Ísafold - 23.05.1903, Blaðsíða 3

115
á f>ingvöllum og konvi hans Matthildi
ljósmóður Hannesdóttur, og er enn
með þeim. Ingibjörg, f. 18. nóv. 1880;
hiin er sömuleiðis heima. 011 eru
þau systkin ógift önnur en Kristín,
sem áður er sagt.
þau Sigurður sál. og Ingibjörg byrj-
uðu búskap á Svelgsá vorið 1867 á
hálfri jörðinni, en fengu hana alla
eftir fá ár. Heimili þeirra hjóna hefir
verið eitt hið mesta myndar-, sóma- og
góðgjörðaheimili vestanlands á þesaum
tfma. Gestrisni, kurteisi og hjálpaemi
við alla, er bar þar að garði, jafnt fá-
tæka sem ríka, vesala og volduga,
lýsti sér í smáu og stóru, þrátt fyrir
það, þótt efnahagurinn væri þröngur
fram eptir búskaparárunum, meðan ó-
megðin var sem mest. |>að er í sann-
leika fullyrðandi, að enginn hefir kom-
ið svo á heimili þessara merku heið-
urshjóna, að honum væri eigi veittur
allur sá beini, er hann þyrfti með og
þeim var auðið úti að láta, og tóku
aldrei við eyrisvirði fyrir. Samfara
þessari einstöku mannást þeirra hjóna
var sönn guðhræðsla og trúrækni,
Sigurður heit. skaraði langt fram úr
öðrum samtímismönnum sínum að
starfsemi, dugnaði og íyrirhyggju, enda
ber ábýlisjörð hans glögg merki þess
nii og mun bera um marga tugi ó-
kominna ára. Hann vann marga
stundina þá er aðrir sváfu og hvílaust,
því hann var hverjum manni árrisulli
og svefnléttari. Tún og hús jarðar-
innar voru í mjög mikilli niðurníðslu,
þegar hann reisti bú á henni; tók hann
því þegar að bæta túnið með þúfna-
sléttum, er alt var kargaþýfi, og stund-
aði hann það af svo miklu kappi, að
nú eru fullar 7 dagsláttur slóttaðar
eftir hann eða helmingur túnsins. það
fóðraði að eins 3 kýr, er hann kom að
jörðinni, en nú fóðrar það í hverju
meðalári 6 kýr; auk þessa hefir hann
grætt út holtmel og gert að túni, og
girt rúmlega helming alls túnsins.
Húsabætur hefir hann einnig gert
miklar, bæði á bæjarhúsum og fénað-
arhúsum, auk þess sem hann hefir
komið sér upp stórri og vandaðri hey-
hlöðu undir járnþaki, svo &ð óhætt er
að fullyrða, að enginn leiguliði hafi
þar í sveit eða næstu sveitum komist
þangað með tærnar, sem hann hefir
haft hælana, þegar litið er á það, að
hann var jafnan einyrki þaugað til
börn haus fóru að vinna með honum,
sérstaklega elzti eonur hans, ssm ein-
att hetir verið heima og eigi sparað
krafta sína til að vinna foreldrum sín-
um alt það gagn, er hann hefirgetað;
og hafa öll þau systkin átt sammerkt
að því, enda hefir jarðabótunum fleygt
stórkostlega fram á seinni árum, svo
að jiirðin má nú teljast eitt af beztu
ábýlum sveitarinnar.
Mörgum fleiri störfum hafði Sigurð
ur heit. að sinna um mairi hluta bú-
skaparára sinna en þeim, að stunda
bú sitt og ábýlisjörð, því hann var út-
tektarmaður og stefnuvottur um þriðj-
ung aldar; hreppsnefndarmaður 12 ár
og 9 af þeim oddviti; sóknarnefndar-
maður og safnaðarfulltrúi var hann
mörg ár og leysti öll þessi störf af
hendi með einstakrí snild og samvizku-
8emi. f>að var hans hreinasta augna-
mið, að fylgja því sem rétt varogsatt
í orðum og verkum, hver sem í hlut
ætti, þótt þeim þætti sumum stundum
hann fylgja heldur fast reglum róttar
og sannleika. Flestum þessum störf-
um sínum hélt han>! til dauðadags, og
mun sæti hans eigi auðskipað að
því leyti.
XVII.
Mislingar
bárust í vetur seint til Önundarfjarð-
ar með Norðmönnum, að Sólbakka,
þar sem Ellefsen hvalamaður hefir
aðsetu og útveg sinn. Hóraðslæknir-
inn, Andrés Fóldsteð, lét þegar sótt-
kvia heimilið, og er nú talið óhætt um,
að sóttin hafi ekki borist út þaðan.
í>eir eiga stórmiklar þakkir skilið báð-
ir tveir, hinn ungi, ötuli héraðslæknir,
sem sóttkvíar, og húsráðandinn á Sól-
bakka, er hlýðnast því vandlega.
f>eir hafa forðað þar landinu ef til
vill frá stórmiklu tjóni.
Botnvörpungar á Ólafsvikurmiöum.
Hæstv. herra ritstjóri! Svo segir í
grein í Isafold 28. marz þ. á. með
fyrirsögn »Botnvörpungar á Ólafsvík-
urmiðuma, að herskipið Hekla hafi
1902 alls einu sinni látið sjá
sig úti fyrir Ólafsvík.
Með því að mér er ant um, að fólk
á íslandi haldi ekki, að herskipið
ræki svo slælega það sem það á að
gera, bið eg yður að gera svo vel að
skýra frá því í heiðruðu blaði yðar,
að eftir embættis-dagbókum Heklu
hefir hún 1902 farið 14 sinnum eftir-
litsferð um svæðið úti fyrir Ólafsvik
nótt og dag, en ekki orðið vör við
botnvörpunga þar úti fyrir nema alls
einu sinni.
f>ar sem þeir, er fyrtéðar fréttir
bera frá Ólafsvík, segja, að hún hafi
að eins látið sjá sig þar einu sinni,
þá hlýtur það að vera svö' að skilja,
að Hekla hafi alls einu sinni lagst
við akkeri á Ólafsvík. En orsök þess
er einmitt sú, að skipið hefir haft
eftirlit með botnvörpungum og ekki
eytt tímanum í að liggja við akkeri.
Mér þykir leitt að svo langt er um
liðið áður en eg átti kost á að koma
með þessa leiðréttingu. En eg fekk
ekki blaðið fyr en í gær.
Khöfn 7. maí 1903.
Virðingarf.
R. Hammer
yfirmaður á Heklu 1902.
Eugin síðdegismessa á morgun i
dómkirkjnnni.
Sýsluíundur Kangæinga.
Aðalsýslufundur Bangárvallasýslu var
haldinn að Stórólfshvoli dagana 6., 7.
og 8. apríl. Auk venjulegra mála,
svo sem samþykta á hreppa- og sýslu-
reikningum m. m., voru þessi mál tek-
in til umræðu á fundinum:
1. Samkvæmt Alþýðustyrktarsjóðs-
viðskiftabókum hreppanna var sjóður-
inn í allri sýslunni kr. 6,264.44.
2. í stjórn sjóðs ekkna og munaðar-
lausra voru kosnir síra Eggert Pálsson,
síra Skúli Skúlason og sýslumaður
Magnús Torfason.
3. Sveitaverzlunarleyfi var veitt
kaupmanm Olafi Árnasyni á Stokks-
eyri og f>orsteini Ólafssyni í Hali-
geirsey.
4. Meðkjörstjórar við næstu kosn-
ingar til alþingis voru kosnir próf.
Kjartan Einarsson og síra Ólafur
Finnsson.
5. Til beftingar sandfoks veittar
100 kr.
6. Samþykt var að biðja um fé úr
landssjóði og búnaðarsjóði landsins til
að gera tilraun með skóggræðslu í
landbrotasveitum sýslunnar.
7. Veittar voru 150 kr. til að bæta
ferjuna á Hemlu, Fróðholtshjáleigu og
f>ykkvabæjarósum, 50 kr. hverri ferju
8. Skorað á alþingismenn sýslunnar,
að halda því fram á næsta þingi, að
brúargæzlukostnaðinum yrði létt af
sýslusjóði.
9. Mælt með, að Guðmundi Lýðs-
syni í Fjalli á Skeiðum verði veittar
100 kr. úr jafnaðarsjóði til að koma
á fót sauðfjárkynbótastofnun.
10. Veitt voru 25 kr. verðlaun
fyrir 1 graðhest frá Tómasi hreppstj.
Sigurðssyni á Barkarstöðum.
11. Mælt með 2 bændum að fá
verðlaun íir Styrktarsjóði Chr. IX.
og 19 bændum, sem beiðast styrks úr
Bæktunarsjóði íslands.
12. Bætt var um kjördæmaskifting
sýslunnar, og áleit fundurinn eftir
legu hreppanna og öðrum staðháttum
líklegast, að Ása, Holta, Land,
Bangárvalla og Hvol-hreppar yrði
annað kjördæmið, en hinir 5 hrepparn-
ir hitt. Annars áleit fundurinn bezt
fara á því, að skiftingin verði miðuð
við fólksfjöldann.
13. Samþykt að skora á þingið, að
létta yfirsetukvennalaunum á sýslu-
sjóði, en að þeim verði borgað úr
landsjóði.
14. Fundurinn samþykti, að skora
á þingið að gera Stokkseyri að við-
komustað póstgufuskipanna, og 200
kr. verði veittar til gufubátsferða milli
lands og Vestmanneyja.
15. Fundurinn skoraði á þingið, að
leggja fé til mótorvagnferða frá Beykja-
vík austur að Ytri-Bangá.
16. Óskað eptir, að Búnaðarfélag
íslands láti skoða og gera áætlun um
kostnað að hlaða fyrir Markarfljót,
eða koma í veg fyrir, að það renni í
f>verá.
17. Til sýsluvegabóta var veítt í
Austur-Eyjafjallahreppi 100 kr., Vestur-
Eyjafjallahr. 150 kr., Austur-Landeyja-
hr. 75 kr., Vestur-Landeyjahr. 15 kr.,
Hvolhreppi 60 kr., Eangárvallahr. 25
kr., Landmannahr. 275 kr. og Holta-
hr. 100 kr.
18. Akveðið að skora á þingmenn
sýslunnar, að halda því fram á næsta
þingi, að fá brú á Ytri-Bangá hjá
Árbæ.
19. Skorað á kaupmennina í Árnes-
sýslu, Vík og Vestmanneyjum, að
hætta áfengissölu með næsta nýári.
20. Gjörð áætlun um tekjur og gjöld
sýslusjóðs.
T e k j u r :
1. Niðurjöfuunargjald . . . 3800 kr.
2. Vegagjald........... 1000 —
3. Endurgreiðslaájarðskjálfta-
láni...................... 800 —
4. Óvissar tekjur .... 150 —
Alls 5750 kr.
G j Ö 1 d :
1. Skuld til oddvita. . . 180 kr.
2. Kostnaður við sýslu-
nefndina 300 —
3. þóknuu til hreppstjóra
fyrir ritföng .... 50 —
4. Laun yfirsecukvenna 760 —
5. Jafnaðarsjóðsgjald . . 1500 —
6. Hundalækningar . . 30 —
7. Til gæzlu þjórsárbrúar-
innar 300 —
8. Til afborgunar aflánitil
Ólfusárbrúarinn&r 230 —
9. Afborgun af láni sýslu-
sjóðs frá 1896 . . . 800 —
10. Til vogabóta .... 1050 —
11. Ovis8 útgjöld .... 550 —
Alls 5750 kr.
Alls voru rædd 44 mál á fundinum.
--1 l----
Veðurathuganir
í Reykjavík, eftir aðjvmkt Björn Jensson.
1903 ÍsST X 2". < ct ox p GC — 3 <3 — pr ET! g- c+- 2
maí ¥í aq 3 rr n- cr 8 B °s 3 3 Sz
Ld.l6.8|757,5 2,4 N i 10 0,3 1,6
2 761,4 3,8 NW i 3
9 759,9 4,6 W i 10
Sd.17.8 759,8 5,9 8W i 8 0,3 2,7
2 759,5 6,7 W8W 2 10
9 759,6 6,3 SW 1 10
Md 18.8 759,8 6,8 E 1 7 1,3 4,0
2 759,3 8,1 8E 2 8
9 757,1 6,4 E8E 2 7
Þd.19.8 753,8 7,4 E8E 3 8 0,1 4,7
2 751,7 8,6 E 3 10
9 751,5 6,6 E 2 10
Mv20.8 747,5 6,5 E 3 10 7,4 4,1
2 747,3 8,2 E 3 10
9 747,3 5,2 SSE 1 10
Fd.21.8 745,6 4,8 E 1 8 8,0 2,0
2 748,1 10,5 8E 1 6
9 750,5 6,5 SE 1 6
Fsd22.8 747,3 5,4 N 1 9 2,5
2 742,1 6,2 N 2 10
9 741,1 2,1 NNW 1 10
Fórn Abrahams.
(Frh.)
Hinn gamli maður hristi höfuðið
með hvítu hærunum, svo sem eins og
vildi hann vinda af sér einhverju þung-
bæru og mótlætislegu, og tekur slðan
aftur til máls með blíðum róm sínura
og nokkuð þreytulegum:
f>að sem þér viljið ekki að menn-
irnir geri yður, það eigíð þér heldur
ekki að gera þeim. — þarfnist þið meira
til þess að geta lifað?
þessu var varla hægt að svara
neinu og Kennedy lautinant sneiddi
fimlega hjá þeim vanda með spurn-
ingu, er snerti eingöngu hinn gamla
mann sjálfan. Hann sneri aér að hon-
um með kurteislegu brosi, sem myrkr-
ið leyndi því miður, og segir:
Herra minn, eg veit ekki enn, við
hvern mér veitist sú ánægja að . . .«
Hinn gamli maður greip fram í og
hló við: Já, já, eg hef hafst við svo
lengi meðal vina minna hér syðra, að
eg hef mörgu gleyrnt. En eg hef aft-
ur lært mikið annað.
fætta kom svo illa heim við alt,
sem hann hafði af sér sýnt til þessa,
að nú kom til kasta hins unga laut-
inants að brosa. En hann var betur
siðaður en svo, að hann léti neitt á
því bera, og hann hneigði sig ofurlít-
ið, er hinn gamli maður segir nærri
því eins og við sjálfan sig:
Hver er eg? Hvernig á eg að segja
yður það?
Hm, hóstaði lautinantinn og hnipti
í félaga sinn til þess hann tæki eftir.
Jú, nú veit eg það, segir gamli
maðurinn blíðlega. f>ér sjáið hér
gamlan, fátækan trúboða, sem fyrir
mörgum, mörgum árum lagði af stað
hingað í álfu og út á meðal Blámanna
hér til að fræða þá. Eg bjóst ekki
við, að leiðin mundi verða torsótt, er
um slíkt mál var að tefla. Eg hafði
jafnvel hugboð um miklar sigurvinn-
ingar, því eg hafði örugga trú á hlut-
verki mínu, og það hefi eg enD. En
mér skjátlaðist. f>að er vitleysa að
ekki 8é til nema einn guð, sögðu hin-
ir fákænu Biámenn, því hvítu menn-
irnir hafa svo marga guði, að þeir vita
ekki sjálfir, hver er sá rétti. Hvern-
ig getur þú ætlast til að við crúum
orðum þínum í dag, er á morgun kem-
ur kaþólskur maður og segir, að þú
hafir farið með lygi; hans guð sé bezt-
ur og máttugastur; og næstu viku
kemur meþódisti og kallar hátt, að
þið hafið dregið oss á tálar báðir.
Við höldum í guðina okbar, þaug&ð
til þið eruð orðnir hygnari en þetta
og öruggari í því, sem þið segið.
f>etta var satt. Hinir fákænu Blá-
menn vissu meira en eg. f>að kost-
aði mig mikla baráttu og harða, að
kannast við villu félaga minna, en
eg gerði það; annað hlýddi eigi. Og
eg skildi loksins eftir langa mæðu,
að sá, sem vill koma sínu fram, verð-
ur að sigra sjálfan sig. Eg lét því
undan, og í stað þess, að vera að tala
svo mikið um guð, þá flutti eg þeim
hans fyrsta og æðsta boðorð: jþú átt
að ekka náunga þinn eins og sjálfan
þig. f>eir hlýddu stundum á mig og
glottu um tönn: f>að er enn ein af
lygum hvítu mannanna, svöruðu þeir.
f>eir vilja láta okkur brjóta vopnin
okkar til þess að eiga síðan hægra
með að ráða niðurlögum okkar; og
hví skyldum vér gæta friðar, er hvítu
mennirnir gera það aldrei, ekki einu
sinni sín í milli? En það var líka
satt. Skiljið þið nú hvað hernaður
er, og þá sérstaklega ófriðurinn þessi?
Hann strauk sér um ennið og segir
lágt: