Tíminn - 27.11.1970, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
FÖSTUDAGUR 27. nóvember 1970

sést Peter Cook í hlutverki Morris Finsbury og Peter
FINNSK ÚRVALS VARA
ATHUGIÐ
—eldavélaviftur, oliuofnar
gaseldavélar, gaskæliskáp-
ar. — Einnig gas- og raf-
magnskæliskápar fyrir
báta og bíla, með öryggis-
festingum.
*
Góðir greiðsluskilmálar og
staðgreiðsluafsláttur.
Póstsendum um land allt.
RAFTÆKJAVERZL H. G. GUÐJÓNSSON
StigahliS 45—47
Suðurveri. Simi 37637
SAUÐFJÁRMERKI
Bændur! Nú er rétti tíminn
til að panta
DALTON sauðfjármerkin.
ÞÖR HF
REYKJAVÍK
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 25
LANBSVIRKJ8N
Birgðavörður óskast
Óskum eftir að ráða sem fyrst mann til birgða-
vörzlu við Búrfell. Viðkomandi þarf að geta haldið
birgðaspjaldskrá og hafa enskukunnáttu. Algjör
reglusemi áskilin. Herbergi og fæði á staðnum.
Umsóknum með upplýsingum um aldur, menntun
og fyrri störf sendist skrifstofu Landsvirkjunar,
Suðurlandsbraut 14, Reykjavík, fyrir 5. desem-
ber n.k.
I.ík í misgripum.
Á fnimmálinu: „The wrong
box“.
Leikstjórb Bryan Forbes.
Handrit: Byggt á sögu eftir
Robert Louis Stevenson og
Lloyd Osborne.
Kvikmyndari: Gerry Turpin.
Tónlist: John Barry.
Brezk litmynd frá 1966, nieS
íslenzkum texta.
Sýningarstður: Stjörnubíó.
Þetta er bráðskemmtileg og
sniðu'g mynd eftir Bryan Forb-
es.
Tveir 'gamlir bræður, Máster-
man (John Mills) og- Joseph
(Ralph Richardson) haf-a ekki
talazt við í fjörutíu ár. Nú eru
þeir einu eftirlifepdurnir, sem
koma til greina um stórarf. Þá
eru margar hendur á lofti og
brugguð mörg launráð. En :ík
eru send í misgripum og ung
hjörtu slá svo hratt, að stilla
verður hjartsláttinn með því,
að leggja hpnd á barm.
Ærslin fara aldrei út í öfgar
og kímnin er mjög brezk. Ekki
spillir það, að myndin er ve,’
leikin. Peter Cook og Dudley
Moore leika syni Joseps og Nan-
ette Newman, bráðfalleg gaman
leikkona, leikur fósturdóttur
hans. Michael Caiue ,’eikur son-
arson Mastermans gamla mjög
eftirminnilega. — Willard er
óborganlegur í hlutverki bryt-
ans.
Flestir hafa lesið „Gul.’eyj-
una“, eftir Stevenson, og kann-
ast því við ógleymanlega per-
sónusköpun hans og glögg-
skyggni. Hér leikur Peter Sell-
ers frábærlega vel örlítið hlut-
verk fordrukkins læknis, sem er
gersamlega út Úr heiminum og
á ekkert eftir nema kettina sína.
Árið 1959 stofnaði Forbes
„Beaver Films“ með Richard
Attenborough. Fyrsta kvikmynd
þeirra, „The angry silence“
(Verkfal.’sbrjóturinn), var gerð
við mikla erfiðleika. Hvorki
leikarar né leikstjóri fengu
lauin, heldur loforð um 10% af
hagnaði, sem skilaði sér ótrú-
lega f.’jótt. 1961 gerðu þeir dá-
samlega fallegaimynd, „Whistle
down the wind“, 1962 „The L-
shaped room“ og 1963 „Seance
Sellers í hlutverki Dr. Pratt. Köttur notaður sem þerriblað.
on a wet afternoon". Allt vand-
aðar myndir í sérflokki, með
sterkum höfundareinkennum,
en samt ólíkar, hvað snertir efn
ismeðfenð.
Innan klausturmúranna.
Á frunimálinu: La Religieuse.
Leikstjóri: Jacques Rivette,
handrit eftir hann og Jean
Gruault, byggt á samnefndri
sögu eftir Denis Diderot.
Kvikmyndari: Alain Lenvent.
Tónlist: Jean-Claude Eloy.
Frönsk, frá 1966.
Sýningarstaður: Háskólabíó.
Myndin er í litum og með
dönskum texta.
Denis Diderot fæddist 1713
og lézt 1784. I-Iann hafði geysi-
mikil áhrif á samtíð sína, bæði
sem heimspekingur og rithöf-
undur. Hér hafa Rivette og
Griiau.’t endurvakið verk hans
á tjaldinu svo snilldarlega, að
ekki gleymist.
Suzanne Simonin (Anna Kar-
ina) er olnbogabarn fjölskyldu
sinnar. Húh verður að fara í
klaustur, því að foreldrar hcnn-
ar geta ekki greitt heiman-
mund. Hún fer sárnauðug, því
þrátt fyrir einl. trú finnur hún
enga köllun. Þegar hún, við ’át
móður sinnar, öð’ast kjark til
að höfða mál, til þess að fá
lausn frá nunnueiðnum, er
henni misþyrmt svo, að nærri
liggur vjð sturlun.
Þegar hún svo tapar málinu,
bjálpar lögfræðingurinn henni
að skipta um klaustur. Þar tek-
ur ekki betra við. Abbadísin er
kynvillt og leggur ofurást á
Suzanne. Frávita af örvæntingu
grípur hún til þess óyndisúr-
ræðis, að flýja með prestinum
(Francisco Rabai:).
Heimurinn handan klaustur-
múranna hefur ekkert að bjóða
henni, nema þrældóm og niður-
Mamma skilur
mig ekki
Samt er hún bezta mamma í heimi. En
minnist ég á ís, segir hún: „Ekkert ís-
kvabb, drengur, þú færð ís á sunnudag-
inn.“ Persónulega held ég, að hún geri
ekki greinarmun á rjómaís og sælgæti,
bara af því að ís er svo góður á bragð-
ið. Samt er fullt af vítamínum, eggja-
hvítuefnum og svoleiðis í ísnum. Ef ég
gæti galdrað, þá mundi ég galdra, að
það væri sunnudagur á hverjum'degi.

mm ^
ess íspinnarog ístoppar
Hér hefur Forbes enn einu
sinni sýnt nýja hlið, vandaða
gamanmynd, sem kemur ö.’lum
í gott skap.
P.L.
lægingu. Að lokum finnur hún
aðeins eina lau:sn, sem hún bið-
ur guð að fyrirgefa sér.
Þessi mynd er ’óvenjulegt
framlag gegn hvers konar þving
unum og frelsisskerðingu. Sér-
staklega kemst vel til skila hin
vonlausa aðstaða konunoar án
eiginmanns, hún er nánast rétt-
indalaus.
Rivette notar :iti af mikilli
leikni, en tónlist Eloy er utan-
gátta og þetta sífellda veður-
hljóð í báðum klaustrunum er
hvimleitt.
Karina leikur Suzanne af
snilld og Liselotte Pulver, Mich-
eline Pres’e og Francine Bergé
leika ahhadísirnar. v
Diderot byggði sögu sína á
sönnum viðburðum og abbadís-
in í Saint-Europe var systir
Loðvíks fjórtánda. Þess vegna
getum við ekki furðað okkur á
því, að saga hans skyldi vera
bönnuð. En nú á tuttugustu öld
inni er engin ástæða til að stór-
skerða þetta verk, eins og kvik-
myndaeftirlitið franska gerði.
Þrátt fyrir aðgerðir þess, er
mypdin snjöll og efnið síungt,
mótmæli gegn valdi yfir öðr m,
afgömlum kenningum og t‘"-
földu siðferði.
Jacques Rivette fæddist 1.
marz 1928 í Rouen. Hann skrif-
aði um kvikmyndir í dagþlöð og
var aðstoðarmaður Beckers og
Renoir. Með Trauffaut gerði
hann 16 mm stutta mynd, „Une
visite" og með Rohmer „Beré-
nice“.
1956 horga Pierre Braum-
berger og Claude Chab- tn
aðinn af fyrstu mynd haus,
„Le coup du berger“. nv . var
stutt. 1960 gerir hann fyrstu
stórmynd sína, „Paris nous ap-
partient" (París tilheyrir okk-
ur), sem var sýnd splunkuný í
Filmíu. Þetta var sérkennilegur
hrærigrautur um ógn og skelf-
Ingu og leynifélag og unga
áhugamenn um að sviðsetja
„Perikles". En samt glitti í
neistann, sem nú hefur tendr-
azt í „Innan klausturmúranna"
og hver leikstjóri getur verið
fullsæmdur af. Látið ekki þessa
mynd framhjá ykkur fara.
P.L.