Ísafold - 03.10.1891, Qupperneq 3

Jeg vona, að þeir sje margir hjer í bænum,
sem þyki þetta skrælingjaháttur eins og
honum og hingað ættu sveitamenn sannar-
lega ekki að koma til að sjá hjer haldið uppi
þjóðarhneisu, sem þeir eru búnir að losa sig við.
Bjabni Jónsson.
Póstskipið Laura, kapt. Christiansen,
lagði af stað hjeðan í morgun vestur fyrir
land og norður áleiðis til Khafnar, og með
henni fátt eitt af farþegum, þar á meðal
síra Jón Björnsson frá Eyrarbakka til vet-
urvistar erlendis sjer til heilsubótar.
Jarðarför amtmanns E. Th. Jónassens
er ráðgert að fari fram föstudag 9. þ. mán.
á hádegi.
Strandasýslu miðri 16. sept.: »Nú í
hálfan mánuð hefir verið þerrilaust nema
1—2 daga; en ekki stórúrfellasamt fyr en
í gær og í dag; hey er því allmikið úti
sumstaðar, en sumir hafa þegar alhirt. I
gær var stórviðri með úrfellinu, svo hey
fauk talsvert, þar sem það var þurrt í gölt-
um frá deginum áður, sem var flæsudagur.
Heyskapur hefir almennt orðið með bezta
móti og nýting framúrskarandi góð á því
sem inn er komið. Afla-\a.rt hefir nýlega
orðið á Steingrímsfirði á smokk, sem veidd-
ist norður á Beykjarfirði; þar norður frá
er góðfiski. Annars er hjer tíðindalaust.
Illa líka mönnum þingfrjettirnar, einkum
sundrungin og bitlingarnar. Akvæðin um
strandferðastyrkinn eru menn einkar-ánægð-
ir með, enda er ekki úr háurn söðli að detta
fyrir okkur með strandferðirnar, þó þær
verði engar, sem vart mun þurfa að gjöra
ráð fyrir«.
Leiðarvísir ísafoldar.
805. Hefir hreppsnefnd. vald til þess aö leggja
svo hátt aukaútsvar á hreppsbúa, sem henni
þurfa þykir, til þess að kosta þurfamenn til
Ameríku, og láta taka þannig undir komin gjöld
lögtaki?
Sv.: Nei.
806. Jeg ræð mann á bát með mjer og það
verður að samningi milli okkar að jeg skuliláta
hann hafa heilan hlut og ókeypis salt í þann
hlut. Nú leggur hann inn nokkuð blautt (ósalt-
að) af sinum hlut, án nokkurrar tilhlutunar frá
minni hálfu. Er jeg þá skyldur til eptir samn-
ingnum að borga honum sjerstaklega salt það,
er myndi hafa farið í þann part hlutarins, sera
hann lagði inn blautan?
Sv.: Nei, engan veginn
807. Er það skylda nokkurs landeiganda, að
láta af hendi land sitt, enda þó óræktað sje, und-
ir nýjan kirkjugarð, án endurgjalds, þó ný auka-
kirkja hafi verið reist í sókninni og það sje brýn
nauðsyn safnaðarins, að nýr kirkjugarður sje
gjörður?
Sv.: Nei.
808. Má færa kirkjugarð út á ræktað land, án
endurgjaids til landeiganda eða ábúanda, et
garðurinn er orðinn svo þröngur, að ekki verði
tekin gröfihonumán þess að brjóta háiffúnar lík-
kistur og gjöra hið mesta rask á hálfrotnuðum
eiíum framiiðinna?
Sv.: Kirkjueigandi er skyldur að leggja til
land undir kirkjugarð og kirkjagarðsviðbót, þótt
ræktað sje.
Reikningur
yfir jtekjur og gjöld Sparisjóðs Arnessýslu
árið 1891.
Tekjur. Kr. a.
1. í sjóði 1. janúar 1890 að aura-
reikningshalla meðtöldum.......... 1743,88
2. Borguð lán....................... 5549,61
3. a. Vextir af lánum..kr. 964,62
b. — frá Sparisj.deild
landsbankans..........kr. 12.97 977,59
4. Seldar viðskiptabækur (73 eint.
á 35 a.) ........................... 25,55
5. Borgað fyrirfram til þinglýsingar 2,83
6. Frá Sparisjóðsdeild landsbankans 3849,95
7. Sparisjóðsinnlög....kr. 14832,04
Vextir lagðir við innlög
fyrir 1890............... 505,9515337,99
Samtals 27487,40
Gjöld. Kr. a.
1. Lánað gegn veði..................18344,61
2. Til Sparisjóðsdeildar landsbankans 3020,00
3. Útborguð sparisjóðsinnlög að við-
bættum dagvöxtum.................. 2961,55-
4. Kostnaður við sjóðinn.............. 41,35-
5. Borguð þinglýsing (sbr. fylgiskj. 5) 1,58-
6. Vextir af sparisjóðsinnlögum 1890 505,95
7. Borgað lífsábyrgðariðgjald.......... 19,34
8. Færðir til jafnaðar vextir frá Sp.-
sj.deild landsbankans (sjá tekjul.
3 b)................................. 12,97
9. í sjóði 31. desbr. 1890........... 2580,05
Samtals 27487,40'
Jgfnaðarreikningur
Sparisjóðs Árnessýslu 31. desbr. 1890.
Activa: Kr. a.
1. Skuldabrjef fyrir lánum:
a. fasteignarskuldabrjef (jarð-
veð)...............kr. 12312,00
b. sjálfskuldarábyrgðar-
brjef................ 6820,00
c. húsveðskuldabrjef.. 2100,0021232,00
2. Iljá Sparisjóðsdeild laudsbankans 75,79
3. 1 sjóði........................... 2580,05
Samtals 23887784
Passiva: Kr. a.
1. Innlög að viðlögðutn vöxtum... 23090,16
2. Óborguð þinglýsing á veðskulda-
brjefi................................ 1,25
3. Varasjóður (auk viðskiptabókar).. 796,43
Samtals 23887,84
Eyrarbakka, 22. apríl 1891.
í stjórn sjóðsins:
Einar Jónsson. Guðni Jónsson.
Jón Hannesson.
Við undirskrifaðir höfum yfirfarið reikn-
ing Sparisjóðs Árnessýslu fyrir árið 1890 og.
álítum hann rjettan. Einnig höfum við
skoðað veðbrjef fyrir þeim lánum, sem veitt-
hafa verið úr sjóðnum á árinu, og virðast
þau vera að öllu leyti tryggileg. |>að at-
hugast, að reikningur sjóðsins fyrir 1889'
hefir ekki verið auglýstur í blöðunum, sem
þó er boðið í lögum sjóðsins.
p. t. Eyrarbakka, 22. apríl 1891.
Sœm. Jónsson. porkell Jónsson.
Framanskrifaðan reikning Sparisjóðsins í
Arnessýslu höfum við rannsakað með fylgi-
skjölum, og finnum ekkert athugavert við-
hann.
Eyrarbakka 23. sept. 1891.
P. Nielsen. Isl. Gíslason.
FJABMARK Guðjóns Eyjólfssonar áGrjót-
eyri í Kjós, er: Sýlt oddfjaðrað framan,
hægra, heilrifað vinstra.
152
en það hafa menn fyrir satt, að þá vissi hann ekki gjörla,
hvar hann væri staddnr eða hvort hanu væri á rjettri leið.
Sagt er enn, að karlmenn nokkrir sæi mann mikinn koma
ofan af Skjaldbreið. það vissu menn og, að maður sást á
gangi á Geitlandsjökli. Eigi er framar sagt af ferð hans, en
heill komst hann heim vestur. Vigfús prestur kom og þetta
sumar til Staðar í Aðalvík.
16. kap. Hallvaróur kveöur Strandlciöar-rímu.
Hallvarður var opt í sjóferðum. Han kvað kveðling nokk-
urn um sjóleið með Ströndnm fram, er hann kallaði Strand-
leiðar-rímu. Hún er 32 erindi alls. þetta er upphaf að:
1. Gengur lítið Gjalars fley,
gullhlaðs þó að biðji hrund;
Bifurs fengur batnar ei,
breka rennur út á sund.
2. í hug ber jeg ljóða-lag
leiða fram af mærðarsjóð,
um Strandasýslu’ að stofna brag
stoltri hjer til gamans þjóð.
3. f>á fyrðar sigla um fiskiver
frá -hlein Djúpu- heim á leið,
í landsuður brögnum ber
báruhesti að hleypa á skeið.
f>etta er niðurlag:
31. Undan stefndu Ennis-bœ,
á þá Fellið losna við;
lát það aptur gera að gæ,
geym að skríða inn á snið.
149
Maður hjet Loptur. Hann var son Jóhanns prests í
Garpsdal og síðan í Gufudal, f>orlákssonar, Nikulássonar7
Loptur var skáld, og er sagt þeir Hallvarður væri vinir, og
ritaði Hallvarður honum ljóðabrjef, en að líkindum síðar en,
hjer er komið sögnum um Hallvarð, og er þetta þar í:
Geldingar og gymbrarlömb í grænum hlíðum
eru með fjórðung opt og tíðum.
Af veturgömlum vega föllin vættir þungar,
en tíðum mörinn tveir fjórðungar.
Loptur bjó nyrðra. Hann hefir kveðið eigi allfátt, að'
sagt er. Guðrún hjet kona hans, en börn þeirra Jón og,
Guðrún.
15. kap. Hallvaröur sendur aö Leirá og í Skálholt.
Vigfús Benidikssson hjet prestur í Einholtum suður, er
veittur var Staður í Aðalvík eptir Snorra prest; en fyrir því
að hann fluttist eigi vestur svo skjótt sem þurfa þótti, þá vildi
Magnús prófastur Snæbjarnarsou á Söndum í Dýrafirði senda
suður til yfirvalaa að heimta prest til Aðalvíkur. Varð Hall-
varður þá til þess að fara. f>á hafði Magnús Gíslason frá
Mávahlíð tekið amtmannssýslan; var hann lögmaður áður og
bjó að Leirá. Finnur Jónsson var þá biskup í Skálholti.
Hallvarður var svo búinn, að hann var í belghempu sauð-
svartri, með hettu mórauða og spælahatt á ofan, bundinn und-
ir kverk, gyrður ólu, með birkirenglu í hendi, og er sagt, að-
hann væri jafnan svo búinn, er hann fór á fund yfirvalda.