Ísafold - 24.05.1893, Qupperneq 4

124
skrúfu, 4-blaðaða; hafði haft 2-blaðaða
skrúfu á leiðinui hingað, til kolasparnaðar,
en farið mest fyrir seglum, enda ætlað
fuilt eins mikið til þess og gufugangs.
Oviðfeldið í meira lagi var það í þess-
ari Akranesferð, að einum veitingamanni
bæjarins hafði verið leyft að hafa dfengis-
veitingar á skipinu, með venjulegum áhrif-
um á vitsmuni og háttprýði margra far-
þega. Slíkt er ósvinna, er útgerðarmaður
hlýtur að meta drengskap sínum ósam-
boðna, þegar hann íhugar það mál, enda
mun það naumast reynast þokkasælt til
frambúðar af almenningi, þótt hinir fáu
brennivínsslánar bæjarins fagni því vitan-
lega, að eiga athvarf í syndandi áfengis-
krám á helgum dögum, er veitingahúsum á
landi er lokað fyrir þeim.
Hitt og þetta.
Svefn. Látið börn um fram allt fá nægi-
legan svefn. Blóöskortur, taugaveiklun, hjart-
veiki og fleiri þess kyns sjúkdómar eiga opt
og tíðum rót sína í oflitlum svefni. 1 Svefninn
er heilsubsetir. Einstöku læknar, sem brestur
nægilega reynslu, ráha mæhrunum til að vekja
kornung börn til þess þau verði nærð á viss-
um tímum. En þetta er alveg skökk skoðun.
Börnin verða óróleg og taugarnar veiklast. Því
meira, sem börn sofa, því betra er það bæði
fyrir þau sjálf og aðra. Börn 4—5 ára ættu að
sofa minnst 12 stundir, 7—8 ára 11 stundir,
9—10 ára 10 stundir og 12—14 ára minnst 9
stundir. (V. G.).
Lítilþæg. Kvœntur maður: Því giptist
þjer ekki, jómfrú Olsen ? Þjer verðið bráðum
piparmey. Jómfrú Olsen: Efjeghefði verið
eins lítilþæg og konan yðar, hefði jeg verið
löngu gipt.
200,000 ínaniia er búizt við að koma
muni á sýninguna í Chicago á dag að jafnaði,
meðan hún stendur yíir.
Leyndardómur. Blaðið «The Gentle-
women* segir svo frá: Englendingur nokkur
hitti einu sinni Hinrik Ibsen, og lagði fyrir
hann þessa spurningu: Hvernig á að skilja
leikrit yðar «Per Gynt*>? Ibsen svaraði:
«Þegar jeg samdi ritið, voru það tveir, sem
vissu það, guð og jeg; nú veit ekki nema
annar það: guð*>.
Proclama.
Þar sem Sæmundur Sigurðsson, bóndi í
Þórukoti í Njarðvíkurhreppi, hefir framselt
bú sitt til opinberrar skiptameðferðar sem
g’aldþrota, er hjer með skorað á þá. sem
til skulda tel.ja í tjeðu búi, að gefa sig
fram og sanna þær fyrir skiptaráðanda
hjer í sýslu innan 6 mánaða frá síðustu
birtingu auglýsingar þessarar.
Skrifst. Kjósar-og Gullbr.sýslu 13. maí 1893.
Franz Siemsen.
Sundkennsla.
Bæjarstjórnin útvegar ókeypis sund-
kennslu í 3 vikur fyrir 18 hrausta og
nokkuð stálpaða drengi, sem gengið
hafa á barnaskólann i vetur. Fátækir
drengir ganga fyrir. Þeir sem þetta
boð vilja nota, finni skólastjóra Morten
Hansen fvrir næstkomandi helgi, og
mun hann koma þeim á framfæri.
Kennsluna verður að nota stöðugt og
dyggilega meðan hún stendur yfir.
Sundpróf fer fram á eptir.
Reykjavik 23. maí 1893.
Skólastjórnin.
Öllum þeim, sem heiðruðu jarðarför míns
elskaða eiginmanns Páls Jónssonar trjesmiðs
með návist sinni og annari hluttekningu, votta
jeg hjer með mitt innilegt þakklæti. Sjerstak-
lega þakka jeg hornleikara-f'orstjóra Helga
Helgasyni og hans fjelögum fyrir þá göfug-
mannlegu þakklátsemi, er þeir sýndu hinum
framiiðna, sem fyrverandi meðlim þess fjeiags
með því að leika á horn við jarðarför hans.
Reykjavík 23 maí 1893.
Helga Jónsdóttir.
FJARMARK Þorsteins Guðmundssonar á,
Brekkum í Hvolhreppi: Stúfrifað í hamar bæði.
Brennim.: Þorst.
Brúnn hestur, sem lýst er í óskilum í 2
síðustu blöðum Isafoidar, er nú kominn til skila.
ITppboðsaugflýsinjg.
Af þar til gefnu tilefni veröur að Fitja-
koti hjer í hreppi selt við uppboð mánu-
daginn 29. þ. m. kl. 1 e. m. bú þeirra
hjóna Kristjáns Magnússonar og konu hans
Þóru Gísladóttur. Það sem selt verður,
eru búsáhöld af ýmsu tagi ásamt lifandi
fjenaði: nokkrar ær og gemlingar, 1 kýr,
1 hryssa tamin og eitt tryppi. Skilmálar f
fyrir uppboöinu verða birtir á staðnum |
um ieið og uppboðið byrjar.
Móum í Kjalarneshr. 23. maí 1893.
Þ. Runólfsson.
Tuskur úr ull. Tuskur úr livítu ljerepti.
Hrosshár. Gamall kaðall. Gamall segl-
dúkur. Kopar. Eir. Látún. Zink. Bly.
Gamallt járn. Hvalskíði. Álptafjaðrir.
Álptarhamir. Kattarskinn. Folaldaskinn
og lambskinn eru keypt í
3. Aðalstræti 3.
»LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAR*
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr-
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim
sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsynleg
ar upplýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. 11-12
Landsbankinn opinn hvern virkan d. kl. lB/a-21/*
Landsbókasafnið opið hvern rúmh. d. kl. 12—2
útlán mánud., mvd. og ld. kl. 2—8
MálþráðarsVöðvar opnar í Rvík og Hafnarf.
hvern rúmh. dag kl. 8—9, 10—2 og 3—6
Söfnunarsjóðurinn opinn 1. virkan mánud. i
hverjun mánuði kl. 5—6.
Veðurathuganir í Rvík, eptir Dr.J. Jónassen
maí Hiti (á Celsius) Loptþ.mæl. (millimet.) Veðurátt
A nótt. | um hd. fm. em. fm. | em.
Ld. 20. + 5 + 12 754.4 751.4 0 b 0 b
Sd. 21. + 9 + 13 756.9 756.9 0 b 0 b
Md. 22. + 9 + 11 756.9 754.4 0 b 0 b
Þd. 23. + 8 + 13 754.4 754.4 0 b 0 b
Mvd.24. + 8 754.4 0 b
Fegursta sumarveður með hlýindum undan-
farna daga, rjett logn dag sem nótt.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
54
sem að þessu leyti er nauðsynlegt, við fólkið í húsinu,
Verði sjúklingurinn vakinn með hávaða, svo að hann
hrökkvi upp, þá þolir hann það ekki. Taugakerfi hans
er svo ákaflega veiklað, að sá hávaði, sem kæmi t. d.
við það, að hurð væri skellt aptur nálægt honum, mundi
að öllum líkindum vinna honum bráðan bana, rjett eins
og kúlu væri skotið gegnum höfuðið eða hjartað. Jeg
sagði konu hans þetta greinilega. Svefninn er honum
allt — allt«.
Læknirinn lypti hattinum og kvaddi mig, en jeg
stóð stundarkorn niðri í forstofunni og var að hugsa um
þetta.
Þá kom húsráðandinn á tánum ofurhægt út úr her-
bergi sínu.
»Hr. Kotelmann«, sagði liann með lágum róm. »Ung-
frú P., er hefir verið svo óhrædd við taugaveikina, hefir
snemma í morgun farið alfarin úr húsinu. Hún sagði
raunar, að það væri ekki af hræðslu við sóttnæmi, held-
ur af því, að hún heyrði í alla nótt veggjatrítlu tifa í
veggnum í sifellu; »það þýðir, að hjer er einhver bráð-
feigur«, sagði hún. Það var vitaskuld tómur fyrirsláttur,
hr. Kotelmann; í veggjunum í húsinu mínu heyrist aldrei
til veggjatítlu; það er ósatt. Það hefir víst miklu fremur
verið einhver sláttur eða tif í höfðinu á hinni öldruðu
ungfrú sjálfri*.
55
»Jeg þekki hjátrúna um veggjatrítluna*, mælti jeg.
»Hvaða bull! Veggjatrítlan — hjátrú.U mælti hr. K.
reiðulega. »Hún vildi komast úr húsinu, af því að hún
var hrædd við veikina. Eruð þjer einnig hjátrúarfullur?*
Jeg fór að hlægja.
»Nú, sjáið þjer það«, mælti hr. K. glaðlega. »Jeg
ætlaði annars að eins að segja yður, að nú getið þjer
fengið herbergið leigt, sem ungfrúin hafði. Yður hefir
allt af þótt það liggja svo skemmtilega. Úr því getið
þjer sjeð út um allan Ilmdalinn, alla leið yfir til skógar-
ins. Þjer skuluð fá það fyrir sömu leigu, sem þjer borg-
ið nú«.
»Get jeg fengið að fiytja mig inn í það?« spurði
jeg glaður.
»Víst getið þjer það«, svaraði hann. »Herbergið
stendur mannlaust. Eptir á að hyggja«, bætti hann hik-
andi við, »nú dettur mjer í hug, að herbergið liggur við
hliðina á stofunni, sem sjúklingurinn liggur í. Stendur
yður það ekki á sama?«
Jeg brosti og hristi höfuðið.
»Nú, þá er allt tilbúið. Herbergið hefir verið þveg-
ið, og þjer getið því flutt inn í það, þegar þjer viljið«.
Jeg þakkaði honum fyrir og gekk að stiganum.
»En verð jeg að taka eitt fram«, mælti veitinga-
maðurinn í hálfum hljóðum, um leið og hann kom til mín.