Ísafold - 03.05.1888, Blaðsíða 1

Kemur út á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(60 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komin sje
til útg.fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa i Isafoldarprentsmiðju.
XV 21.
Reykjavík, fimmtudaginn 3. mai.
1888.
81. Innl. frjettir. Stjórnarskrármálið á alþingi
1887, eptir Jón Sigurðsson alþingismann.
83. „Frumhlaup vesturfarapostula“
84. Leiðrjettingar. Auglýsingar.
Reykjavík 3. maí 1388.
Verzlunarfrjettir. í miðlaraskýrslu
frá Kaupmannahöfn 17. f. m. segir svo:
Saltfiskur. Aflabrögð í Norvegi fyrirtak.
I fyrra um þetta leyti nam aflinn þar 34
milj. af þorski, að Finnmörk meðtalinni,
en nú 39 miljónum utan Finnmerkur;
menn vita ekki um afla þar. Fiskurinn
mjög vænn, og lifrin líka.
Verzlunarsamningur sá, er verið hefir í
lögum milli Frakklands og Italíu að und-
anförnu, hefir ekki verið endurnýjaður og
er Frakklandi þar með fyrirmunað að
hagnýta sjer hinn ítalska markað og getur
því ekki selt fisk sinn nema til Spánar.
Spillir það auðvitað fyrir sölu á íslenzkum
fiski þar.
Vegna hinna langvinnu vetrarharðinda
hefir fiskur gengið óvenju- vel út hjer
og er því uppselt allt sem til var frá f. á.;
er því því þörf á nýjum aðflutningi frá
Islandi. Fyrir hálfverkaðan fisk hafa
síðast verið gefnar 50 kr. skippundið, fyrir
stóran sunnlenzkan fisk hnakkakýldan 55
—59 kr. og fyrir vestfirzkan fisk óhnakka-
kýldan 60—65 kr. En það verð helzt
auðvitað ekki, þegar nýjar birgðir koma;
það stafaði eingöngu af því, að hörgull
var orðinn á matvælum. — Af ýsu og
smáfiski er ekkert til hjer, og eins kvað
vera á Englandi, svo að þar gengur vel
út það sem fyrst kemur.
Ull selst illa á Englandi. Óselt þar
enn nokkuð frá f. á. og helzt útlit fyrir,
að ekki fáist eins mikið fyrir hana og í
fyrra. Haustull seldist síðast fyrir 46 a.,
en það verð helzt naumast.
Lýsi. Leifar frá f. á. uppgengnar.
Síðast gefnar 37 kr. fyrir bezta ljóst há-
karlslýsi grómlaust, og má því gera ráð
fyrir, að það sem fyrst kemur gangi
fljótt út, þó nokkuð minna verð gefið fyrir
það. A uppboði grænlenzku verzlunarinnar
í þessum mánuði voru gefnar 39 kr. fyrir
tunnuna, og íslenzkt lýsi er vant að vera
nál. 6 kr. lægra, svo að búast má við að
verðið lækki, þegar aðflutningar fara að
koma til rnuna. Dökkt lýsi frá Færeyjum
seldist fyrir 31—30 kr.
Harðfiski er nærri því hætt að spyrja
eptir frá öðrum löndum.
Saltkjöt hefir selzt á 50, 49 og 48 kr.
tunnan, auk íláts. Frá norðurlandi 6—700
tunnur á leiðinni hingað. — Sauðargærur
saltaðar, 7—8 punda, ganga út fyrir 5 kr.
—5 kr. 25 a. vöndullinn.
Btigur, rússneskur, 4 kr. fyrir 100 pd.
Bugmjöl 4 kr. 45 a. Bankabygg 7 kr.—
7 kr. 50 a. Kandís 22 a. Hvítasykur
19 a. Kaffi 56—60 au.
Sýslufundur Arnesinga stendur
yfir hjer, er skrifað af Eyrarbakka 25.
f. m.: nSamþykkt í gær : að kosta 50
krónum til pósts innan sýslu ásamt sam-
skotum sýslubúa, að halda gripasýningu
í sýslunni næsta ár, og að taka þátt í
stofnun búnaðarskóla á Hvanneyri, að
rjettu hlutfalli við aðrar sýslur Suðuramts-
ins, með þeim skilyrðum, að allar sýslur í
Suðuramtmu gjöri hið sama, og að öllu
því búnaðarskólafje, sem nú er til og fram-
vegis kann á að falla, verði varið til skól-
ans og með þeirri ósk, að amtsráðið hlut-
ist til með að semja reglugjörð fyrir
skólann».
Tíðarfar segja póstar norðan og vest-
an, sem komu loks í gærkveldi, hafa ver-
ið kalt í meira lagi í fjærsveitunum. Póst-
ur reið á ís, lagnaðarís, yfir Hrútafjörð
nú fyrir tæpri viku, milli þóroddstaða og
Borðeyrar. Hafþök af hafís voru sögðu
úti fyrir norðurlandi, en ekki néma hrakn-
ingur inn á Húnaflóav
Aflabrögð ágæt við Isafjarðardjúp.
Stjórnarskrármáliö á alþingi 1887.
Eptir
Jón Sigurosson alþingismann.
það kann að þykja sama sem að bera
í bakkafullan lækinn, að fara að rita um
afdrif stjórnarbótarmálsins á alþingi í sum-
ar, þar sem öll hin helztu blöð landsins
hafa þegar fyrir nokkru kveðið upp rök-
studda dóma um það, hvert frá sínu sjón-
armiði. En sökum þess, að jeg átti engan
hlut að meðferð málsins á þinginu, annan
en þann að stýra umræðum þingmanna
um það í neðri deild, og jeg sat hjá eins
og þegjandi vottur þess, er fram fór, finn
jeg hvöt hjá mjer til að biðja yður, herra
ritstjóri, að taka af mjer í blað yðar ept-
irfylgjandi athugasemdir um málið, og álit
mitt um það, eins og því nú er komið.
það dugar ekki að dyljast þess —því
það er deginum ljósara—, að það var ekki
eingöngu hin harðsnúna mótstaða konung-
kjörna flokksins, sém olli því, að málið
náði eigi framgöngu á þinginu, heldur öllu
fremur það hik, sem komið var á suma
þjóðkjörnu þingmennina, og að nokkrir
þeirra vóru frá því horfnir að framfylgja
málinu til þrautar. Hefði hinir þjóðkjörnu
sýnt jafn mikinn áhuga á málinu, og jafn-
mikla festu og eindrægni, sem 1885 og 1886,
mundi mótstaða hinna konungkjörnu ekki
hafa dugað til að eyða málinu. það var
nefndarkosningin í efri deild, sem reið mál-
inu að fullu; en hefðu hinir þjóðkjörnu
þingmenn í þeirri deild verið allir í einum
anda, var þeim innanhandar að ráða þvf,
hverjir kosnir voru í nefndina.
því fer fjærri, að jeg vilji álasa nokkr-
um þingmanni fyrir tillögur hans í stjórnar-
bótarmálinu í sumar, því jeg er sannfærður
um, að þeir hafa greitt atkvæði eptir beztu
sannfæringu, og lagt það eina til, er að
þeirra áliti var hollast og hagfeldast fyrir
alda og óborna. En jeg skal játa það, að
mjer virtist svo sem sumir þiugmenn mis-
skildu algjörlega stöðu sína og afstöðu til
málsins. það kom fram í ræðum nokk-
urra þingmanna, bæði innan og utan þings,
að þeir álitu sig lausa við það umboð, er
þjóðin hafði lagt í hendur þeim með kosn-
ingunum 1886, og sem hvorki var meira
nje minna, en að hafa fram nauðsynlegar
breytingar á stjórnarskránni, í þá stefnu,
sem alþingi 1885 fór fram á. f>að var svo
að skilja, að þeir álitu sig hafa aflokið því
ætlunarverki á alþingi 1886. En þetta virð-
izt mjer fjærri öllum sanni, nema svo hefði
verið, að yfirgnæfandi fjöldi kjósenda þeirra
hefði leyst þá frá þessu umboði.
Vjer skulum nú líta snöggvast til baka og
sjá, hvernig þingseta þessara þmgmanna
er undir komin.
þegar þingið var rofið 1885, bjuggust
menn almennt við, að sjerstakar kosn-
ingar mundu fara fram, til þess auka-
þings, sem þá fór í hgnd, eins og til þjóð-
fundarins 1851, en stjórninni sýndist að
hafa þetta á annan veg. Hún tengdi
aukaþingið framan við hið lögákveðna 6
ára þingtimabil, og ljet kjósa til 4 þinga
í einu. En þetta virtist eigi hafa nokkur
áhrif á kosningarnar. þjóðin var eindreg-
in í því að kjósa þá eina til þingsins, sem
vitanlega voru með breytingum á stjórn-
arskránni, en hafnaði öllum hinum, hverja