálitið, sem
ætíð er reiðubúið til að af-
saka og fyrirgeía liverskon-
ar óþokkaskarp. Og iþeir, sem
hafa átt drýgstan þátt í að
skapa slíkt almemiingsálit,
eru prestar, kennarar og alls
konar kjökurkerlingar, sem
aldrei. þreytast á jarmi sínu
um. „mannúð", „skiining" og
„fyrirgefningu“. Maður á að
skiija giæpaJýðinn, fyrirgefa
honum, sýna honurn mannúð
og dekra. við hann, sem sagt,
koma honum í skilning um,
að honurn sé aiveg óhætt að
halda áfram á óknyttabraut-
inni, aldrei verði blakað við
honum, en honum hampað
og hossað „með skilningi,
fyrirgefniiLgu og mannúð“.
1 andadrápinu á Tjöminnl
og morðtiirauninni við sak-
lausa borgara á gamlaárs-
kvöid skera mamiúðarjarm-
aramir og kjökurfólkið upp
ávöxt iðju sinnar.
Linkindin hér á landi við
alls konar óknyttaskríl Jilýt-
ur sannarlega að verða mönn-
um alvarlegt umhugsunar-
efni. Skrílliim veður hvar-
vetna uppi, og næstum aldrei
er blakað við honum. Hvernig
er t.d. með snjókastaraflokk-
ana., sem vaða uppi á götum
bæjarins á hverjum vetri?
Nú er ég ekki að segja, að
snjókast sé í sjálfu sér neitt
vítavert. Það er eðlilegt og
sjálfsagt heilbrigðum ung-
lingum og heyja snjókasts-
orustur innbjn*ðis, og ég get
jafnvel fyrirgefið strákum,
þó að þeir hendi snjó í hatta
virðulegra borgara, sem
strunsa. um göturnar rr
spekingssvip. En hér í bæn-
um. er til sérstök tegund snjó-
kastara, sem stunda snjó-
kastið í þeim eina tilgangi
að gera illt af sér. Það er
þessi lýður, sem nær árlega
brýtur næstum öll götuljós-
ker bæjarins og rúður í hús-
um svo þúsundum skiptir.
Sumir þeirra sit ja um gamalt
hrumt og fatlað fólk og láta
harðar snjókúlur dynja á
andliti þess, svo að það get-
ur varla hætt sér út úr húsi,
þegar þessi ófögnuður er í
algleymingi. Það er undan-
telcning, ef lögreglan sést
Framhald á 7. síðu.
Þetta er Sigrid Undscí, hin
t'ræga norska skáldbona, sem
er nýlega látin.