Ísafold - 21.12.1898, Qupperneq 3

811
Svoua var ófriðarbréf það orðað, sem
Vincents Lunge sendi Hinriki Krumme-
dike 5. júní 1582. Vór gerum ekki
annað en brosa að því. Svo afdráttar-
laust er það komið iun í meðvitund
vora, að vér eigum hvergi að berjast og
verja oss annarsstaðar en fyrir dóm-
stólunum, að oss þykir ofriðurinn blátt
áfram hlægilegur.
I réttarríki nútímans beitir enginn
valdi nema ríkið sjálft. Með þvi er
friðurinn trygður innan takmarka ríkis-
ins. Og það eru ekki þegnar ríkisins
einir, sem njóta þessarar friSartryggingar,
heldur og hver maður, sem stígur fæti
sínum inn í ríkið, hvort sem liann er
Gyðingur eða grískur, þræll eða frjáls
maSur. Þessari skilyrðislausu réttar-
vernd fyrir útlendinga jafnt og landsmenu
liafa orðiS samfara samgöngur og liags-
munasameign meðal mentaríkjanna, sem
menn höfðu enga húgmynd um í forn-
öld og á miSöldunum. Þeunan ótak-
markaða samgöngúrótt telur þjóðaréttur
nútímans meðal hinna æSstu og helgustu
réttargæða. Sérhvert spor, sem stigiS
er í þá áttina, aS hefta ferðir borgara
annars ríkis, er vetijulega taliö fjand-
samleg athöfn gegn því ríki, sem í hlut
á, og róttmætt ófriðartilefni, ef í hart
fer.
Af þessum grundvallarsetningum leiðir
það, aS aldrei getur ófriður milli ríkis
og einstakra manna komið til mála í
þjóðróttarfélagi NorSurálfunnar. Hver
einstaklingur, sem heyir ófrið atinað-
hvort gegn sínu eigin eSa útlendu ríki,
er talinn glæpamaSur og lendir annað-
hvort í höndunum á hegningarvaldi síns
eigin lands eða þess lands annars, sem
hann liefir hafið ófrið gegn. Kíkin ein
geta ófrið háð.
Strandasýslu sunnanv. 9. des.
Það er nú orðið langt síðan fréttir hér
úr Hrútafirði liafa hirst i blöðunum, enda
hefir fátt markvert borið til tíðinda.
Síðastliðið sumar var að veðráttu til
rniklu fremur hagstætt, þó oft. væri kalt.
Skepnuhöld alfgóð í vor og grasvöxtur í
sumar í 'góðu lagi. Þurkar voru allgóðir
fyrri hluta sláttarins, þar til seint 1 ágúst-
mán. að brá til votviðra, er héldust kring-
um 3 vikur. Eftir miðjan sept. brá aftur
til þurviðra, svo hey náðust, litt skemd,
og varð heyfengur yfirleitt í betra lagi
bæði að vöxtum og gæðum. Hanstið alt
fram í nóvember var afbragðsgott, oftast
logn og þurviðri og mjög frostlítið lengi
fram eftir. Nú í nærfelt mánuð hafa verið
hvassviðri mikil ýmist af norðvestri eða
útsuðri, og oft snjógangur; enda er nú fé
aistaðar komiö á gjöf og hross víða líka.
Kvillasamt hefir verið i haust, einkum
hefir gengið þungt kvef í börnum og svo
ýmsir aðrir kvillar bæ.ði i ungum og göml-
um. Engir nafnkendir hafa samt látist í
þessu bygðarlagi.
Vöruverð á Borðeyri i smnar og haust
var þannig: rúgur kr. 8,50; bankabygg
12,00; hrísgrjón 13—14,00; baunir 12,50,
alt 100 pd. Kaffi 0,ö5 pd.; kandis 0,33;
hvítasykur 0,32. Hvit vorull 0,55; haustuil
0,50 (þvegin); mislit ull 0,35. Kjötverð
12—18 aura pd. Verð á lifandi fé geldu
9—12 aura pundið eftir þyngd kindarinnar.
Ær voru i nokkuð lægra verði.
Bankaþjófuriun
er fundinn, þeasi sem sveik út í
fyrra úr bankanum 850 kr. með föls-
uðum nófnum. Mann á heima í Álfta-
neshreppi á Mýrum. Kvað hafa með-
gengið fyrir sýsiumanni. Nánara næst.
Vestanpóstur
ókominn enn; orðinn viku á eftir
tímanum. Líklegast Isafjarðarpóstin-
um að keuna, að hann hafi tepst við
Djúpið.
Kolagufusbip
það, er vou hefir verió á lengi til
W. Fischers verzlana hér við flóann,
kom f gær til Hafnarfjarðar.
Veðrátta
í stirðara lagi nú nokkrar vikur;
býsna- fannkoma og jarðbönn.
Dánir
nýlega í Dölunum tveir nafnkendir
efnabændur, Sumarliði Jónsson á
Breiðabólsstað og Benedikt þórðarson
á Háafelli.
Mannskaðinn eyíirzki.
þeir hafa verið 12 alls, sem drukn-
uðu í mannskaðaveðrinu 3. f. m. við
Eyjafjörð, eins og frá er sagt í ísa-
afold 26. s. m., af 4 bátum. Auk
þess kollsigldu sig 1 bátur í Krossa-
nesál utan við Oddeyrina með Norð-
mönnum á, við síldveiði, en varð þó
bjargað. Af öðrum bát, sem kollsigldi
sig á sama stað, var formanninum
bjargað, Tryggva Jónassyni frá Banda-
gerði, en 2 druknuðu, sem fyr segir,
Jón Jósefsson frá Glerá og Jón frá
Eyrarlandi.
Skagaflrði (Eljótum) 19. nóv.
Almennar fréttir fremur góðar að þvi
leyti til, að haustveðrátta var framúrskar-
andi stilt og góð, og haustvertíð af fiskafla
■þess vegna i fuilkomnu meðallagi, þótt
viða sé kvartað um hana rýra hér við
Norðurland. Mjög lítil snjókoma orðin
enn og öll vötn ófrosin.
Flugnafræðingurinn.
Eftir A. Conan Doyle.
V.
Ég breiddi ábreiðuna ofan á mig,
eins og hann hafði gert, og ekki leið
á löngu, áður en ég misti meðvitund-
ina. Síðast sá ég ljóshringinn um-
hverfis lampann og í honum miðjum
Lichmere lávarð, hokinn og kúruleg-
an, með angistarsvip á andlitinu.
Ekki veit ég, hve lengi ég svaf,
en ég brökk upp við það, að þrifið
var í ermina á mér. Dimt var orðið
í herberginu, en af heitri ohustækjunni
fanu ég, að slökt mundi hafa verið á
lampanum í sama bili.
•Elýtið þér yður! flýtið þér yðurU
sagði Lichmere lávarður í hálfum
hljóðum rétt við eyrað á mér.
Ég Btökk fram úr rúminu, og hann
hélt áfram að toga í handlegginn á
mér.
»Hingað!« sagði hann og dró mig
inn í eitt hornið á herberginu. »f>ei,
þei! Heyrið þér!«
í næturkyrðinni heyrði ég glögt, að
einhver var að mjaka sér nær og nær
eftir ganginum; fótatakið heyrðist við
og við, eins og maðurinn næmi stað-
ar við hvert skref fyrir varúðar sakir.
Stundum var hálf mínúta milli þess,
er nokkuð heyrðist,.og svo var dreg-
ist áfram og brakaði í — auðheyrt,
að þá hafði maðurinn mjakast áfram
um nýtt skref. Félagi minn skalf af
geðshræringu. Höndin, sem hann hélt
enn um ermina á mér, hristist eins og
skógargrein í hvassviðri.
»Hvað er þetta?» sagði ég í hálfum
hljóðum.
*það er hann«.
»Sir Tómas?*
»Já«.
»Hvað er hann að fara?»
»þei, þei! það gerir ekkert tii, fyr
en ég segi yður það«.
Eg varð þess nú vís, að einhver kom
við dyrnar. það hrikti í lásnum,
undurlágt, og ég grilti í mjóa ljósrák.
Einhvers staðar langt burtu niðri á
ganginum logaði á lampa, og glætan
var nógu björt til þess, að ég gat séð
út úr dimmu herberginu, sem ég var
í. Gráa skíman varð breiðari og
breiðari — smátt ,og smátt og mjög
varlega — og svo sá ég móta fyrir
dökkum líkama. Hann skreiddist á-
fram hokinn mjög og var líkastur
skuggamynd af dvergkryplingi. Svo
reis maðurinn upp í einum rykk,
stökk eins og tigrisdýr yfir herbergið,
og svo voru þrjú gríðarhögg lamin of-
an í rúmið.
Ég var svo agndofa af felrnti, að
ég stóð grafkyr eins og klettur og
glápti, þangað til félagi minn æpti á
hjálp og ég áttaði mig. Af því að
dyrnar voru opnar, sá ég móta fyrir
hlutunum í herberginu. þarna stóð
lávarðurinn litli með handleggina ut-
an um hálsinn á mági sínum, hékk á
honum líkt og völskuhundur í hunda-
ati, sem læsir tönnunum í magran
andstæðing sinn. Stórbeinótti hái
maðurinn hnyktist fram og aftur og
engdist sundur og saman til þess að
ná tökum; en hinn hélt utan um hann
að aftan og slepti ekki, jafnvel þótt
auðheyrt væri á gjallandi hræðsluóp-
unum í honum, að hann fann, hve ó-
jafnt þeir stóðu að vígi. Eg fór að
bjálpa honum, og þegar við lögðum
saman, tókst okkur að velta Sir Tómas
um koll, þó að hann biti mig í öxlina.
Eg var ungur og sterkur og þungur,
en samt veitti okkur fullörðugt að yfir-
stíga hann. Að lokum tókst okkur þó
að binda handleggina á honum með
mittissnúrunm á sloppnum, sem hann
var í.
Eg hélt í fæturna á honum, meðan
Lichmere lávarður var að reyna að
kveikja á lampanum. þá heyrðist
gengið hart um ganginn, og ráðsmað-
urinn og tveir þjónar, sem vaknað
höfðu við ópin, komu á fleygiferð inn
í herbergið. þeir hjálpuðu okkur, og
nú var ekki lengur neinum örðugleik-
um bundið að vinna bug á honum.
Hann lá þarna á gólfinu froðufellandi
og með æðislegu augnaráði. það leyndi
sér ekki á andlitinu á honum, að hann
var hættulegur vítfirringur, og stutti,
þungi hamarinn, sem lá bjá rúrninu,
bar vitni um, að hann hafði verið í
vígahug.
Við'reistum Sir Tómas upp og hann
barðist á um hæl og'hnakka. »Beitið þið
engu ofbeldu, sagði lávarðurinn. »Hann
mÍ8sir nú meðvitundína um stund, eft-
ir þe3sa geðshræring. Ég held, að hún
8é nú á förum«.
Meðan hann var að segja þetta, dró
úr krampaköstunum og andlitið á vit-
firringnum hneig niður að bringunni,
eins og hann væri að sofna. Við bár-
um hann inn í svefnherbergi hans og
lögðum hann á rúmið. Hann lá graf-
kyrr, meðvitundarlaus, og dró andann
þungt.
F U N D I Ð vasaúr með krotuðu
nafni í lókinu. Geymt í afgreiðslu-
stofu ísafoldar.
rp41 lo.io'n mai óskast 2 her
_L ll LL bergi ásamt aðgangi
að eldhúsi, á góðum stað á góðum stað i
bænum Upplýsingar i afgr. Isaf.
Drengufinn minn
verður áreiðanlega leikinn
annan jóladag. 26. þ. m. kl. 8
síðdegis.
Hanzkar.
J. P. T. Brydes verzlun
í Rvík hefir til sölu stórt úrval af
dömuhönzkum, svörtum og misl., 2—4-
hneptum, á 1,65-—1,85 parið.
Leiðarvísir til lifsábyrgðar t'æst ókeyp
Í8 hjá ritstjórunum ogi hjá dr. med. J. Jón-
assen, sem einnig gefur þeim, sem vilja
tryggja líf sitt, allar upplýsingar.
Fineste Skandinavisk Export-Kaffe Surrogat
óefað liið hezta og ódýrasta Export-Kaffi,
sem er til. F. HJ0RTH & Co.
Kjöbenhavn K.
V erzUinarmannafélag
Reykjavíkur
tekur að sér að veita kaupmönnum
aðstoð við útvegun verzlunarþjóna, og
eins veita verzlunarmönnum aðstoð,
er leita sér atvinnu.
Ivaupmaður á Norðurlandi hefur ný-
lega beðíð félagið um að útvega sér
duglegan bókhaldara, ókvæntan og
ekki of ungan. Árskaup 900 kr. og 10”/.
afsláttur á vöruúttekt.
þeir, sem vilja sækja um starfa
þennan, gefi sig fram við undirritað-
an formann Verzlunarmannafélagsins
fyrir nýár, en veri við búnir að fara
norður í aprílmánnði nk.
Reykjavík þ. 19. desbr. 1898.
D Thomsen
p. t. formaður.
osdrykkjaverksmiöja
^ „GEYSIR"
Núna fyrir jólin þurfa allar húsmæður að
brúka S Æ T A S A F T, og þá fá þær hana
hvergi betri eða billegri en hér, og nógu
mörgum tegundum er úr að velja, svo sem :
Hindberja-, iarðberja-, Kirseberja-, og App-
elsinusaft o. m. fl. tegundir.
Það mun borga sig. — Reynið og dæm-
ið siðan.
Ennfremur ágætt S0DAVATN og um
20 tegundir af hinu bragðgóða og hressandi
LIM0NAÐI.
Ennfremur nýuppfundinn
Biiidindisnianiiadrykkur.
8 Kipkjustræti 8.
Kjallaranum.
Söfnunarsjóðurinn.
Samkvæmt 16. gr. í lögum um Söfn-
unarsjóð íslands dags. 10. febr. 1888
verður fundur haldinn fimtudaginn
29. þ. m. kl. 5 síðd. í hinu nýja leik-
fimishúsi barnaskólans, til að kjósa
endurskoðara Söfnunarsjóðsins f^'rir
komanda ár.
í 8tjórn Söfnunarsjóðs íslands.
Reykjavík 17. des. 1898.
Eiríkur Briem.
Hérmeð er skorað á erfingja Jónas-
ar þórðarsonar í Grímsey, sem and-
aðist 5. maí þ. á., að gefa sig fram
við undirritaðan skiftaráðanda og
sanna erfðarétt sinu innan 6 mán-
aða frá síðustu birtingu þessarar aug-
lýsingar.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu 2. des. 1898.
Kl. Jónsson.
Hér með er skorað á erfingja Guð-
mundar sál. Guðmundssonar frá Djúpár-
bakka að gefa sig fram við undirrit-
aðan skiftaráðanda og sanua erfðarétt
sinn innan 6 mánaða frá síðustu birt-
ingu þessarar auglýsingar.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu 2 des. 1898.
Kl. Jónsson.
Karlmanna-
hálslín ogtil-
búinn karl
mannsfatn-
aður fæst með mjög góðu verði hjá
Fr. Eggertssyni, skraddara
Glasgow.
Hálf hjáleigan S T Ó R I - N Ý I -
B Æ R i Krísuvíkurhverfi fæst til á-
búðar í næstu fardögum, 1899; semja
má við ábúanda Krísuvíkur.
É Iö§f““ Reyktóbak, Vindla
1 Og Vindlinga með afslætti gegn
U peningum í verzlun
InnoHmaKguMr
Hálf heimajörðin Eyvindarstaðir á
Álftanesi fæst til ábúðar í fardögum
1899 með mjög góðum leigumála.
Semja má við eiganda jarðarinnar,
Jón Tómasson á Grímsstaðaholti við
Reykjavík.