Ísafold - 14.03.1888, Side 1

Kemur út á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(6o arka) 4 kr.; erlendis5kr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komin sje
til útg. fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa 1 ísafoldarprentsmiðju.
XV 12.
Reykjavík, miðvikudaginn 14. marz.
1888.
45. Innl. frjettir (aflabrögð, fiskimannasjóðurinn,
hið eyfirzka ábyrðarfjelag — landsyfirrjettar-
dómur —).
46. Stofnun Forngripasafnsins.
47. Ýsulóðir.
48. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 1—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóður Rvikur opinn I. mánud, í
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J. Jónassen
marzl Hiti (Cels.) Lþmælir 1 Veðurátt.
ánóttujum hád. fm. em. | fm. | em.
M. 7- -II1 -j- 8 29,8 29,8 Nhv b |N h b
F. 8. —II t7 29,6 29,4 N hv b N hv b
F. 6. -io -5- 4 29,' 29,2 N h b 0 b
L. io. -8-5-3 29,4 29,5 0 b |Na hv b
S. ii. - 3 + * 29.7 29,9 Na hv b Na h b
M.I2. -4-7-1 29,9 29,8 0 d N h d
þ. '3- - 8| -F 9 ■ 29,6 29,9 |N hv d N hv b
Fyrstu 3 dagana var hjer hvasst norðanveð-
ur en bjartur; síðari part h. 9. gjörði logn og
10. blæja logn að rnorgni en hvessti er á dag-
inn leið á landnorðan. 11. hægur á landnorðan
og bjart veður, logn, en dimmur daginn eptir,
Jrði snjór úr lopti og gjörði hjer alhvitt og
gekk til norðurs síðari part dags. í dag 13.
hvass á norðan með fjúki og talsverðu frosti.
Beykjavík 14. marz 1888.
Aflabrögð. Laugardag 10. þ. m. var
gott sjóveður og þá róinn hinu fyrsti fiski-
róður almennt hjer á Innnésjum, og gafst
mikið vel: um og yfir 40 í hlut af stút-
ung og ýsu, af vestangöngu, að haldið er,
og þykir það góðs viti. í fyrra dag var
aptur róið, og aflaðist mikið vel.
Suður í Garðssjó var og bezti afli þessa
tvo daga, jafnvel um 100 í hlut. Sömu-
leiðis var farið að aflast vel á Miðnesi í
vikunni sem leið.
Frönsk fiskiskúta, er leitaði hingað hafn-
ar 11. þ. m.. hin fyrsta á þessu ári, sagði
mikinn fisk úti fyrir, ekki sízt í Eyrar-
bakka-»bugtinni«. En lítið sem ekkert er
samt um afla enn í veiðistöðunum austan-
fjalls, og i Vestmannaeyjum aflalaust í
allan vetur.
Fiskimannasjóðurinn. Áskorunin
um samskot til hans hefir fengið góðar
undirtektir hjer í nærsveitunum.
I Hafnarfirði var haldinn allfjölmennur
fundur um málið 6. þ. m., eptir áskorun
frá þeim kaupm. J>. Egilsson, skólastjóra
Jóni þórarinssyni og hr. ívari Helgasyni.
Voru fundarmenn samhuga um, að styrkja
sjóðinn á sama eða líkan hátt og Reykvík-
ingar og Seltirningar. þó vildu þeir, að
sjóðnum væri varið eigi að eins til að
styrkja ekkjur drukknaðra sjómanna, held-
ur nauðstaddar ekkjur sjómanna yfir höfuð.
Fundið var að því, að 60 kr. hefðu ein-
hvern tíma verið veittar úr sjóðnum til að
kaupa fyrir bát, án heimildar í reglugjörð
sjóðsins.
Samþykkt var í einu hljóði svo látaudi
fundarályktun, er f>. Egilsson hafði samið
(að áskildum stöku orðabreytingum) :
Fundarmenn skuldbinda sig til, að gjalda sjálfir
og styðja að því af fremsta megni að aðrir, hvort
heldur eru hreppsmenn eða utanhreppsmenn, gjaldi
af afla sínum næstkomandi vetrarvertíð 3 málfiska
af hlut og aðra 3 málfiska af hverjum hlut af afla
sínum á vorvertíð.
Fiska þessa skulu hásetar afhenda formönnum
sínum á vetrarvertíð fyrir sumardaginn fyrsta ; á
vorvertíð fyrir 12. júní. Formenn taka við fisk-
inum óslægðum, salta hann og verka og hafarask-
ið fyrir fyrirhöfn sína og kostnað, og standa skil
á fiskinum vel verkuðum til þess manns, er sýslu-
maður í samráði við stjórn fiskimannasjóðsins til-
greinir.
f>egar eptir sumarmál og að liðnum 12. degi
júnímán. skal hreppstjóri leita skýrslu um það hjá
öllum formönnum í hreppnum, hve mikils fiskjar
sjóðurinn megi vænta frá þeim.
Skýrslu fyrir vetrarvertíð skal senda sýslumanni
eigi síðar en innan 30. aprils og fyrir voryertíð
innan 20. júní. Formenn hafa ábyrgð á að standa
skil á þeim fiski í góðri verkun, er þeir samkvæmt
skýrslunum fá í hendur sjóððnum. Andvirðið renn-
ur í fyrnefndan fiskimannasjóð.
Verði lík ályktun ekki gjörð f öðrum hreppum
sýslunnar skal fjenu varið til þess, að stofna sjer-
stakan styrktarsjóð fyrir sjómenn í Garðahreppi.
£eir formenn, stýrimenn og hásetar, sem reka
fiskiveiðar á þilskipum, borga til sjóðsins af afla
sínum V2 lpd. fyrir hvora vertíð, og þilskipaeig-
endur eins mikið og skipshöfnin til samans.
Hið eyfirzka ábyrgðarfjelag.
Landsyfirrjettur dæmdi það í fyrra dag til
að greiða vicekonsúl Jakob V. Havsteen á
Oddeyri 618 kr. 9 a., sem eptirstöðvar
skaðabóta fyrir hákarlaskipið »Úlf«, er
týndist sumarið 1884, en fjelagið hafði
tekið ábyrgð á að J hlutum virðingarverðs
eða 8658 kr. Málskostnaður fyrir báðum
rjettum var látinn niður falla, og áfrýj-
andanum ekki dæmdir vextir, með því að
þeirra hafði eigi verið getið í áfrýjunar-
stefnunni.
I ástæðum dómsins segir svo:
„þegar stjórn ábyrgðarfjelagsins neitaði að
greiða eigendura „Ulfs“ framannefndar 618 kr.
9 aura, lögðu þeir spurninguna undir úrskurð
aðalfundar í fjelaginu samkv. fyrirmælunum í
24. gr. fjelagslaganna og ályktaði fundurinn
hinn 24. marz 1885, að sú tilhögun á reikn-
ingsfærslu fjelagsins, að því er snertir inn-
stæðueign í fjelaginu og hluttöku í skaðabótum,
sem hingað til hefur verið liöfð, sje samkvæm
fjelagslögunum, og skuli henni vera fylgt fram-
vegis. Báðir málsaðilar hala skilið þennan úr-
skurð aðalfundar á þá leið, að með honum sje
samþykkt og staðfest neitun fjelagsstjðrnarinnar
um frekari skaðabótagreiðslu fyir „Ulf“, en
þegar var búið að inna af hendi, og heldur
fjelagsstjórnin því jafnframt fram, að með þess-
um úrskurði sje ágreiningsefninu ráðið til
endilegra lykta, er hlutaðeigendur allir verði
að sætta sig við, án þess þeir eigi kost á, að
leita úrlausnar dómstólanna um deilumálið, og
hefur hjeraðsdómarinn fallizt á þessa skoðun
hinna stefndu í málinu og þegar af þeirri á-
stæðu sýknað fjelagsstjórnina.
Yfirdómurinn getur þó ekki samþykkt þennan
skilning á fjelagslögunum. Síðari liður 24. gr.
fjelagslaganna, sem talinn er heimild fyrir svo-
felldri úrlausn ágreiningsmálsins, kveður svo
á, að ef ágreiniugur verði millum embættis-
manna fjelagsins og annara fjelagsmanna, skuli
„því (honum) skjóta til aðalfundar og skera úr
með atkvæðafjölda11. í þessari grein fjelags-
laganna er hvorki beinlinis nje óbeinlíuis svo
ákveðið, að úrskurður aðalfundar skuli vera
endileg málalok i ágreiningsmálum milluin
stjórnariunar og einstakra Ijelagsmanua, en
slík skýlaus og ótvíræð ákvörðuu væri nauð-
synleg til þess, að fjelagsmöunum yrði neitað
um hinn almeuna rjett borgarauna, að bera
undir úrlausn dómstóla landsins samskonar
ágreiningsmál og það er sem hjer er lagt undir
dóm. þá verður eigi lieldur álitið, að áfrýj-
andinn hafi með því að leggja málefnið undir
úrskurð aðalfundar, aisalað sjer rjettiuum til
þess síðar að leita úrlausnar dómstólauna, ef
úrskurður aðalfundar gæfi honum tilefni til
þess ; það var hin lögfyrirskipaða lueðferð málsins,
að bera það fyrst upp fyrir stjórn fjelagsins og
síðan undir aðalfund þess.
Ur því þannig eigi verður fallizt á það, að
málefni þessu hafi verið ráðið til endilegra
lykta, er áfrýjandi verði að sætta sig við, á á-
byrgðarfjelagsfundinum hinn 24. marz 1885,
kemur til álita hin önnur sýknarástæða hins
stefnda, er hann orðar svo, að sú niðurjöfnun
skaðabótanna, er stjórnin hafi gert, þetta um-
talaða ábyrgðar-ár (þá er „ÚIfur“ týndist), sje
fyllilega heimil samkvæmt fjelagslögunum, fastri
venju, skýringu ýmsra aðalfunda á viðeigandi
lagafyririrmælum, og að áfrýjandinn fyrir þvi
eigi ekkert tilkall til hinnar umþrættu fjár-
upphæðar. Hinn stefndi, stjórn fjelagsins, vill
sem sje skilja fjelagslögin á þá leið (sjá sjer-