Ísafold - 23.12.1891, Blaðsíða 4

408
1 kvöld og á morgun
sel eg með afslætti allar mfnar vörur, svo
sem vasaúr, alls konar gull- og silfur-stáss,
gleraugu og úrkeðjur, og — þótt undarlegt
þyki — sel jeg líka
saumavjelarnar
með afföllum, þessa vel þokkuðu kjörgripi,
8em ættu að vera á hverju heimili, því allar
saumakonur lofa þær að maklegleikum.
Urverzl. Reykjavíkur,
13 Suðurgötu 13
Teitur Th Ingimundarson.
Nvprentað:
Safn
til
bragfræði isienzkra rimna
að fornu og nýju.
Fornfræðisleg ritgjörð
eptir
sira Htlga Sigurðsson.
Aðalútsala í Isafoldarprensmiðju.
Verð: 5 kr.
Bókasafn til sölu
Hið ágæta, mikla og vel um vandaða
bókasafn fyrrum umboðsmanns Arna sál.
Thorlacíus, r. dbr., í Stykkishólmi, verður
selt við opinbert upppboð 1 Glasgow hjer í
bænum miðvikudag 30. p. m.
Meðal vandfenginna íslenzkra rita í þessu
safni má nefna: Isl. Sagnablöð öll, Klaust-
urpóstinn allan, Fjölni allan, Sunnanpóst-
inn allan, Reykjavíkurpóstinn allan, Norðra,
Gest Vestfirðing allan, Ný Fjelagsrit öli,
Gefn alla, Búalög, Ogmundargetu, Armann
á alþingi.
Bnnfremur: P. P. Historia ecelesiastica,
0. Olavius ferðabók, ferðabækur Livingstones,
Stanleys, Franklins-Expeditionen, Fox-
Expeditionen, Humboldts Cosmos, Beckers
Verdenshistorie (compl.), Macaulay’s Eng-
landssaga (á ensku, cpl.), Opfindelsernes
Bog (cpl.), Thíers deu franske Revolations
Historie (cpl.), Dasents Njála; og mikill
fjöldi af öðrum góðum bókum og merkileg-
um.
Reykjavík 21. desbr. 1891.
í umboði erfingjanna
P. Fr. Eggerz.
lnnilegasta lijartans þakklæti okkar hjóna eiga
línur þessar að færa ölluna þeim heiðmdu vinum
og 'andamönnum, sem á ymsan hátt hafa sýnt
okkur sjerstaka velvild og hluttekningu i sorg-
inni, þá við hinn 2ti. f. m. urðum fyrir því sorg-
arslagi, að missa heittelskaðan son okkar, Eyvind,
sem var lærisveinn í a'þýðuskólanum I Fleusborg.
Vjer viljum sjerstaklega tilnefna hin heiðruðu
hjón, herra skólastjóra Jón þórarinsson og Irú
hans, sern með nákvæmustu tilfinningu hafa sett
sig í spor okkar, fjarverandi foreldra, og útbúið
burtflutning hins lrarnliðna sern veglegast, sem
og r alla staði gjört sjer ómak fyrir að gjöra allt
á þann hátt, sem þau hugðu mundi vera sem
likast vilja okkar. Einnig hina heiðruðu kenn-
ara skólans, þá herra kand. theol. Jóhannes Sig-
fússon, er flutti hjartnæma húskveðju og realstud
Bjarna Jónsson, sem orti fagurt kvæði, er sung-
ið var við sama tækifæri. Hin alkunnu heiðurs-
hjón, kaupm. Chr. Zimsen og frú hans og souur
hans — fyrverandi skólabróðir hins látna —, sem
ljet binda mjög fagran blómsveig, til að prýða
með hið síðasta jarðneskahibýli vinar síns. Læri-
sveina skólans, sem ljetu sjer mjög annt um
hinn framliðna í veikindunum, og síðan ljetu, á
sinn kostnað, prenta hið fagra kvæði, sem nefnd-
ur kennari orti.
Enn fremur sendum vjer kæra þakklætiskveðju
vora öllum þeim mikla fjölda, sem með návist
sinni heiðruðu jarðarför hins dána vinar, er
fram fór að Hvalsnesi hinn 7. þ. m., sem og
þeim, sem með vönduðum blómsveigum þöktu
hans siðasta hvílurúm þessa heims.
Við vitum vel, að slik hluttekning, sem streym-
ir frá uppsprettulindum hjartnanna, ekki verður
launað að verðugleikum, með öðru en sams kon-
ar straumi frá náðarbrunni hins gæzkuríka guðs,
þess vegna biðjum við hann af hug og hjarta.
í sannri trú og kærleika, að veita sínum náðar
straumi á lifsbraut yðar, þegar þurkar lifsins
gjöra þess mesta þörf.
Stafnesi 9. desember 1891.
Hákon Eyjólfsson. Guðrún Eyvindsdóttir.
Exportkaffið Hekla er nú álitið bezt.
Exportkaffið Hekla er hreint og ósvikið.
Exportkaffið Hekla er hið ódýrasta export-
kaffi.
Exportkaffið Hekla er nú nálega selt í öll-
um stærri sölubúðum á íslandi.
D. E. G. Brasch, Hamburg
LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAr,
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsynlegar
upplýsiugar.
Nærsveitamenn erubeðnir að vitja
„ísafoldar“ á afgreiðslustofu hennar (j
Austurstræti 8).
UM HÁTÍÐIRNAR, er í hönd fara, stíga
i þessir í stólinn i dórakirkjunni, aðrir en dóm-
kirkjupresturinn : aðfangadagskvöld síra Rikaröur
Torfason, á jóladag Kl. 11 bislcupinn, (kl. 11 /2
flytur dómkirkjupr. danska messu), og gamlárs-
kvöld kaud. Sœm. Eyólfsson.
v eðurathuganir i H.vík, eptir Dr. J. Jónassen
des. Hiti (á Uelsius) Loptþ.mæl. (miliimet.) Veðurátt,
á nótt. umhd. fm. em. fm. em.
Ld. 19. 1 0 73Ö.6 739.1 Sv h b|0 d
Sd. 20. 4- 1 + 1 754,4 759.5 Sv h b Sv h d
Md 21. 0 4- 4 751.8 749.3 Sahvd Sahvd
J>d. 22. + 2 + 1 749.3 749.3 0 d Sv h d
Mvd. 23. 4- 2 743.Ö ' S hv b
Hægur á útsur.nan með jeljum lyrri part dags
h. 19. logn að kveldi og við sömu átt h, 20. en
regn síðast um kveldið; landsunnan hvass með
rigningu h. 21. logn hinn 22. með slyddurigningu
lyrri part dags, gekk til útsuðurs um kveldið og
lór að trysta. í dag 29. hægur á útsunnan í
morgun með jeljum.
sm~ Næsta blað kemur út miðvikudag
30. þ. m.
Kitstjóri Björn Jón&son eand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
242
sperra þar upp trýnin og segja: ‘Kjá! Kjá! Kjá!’ Og mik-
ill ert þú munur!«.
»Já, blessuð mín!« mælti hin. »|>essu trúi jeg dável. Jeg
get sagt þjer líkt fyrir mína reynd. Jeg hefi alið allan aldur
minn á Tjörnesinu góða, og það er nú ekki framar sjálfu sjer
líkt. Jeg man það, þegar jeg var stelpa, að þá voru þar
margir sjómenn. þeir reru stórum skipum, hvernig sem
viðraði, og fóru aldrei skemmra en fimm og sex vikur undan
landi, og hlóðu þar skipin. f>á er þeir komu að á kvöldin,
heyrðist í árunum hjá þeim á þriðju og fjórðu viku undan
landi: ‘Hlunkum, dunkum! Hlunkum, dunkuml’ En er
þeir komu að landi, stukku þeir allir fyrir borð í brimið og
brýndu skipunum á þurrt með öllu er í var, báru af, settu
f hróf og gerðu til afiann. Og þá er allt var búið, sögðu þeir:
‘Jeta og s . . . . ! Jeta og s . . . . !’ f>á var nú gaman að
lifa, og geta tekið spauginu, svo sem jeg gat á þeim árum,
— hamingjan hjálpi mjer! En núna róa þeir þar smákæn-
um, fara aldrei á sjó netna þegar bezt og blíðast er, og fara
aldrei lengra en hálfa viku undan landi. f>á er þeir koma
að landi, heyrist í áraspöðunum á þriðju og fjórðu báru:
‘Gutlum, sutl! Gutlum, sutl!’ Svo lenda þeir, skríða upp í
fjöruna, en skilja eptir bátinn, þar til er fellur út undan
honum; en þeir leggjast í brúkið á meðan, og eru að hósta
og ræskja kverkarnar og segja: ‘Drekka og sofa! Drekka
og sofa!’«
8. f>á er kerling nokkur hafði heyrt lesna söguna af
■þeim Adam og Evu um syndafallið, mælti hún: »Svo fór
243
bezt sem fór. f>að hefði ekki verið lítill hofmóðurinn í henni
veröldu, hefði allir verið heiagir«.
9. »f>að er eins og annað núna«, mælti karl nokkur, »að
allir góðir siðir eru af lagðir. Nú er aldrei rifizt víð kirkju.
Oðru vísu var það í ungdæmi mínu. f>á bar margur blátt
auga og brotið nef frá kirkju sinni«.
10. I plágunni miklu á öndverðri 15. öld, er nefnd er
Svartidauði, eyddist mjög byggð á íslandi, og hefir hún á
sumum stöðum ekki við rjetzt aptur. f>annig eru á afrjettar-
dölum Bárðdæla og Fnjóskdæla nokkur býli, er enn sjást
merki til og menn vita nöfn á. A afrjett Bárðdæla er lands-
hluti sá, er Kirkjuskógur er nefndur. f>ar er mælt að verið
hafi heil kirkjusókn, sem nú er óbyggð ein, og hjet kirkju-
staðurinn Helgastaðir. A Timburvalladal, Hjaltadal og Bleiks-
mýrardal, er allir liggja fram af Fnjóskadal, höfðu bæir verið
og þó merkust byggðin á Timburvalladalnum. f>ar voru aust-
an megin árinnar tveir bæir, er enn sjer merki til, Fremra-
sel og Bakkasel, en vestan megin Timburvellir, kirkjustaður,
og sjest þar græn rúst, er bærinn hefir verið, ekki lítil, og
er slj ett grund umhverfis. Mælt er, að þar hafi verið risu-
legur bær, með átján hurðum á járnum. f>ar sem menn ætla
að kirkjan hafi staðið, er nú fallin skriöa, og sjást því óglöggt
merki kirkjunnar. Neðar í dalnum sama megin heitir Tungu-
fell. f>ar sjást húsarústir ekki litlar og túngarðurinn mest-
allur, en mikið af túninu er orðið að hrísmóum. f>riðja jörð-
in, vestanvert við fjallsöxhna, heitir Kambsfell. Atti sá bær