Ísafold - 01.04.1895, Blaðsíða 1

Kemur út ýmist einu sinni eða
tvisv. i viku. Verð árg. (80 arka
minnst) 4kr., eriendis 6 kr. eða
1J/2 doll.; borgist l'yrir miðjan
jnií (erlendis fyrir fratn).
ÍSAFOLD.
Uppsögn skrifleg bundin við
áramót ógild nema komin sje
til útgefanda fyrir 1. október.
Afgreiðslustofa blaðsins er í
Austrstrœti 8■
XXII. árg. ij Reykiavxk, mánudaginn 1. apríl 1895.___________________|___28. blað.
Þetta er viðaukablað, sem reikn-
ast kaupendum alls eigi neitt.
Sannleikurinn er sagna beztur.
í .ritgjörð sinni: „För lil Hjeðinsfjarðar og
Hvanndala sumarið 1890“ (Andv. XVIII. árg.),
skýrir Stefán kennari Stefánsson frá ýmsu við-
víkjandi för sinni hjer um Hjeöins/jörd, sem er
eigi fyllilega rjett.
J>að er þá fyrst. að kennarinn segir (bls. 21):
Dómþinghá Grafningshrepps.
Sigurður Ólafsson,
8ýslumaður í Árnessýslu,
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
að eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
t3tanda óafmáð í afsals- og veðbrjefabókum
Arnessýslu, en eru yfir 20 ára gönrul,
muni vera úr gildi gengin, þá stefnisthjer-
með samkvæmt 2. og 3. gr. í lögum 16.
september 1893, um sjerstaka heimild til
að afmá veðskuldbindingar úr veðmálabók-
um, hverjum þeim, er hafa kann í hönd-
um veðskuldabrjef:
1, dagsett 19. janúar 1863, þinglesið 3.
júní s. á., útgefið af Ólafi jþorsteinssyni
til Guðm. Thorgrimsens fyrir 230 rdl.,
með veðrjetti í 7 hndr. í Tungu;
2, dagsett 3. nóvember 1870, þinglesið 26.
maí 1871, útgefið af Jóni Ógmundssyni
til Sæmundar Ingimundssonar fyrir 100
rdl., með veðrjetti í 4 hndr. í Bíldsfelli;
3, dagsett 30. nóvember 1871, þinglesið 16.
maí 1872, útgefið af Ólafi |>orsteinssyni
til Astriðar Jónsdóttur fyrir 100 rdl.,
með veðrjetti í 4 hndr. í Tungu;
til þesa að mæta fyrir aukarjetti Árnes-
sýslu, sem haldinn mun verða að Ulfljóts-
vatni miðvikudaginn 1. júlí 1896 kl. 3
e. h., til þess þar og þá að leggja fram
og sanna heimild sína að því eða þeim af
framantöldum veðskuldabrjefum, sem hver
kann að hafa í hendi.
Um þau veðskuldabrjef, er enginn gef-
ur sig fram með, eða sannar, að enn sjeu
í gildi, mun verða ákveðið með dómi, að
þau skuli afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurður Ólafsson-
_________________(L. S.).
Dómþinghá pingvallahrepps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Árnessýslu,
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
að veðskuldabrjef, dagsett 7. janúar 1873,
þinglesið 31. maí s. á., útgefið af Eiríki
Grímssyni fyrir 250 rdl., af ómyndugra fje,
með veðrjetti í hálfum Gjábakka, muni
vera úr gildi gengið, þó að það standi ó-
afmáð í afsals- og veðbrjefabókum Arnes-
sýslu, þá stefnist hjer með samkvæmt 2.
°g 3- gr- 1 lögum 16. september 1893, um
sjerstaka heimild til að afmá veðskuld-
bindingar úr veðmálabókum, handhafa
skuldabrjefs þessa til þess að mæta fyrir
aukarjetti Árnessýslu, sem haldinn mun
verða að Miðfelli í jpiugvallasveit fimmtu-
daginn 2. júlí 1896 kl. 12 á hádegi, cil
„Hvergi sjest gardspotti og engin vegsum-
merki þess, að þar hafi noltkurn tíma verið
hlaðinn garður“.
þetta er djarflega mælt, þar sem það kemur
í bága við sannleikann. Tvö glögg garðmót eru
í Hjeðinsfirði, annað fyrir framan Möðruvelli,
sem liggur frá fjalii til áar. hitt er milli bsej-
anna Möðruvalla og Grundarkots, og liggur
langsetis eptir firðinum, þar sem mætast engi
og hlíðar; befur þaö auðsjáanlega verið vörzlu-
garður. ilæðí þessi garðmót eru að austan-
verðu í firðinum, og skil jeg ekki, hvað til hef-
þess þar og þá að leggja það fram og
sanna heimild sína að því.
Gefi enginn sig fram með skuldabrjef
þetta, eða sanni, að það sje enn í gildi,
mun verða ákveðið með dómi, að það
skuli afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurður Ólafsson.
___ _ (L. S.).
Dómþingliá Braungeröishrepps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Árnessýslu,
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
að eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafmáð í afsals- og veðbrjefabók-
um Árnessýslu, en eru yfir 20 ára gömul,
muni vera úr gildi gengin, þá stefnist
hjer með samkvæmt 2. og 3. gr. í lögum
16. september 1893, um sjerstaka heimild
til að afmá veðskuldbindingar úr veðmála-
bókum, hverjum þeim, er hafa kann í
höndum veðskuldabrjef:
1, dagsett 20. nóvember 1842, þinglesið
26. maí 1843, útgefið af Steingrími
Johnsen fyrir 796 rdl., af Kaldaðarness-
og Hörgslandsspítalasjóðum, með veð-
rjetti 1 Sölfholti með hjáleigunni Glóru;
2, dagsett 24. maí 1843, þinglesið 27. maí
s. á., útgefið af Jóni Sigurðssyni til
Ofeig8 Vigfússonar fyrir 200 rdl., með
veðrjetti í 10 hndr. í Ólvaðsholti;
3, dagsett 20. september 1864, þinglesið
30. maí 1865, útgefið af Sveini Eiríks-
syni til dánarbús S. Sivertsens fyrir 150
rdl., með veðrjetti í Læk;
4, dagsett 6. júlí 1868, þínglesið 28. maí
1869, útgefið af Jóni Pálssyni til ]bor-
varðar Jónssonar fyrir 86 rdl. 18$j sk.,
með veðrjetti í 4 hndr. í Brúnastöðum;
til þess að mæta fyrir aukarjetti Árnes-
sýslu, sem haldinn mun verða að Hjálm-
holti mánudaginn 6. júlí 1896 kl. 8 f. h.,
til þess þar og þá að leggja fram og
sanna heimild sína að því eða þeim af
framantöldum veðskuldabrjefum, sem hver
kann að hafa í hendi.
Um þau veðskuldabrjef, er enginn gef-
ur sig fram með, eða sannar, að enn sjeu
j gildi, mun verða ákveðið með dómi, að
þau skuli afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafu mitt og embættis-
innsigli-
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurður Ólafsson
_______cu s.).________
Dómþinghá Villingaholtslirepps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Arnessýslu
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
ur komið, að kenuarinn skyldi ekki taka ept-
ir þessu.
þá getur kennariun um það, að hann hafi
sofið illa hjer í Vík og að sjer hafi ekki fallið
sjávarbæjarloptið. Jeg get sagt honum það,
að hjer hafa komið fleiri „heldri menn“ en
hann, og þegið hjer næturgistingu, og hvorki
kvartað um svefnleysi nje slæmt lopt; til dæm-
is H. L. Petersen skipstjóri, sem var hjer viku-
tíma til húsa, þegar „Hertha“ strandaði, og ljet
sjer vel lynda. (Framh.).
Vík, 10. sept. 1894. Björn porleifsson,
að eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafrnáð í afsals- og veðbrjefabókum
Árnessýslu, en eru yfir 20 ára gömul, tnuni
vera úr gildi gengin, þá stefnist hjer með
8amkvæmt 2. og 3. gr. í lögum 16. sept-
ember 1893, um sjerstaka heimild til að
afmá veðskuldbindingar úr veðmálabókum,
hverjum þeim, er hafa kann í höndum
veðskuldabrjef:
1, dagsett 30. júní 1844, þinglesið 30. maí
1845, útgefið af Th. Sveinbjörnssen og
•T. J. Billenberg til Guðríðar Magnús-
dóttur fyrir 500 rdl., með veðrjetti í
Neistastöðum;
2, dagsett 25. maí 1867, þinglesið 19. maí
1868, útgefið af Sigurði Egilssyni til
Snorra Bjarnasonar fyrir 100 rdl., með
veðrjetti í þjótanda;
3, dagsett 18. ágúst 1870, þinglesið 17. maí
1871, útgefið af Halldóri Bjarnasyni
fyrir 300 rdl. af Thorkelii barnaskóla-
sjóði og 300 rdl. af lslands dómsmála-
sjóði, samtals 600 rdl., með veðrjetti i
hálfu Hróarsholti;
til þess að mæta1 fyrir aukarjetti Arnes-
sýslu, sem haldinn mun verða að þjót-
anda mánudaginn 6. júlí 1896 kl. 12 á
hádegi, til þe88 þar og þá að leggja fram
og sanna heimild sína að því eða þeim af
framantöldum veðskuldabrjefum, sem hver
kann að hafa í hendi.
Um þau veðskuldabrjef, er enginn gefur
sig fram með, eða sannar, að enn sjeu í
gildi, mun verða ákveðið með dómi, að
þau skuli afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurður Olafsson.
_____________JL. S.).________ ____________
Dómþinghá Grímsneshrepps.
Sigurður Ólafsson,
sýsluinaður í Árnessýslu,
kunngjörir: Með því að ætla má, að
eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafrnáð í afsals- og veðbrjefabók-
um Árnessýslu, en eru yfir 20 ára gömul,
muni vera úr gildi gengin, þá stefnist
hjer með samkvæmt 2. og 3. gr. í lög-
um 16. september 1893, um sjerstaka
heimild til að afmá veðskuldbindingar
úr veðmálabókutn, hverjum þeim, er
hafa kann í hönduui veðskuldabrjef:
1, dagsett 22. ágúst 1803, þinglesið 9. jan-
úar 1804, útgefið af Oddrúnu Magnús-
dóttur til Petræus- og Svanes-verzlun-
ar í Beykjavík fyrir 51 rdl. 48 sk.,
með veðrjetti í svo miklum hluta jarð-
ariunar Kringlu, sem svarar skuldar-
upphæðinni;
2, dagsett 10. júní 1814, þinglesið 3. april