Tíminn - 08.12.1970, Side 2

I
14
TIMINN
ÞRIÐJUDAGUR 8. desemer 1970
-Reykjavík, laiugardag.
I hefur hann tekið þátt í mörgum
Einar Baldvinsson listmálari! samsýningum hér og erlendis. Sýn
hefur opnað sýningu í Bogasalnum
og eru þar 33 olíumálverk, öll til
sölu. Þetta er fimmta sýningin,
sem Einar heMur, en auk þess
ingin verður opin frá kl. 2 til 10,
Verð málverkanna er frá 6 til 30
þúsund krónur.
(Tímamynd Gunnar)
Brunaútköll-
um fækkar
KJ—Reykjavík, mánudag.
— Áður fyrr var desember sá
mánuður, þegar flestir brunar
urðu, en með aukinni uppl.starf-
semi er nú svo komið, að desemb-
er er bezti mánuðurinn hjá okkur,
því þá eru útköllin fæst, sagði Rún
ar Bjarnason, slökkviliðsstjóri í
Reykjavík, á fundi með blaðamönn
um.
Rúnar sagði, að í desember á
Si'. ári hefðu útköllin verið 12, eða
fæst í einum mánuði, og til sam-
anburðar má geta þess, að í nóv-
ember á þessu ári-var Slökkviliðið
í Reykjavík kallað út 37 sinnum,
en aldrei það sem af er desember
nú.
Bjarki Elíasson, yfirlögreglu-
þjónn, var á blaðamannafundinum
í Slökkvistöðinni, og ræddi hann
um reghir varðandi áramóta-
brennur í Reykjavík. Bjarki sagði,
að með árunum hefðu myndazt
fastar reglur um brennustaði, og
BIBLÍAN
et JÓLABÓKIN
Fœst nú í nýju,
fallagu bandi
f vasaútgáfu
hjá:
—- bókavarzlunum
— krlstilegu
fólðgunum
— Blblíufólaginu

HIÐ ÍSL. BIBLÍUFÉLAG SkilavörCuhæO Rvlk
$u5Drali&»aíofH slml 17605
<\ <>
v> -<v
V>' ^rentmvndastota V>
iaugavegi 24
Sim /F>
Geru/T' dHa eyundi’ ..
mimdamora tvru
vóui
væru brennur á sömu stöðum ár
eftir ár. Hann sagöi, að nú utn ára-
mótin yrði Borgarbreunan á sama
stað og undanfarið, eða á auða
svæðinu austan Kringlumýrar-
brautar og sunnam Miklubrautar.
Sú breyting yrði nú, að kveikt yrði
fyrr i Borgarbrennunni og jafn-
framt yrði dagskrá Sjónvarps-
ins hagað þannig, að fólk gæti bæði
fylgzt með áramótaþætti þess, og
verið við brennuna, og síðan heima
hjá sér um áramótin.
Eins og áður þarf að sækja um
leyfi fyrir hverri brennu, og
brýndi Bjarki fyrir fólki að sækjaj
um leyfi í tíma, svo ekki hljótistl
vandræði af brennu, sem ekki
hefur verið sótt um leyfi fyrir. Þá
munu olíufélögin ekki afhenda ol-
íu til annarra en þeirra, sem hafa
leyfi. Ábyrgur aðili skal vera fyr-
ir hverri brennu.
í fyrra voru brennurnar 33 í
höfuðborginni.
Þingeyingar spyrja nú hverjir aSra:
Er nokkurt sa
neitunar og málshðfðunar?
MYNTALBUM
fyrir alla ísl mjmtina.
1922—-1971, kr 490,00
Fyrir lýðveldismyntina
kr 340,00.
Lnnstungubækur i úrvali
Opið laugardaga tii ióla
WŒMMEÍ
Laékjargötu 6A Reykjavík Sími 11814
ENSKIR
RAFGEYMAR
LONDON BATTERY
fynrliggjandi
Lárus Ingimarsson,
heildverlun
Vitastu 8* Slm; 16205
Auglýsið í Tímanum
KJ—Reykjavílv, mánudag.
f fréttatilkynningu frá Landeig-
endafélagi Laxár og Mývatns seg-
ir: „Þrátt fyrir skýr lagaákvæði
og umsagnir virtra fræðimanna
leyfir saksóknari sér að veitast að
65 Þingeyingum með opinberri
málsókn. Hinsvegar segir hann:
„ekki vera efni til“ að höfða mál á
hendur Laxárvirkjunarstjóm þrátt
fyrir skýr og ótvíræð lagabrot
hennar“ og er þá átt við að Lax-
árvirkjun hafi byggt stífluna I
Miðkvísl án leyfis, og neitað að
höfða mál á hendur Laxárvirkj-
unar vegna stíflubyggingarinnar.
Landeigendafélagið hefur af
þessu tilefni sent frá sér frétta-
tilkynningu, ásamt afriti af bréfi
til sa'ksóknara ríkisins. Fer frétta-
ti'lkynningin hér á eftir. ásamt
bréfinu:
„í tilefnj af síðustu ákvörðun-
um saksóknara ríkisins hefur Land
eigendafélag Laxár og Mývatns
sent saksóknara bréf það, sem
fylgir á eftir fréttatilkynningu
þessari.
Saksóknari ríkisins höfðar opin-
bert sakamál á hendur 65 Þingey-
ingum, enda þótt honum sé bann-
að í 260 kg. almennra hegningar-
lága að höfða opinbert sakamál
vpgpa þfj.ss, að menn taka rétt
sinn sjálfir.
í 260. gr. laga nr. 19/1940 segir:
„Hver sem gerist sekur um ger-
tæki, skal sæta sektum. Út af
broti þessu skal ekki höfða opin-
bera málsókn."
Ekkert ihefur komið fram í rann
sókn Miðkvíslarmálsins, sem bendi
til annars en, að um sjá:lftöku
réttar hafi verið ao' ræða. í Rit-
inu „Eignarréttur" eftir Ólaf
heitinn Lárusson prófessor segir
m.a. á bls. 180:
„Ef maður hefði í heimildar-
leysi t.d. grafið skurð á fasteign
annars manns eða lokað hliði á
girðingu hans, um eign sína. Þá
myndi eigandanum vera rétt að
fylla skurðinn eða opna hliðið og
beita til þess valdi, ef með þyrfti.
Að því er til þessarar réttarvörzlu
tekur, þá myndi hún eigi verða
talin stranglega bundir. við það.
að hún færi fram í beinu fram-
haldi af hinni ólögmætu röskun.
Hún myndi vera heimild, þótt nokk
uð væri frá liðið.“
Þrátt fyrir skýr lagaákvæði og
umsagnir virtra fræðimanna leyf-
ir saksó'knari sér að veitast að 65
Þingeyingum með opinberri mál-
sókn. Hins vegar segir hann „ekki
vera efni til“ að höfða mál á hend-
ur Laxárvirkjunar.stjóri þrátt fyr-
ir skýr og ótvíræð lagabrot henn-
ar.
Vér spyrjum af þessu tilefni.
Eru ekki menn jafnir fyrir lögun-
um? Er ísland ekki réttarríki?
Fyrir brotum Laxárvirkjunar-
stjórnar er grein gerð í eftirfar-
andi bréfi til saksóknara og hann
beðinn um skýringar á ákvörðun
sinni, en Þingeyingar spyrja nú
hverjir aðra, ihvort nokkurt sam-
band sé á milli neitunar þeirra
aó ganga að kröfugerð iðnaðarráð-
herra á sáttafundinum 23. og 24.
nóiv. s.l. og hinnar opinberu máls-
höfðunar nú.“
Reykjavík, 4. desember 1970.
Til saksóknara ríkisins,
Hverfisgötu 6,
Reykjavík.
✓
Bréf tii saksóknara
Oss hefur borizt bréi, yðar, þar
sem þér neitið Æ.ð höfða opinber
mál á hendur stjórn Laxárvirkjun-
ar vegna stíflugerðar hennar í
Miðkvísl. Bjóðum við yður að
gefa rökstuðning á þessari neit-
un yðar.
67. gr. stjórnarskrárinnar nr.
33/1944 verndar menn gegn því,
að ráðizt sé á eignir þeirra, án
þess að Þær séu áóur teknar eign-
arnámi.
í a) lið 153 gr. vatnalaga nr.
15/1923 segir: „Hver sem byrj-
ar á fyrirtæki, sem leyfi eða sam-
þykki þarf til sam'kvæmt lögum
þessum, eða ef matsgerð þarf til
þess, svo’og ef maður vinnur verk
verr en í skiiyrðum í leyfi, sam-
þykki eða matsgerð felst, eða
bregður að öðru leyti út af fyr-
irmælum slíkra heimilda, skal
sæta sektum eða einföldu fang-
elsi.“
Laxárvirkjunarstjórn gerðist
hrotleg vió þetta ákvæði, þegar
hún setti stíflu í Mið'kvíisl án
samþykkis réttra umráðamanna
lands og gerði ónothæfan silunga-
stiga, senda þótt henni hefði verið
sett sem skiiyrði að gera nothæf-
an silungsstiga.
Hún leitaði ekki heldur álits
Náttúruverndarráðs, eins og henni
er boðið í 2. gr. laga nr. 48/1956.
Hún tók land og vatnsréttindi
undiir stíflurnar án þess að bjóða
bætur eða að taka réttindin eign-
arnámi.
í 2. mgr. 4. gr. laga nr. 61/1917
segir, aö sá sem vill taka hags-
muni eignarnámi, geti ekki tekið
þá, fyrr en hann hefur greitt verð
eignanna og allan áfa,linn kostnað
við matsgerð. Laxárvirkjunar-
stjórn tók land undir stíflu án
þess að taka land eignarnámi eða
láta meta tjón, eins og segir í
146. gr. laga nr. 15/1923. Hún
sannaði ekki heldur gagnsemi
stíflunnar, eins og henni bar sam-
kvæmt 72. gr. vatnalaganna, en
þetta ákvæði braut ráðuneyti með
því að gefa leyfi til stíflugerðar.
Laxárvirkjunarstjórn bar þvi
að refsa samkvæmt refisákvæðum
vatnalaga nr. 15/1923 og refsi-
ákvæóum laga um náttúruvernd
nr. 48/1956.
Af verknaði Laxárvirkjunarstjórn
ar hafa hlotizt stórkostleg eigna-
spjöll, samkvæmt 257 gr. al-
mennra hegningarlaga ber því að
refsa Laxárvirkjunarstjórn fyrir
iþau eignasipjöll, ef ekki fýrir
ásetningarverk, þá fyrir gáleysis-
verk, sbr. 2. mgr. 257. gr. laga
nr. 19/1940, sbr. og 138. gr. I.
sömu laga.
Hvernig þér, herra saksóknari,
komist 'hjá að höfða opinbert saka
mál af þessu tilefni. fáum vér
ekki skilið. Gildir ef til vill
hvorki 67. gr. stjórnarskrárinnar
um fi'iðhclgi eignarréttarins né
framangreind lagaákvæði hér á
landi. Vér biðjum yður um skýr-
ingar og rökstuðning herra sak-
sóknari. Yður sem opinberu stjóm-
valdi ber að rökstyðja ákvarðanir
yðar. Þao er yður skylt eftir ís-
lenzkum stjórnsýslurétti. Stjóm-
arathöfn yðar er réttarskýrandi."
MENNINGARSJÓÐUROG ÞJÓÐVMA
FÉLAGID í NVJUM HÚSAKYNNUM
EJ—Refkjavík, mánudag
Menntamálaráð, Menningarsjóð-
ar og Þjóðvinafélagið hafa nú flutt
í nýtt húsnæði, Landshöfðingja-
húsið gamla við Skálholtsstíg eða
Næpuna, eins og húsið er almennt
kallað. Var blaðamönnum sýnt
þetta húsnæði auk þess sem
forystumenn Bókaútgáfu Menning
arsjóðs og Þjóðvinafélagsins gerðu
grein fyrir bókaútgáfunni nú fyrir
jólin — og verður bókanna getið
sérstaklega í blaðinu einhvern
næstu daga.
Menntamálaráð keypti húsið
árið 1958, en hefur fyrst nú flutt
starfsemi sína þangað. Hefur við-
gerð á húsinu verið kostuð með
fé úr sérstökum sjóði, og mun því
ekki hafa nein áhrif á starfsemi
Menntamálaráðs.
í kjallara hússins er bóka-
geymsla bókaútgáfunnar, en á
fyrstu hæðinni skrifstofuhús-
næði, þar sem afgreiðsla og bók-
hald útgáfunnar er til húsa. Á
annarri hæðinni eru skrifstofur
og fundaherbergi Menntamálaráðs
og Menningarsj., og Þjóðvinafélag
ið hefur þar einnig skrifstofu.
Allt húsið er innréttað eins og
það var í upphafi, 02 á annarri
hæðinni hefur öllu verið íyrir-
komið í sama stíl og var ráðandi
um aldamótin — jafnvel húsgögn-
in eru flest frá því tímabili.
Vilhjálmur Þ Gíslason. formnð
ur Menntamálaráðs, sagði blaða-
mönnum, að imeð því að taka
þetta húsnæði í notkun yrðu nokk
ur þáttas'kil í stárfsemi stofnun-
arinnar, og væri þetta húsnæði
bæðj stærra og betra en það sem
hún hafði áður.
Eftir er að ganga frá efstu hæð
hús'sins. en þar er ætlunin að verði
m.a. herbergi fyrir fræðimenn,
innlenda og erlenda, sem starfa
kunna á vegum Menntamálaráðs
að ákveðnutn verkefnum,
Á blaðamannafundinum voru
mættir, auk Vilhjálms, Gils Guð-
mundsson, framkvæmdastjóri,
Þorsteinn Sæmundsson, ritstjóri
Almanaksins, og ritstjórar And-
vara, þeir Finnbogi Guðmundsson
og Helgi Sæmundsson.