Mánudagsblaðið - 18.05.1964, Síða 1

nlaó fyrir alla
17. árgangur
Mánudagur 18. maí 1964
17. tölublað.
Stóri ketillinn
Nýjar milljónaábyrgðir
Nú er svo komið eftir mán sínum trtvegsbankanum.
MALAFERLI RITHOFUNDARINS OG
BÓKAVARÐARINS HALDA ÁFRAM
Drykkjuskapur — Missagnir — Ferðalög og deilur fyrir rétti — Frámuna-
leg smekkleysa.
Enn heldur, í reykvískum dómsal, skrípaleiknum milli rit-
höfundarins og bókavarðarins áfram. I s.I. viku kom m.a. fyrir
rétt Árni Þórðarson, skólastjóri, sem kvaðst hafa beðizt undan
heimsókn skáldsins að fenginni reynslu, en sú reynsla var fimm
ár. Einnig kom Öskar Magnússon, skólastjóri, fyrir réttinn,
og kvaðst hafa beðizt undan heimsókn skáldsins. Gaf Öskar í
skyn, að eitthvað hafl brostið á háttvísi skáldsins utan bók-
menntakynningarinnar.
Fyrirgefningarferð
Steins
Þá kom fyrir réttinn Geir
Gimnarsson. mjög hlynntur
skáldinu, en hann hafði fyrir
nokkrum árum gert reisu mikla
austur um sveitir með Steini
heitnum Steinarr, en erindi
Steins virtist, að sögn Geirs,
vera það aðallega að hitta
skáldið og biðjast afsökunar á
ritdómi sínum um bók skálds-
ins mikla. Einhver vitleysa virð
ist nú vera að verða úr þessum
hlálegu réttarhöldum, enda
skilja fæstir, hvað þessi vitnis
burður komi málinu sjálfu við.
Drykkja — Minni
Um þverbak keyrir þó, þegar
það sannast í framburði að vitn
ið Geir hefur verið undir áhrif
um áfengis i hinni miklu af-
Oryggisverðir eða
gamanleikarar?
Kjánaleg framkoma lögreglunnar
leg starfsskipting
Furðu-
Oft verður mönnum, því miður, að hugsa, að lögregluþjón-
ar í Reykjavík hafi kleppsvinnu að aðalstarfi, en alls ekki
löggæzlu. Dæmin eru svo ótal mörg um það. að einstakir lög-
regluþjónar hafa verið sendir í hvert asnaerindið öðru ferlegra.
Oft er eins og vaktstjórinn segir \áð þá: Þú heilsar aðeins sköll-
óttum mönnum í dag, eða, í dag máttu ekkert gera nema skrifa
út sektarmiða.
f leit að ökuskírteini
Aðfaranótt föstudags klukk-
an rösklega þrjú stöðvaði lög-
reglan bifreið rétt austan við
Geitháls og krafðist ökuskír-
teinis, og er slíkt út af fyrir
sig í lagi. Bíllinn var í 1. flokks
standi, enda nýr, svo og öku-
skírteinið, en bílstjórinn al-
þekktur ökukennari hér í bæ.
Létu slagsmálin
eiga sig
En augnabliki síðar ók
sami lögregluibíll framhjá
veitingastað þarna, og utan
við húsið voru stórslagsmál.
en urrandi fullar smástelpur
flæktust á milli slagsmála-
seggjanna. Lögreglan skipti
sér ekkert af þessu, enda
hafði henni víst verið skipað,
að huga aðeins að „ökuskír-
teinum" þessa nóttina, en
máske slagsmálum hina
næstu.
Engin hugsun
Það er engu líkara en innan
lögreglunnar leynist hálfgerðir
óvitar, jafnvel alveg hugsunar
laus dýr, sem leggja verður
lífsreglurnar áður en þeim er
sleppt út fyrir dyr. Slag í slag
álpast þeir framhjá bílum sem
standa ólöglega í Pósthús-
stræti eða annars staðar í mið
bænum af því þeim var ekki
sagt á stöðinni að hafa afskipti
af þeim.
sökunarreisu og man ekki né
heyrði fyrirgefningarbeiðnina.
Virðist bókavörðurinn vilja
gera sér óhemjumat úr
drykkjuskap vitnisins honum
til persónulegs miska. Má full-
yrða að öllum sé farið að
blöskra þetta réttarhald, efnið
ómerkilegt í sjálfu sér, og hegð
an bókavarðarins næsta fárán-
leg. Framkoma lians í réttinum
minnir meira á ómerkilegan
trúð, sem skekur sig og fettir
á sviði, en allsgáðan mann,
sem þykást kunna skil á bók-
menntum.
Skáld og
skrautblóm
Utian
dregnir
þessa
inn
hafa svo
í málið
verið
ýmsar
Skýring
Það væri ekki úr vegi, að
lögreglustjórinn skýrði frá
starfinu innan lögi-eglunnar.
Gæti eflaust komið þar margt
spaugilegt í ljós, en borgarbúar
eru orðnir hálfleiðir á að horfa
upp á þau asnastrik, sem oft
eru gerð af einkennisklæddum
lögregluþjónum. Þetta eru þó
ö'ryggisverðir, efkki gamanleik-
arar.
skrautfjaðrir eins og t.d. Jó-
hannes úr Kötlmn, Sverrir
Kristjánsson og enn aðrir. allt
dánufól'k, sem skilur sálir. Of-
an á allt bætist svo, að bæði
Mattháas Johannessen, ritstjóri,
og Halldór Þorbjörnsson. saka
dómari, eru komnir í þetta mál
og vitma mjög í óhag skáldinu.
Efni í reyfara-
höfund
Menn láta sig oft í ýmislegt
til að láta bera á sér í þjóð-
félagi sem ekki vill einfaldlega
viðurkenna þá kosti, sem þeir
þykjast búa yfir. Þessi réttar-
höld eru orðin ein reginhneysa
frá upphafi til enda, ekki að-
eins hinu mikla skáldi heldur
og bókaverðinum, sem sótzt
hefur mjög eftir yl ahnennings
hyllinnar, en aldrei fengið. Svo
skemmtilega ber við, að aldrei
hefur bókavörðurinn fengið
eins marga Iesendur og nú,
þótt sótt hafi hann fram á rit-
völlinn áður, enda er vörn hans
orðið aðalefni Þjóðviljans og
Frjálsrar þjóðar. Vonandi opn-
ar þetta bókaverðinum nýja
möguleika. Hann getur nú
máske eftir allt þetta mála-
þras orðið afburðagóður reyf-
arahöfundur eins og t.d. hún
Agatha Christie.
Skítkast
Þetta fer að verða anzi gott
hjá okkur, þegar báðir aðilar
verða búnir að ata sig reglu-
Iega upp úr öllu því þvaðri og
sora, sem báðir virðast fast
ráðnir að þyrla upp. Þjóðfélag
ið þar eitthvert svona mál til
að hreinsa andrúmsloftið. Það
er skaði, að málsaðilar skuli
ekki metast um bólfimi sína,
því að flest annað í fari þeirra
er að verða „alþjóðarleyndar-
mál“.
aðarnotkun á hinni nýju og
frægu síldarverksmiðju Ein
ars ríka í Vestmannaeyjum
að gufuketillinn í verksmiðj
unni er ónógur og nú þarf
að kaupa nýjan ketil frá
Ameríku til þess að verk-
smiðjan verði rekin og starf
rækt.
Einar hefur undanfarið
haft á sínum vegum erlend-
an sérfræðing með álitsgerð
um nauðsyn þess að kaupa
nýjan ketil fyrir eina eða
tvær milljónir og í skjóli
hinna erlendu sérfræðilegu
athugana sækir Einar svo
um bankaábyrgð fyrir ketil-
kaupunum hjá flokksbanka
Bankastjórar eru svo sem
kunnugt er allt í senn miklir
málamenn á erlendum tung-
um og skilningsríkir þegar
heimsþekktir sérfræðingar
leggja málin fræðilega fyrir
þá á erlendum tungum svo
vajrt þarf að óttast að ér
ábyrgðinni standi handa
Einari. Hann er að bjarga
framleiðslunni, blessaður
maðurinn.
Næsta sporið verður svo
væntanlega þegar ketillinn
er kominn.að Einar ríld slái
upp veizlu fyrir bankastjór-
ann sem er nafni hans í ríki
dæminu.
x—y-
fslenzkar flugfreyjur — Myndasería
.
Þegar við Kristján Magnússon, ljósmyndari, lögðum leið okkar út til Loftleiða í sl. viku hitt-
um við þar fyrir unga og laglega stúlku. Auði Aradóttur, sem er flugfreyja hjá félaginu. —
Auður er Reykvíkingur, dóttir Sigríðar Ásmundsdóttur og Ara Guðmundssonar og hefur starf-
að rösklega ár lijá Loftleiðum. Auður gekk í Gagnfræðaskóla Verknáms, vann í tvö ár hjá
Sveini Björnssyni & Co., en stundaði síðan enskunám í Englandi. Eins og sjá má á myndinni
er Auður hin laglegasta stúlka, ljóshærð, vel vaxin og hin spengilegasta í vexti og hið mesta
augnagaman þegar hún klæðist hinu glæsilega „uniforini“ félagsins. — Eins og heilbrigðum
stúlkum sæmir hefur hún mjög gaman af að ferðast og hefur ferðazt um landið í sumarfríum
sínum, auk þess að sigla á allar „hafnir“ Loftleiða. Þá sækir hún leikhús og aðrar skenunt-
anir eins og stúlkum er gjarnt og á — eflaust — stóran hóp aðdáenda.