Tíminn - 09.02.1974, Síða 12

12
TÍMINN
Laugardagur í». febrúar 1974.
Undir venjulegum kringumstæðum hefði Briem rifið
hann upp löngu f yrir dögun, en í miklum sjógangi er ekki
hægt að vinna við símastreng og núna — klukkutíma eft-
ir dögun — var enn versta veður. Það var háflæði, og
Kyrrahaf ið, sem sendi öldur sínar inn í gegnum La Per-
ouse-sund og Sangar-sundin, fékk sunnanvindinn
körftuglega f raman i sig. Hvergi sást skýr á himni, og til
austurs bar strönd Japans greinilega við, eins og á
grískri leirtöflumynd. Löðrið freyddi eins og þunnar,
hvítar ullartjásur yfir veltandi, glampandi sjávarfletin-
um.
— Þessi stormur helzt ekki lengur en i tólf stundir,
sagði Johansen verkstjóri, þegar þeir sátu við morgun-
verðinn, og þaðer f lóðið, sem veldur sjávarganginum að
mestu leyti. En dagurinn f er til ónýtis, og losni endinn úr
landi, þá er fjandinn laus.
— Hann losnar ekki, svaraði Eiríkur. Ég festi hann
sjálfur.
Feiknarlegt sjálfsálitið lýsti sér i orðunum. Hann fór
út úr borðsalnum og gekk upp á þilfar til þess að líta út
yf ir haf ið. Hann var á leiðinni af tur á, þegar hann heyrði
öskrað til sín. Það var Johansen verkstjóri:
— Eiríkur! sjáðu þarna! Bauja númer fimm er á reki!
Eirikur tók sprettinn fram á.
Skipið hélt í horf inu, með skutinn í norður, og með því
að láta vélarnar damla hægt, var unnt aðTiamla gegn
straumunum og storminum. Það var enn mitt á milli
bau janna, og það var sú nyrðri, sem komin var á rek.
Þar sem baujurnar heyrðu undir Eirík, f lýtti hann sér
upp í brúna til Briem yf irverkf ræðings, sem skýldi and-
litinu með handarbakinu fyrir sólskininu, meðan hann
rýndi eftir rauða blettinum í fjarska. Það leyndi sér
ekki, að hún var ekki aðeins komin af sínum stað, heldur
var hún á reki. Hún var laus við átakið f rá f estingunni og
skoppaði nú á sjónum, vaggandi til hliðanna. Hún hentist
upp á við, eins og hún væri á leið til himna, en á næsta
andartaki snarsnerist hún niður í löðurhjúpaðan öldudal.
— Bansett merin! sagði hann og sló krepptum hnefan-
um í borðstokkinn.
Þessi orð áttu hvað bezt við þessa bauju.
— Eins og straumarnir eru,fer hún alla leið til Tottori,
eða jaf nvel til Oki-eyja, og ég fer ekki að hætta báti, f u11-
um af mannskap, fyrir svona fyrirbæri.
Hann sneri sér við og gekk innar í brúna.
Það var svo sem hægt að koma báti f rá skipinu, en það
var svo sannarlega að bjóða forlögunum byrginn og
nálgast í báti járnbaujuna, sem snarsnerist og skoppaði
á öldunum átta tonn að þyngd.
Skyndilega sneri Eiríkur sér að Briem.
— Ég skal ná henni!
— Þér?
— Já, ég. Hún skal verða komin yf ir til okkar innan tíu
mínútna. Látið mig bara hafa mannaðan bát.
— Sem þér gætuð hæglega sent niður á hafsbotn?
— Ég skal koma kaðli utan um hana,án þess að bátur-
inn komi í námunda við hana. En það verður að gerast
f Ijótt.
Briem treysti Eiriki fullkomlega. Hann gerði sér ekki
Ijóst, hvernig þetta væri hægt, en hann hallaði sér fram
og kallaði á Johansen:
— Mannið stórbátinn þegar í stað!
— Taktu með hundrað faðma harpúnlínu, hrópaði
Eiríkur og flytti sér niður úr brúnni og á eftir Johansen.
Briem fylgdist með því, meðan báturinn var mannað-
ur og látinnsiga, unzhannæddi af staðyfiræstar öldurn-
ar. Eiríkur sat aftur í skut hjá Johansen, sem stýrði.
Áhöfnin var eingöngu skipuð símamönnum, og þeir
stýrðu bátnum á þann hátt, sem slíkir einir kunna.
Baujan, sem barst fyrir straumnum, fylgdi stefnu,
sem myndi beina henni framhjá skipinu i nokkurri f jar-
lægð á stjórnborða, og inn á þessa leið stefndi báturinn.
Briem sá í sjónauka, að Eiríkur fór úr fötunum og batt
skutullínuna um sig miðjan.
Þegar báturinn var kominn í leið aðsteðjandi
skrímslisins, stökk Eiríkur út í sjóinn, og báturinn hélt
áfram, en aftasti maðurinn gaf eftir á línunni.
Buslandi í sjónum fann Eiríkur ekkert f yrir þeim hug-
aræsingi, sem gagntók Briem, meðan hann fylgdist með
í sjónaukanum. Þegar hann hófst upp á öldurnar, sá
hann ferlíkið koma nær. Hann synti eins hratt og hann
gat, þvi að sami straumurinn bar þau áfram, hann og
baujuna, og ef hann ætlaði að bíða eftir því, að baujan
næði honum, yrði hann að bíða þess, að þau bæði næðu til
Tottóri. Það var rétt eins og honum ætlaði að mistakast
að ná henni, þegar allt í einu — rétt eins og þegar ástar-
ævintýri kemst á það stig að hjaðna niður eða halda
áfram — var baujan komin fast að honum.
Hann var niðri í öldudal, og baujan kom æðandi hæst
uppi á sjávarf jallinu. Það var svo greinilegt, að hún
myndi mala hann mélinu smærra, að hann æpti upp yf ir
sig, eins og menn gera andspænis dauðanum, en aldan
leið undir baujuna og lyfti honum upp um leið, svo að þau
mættust, Eiríki til óhugnaðar og skelfingar, í löðrinu á
bylgjufaldinum. Það logaði enn á luktinni, og veifan
small í storminum, meðan baujan henti grænum öldun-
um frá rauðum skrokki sínum.
Ef hann hefði verið kominn svolítið lengra, hefði hún
slegizt utan um línuna og fært hann í kaf eða drepið hann
með höggi frá einhverri festingunni, sem við hana
löfðu.Nú mátti heita, að þau mættust augliti til auglitis.
HVELLl
G
E
I
R
I
o
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
jMpOkkur tókst það.í
rÞúgætir lifað góðu
lifi á fjárhættuspili.
^Ég nyti þess fjár
aldrei, ég er ot J
vanur að vinna "1
. fyrir þvi.
^ Biddu. ’ 1
Ekki snúa lyklinum
Hvað er að, Zarkov?
w Hann seldi bæ sinnT
fyrir litið sem ekkert,
| Var hann ) Nei.sem 'V.
emn þeirra. betur fer, ég \,
/ var hræddur um
það fyrst.
lliMl
Laugardagur
9. febrúar
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga.
14.30 tþróttir. Umsjónarmað-
ur: Jón Asgeirsson.
15.00 islenzkt mál.
15.20 Útvarpsleikrit barna og
unglinga: „Skessan i útey”
eftir ólöfu Arnadóttur.Áður
útv. fyrir 11 árum. Leik-
stjóri: Klemenz Jónsson.
Söngstjóri Dr. Hallgrimur
Helgason. Persónur og leik-
endur. Ása: Margrét Guð-
mundsdóttir. Gunnar: Þór-
arinn Eldjárn. Bogga:
Arndis Björnsdóttir. Signý:
Helga Bachmann. Ari: Arn-
ar Jónsson. Presturinn:
Brynjólfur Jóhannesson.
Skögultönn: Emelia
Jónasdóttir. Haki: Valde-
mar Helgason. Kona: Okta-
via Stefánsdóttir.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tiu á
toppnum.örn Petersen sér
um dægurlagaþátt.
17.15 Frainburðarkennsla i
þýsku.
17.25 Tónleikar. Tilkynningar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veður-
fregnir. 18.55 Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Fréttaspegill.
19.20 FramJialdsleikritið:
„Sherlock Holmes”eftir Sir
Arthur Conan Doyle og
Michael Hardwick (áður
útv. 1963) Sjöundi þáttur:
Skrifari verðbréfasalans.
Þýðandi og leikstjóri: Flosi
Ólafsson. Holmes: Baldvin
Halldórsson Watson: Rúrik
Haraldsson. Pycroft: Valdi-
mar Lárusson. Pinner: Val-
ur Gislason. Harry: Valur
Gislason. Þjónustustúlka:
Brynja Benediktsdóttir.
19.55 Tónleikar frá nýsjá-
lenzka útvarpinu.
20.30 Frá Norðurlöndum. Sig-
mar B. Hauksson talar.
21.00 „Garbotten”, smásaga
eftir Albert Engström.
Tryggvi Þorsteinsson
þýddi. Jón Yngvi Yngvason
les.
21.15 Hljómplöturabb. Þor-
steinn Hannesson bregður
plötum á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
LAUGARDAGUR
9. febrúar 1974
17.00 tþróttir. Meðal efnis i
þættinum er mynd frá
skiðamóti við Reykjavik og
mynd úr ensku knattspyrn-
unni. Umsjónarmaður Óm-
ar Ragnarsson.
19.15 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
19.45 Hlé
20.00 Fréttir
20.20 Veður og auglýsingar
20.25 Söngelska fjölskyldan.
Bandariskur söngva- og
gamanmyndaflokkur. Þýð-
andi Heba Júliusdóttir.
20.50 Vaka. Dagskrá um bók-
menntir og listir.
21.30 Alþýðulýðveldið Kina.
Breskur fræðslumynda-
flokkur um Kinaveldi nú-
timans. 5. þáttur. Skólamál.
Þýðandi og þulur Gylfi
Pálsson.
21.55 Upphefð og örvænting.
(Pathsof Glory). Bandarisk
biómynd frá árinu 1957,
byggð á sögu eftir Hump-
hrey Cobb. Leikstjóri Stan-
ley Kubrick. Aðalhlutverk
Kirk Douglas, Ralph Meek-
er, Adolphe Menjou og
George MacReady. Þýðandi
Karl Jóhannesson. Myndin
gerist við Verdun i Frakk-
landi i heimsstyrjöldinni
fyrri, og er i henni einkum