Ísafold - 25.05.1889, Blaðsíða 2

166
kaujptúnum. Landeigendur skyldir að láta
af hendi óbyggðar lóðir til verzlunarafnota,
gegn hæfilegu endurgjaldi. Svo mega og eigi
einstakir menn, sem höfn eiga við löggilt
kauptún, meina neinum að leggj’a skip sín
þar við akkeri eða koma þar við hafnarfær-
um, gegn hæfilegu endurgj’aldi.
7. Um viðauka við utfiutniwjslögin frá 14.
jan. 1876. Frumvarpið frá síðasta þingi, lít-
ið eitt breytt.
8. Um uppeldisstyrk óskilgetinna barna.
Búnaðarskólamál Norðlendinga.
Á sýslufundi Norður-f>ingeyinga 2.—4.
þessa mánaðar (maí) var — segir frjetta-
ritari ísafoldar — helzta málið tilboð dags.
T+ f. á. frá skólastjórnarnefnd búnaðarskól-
ans á Hólum í Hjaltadal til sýslunefndarinn-
ar hjer, um að sameina sig honum, og leggja
til hans hennar hluta úr búnaðarskólasjóði
amtsins, ásamt hinu árlega búnaðarskólagjaldi.
Hafði sama tilboð komið til sýslunefndanna
í Eyjafirði og hjer í innsýslunni. Ey-
firðingar skutu vandanum á fúngeyinga, og
sögðust skyldi vera með, ef þeir væru með.
En innsýslunefndin hjer komst á fundi sín-
um 4.—6. f. mán. að svofelldri niðurstöðu:
»Eptir nokkrar umræður var af meiri hluta
nefndarinnar: Einari Asmundssyni í Nesi,
Jóni Sigurðssyni á Gautlöndum, Sigurði Jóns-
syni á Yztafelli, Gísla Asmundssyni að f>ver-
á og Baldvini Jónssyni á Svalbarða, fallizt á
svo látandi ályktun, að nefndin engan veginn
vildi hafna þessu tilboði, en með því þetta
mál er eitt hið mesta utnvarðandi mál fyrir
allan Norðlendingafjórðung, og sem vandlega
þarf að hugleiða, áður en því verður fullkom-
lega ráðið til lykta, þá ályktar sýslunefndin
að kjósa tvo menn fyrir sína hönd og skora
á hinar aðrar sýslunefndir í Norðlendinga-
fjórðungi að kjósa hver fyrir sig tvo erinds-
reka, er síðan komi allir saman svo fljótt,
sem kringumstæður leyfa, á þeim stað og
stundu, er amtmaðurinn í Norður- og Aust-
uramtinu ákveður. Sýslunefndin leyfir sjer
enn fremur að óska og vona, að amtmaður-
inn vildi takast á hendur að vera oddamað-
ur og forseti þessarar fulltrúasamkomu, er
ræða skyldi til lykta og semja um búnaðar-
skólamálefni Norðlendinga, og ef þörf gjör-
ist að semja nýja og fullkomnari skólareglu-
gjörð en Hólaskóli nú hefir, kjósa menn til
bráðabyrgða í skólastjórn og gjöra aðrar
nauðsynlegar ráðstafanir. Oddviti (sýslu-
maður B. Sv.), síra Benidikt Kristjánsson
og f>orbergur hreppstjóri f>órarinsson á Sand-
hólum (á Tjörnnesi) greiddu atkvæði móti
þessari tillögun.
En Norður-fúngeyjarsýsiunefndin komst að
þessari niðurstöðu : «Eptir að nefndin hafði
kynnt sjer skjöl þau, sem fyrir lágu frá skól-
anum og íhugað styrk þann, sem skólinn
hefir fengið úr landssjóði og víðar að, komst
hún að þeirri niðurstöðu, að skóli þessi mundi
ekki ná tilgangi sínum með því fyrirkomu-
lagi sem á honum er, enda bera skýrslur þær
sem fyrir hendi eru það með sjer, að stofn-
un þessi eyðir stórfje, án þess að nokkur sá
árangur eða framkvæmdir sjeu sjáanlegar
af skjölum málsins, sem standi í hæfilegu
hlutfalii við það. Var það því eindregið sam-
þykki fundarins, að hafna alveg tilboði skóla-
stjórnarinnar um að ganga í samband við
Húnvetninga og Skagfirðinga um Hólaskól-
ann.—I sambandi hjer við hlýtur nefndin að
lýsa undrun sinni yfir þeirri stefnu, sem
meiri hluti sýslunefndarinnar í Suður-f>ing-
eyjarsýslu hefir tekið í þessu máli á síðasta
fundi sínum, samanborinni við það stöðuga
álit, sem hin heiðraða sýslunefnd hefir áður
haft á því, og getur þess vegna engan veg-
inn orðið við áskorun hennar um, að kjósa
fulltrúa til að ræða sambandsmálið við Hóla-
skólann. En þess vill nefndin óska, að hin
heiðraða sýslunefnd Suður-f>ingeyjarsýslu taki
mál þetta fyrir á ný til rækilegrar íhugunar«.
Norður-f>ingeyjarsýslu 11. maí: »A
Einmánuði var bezta og hagstæðasta veðr-
áttufar, og opt þítt; gat ekki heitið, að einn
dagurinn kæmi öðrum hærri; optast sunnan-
átt. Síðan Harpa gekk 1 garð, hefir verið
einmunagóð tíð og hitar góðir, einkum nú
síðustu vikuna (+ 12 til 15° B. á hverjum
degi, og + 7 til 10° B. á hverri nóttu), opt-
ast suðaustan golur, og einstöku sinnum með
smáskúrum.
Flestir hafa heybyrgðir góðar, sökum hinn-
ar góðu tíðar.
Skepnuhöld ágæt, kýr komnar út sum-
staðar.
Á föstunni síðla fengust nokkuð á annað
hundrað tnr. af loðnu (fiskisíld) að Lóni í
Kelduhverfi, mest með fyrirdrætti. Selir
voru og skotnir nokkrir þar og einkum á næsta
bæ þar við, Víkingavatni.
Tvö skipin komin til Orum og Wulffs-verzl-
unar á Húsavík ; það fyrra kom um Pálma-
sunnudag, hið síðara hálfum mánuði síðar.
Nauðsynjavara öll og kaffi hækkaði í verði.
Á Baufarhöfn komin að eins 2 skip tóm,
til að sækja strandlýsið það í haust, fyrra
Húsavíkurskipið, og Gránufjelags-Grána til
sama, og taka haustvörur þaðan.
Sýslufundur Norður-f>ingeyjarsýslu var hald-
inn að Ærlækjarseli 2.—4. þ. mán. og voru
auk sýslumannsins mættir þar allir sýslufund-
armennirnir, nefnil. Sæmundur hreppstióri
Sæmundsson að Heiði á Langanesi, Hjörtur
bóndi þorkelsson á Flautafelli í fústilfirði,
Árni Árnason á Höskuldarnesi á Melrakka-
sljettu, Bjöm hreppstjóri Jónsson á Sand-
fellshaga í Axarfirði og Árni hreppstjóri
Kristjánsson í Lóni í Kelduhverfi. Merkis-
mál vom þar fá önnur en þau, er vanalega
gjörist á slíkum fundum. f>ar var þó sam-
þykkt tillaga um aukalækni í Norður-f>ing-
eyiarsýslu frá Langanestá að Jökulsá og
Hólssandi í Axarfirði. Og svo búnaðarskóla-
málið«.
Norður-Múlasýslu 13. maí: «Síðast-
liðinn vetur mun hafa verið í meðallagi í
þessum sveitum, Fjörðunum og Úthjeraði,
jarðlítið frá því skömmu eptir nýár og fram
undir sumarmál. f>ann tíma var fjenaði
lengst af gefið inni. En síðan hafa verið á-
gætishlákur, nú öríst orðið í byggð og tún
tekin að litka lítið eitt. Hefir í mörg vor
eða síðan 1880 ekki verið jafngott útlit fyrir
sveitabændur. Fáir sem engir komust hjer í
tilfinnanlega heyþröng, og fjenaður er sagð-
ur almennt í dágóðu útliti, enda eru menn
almennt búnir að sleppa öllum skepnum og
það sumir fyrir löngu. Ilafíss hefir ekki
orðið vart hjer í vor, enda hefir vindur verið
lengst af austlægur og úrfelli opt talsvert.
Aflalaust má heita að hafi verið allan síð-
astliðinn vetur hjer á fjörðunum, að frátek-
inni lítilli síld í Seyðisfirði, Mjóafirði og Norð-
firði. Fiskivart hefir enn ekki orðið á Seyð-
isfirði á venjulegum fiskimiðum. Snemma á
einmánuði fiskuðu Seyðfirðingar lítið eitt á
hafmiðum, og ætluðu að það væri eptirlegu-
fiskur. í hákarlalegur hafa sumir nýlega
farið og tekizt vel. f>ess má geta, að há-
karlaskútan »Hildur», eign Sigurðar kaup-
manns Jónssonar. og þeirra fjelaga, heldur
ekki út af Seyðisfirði í ár, heldur út af Djúpa-
vogi. f>angað suður fór hún þegar í marz,
og rak í land í ofsaveðri á Djúpavog, og
lestist nokkuð, en var þegar gerð haffær apt-
ur. Um afla hennar hefir ekki frétzt.
Skip eru komin 2 á Vopnafjörð og til allra
hinna 4 föstu verzlana á Seyðisfirði, 5 alls,
og það fyrir nokkru (hið fyrsta 11. apríl, til
Thostrupsverzlunar). Matvara er öllu dýr-
ari en í fyrra, svo og kaffi. Verð á innlendri
vöru, ullu og fiski, er enn ekki orðað. Kaup-
maður G. Jonasen í Stafangri, sem reitt
hefir eina verzlunina, þá er við hann er
kenud, er sagður gjaldþrota. Pöntunarfje-
lagið á von á vörum með póstskipinu. Wathne
hefir í hyggju, að reyna að koma með haf-
skip upp í Lagarfljótsós ; hann sigldi nokkru
fyrir sumarmálin á «Lady Bertha», í þeim
tilgangi að sækja vörur.
Rjörfundur verður 20. þ. m. á Fossvöllum
til að kjósa alþingismann fyrir Norður-Múla-
sýslu. I vali verða síra Sigurður á Valþjófs-
stað og Jón bóndi á Sleðbrjót. Hver sigri
muni eiga að hrósa, er ekki gott að segja,,
því báðir hafa flokk mikinn og harðsnúinn.
Heilsufar manna er gott, enda vill það vel
til; í norðurfjörðunum er lækuislaust sem
stendur; aukalæknirinn á Seyðisfirði brá sjer
til útlanda með «Lady Bertha» í miðjum
fyrra mánuði. En að leita læknishjálpar úr
Héraði í bráðri neyð fyrir fjarðamenn, er frá-
gangssök; það hefir reynslan sýnt.
Seyðfirðingar hafa á prjónunum nýja fiskR
veiðasamþykkt. A'rið 1879 smíða þeir sam-.
þykkt um fiskiveiðar á opnum skipum, sem
staðfest var af amtinu. Var henni framfylgt
svo sem eitt ár; þá hættu bæði háir og lágir
að gefa henni nokkurn gaum. I henni var
nl. takmarkalína, er ekki mátti róa út fyrh\
Lína þessi þótti mörgum of innarlega og
fiskisvæðið of takmarkað. Brutu menn því
aptur og aptur með því að róa út fyrir, þar
til fáir eða engir kærðu lengur og lögreglu-
stjórnin gaf því ekki heldur gaum, þótt henni
væri fullkunnugt um, að almenningur reri út
fyrir hina ákveðna línu. Nú átti upp að
yngja samþykkt þessa og fullkomna hana,
mest án efa til þess að sporna við sjósókn
Færeyinga á þeirra eigin bátum. Aðalákvæði
í þeirri samþykkt, er Seyðfirðingar og Loð-
mundarfjarðarmenn hafa samþykkt á sam-
eiginlegum fundi, er að enginn nema búsettir
menn megi halda þar út opnum bátum, að
skelfiskur sje afnuminn til beitu, að engan
tíma árs megi með lóðir róa út fyrir vissa
línu, sem er nokkru utar en hin fyrri tak-
markalína var. Samþykki sýslunefnd og
amtmaður þessar ákvarðanir, er eptir að vita,
hvort hlutaðeigendur verða menn til að hlýða
og framfylgja þeim, fretnur en áður. Beynsl-
an mun sýnaþað«.
Nokkur orð um kveðskap Islendinga
á miðöldunum-
Eptir dr. phil. Jón porkelsson yngra.
I.
Eg vildi helzt hafa verið laus við það að
þurfa að taka hjer fratn í. Eg hef einu siuni
skrifaðr itdóm um bók og var ærlegri en sum-
ir að segja til nafns míns, en kunnugt er
hvað lengi sú stæla stóð og hefði þó staðið
leíngur, hefði eg ekki eytt henni með því að
X