Ísafold - 15.03.1893, Page 2
50
og munnlega, og ennfremur í ensku og
sjórjetti.
Þeir leystu úr 4 skriflegum spurningum,
sem styrimannakennslufoistjórinn í Kaup-
mannahöfn hafði valið og sendar voru
landshöfðingja í umslagi með innsigli fyr-
ir, og þegar prófið hyrjaði sendi lands-
höfðingi stipsyfirvöldunum spurningarnar
með sínu innsigli utan yfir hinu fyrra, og
þegar stundin var komin, er fyrsta spurn-
ingin átti að lesast upp á, braut biskup
herra Hallgrímur Sveinsson innsiglið fyrir
spurningunum þar í skólanum. I próf-
nefnd þeirri, er prófið hjelt, samkvæmt 4.
gr. stýrimannalaganna (22/s 1890) voru hinn
fasti kennari við skólann M. F. Bjarnason,
Eiríkur Briem prestaskólakennari, skipað-
ur oddviti (af landshöfðingjanum), og stýri-
maður Andreas Hansen af strandskipinu
»Ilanders«. Eiríkur Briem var valinn af
stipsyfirvöldunum, en A. Hansen af bæjar-
stjórn Reykjavíkur.
f^Stýrimaður A. Hansen hafði eptirlit með
próf'sveinum|á meðan þeir leystu úr hinum
skriflegu spurningum. Þegar því var lok-
ið, leystu prófsveinarnir úr 4 munnlegum
spurningum, sem prófnefndin hafði valið, og
einnig voru þeir reyndir í að mæla hæð
sólar og horn milli jarðlegra hluta.
Prófin í ofannefndu aukanámsgreinum
fóru fram daginn eptir að prófinu í stýri-
mannafræði var lokið.
Próf'dömendur í aukagreinunum vorubisk-
up Hallgrímur Sveinsson, settur amtmaður
Kristján Jónsson, cand. mag. Þorleifur
Bjarnason og Markús F. Bjarnason.
Hver kennari prófaði í þeirri grein, sem
hann hafði kennt. Kennaranna er áður
getið í »ísafold«.
Allir lærisveinarnir sögðu sig úr skólan-
um hinn 4. þ. m., sökum þess, að þeir voru
kallaðir til sjóferða, og að afloknu prófinu
var, eptir ráðstöfun stiptsyfirvaldanna, skól-
anum sagt upp 10. þ. m. M. F. B.
Reykjavíkur lærði skóli. Skólaröð að
afloknu miðsvetrarprófi síðara hlut febrúar-
mán. 1898. Ölmusustyrkur fyrir allt skólaárið
aptan við nöf'nin, í krónum. Allir í I. bekk
nýsveinar, og auk þess 8 í II. og 1 i III.,
stjörnumerktir. Þeir piltar eru úr Reykjavík,
er ekki er annars getið um. Alls í skólan-
um 88.
Sjötti (efnti) bekkur: Knud Zimsen (Hafn-
arf.), 200; Magnús Arnbjarnarson (Arn.) 150;
Jón Hermannsson (Rangárv.), 200; Kristján
Sigurðsson (Árn.), 200 ; Jón Þorkelsson (Reyni-
völlum) 150; Sigurður Magnússon (Lauí'ási),
150; Friðrik Friðriksson (Skagaf.) 125; Ing-
óli'ur Jónsson, 100; Páll Jónsson (Thorstein-
son) 100; Jón Stefánsson (Árn.j, 50.
Fimmti bekkur: Halldór Steinsson, 200;
Georg Georgsson, 200; Jón Runólfsson (Skaptaf.)
200; Haraldur Þórarinsson (N.-Þing.), 200;
Guðmundur Eggerz, 100; Jón Þorvaldsson
(prests Stefánssonar), 50; Magnús Jóhannsson,
100; Þorvarður Þorvarðarson (Arn.)25; Axel
Schierbeck; Sigtryggur Guðlaugsson (Þing.),
50; Guðm. Pjetursson.
Fjórði beklcur: Páll Bjarnason (Húnav.),
200; Björn Bjarnason (N.-Múl.), 200; Karl
Einarsson (N.-Múl.), 200; Sigurður Eggerz,
150; Jón Sveinbjörnsson; Páll Sæmundsson
(Árn.), 100; Halldór Jónsson (Árn.) 50; Sig-
urður Pálsson (Húnav.) 75; Þorvaldur Magn-
ússon, 50; Ólaf'ur Eyjólfsson (Flatey) 50;
Pjetur Þorsteinsson (Heydölum); Þórður
Edílonsson (Bíldudal).
Þriðji bekkur: Guðmundur Björnsson
(Borgarf.), 200; Guðmundur Finnbogason (N,-
MúL), 75; Stefan Kristinsson (Hrísey), 200;
Halldór Júlíusson (Húnav.), 150; Jónas Krist-
jánsson (Þing.), 150; Steingrímur Matthíasson
(Akureyri), 150; Árni Þorvaldsson (prests
Stefáns.), 125; Guðjón Danielsson (Borgarf.),
100; Þórður Pálsson (prests Sigurðss.), 100;
Ingólf'ur Gíslason (Þing.), 100; .Tónmundur
Halldórsson, 100; Sveinn Hallgrímsson ; Edvald
Möller (Eskif.): Magnús Þorsteinsson (Borgarf'.);
Þorbjörn Þórðarson (Kjós); Andrjes Fjeldsted
(Hvítárvöll.); Þorsteinn Björnsson (Borgarf.);
Björn Yilhjálmsson (Eyja.f.), veikur og því
ekki raðað, 75.
Annar bekkur: Sigurjón Jónsson (Ilúnav.),
200; Jón Þorláksson (Húnav.), 200; Árni
Pálsson (prests Sigurðs.), 150; Sigurbjörn
Gíslason (Skagaf.) 125; *Ásgeir Torfason
(Ólafsdal); Halldór Gunnlögsson (Húnav.),
100; Böðvar Bjarnason (Reykhólum); Eggert
Claessen (Sauðárkrók); Sigf'ús Sveinsson
(Múlas.); Ólafur Briem (Stóranúp); Óla.fur
Daníelsson (Skagaf.) 50; Eiríkur Kjerúlf;
*Gisli Skúlason (Rangárvall.); *Guðm. Guð-
mundsson (Rangárv.); Jóhannes Jóbannesson;
Bernhard Laxdal (Akureyri); Einar Gunnars-
son (Hjalteyri); Jón Proppó (Haf'narf.); Jón
Gestur Breiðfjörð (Brunnast.); Þorvaldur
Pálsson.
Fyrsti bekkur: Halldór Hermannsson
(Rangárv.); Þorkell Þorkelsson (Skagaf.);
Signrður Jóhannesson, 25; Magnús Jónsson;
Sigurður Jónsson (Árn.) ; Bjarni Jónsson (Árn.);
Jón Hjaltalín Sigurðsson; Sigfús Einarsson
(Eyrarbakka); Bjarni Þorláksson (Johnson);
Yaldimar Steff'ensen; Ásgrímur Johnsen
(Eskif.); Tómas Skúlason (Skarði); Ólafur
Jónsson (Hrútaíirði); Daníel Georgsson;
Matthias Einarsson; Jón Jóhannsson; Guð -
mundur Grímsson (Árn.),
Húsbruni. Ibúðarhús á Stórn-Háeyrar-
lóð á Eyrarbakka, er þeir áttn að hálfti
leyti hvor, Olafur söðlasmiður Olafsson og
Loptur Jónsson, brann til kaldra nóttina
nnilli 6. og 7. þ. m. á stuttri stundu, nál.
1 ldukkutíma. Af innanbúsmunum bránn
mikið, svo sem: íverufatnaði, matvælum,
skinnklæðum og margs konar búshlutum.
Sængurfatnaði og ýmsu öðru varð bjargað
með mestu naumindum og lífshættu, því
aö eldsins varð ekki vart fyrr en hann
var orðinn magnaður, en veður hvasst og
því ekki hægt að tefja neitt fyrir eldin-
um. Fólkið fór hálfbert úr rúmunum, en
enginn beið þó meiðsli eða bruna. Húsið
sjálft var vátryggt, en munir engir.
Hvalveiðab áturinn fsafold kom hingað
11. þ. m. vestan af Patreksfirði með kaupmann
S. Bachmann snöggva ferð, og fór aptur 18.
Fiskreki, Skrifa.ð af Eyrarbakka 10. þ. m.:
»Hinn 7. þ. m. rak dálítið af' þorski, rúm 200
með einniflæði á fjörur Gaulverjahæjarkirkju
og nál. 40 á Loptsstöðum. Daginn eptir rak
90 þorska á Skúmstaðalóð á Eyrarbakka,
^annarsstaðar víða orðið vart við rekafisk, en
lítii^.
»Málareksturinn« og Skúli
Thoroddsen.
I 5. tbl. II. árg. s>Þjóðviljans unga« hefir
sýslumaður Skúli Thoroddsen ritað grein með
fyrirsögninni vMálareksturinn’t. Með því að
Sk. Th. hefir, að því er virðist, álitið það
heppilegt fyrir málstað sinn, að gjöra rann-
sóknina gegn sjer að opinberu blaðamáli og
sjer til málsbóta farið að bendla mig við mál
sitt, þá leyfi jeg mjer að gjöra nokkrar at-
hugasemdir við tjeða grein.
Jeg skal þá fyrst fara nokkrum orðum um
hið svo kallaða Steindórsmál.
Þegar jeg 12. úgúst f. á. fyrst mætti sem.
verjandi í máli Steindórs Markússonar, þá
bað jeg, sem lög gjöra ráð fyrir, um frest og
skjöl málsins ljeð. En með því að prófs-
eptirritið, sem mjer reið mest á, að fá, eigi
var f'yrir hendi hjá Sk. Th., þótti mjer eigi
taka því að taka við neinum af hinum skjöl-
um málsins. Sk. Th. bókaði samt sem áður,
að prófseptirritið væri framiagt, og gat jeg
eigi verið að g,jöra neitt þref' út af því, en
undirskrifaði dórnsmálabókina, enda lof'aði Sk.
Th. mjer, að jeg skyldi fá eptirritið annað-
hvort samdægurs eða daginn eptir. En þetta
fórst fyrir, og fór jeg þó hvað eptir annað til
Sk. Th. til að vitja um eptirritið. Varjegþví
í vandvæðum með að semja vörnina og bab
þvi Sk. Th. að lána mjer dómsmálabókina
heim til mín, og gjörði hann það, en innan í
hókinni lá kæran, stefnau og skipunarbrjef
fyrir mig til aö vera verjandi. Las jeg því
prófin eptir dómsmálabókinni og samdi vörn-
ina 25. dag ágústmán., en mætti í rjettinum
daginn eptir og lagði þá vörnina fram. Þeg-
ar Sk. Th. var vikið f'rá embætti, var máli
Steindórs eigi lokið. Þegar því Lárus Bjarna-
son, sem settur var sýslumaður og bæjarfó-
geti í stað Sk. Th., fór að fjalla um. málið,
rak hann sig á þaö, að prófseptirritið vantaði;
spuvði hann mig þá, hvernig á því stæði, og
sagði jeg honuin allt eins og var. Þessi voru
tildrögin til þess, að Lárus Bjarnason fór að
rannsaka, hvernig stæði á vöntun prófseptir-
ritsins, og hefir með vitnaleiðslum sannazt
fvrst og fremst það, að jeg fjekk eigi prófs-
eptirritið ljeð í rjettinum 12. ág., eins og líka
á hinn bóginn er sannað, að jeg hafði dóms-
málabók Isafjarðarsýslu heima hjá mjer 25.
ág., og samdi vörnina eptir henni. — Það
tjair þvi eigi lengur fyrir Sk. Th. að bera
það fram, að j)rófseptirritið hafi glatazt,
þegar hann skilaði af sjer skjalasafni sýsl-
unnar.
Þá sný jeg mjer til Rögnvaldarrnálsins.
Mál þetta var á döfinni haustið 1891, og
nefndi Skúli við mig munnlega að halda uppi
svörum fyrir Rögnvald Guðmundsson, bónda
á Svarfhóli í Súðavíkurhreppi, og lofaði jeg
því, en svo leið og beið. að aldrei ljet Sk. Th.
mig vita, hvenær jeg ætti að mæta, og aldrei
fjekk jeg nein skjöl málsins ljeð, þangað til
síðast í október eða fyrst í nóvember firmur
Skúli raig að máli. og athendir mjer uppkast
að varnarskjali, er hann kveðst hafa samib
til að flýta fyrir, og biður mig að hreinskrifa
það ; jeg gjöri það, set nafn mitt undir skjalib,
og afhendi Sk. Th. það síðan utan rjettar á
skrifstofu hans. Sagði þá Sk. Th., að 1 óef'ni
væri komið með mál Rögnvaldar; það væri
búið að dragast of lengi, harm f'engi sjálfsagt
sekt fyrir dráttinn, og bað mig jafnframt,
að geta eigi um veitt af þessu. Uppkast
Sk. Th. til varnarinnar geymdi jeg svo heima
hjá mjer. Jeg bjóst nú allt af við, að jeg
yrði kvaddurtil að mæta til að leggja skjalið
formlega fram fyrir rjetti í viðurvist dómar-
ans og rjettarvotta; en þab varð aldrei úr því;
skipti jeg mjer svo ekki meira af þessu.
Þó að þessu sje nú svo varið, sem jeg nú
heíi skýrt frá eins, og jeg bezt veit, þá hefir
þó Sk. Th. bókað tvö rjettarhöld í dómsmála-
hók sýslunnar; annað rjettarhaldið er dagsett
19. sept. 1891 með vottunum Ólafi Ólafssyni
og Þórsteini Stefánssyni, húsmönnum á Isa-
firði, og er jeg þar látinn biðja urn frest í
máli Rögnvaldar og skjöl málsins ljeð; hitt,
rjettarhaldiö er dagsett 8. október 1891 meb
sömu vottum; er jeg þá látinn skila aptur
málsskjölunum og leggja fram varnarskjal,
dags. 3. oktbr.; svo er og bókað, að Rögn-
valdur sjálfur sje þá mættur í rjettinum.
Með því að sýslumanni Lárusi Bjarnason
þóttu undirskriptir vottanna eða rjettara sagt
höndin á undirskriptum vottanna undir tjeb
rjettarhöld ískyggileg, hóf hann rannsókn út
af þessu efni, og kallaði mig fyrir rjett 3.