Mánudagsblaðið - 26.08.1974, Blaðsíða 1

j‘Bl&Ófyrir alla
26. árgangur
Mánudagur 26. ágúst 1974
25. tölublað
FJÁRKÚGARAR Á KREIKI
VIÐ SKEMMTISTAÐINA
Fjárkúgun út af hliðar-
sporum í einkamálum er
ekki nýtt fyrirbæri, en
sem betur fer hefur slík
iðja ekki verið stunduð
sem atvinnuvegur í fjár-
aflaskyni hér á landi sem
neinu nemur til þessa.
Mánudagsblaðið hefur
óyggjandi heimildir fyrir
því, að þessi skepnuskap-
ur hafi nú haldið innreið
sína á þann hátt, að
menn, sem blaðið vill
ekki að svo komnu nafn-
greina, sitji fyrir utan
fjölsótta skemmtistaði
borgarinnar í bifreiðum
og fylgjast með góðborg-®-
urum, sem eru að gera j
sér glaðan dag, einkum
ef þeir sjást í félagsskap
með stúlkum, sem eru
sömu erinda úti að
skemmta sér.
Síðan er haft „vinsam-
legt“ samband við þessa
menn, sem oftar, en ekki
eru kvæntir, og þeim gef-
inn kostur á að losna við
öll óþægindi, ef þeir
greiði tilteknar fjárhæðir
fyrir þagmælsku um gleð-
skapinn. Að öðrum kosti
er þeim hótað öllu illu,
meðal annars því að
eiginkonum verði gert
viðvart með ljósmynd-
um, sem þessir þokka-
piltar segjast hafa undir
höndum.
Enda þótt íslendingar
hafi, sem betur fer, haft
lítið af þessarri rottu-
starfsemi að segja, hafa
þeir margir séð dæmi
hennar í kvikmyndum
eða lesið um hana í er-
lendum fréttum og af-
brotasögum. Hafa menn
í lengstu lög ekki viljað
trúa því, að þessar að-
ferðir yrðu innleiddar
hérlendis.
Allir vita, að enda þótt
menn lendi í gleðskap við
skál, gera þeir sjaldnast
nokkuð það, sem spillt
getur mannorði þeirra
eða hjónabandsheill. Hins
vegar er það jafn kunn-
ugt, að oft þarf ekki
nema órökstuddar grun-
semdir um framhjáhald,
til þess að valda tíma-
bundnum óþægindum og
jafnvel varanlegri ógæfu
heilla fjölskyldna.
Þessar staðreyndir spila
frumstæðir glæpamanna-
heilar á, og dreymir um
lífsviðurværi af fjárkúg-
unarstarfsemi, eins og
þeirri, sem að framan
greinir.
Þeim, sem verða fyrir
hótunum af þessari teg-
und, skal á það. bent, að
einfaldasta ráðið gegn
þessum ófögnuði er að
tilkynna þegar í stað lög-
reglu og sakadómi um
slík tilræði. Hvort heldur
sem um er að ræða eigin-
menn eða eiginkonur, og
hvernig sem málum er
Framhald á síðu 7.
ÖkuhraSi of lítill
Hámarkshraðareglur þverbrotnar
I
Nú styttist dagurinn og senn
byrja skólarnir. Þá upphefst
vanalegur söngur umferðarráðs
og lögregluyfirvalda um það að
skólabörnin séu í hættu, for-
eldrar eigi að fylgja þeim í
skólann og bílstjórar að gæta
sín sérstaklega. Því miður er
vafalítið að þrátt fyrir alian
Slysin á sjónum
Vinnuslys gerast nú óhugn-
anlcga tíð uni borð í nýjustu
veiöiskipuin okkar, svo að ljóst
er að þar er einhverju áfátt,
annað hvort útbúnaði eða
kunnáttu inanna, ncma hvort
tveggja sé. Hvað skyldu niarg-
ir sjómenn þurfa að farast við
sttírf sín áður en eitthvaó raun-
hæft er gert?
-<S>
Er það satt að sjónvarp-
ið sé að feta i fótspor út-
varpsins um ráðningar starf
smanna eftir ættartengslum
og vensla?
Það er ótrúlegt, ef satt er,
að yfirmenn fiskiskipa þráist
við að rcyna tilltígur til úr-
bóta í þcssum ináluin. Auðvit-
að eru þeir alvísir á sínu sviði,
rétt eins og allir aðrir íslcnd-
ingar, en þcim hlýtur að fara
að verða Ijóst að einhvers
staðar er pottur brotinn. Það
er cölilegt að það taki menn
einhvern tíma að venjast nýju
skipulagi og nýjum veiðarfær-
um, cn síendurtckin banaslys
hljóta aö benda mtínnum á
að eitthvað mcira en lítið er
að. Tefla skipstjórar í afla-
kóngaleik inönnum sínum í
hættu, til þess að veiðarnar
gangi betur? Er kannski eitt-
hvað að útbúnaðinuin sem lag-
færa mætti, cf útgcröin timdi
að láta í það peninga? Þaö
þýðir ekkcrt að koma ineð
einhverjar málamyndaskýring-
ar, nú verður rannsóknarnefnd
sjóslysa aö reka af sér slyðru-
orðið og heiinta eitthvað raun-
hæft og svo verða yfirvöld að
sjá til þess að framfylgja sett-
um reglum, jafnvel þótt ein-
hver bveinki sér.
áróður verða einhver óhöpp,
því það er eins og ómögulegt
sé að koma því á hérlendis
eins og í hinurn siðmenntuðu
löndum, að ökuhraði sé áætl-
aður skynsamlega og svo hart
gengið eftir því að eftir laga-
ákvæðum sé farið.
Ökuhraði á fjölmörgum göt-
um hér í Reykjavík er hafður
allt of lítill — í rcglum og lög-
um.Afleiðingin er sú að menn
þverbrjóta allar reglur, lög-
reglumenn og strætisvagnabíl-
stjórar ekkert síður en hinir al-
mennu ökumenn. Reglurnar
eru svo fáránlegar víða, að
engurn dettur í hug að fara
eftir þeim, og þegar þeir svo
koma í götur, þar sem virki-
lega er nauðsynlegt einhverra
hluta vegna að takmarka öku-
hraðann verulega þá eru menn
ónæmir fyrir því og halda
sama ólöglega hraðanunr.
Hvernig væri nú að umferð-
aryfirvöld tækju sig til og á-
kvæðu skynsamlegan ökuhraða
á hinum ýmsu götum? Sums
staðar á alls ekkert að hækka
hann frá því sem nú er, til
dæmis í þröngum íbúðar göt-
um, þar sem búast má við
börnum að leik. En eftir því
sem göturnar batna á að hækka
hann og ekki síst á hinum
svokölluðu „hraðbrautum“
okkar. Jafnframt á svo að fara
um hámarkshraða, eins og gert
er í siðmenntuðum löndum og
hiklaust að refsa brotlegum
ökumönnum með sektum og
ökuleyfissviptingu, svo menn
veigri sér við að brjóta settar
reglur og hugsi ekki eins og
nú að andsk..........reglurnar
séu svo vitlausar að engum
lögreglumanni detti í hug að
angra menn þótt þeir aki tals-
vert hraðar en leyfilegt er, svo
lengi sem ekki sé um neinn
ofsahraða að ræða.
Tékkamis-
ferli og
f/árglæfrar
Er hringurinn að lokast í
langvarandi stórfelldu tékka-
misferli? Dagblöð borgarinn-
ar hafa nýlega getið þess, að
„kunnur maður í viðskiptalíf-
inu“ hafi verið úrskurðaður í
gæsluvarðhald, grunaður um
stórfellt tékkamisferli. 1 þessu
sambandi hafa verið nefndar
úpphæðir, sem nema 7,5
milijónum króna í innistæðu-
lausum tékkum. Nú er það
vitaö, að aðrir miklu „kunn-
ari menn í viöskiptalifinu“
hafa verið á þtínum til þess
að bjarga eigin skinni, og að
því er virðist hefur þeim tck-
ist það.
Sá, sem úrskurðaður hefur
verið í gæsluvaröhald, er ekk-
ert annað en peð í siðlausum
fjárglæfrum manna, sem enn-
þá leika lausum hala, og eng-
in höft hafa verið sett á í
þeirri áraltíngu iðju að svíkja
stórfé út úr grandalausum
mtínnum og fyrirtækjum með
afleiðingum, sem ekki varða
cinungis fjárhagslega velferð.
I fréttum, sem sagðar hafa
verið um tékkamisferli þess
sem nú situr í varðhaldi, er
allt nokkuð orðum aukið,
sem ekki breytir þó kjarna
málsins.
Hitt er svo annað mál,
að hvað sem þessu máli Hð-
ur, væri sakadómi og bönk-
unum sóini að því að taká ur
umferð þá rncnn : aðra, sem
árúm sáman hafa stundað
okun iðskipti, béinán þjófnað
og tékkamisfcrli og gengiö
af mannorði og jafnvel lífi
manna, hlæjandi í allsnægt-
um.
Leikfang Mánudagsblaðsins