Mánudagsblaðið - 28.10.1963, Qupperneq 1

31sl6fyrir alla
16. árgangur
Mánudagnr 28. október 1963
40. tölublað.
Hækkar kaup verkamanna og
verzlunarmanna um 20%?
Þingað um árs kaupbindingu — Kommar hlutlausir — Framsókn hunzuð
— Söluskattur 6% — Vextir 12% — Mikil eftii*vænting um ráðstafanir —
Eins og kunnugt er, þá er vart annað meira rætt en þær
ráðstafanir, sem ríkisstjórnin lætur gera vegna hinna sífelld'u
kauphækkana, sem yfir dynja viku eftir viku. Þrátt fyrir góðæri
hafa ýmis öfl innan þjóðfélagsins gert allt, sem í þeirra valdi
stóð, til að ónýta aðgerðir stjórnarinnar, og hefur þar um ráðið
meiru valdagræðgi og persónulegir hagsmunir en kjör þeirra,
sem þessi öfl hafa þótzt berjast fyrir. En svikin eru ekki að-
elns þaðan, heldur sviku stuðningsmenn stjórnarinnar í hvert
skipti, sem þeim var trúað til að sýna snefil af sjálfstæði og
sikópu stjóminni enn þyngri bagga en ella.
Kaupbinding
Nú hefur heyrzt, að enn hafi
stjómin fundið a. m. k. tíma-
bundna lausn, ef samþykki
allra aðila fæst. Lausnin er sú,
að hækka kaup verkafólks um
20% og hinda til eins árs, og
sjá, hversu verður spymt við
fótum með því móti. Einnig er
ráðgert að hækka söluskatt upp
í sex prósent, en vexti almennt
upp í 12 prósent.
Leitað til komma
Til þess að þetta fáist fram
gengt hefir verið leitað hófanna
hjá kommum, þ. e. leiðtogum
þeirra í verkalýðshreyfingunni,
ekki beint til fylgis, heldur til
þess að þeir verði hlutlausir, og
sjá svo hversu fram vindur. Þá
mun ríkisstjómin hafa lítillega
leitað samstarfs við Framsókn,
en horfið frá því þegar, og ætl-
ar að hunza flokkinn, enda sýn-
ir reynslan, að ótryggðin og
svikin eru þar dýpst rætt, en
kommar jafnan nokkuð samir
við sig í almennum þorparaskap
á pólitíska sviðinu.
Engin gengislækkun
Það er útilokað talið, að far
ið verði inn á þá leið að lækka
gildi króntinnar, enda vart
hægt að hugsa sér vand-
ræðalegra skref, eftir að svo
vel hefur gengið að rétta við
hlut hennar meðal annarra
þjóða,
Vissulega getur hlaðið ekki
fullyrt neitt um þessar ráðstaf' kennt allt athæfi þeirra.
anir, né heldur að til þeirra
komi alveg í þessari mynd. Hins
vegar er hægt að fullynða, að
þessi leið hefur verið rasdd og
talin mjög ákjósanleg. Ef þjóð
in fengi frið fyrir þessu sí-
fellda kvabbi einstakra ævin-
týramanna í kaupkröfum, þá
mætti svo fara að takast kynni
að leysa vandamál okkar innan,
skamms tíma, svo að blóma-y
tími rynni í garð.
Þessi frétt er óstaðfest, en
fullyrða má, að hún er nú eitt
mesta umræðuefni á æðstu stöð
um — en áform stjómarinnar
eru raadd af miklum spenningi
og eftirvæntingu af öllum al-
gnenningi, sem af kemur að
njóta.
Bráðabirgðalög
Ef þessar eða svipaðar ráð-
stafanir verða gerðar, er talið,
að stjómin gefi út bráðabirgða
lög og láti síðan þingið sam-
þykkja og verði þessum ráðstöf
unum skellt á svo til fyrirvara-
laust. Ríkir nokkur eftirvænting
um þetta, eins og ætla má, eink
um með tilliti til þess, hvort
mögulegt sé, að leiðtogar
kommúnista muni nú, aldrei
þessu vant, setja hag þjóðar-
heildarinnar ofar hinum taum-
lausa og óábyrga blekkingar-
áróðri, sem til þessa hefur ein-
Skammarleg framkoma
bíladeildar S J Ó V Á
Neitar bótum — Dylgjar gagnvart viðskiptaVini —
Hvað tryggir kaskó? — Slælegt eftirlit —
Undanfarna mánuði hafa blaðinu m.a. borizt ýmis bréf um
viðskipti bifreiðastjóra og vátryggingafélaganna, en margir bíl-
stjórar telja sig oft grátt leikna af þessum „góðgerðarfélög-
um“ og hinum brosandi „bótamönnum“, sem eru til þess eins,
að rétta viðskiptavinunum hjálparhönd, þegar óhapp ber að
höndum. Við höfum ath'ugað nokkur af þessum bréfum, þó að-
eins þau, sem greint hafa „nafn og númer“, en þau eru auð-
vitað vegna kröfu bréfritara, einkamál, þar til frekar verður
aðhafzt.
Eitt af þessum dæmum höf-
um við rannsakað og er saga
þess ekki góð hvað viðkomandi
tryggingarfélag snertir. Við
birtum þessa sögu aðeins vegna
þess að hún er staðreynd, og
skorum á félagið að segja sána
hlið málsins.
TRYGGT SlÐAN 1942
Bifreiðastjóri, atvinnumaður,
hér í borg hefur tryggt bifreiðir
sinar frá árinu 1942 hjá Sjóvá-
tryggingafélaginu Hafa tvö ár
fallið niður en öll hin árin hafa
annaðhvort ein bifreið eða tvær
verið í skyldutryggingu eða
kaskó hjá Sjóvá. Kaskó-trygg-
ingin hefur til skamms tíma
verið þannig, að bílstjórinn
sjálfur tekur á sig allt að kr.
1000 — þúsund — skaða, en
við það er tryggingin mun ó-
dýrari eða um kr. sex þúsund
á ári. Á öllum þessum árum
siðan 1942 hefur Sjóvá greitt
innan við kr. 2000 — tvö þús.
— í lagfæringar á bifreiðum
hans, sem félagið hefur ekki
fengið endurgreitt.
HÆKKAR KASKÓ-
TRYGGINGUNA
Nú hefur bílstjórinn hækkað
tryggingu sína, tekið út kaskó-
tryggingu fyrir öllum sköðum,
en slíkt kostar tæpar kr. táu
þúsund á ári. 1 vor var bifreið
Framhald á 5. síðu.
Óstaðíest
Stórkosttegur flottræfils-
háttur unglingspilts
Fyrir skömmu, 5 dögum, kom 15—16 ára piltur inn
í eina af þekktustu karlmannafataverzlunum borgar-
innar og valdi sér vönduð föt. Mátuðu afgreiðslumenn
fötin og báðu hann koma næsta dag, þar eð senda þyrfti
þau til smávegis lagfæringar. Verðið var kr. 3.640,00 og
þótti pilti það sízt til fyrirstöðu.
Næsta dag kom hann svo aftur i verzlunina til að
sækja fötin, og voru þau tilbúin og innpökkuð. Þegar
afgreiðslumað’urinn rétti himun unga manni reikninginn,
leit hann á hann snögglega, tók upp úr veski sínu fjóra
þúsund króna seðla, rétti búðarmanni um Ieið og hann
sagði:
„Þú getur átt afganginn“ — um leið og hann lýsti
fyrir undrandi búðarmanni, að hann hefði „þénað
plentý“ í sumar, borgaði ekkert heim og mætti eyða
öllu í skvísur og bíla.
Segið svo, að það séu peningavandræði hjá fólkinu.
Útibússtj'órar kallaðir til höfuðstað-
arins — Engin lán engir víxlar
Nýlega voru allir útibússtjór- menn í hinum ýmsu þorpum úti
ar rikisbankanna kallaðir hing-
að til Reykjavíkur, og gerðu
bankastjóramir hér í Reykjavík
það til þess að kenna þeim ritn
inguna í sambandi við rekstur
inn í náinni framtíð.
Ein af aðalniðurstöðúm fund
ar þessa var að banna þeim öll
útlán, sem máli skipta, og sízt
af öllu kaupa víxla. Er þetta
einkum óþægilegt fyrir kaup-
á landi, þar eð þeir hafa getað
haft samstanf við útlbúin um
að kaupa víxla af þeim, sem
selja þessum kaupmönnum vam
ing. Útibússtjórar imdu illa við
sinn hlut, en þó batnaði nokk-
uð, þegar bankayfirvöldin buðu
þeim upp á gott, langt og geysi
fjölbreytt næturlíf í uppbótar-
skyni.
Islenzkar flugfreyjur — Myndasería
I vikunni brugðum við okkur til Flugfélagsins og hittum þar fyrir imgfrú Ernu Nielsen, ljóshærða
blómarós, rúmlega tvítuga. Er hún dóttir Hjarlar og Marzelínu Nielsen, en Hjörtur var um árabU
skrifstofustjóri Borgarinnar og rekur nú verzlun í miðborginni. Ema er fæddur Reykvíkingur, var
við gagnfræðanám í verzlunardeild Hagaskóla, dvaldist sér til gamans í Bandaríkjunum um skeið,
en vann síðan sem bankaritari í Verzlunarbankanum. Hún hefur víða ferðazt um Evrópu utan
flugsins, og hefur gaman af að ferðast og slcoða sig um. I tómstundunum hefur hún mikinn á-
huga á góðri Icildist og tónlist og fylgist með hvorutveggja, þegar tældfæri gefst til. Hún hóf
störf hjá flugfélagi Islands í apríl s.l., kann vel við starf sitt, og er, að því er hún tjáði okkur,
ennþá alvcg ólofuð. (Ljósm. P. Thomsen. Kgl. s. Iiirðljósmyndari).