Tíminn - 16.06.1974, Síða 8

Tíminn - 16.06.1974, Síða 8
TÍMINN Sunnudagur 16. júni 1974 AAENGI: r r 5 + 3 n Upphafsmaður mengjanna, Cantor. Nýja stæröfræöin, mengi svoköll- uö, er umdeild viöar en hér. t Þýzkalandi hefur mengjakennsla i barnaskólum vaidiö mikiu fjaörafoki. Stæröfræöingar og læknar styöja foreldra, sem berj- ast gegn mengjakennslu. Einn menntamálarúðherra I þýzku rikjunum hefur þegar tekiö ákvöröun um endurskoöun náms- efnis i stæröfræöi. Nýja stærö- fræöin veröur þó kennd áfram i barnaskólum I Þýzkalandi, en á annan og betri hátt en til þessa. Timaritiö Spiegel birti fyrir skömmu langa grein um þessi efni, og drepum viö hér á ýmis at- riöi, sem þar komu fram. Stæröfræöiprófessor einn i Heidelberg veit hvað hann hefur aö gera á milli tiu og tólf á kvöld- in. Þá hringja kunningjarnir og kunningjar þeirra kunningja og biðja hann um hjálp viö að leysa heimaverkefni barnanna, mengi. Um miönætti er prófessornum fariö aö renna i grun að eitthvað sé athugavert viö reiknings- kennsluna. Foreldraráðsmaður i Baden- Wurtemberg er búinn aö gefast upp. Hann ætlaöi aö fara i gegn- um kennslubók i mengjum fyrir fjögur fyrstu skólaárin, ,,Wir lernen Mathematik” eftir Naun- zig og Sorger. En niðurstaöa hans varö: „Það er vonlaust fyrir mig aö fylgjast með hvað verið er að fara.” „Hættum þessu endurbóta- brjálæði,” sagði trésmiða- meistari i Weissenburg i simtali við sjónvarpsstöðina i Stuttgart, þegar sendur var út umræðuþátt- ur með og móti mengjum. „Við viljum hætta við mengin,” hljóð- aði yfirlýsing frá samtökum for- eldra I Frauenchiemsee, sem gerð var við sama tækifæri. Þættinum bárust ótal skeyti, til- skrif og simhringingar, öll á móti. Þjóðverjar úr öllum stéttum, hámenntaðir og óskólagengnir, úr öllum stjórnmálaflokkum, alls staðar i landinu, eru i uppnámi vegna námsgreinar, sem nefnist „nýja stærðfræöin” og er for- dæmd meö nafninu „mengi”. Bóndi i Neðra-Saxlandi, sem ræktar kál og lauk, segir hana tóma vitleysu. Heimspekingur i Munchen lýsir henni sem „and- legri nauðgun”. „Óhugnanlegt kredduuppeldi hugsunar og framkvæmda barna, segir róttækt kennarablað „pád. extra” um méngjakennslu. í Baden-Wurtemberg er greifi og milljónamæringur i fylkingar- brjósti mengjafjenda. Deilurnar um mengin ná meira að segja inn á landsþing stjórn- málaflokkanna. Þau virðast hvorki vera sósfalisk né kristileg, þvi andstaða gegn nýju stærð- fræðinni er alls staðar rikjandi, bæði hjá sósialdemókrötum og kristilegum demókrötum. Rikis- stjórnin fer sér varlega i að berj- ast fyrir mengjunum, svo að hún geti snúið viö blaðinu ef nauðsyn krefur. Undantekningar eru aðeins til I Norður-Þýzkalandi. Yfirmaður skólamála i Hamborg sem er þingmaður, er ákveðið fylgjandi nýju stærðfræðinni, og flokks- bræður hans hafa hann grunaðan um að hafa þarmeð fórnað minnst tveim prósentum atkvæða sósial- demókrata i siðustu kosningum. Menntamálaráðherra Slésvikur- Holsteins, kristilegur demókrati, er algerlega á móti. Hann dró úr mengjakennslu I barnaskólum, svo hún er nú aöeins 15% stærð- fræöikennslunnar, og ihugar að ganga lengra. Hann leggur einnig áð öörum menntamálaráöherrum I Þýzkalandi að breyta náms- skránni. FÍeiri foreldrar hugsa um og æsa sig út af mengjum en nokk- urri annarri námsgrein. Þau eru kennd i nær hverjum skóla i V- Þýzkalandi, samkvæmt einróma ákvöröun menntamálaráðherra þýzku rikjanna 1968. Engar deilur eru um mengi i menntaskólum, aðeins i skyldunámi. Nær alls staöar i. Þýzkalandi hafa yngstu skólabörnin lært nýju stærðfræð- ina siöan skólaárið 1972/73, en á sumum stöðum frá árinu 1973/74. Strax fyrstu skóladagana eru stúlkur og drengir látin lita hringi, ferhyrninga og þrihyrn- inga og raða þeim niður, greina fólk I sundur eftir þvi, hvort það er 1 rauöum peysum, ljóshært eða I bláum peysum, og leika sér að kubbum, og plötum. Margt verð- ur að mengjum, skólasystkini og blýantar, bilar á bifreiðastæði og bollar I eldhússkáp. Sum börn læra allt fyrsta skóla- árið þessa nýju stærðfræði, en kunna ekki eina einustu tölu, hvað þá heldur að þau geti reiknað. En lika I þeim tilfellum, þar sem ekki aðeins er teiknað og raðað, heldur lika taliö og reiknað, krefst þessi ókunnuglega námsgrein að mati margra foreldra að nokkru leyti of litils (af þvi að börnin leika sér en læra ekki), og að nokkru leyti of mikils, þvi nú nota börn merki og orð, sem áður voru ekki nauð- synleg til að ná stúdentsprófi. Margar stilabækur eru fullar af svigum og sporbaugum, sem Seljum allar fáanlegar nauðsynjavörur Kaupum hvers konar framleiðsluvörur KAUPFÉLAG KrÓksfjdrðsr króksfjarðarnesi sifellt eru skrifuð I eða teiknuð ný mengi. Skylduræknir feður og mæður lesa metsölubókina „For- eldrar læra nýju stæröfræðina” eða aðra álika af tugum slikra bóka fyrir foreldra, ellegar fara á námskeið. En jafnvel foreldrum, sem liggja yfir mengjum á hverju kvöldi, gengur illa að fylgjast með börnum sinum eða hjálpa þeim, þegar þau ruglast i hugtök- unum. Atta ára börn nota orð og hug- tök, sem feður þeirra botna ekki i, þótt þeir hafi stúdentspróf eða jafnvel doktorsgráðu. Einn and- stæðingur mengjanna telur að nú „sjái börnin allt of ung foreldrana hjálparvana og þekkingarlausa. Það grafi undan virðingu þeirra, þau geti ekki lengur spurt for- eldrana ráða, og þeir verða ekki eftirsóknarverð fyrirmynd.” I æsingnum festa foreldrar verstu setningarnar sér i minni, jafnvel þótt þær séu ekki úr námsefni barnanna heldur úr bók fyrir foreldra. Bandariskur prófessor, Morros Kline, skrifaði metsölubók gegn nýju stærðfræðinni „Hvers vegna Nonni kann ekki að leggja sam- an”. Tilvitnanir i hana ganga á milli þýzkra mengjaandstæðinga. Til dæmis þetta samtal: Faðirinn: Hvað er 5 + 3 mikið? Barnið: 5 + 3 er 3 + 5. Faðirinn: Já, en hve mörg epli eru þá fimm og þrjú epli? Barnið: Attu viö fimm plús þrjú epli? Faðirinn: Já. Barnið: Einmitt, það er alveg sama hvort rætt er um epli, appelsinur eða bækar. 5+3 er alltaf sama sem 3+5. Mengjakennslan i Þýzkalandi hefur gert það að verkum, að húsmóðir ein i Bæjaralandi þorir ekki lengur að senda dóttur sina i kjötbúöina. „Ég er hrædd um að hún komi heim með hálft svin, þegar ég bið hana að kaupa hálft kiló af svinakjöti.” Margir foreldrar virðast vera hættir að kunna að meta þetta grin. Gleymdur er sá tími, þegar menntamálaráðherrarnir óskuðu foreldrum og börnum „góðrar skemmtunar” við mengja- lærdóminn, og i timaritum stóðu yfirskriftir eins og þessi úr „Bild”: Barnið yðar getur þetta með leik. Þér munuð verða undr- andi á hve vel það gengur!” Aðeins stöku sinnum kemur það fram i lesendabréfunum, að börn hafa gaman af að læra mengi. Slagorðin hljóða hins vegar upp á aö mengjalærdómurinn geri börnin veik. Og hvort sem þaö er rétt eða ekki, getur svo farið, að þessi áróður útrými nýju stærð- fræðinni úr barnaskólum i Þýzkalandi. Það eru ekki lengur aðeins mæður, sem kvarta yfir að þessi erfiða námsgrein valdi hita-, maga- og höfuðverk, uppköstum, og útbrotum. Læknar vara einnig við afleiðingunum. Nýlega komst nafn Fritz Held barnageðlæknis á hvers manns varir. Hann hefur samið bók um lesblindu. Held telur fráleitt að kenna börnum, sem eru slæm i reikn- ingi nýju stærðfræðina. Orðaað- ferðina við lestrarkennslu telur hann orsök lesblindu. Hann hefur stofnað „visindalegan starfshóp” með það að markmiði að afnema orðaaðferðina og mengjakennslu úr skyldunámi. Læknar, læknaráð og lækna- félög berjast mörg hver gegn mengjakennslu, en aðeins eitt og eitt út af fyrir sig. önnur síétt háskólamanna hefur hins vegar nær sameinuð gengið til liðs við æsta foreldrana. Þetta eru prófessorar I stærðfræði, sem hafa lftiö álit á þeim aöferðum, sem beitt er viö mengjakennslu I þýzkum skólum. Mengi eru að visu mikilvæg grein innan stæröfræði, en tæpast við hæfi barna og ungíingaskóla- nemenda, segja félagsmenn i þýzku samtökunum fyrir stærð- fræðilega rökfræði. Litilsháttar sé hægt að kenna á þessu skóla- stigi um mengi, en það megi vel gera með öðru námsefni, og mengi eigi ekki að vera sérstök námsgrein. Gegn stærðfræðiprófessorunum hafa skipað sér prófessorar i kennslufræði stærðfræðinnar við kennaraháskólana. Sem höfundar kennslubóka hafa þeir áhuga á að koma þessu nýja sviði inn i barnaskólana til að halda sam- bandi við framhaldsskólana. Þýzkir foreldrar sem andvigir eru mengjakennslunni með stærðfræðinga og lækna að liðs- mönnum eru sigurvissir. Almenningsálitið er einnig að mestu leyti þeirra megin. Æsingur og taugaveiklun ein- kenna andrúmsloftið. Timarit og foreldrablöð, svo sem „Bild”, „Bunte” og „Schule”, keppast um að birta greinar með fyrir- sögnum eins og „Mengin eru hreinasta óhæfa”, „Hve lengi á mengjakennslan að halda áfram, herra ráðherra?” En þótt foreldrarnir telji sigur- Verktakaþjónusta f Gefum föst verðtilboð í efni og vinnu ^ r EINANGRUN k frysti- og kæliklefa ÞAKPAPPALOGN í heittaslalt 4 fry n\ .ÁRMÚLI ^38 II ilF Vestmannaeyjum • Simi 290 • Reykjavík • Sími 8-54-66

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.