Ísafold - 29.06.1904, Qupperneq 3

171
I
Og hver er þá ávöxturinn af þessu
tiltæki blaðsins, hver er greiðinn, sem
það gerir skjólstæðing sínum?
Sá, að það j á t a r, það staðfestir
þetta, sem Isafold segir.
A n n a r s þyrfti það ekki að vera
*neð þessar smíðar, þennan tilbúning út
í loftið, til að glíma við.
Það veit sór óeigandi við ummælin
eins og þau e r u.
Það v e i t þau vera órækau s a n n-
1 e i k a, og kannast við, að svo sé, með
þessu óyndisúrræði.
Maður er sakaður um að hafa hand-
leggsbrotið annan mann. Hann anzar
þ v í engu, en segir að það sé lygi, að
hann hafi höggvið af hotium hendina.
Hann stagast á þ v í látlaust, þessu
sem enginn hefir á hann borið.
Urn hitt verst lmnn allra frótta.
Mun þá nokkur maður efast um, að
hann só sannur að sök um það, um
handleggsbrotið?
Eins er hór þrætan fyrir að hafa »rif-
ið upp« brófið »í heimildarleysi« og fyr-
ir »brófaþjófnað«, sem aldrei hefir ver-
ið á manninn borinn, alveg sama sem
játning hins, sem honum hefir verið
eignað í þessu sambandi.
Þ e s s i er greiðinn, sem málgagnið
gerir skjólstæðing sínum.
Það er dálaglegur greiði, — e f hann
telur sór það annars vansa, ráðgjafitin,
að hafa farið svona að, að hafa neytt
þessa ráðs, sem haun neytti og Isafold
hefir lýst, til þess að afstýra því, að
bankastjóraráðning P. Br. (hin fyrri)
kæmist nokkurn tíma í hans hendur.
Geri hann það ekki, því er hann þá að
láta þræta fyrir það? Sá er drengur
sem við gengur. Því segir hatm ekki
eða lætur segja söguna eins og hún er,
og kemur þá um leið með eða lætur koma
toeð þær málsbætur, er hatm telur sig
hat'a haft, úr því að þeir eru til, sem
finst aðferðin hafa verið miður rétt eða
miður viðfeldin?
En þyki honum sjálfum vansi að þessu
eftir á, og treysti hann sér til að hreinsa
sig af þvf t. d. með altfðkuðu »hreins-
unarmeðali«, gjafsóknarmálshöfðun, þvf
þá ekki að revna það ? Þá korna vitnin
til sögunnar.
Yfirklórið það, að bréfið nutni ltafa
verið (miklar líkur til o. s. frv.) sent
ráðgjafaefninu, sem þá var, til um-
s a g n a r, sem formanni bankaráðsins
(vsentanlegum?), um það, hvort hattn á
liti P. Br. færan um að vera bankastjóri,
— það segir sig sjálít, að erstaðlaus hé-
gómi, ú r þ v í a ð maðurinn var full-
ráðinn t þá stöðu af réttum hlutaðeig-
endurn í einu hljóði, og meðþvíað
þeir, þeir einir höfðu fullnaðarat-
kvæði um það eftir bankareglugjörðinni
(24. gr.). J>ar gat eftir henni hvorki
bankaráð nó bankaráðsformaður nærri
komið. Sú varnartilraun er eintóm blekk-
ing. Gert ráð fyrir, að fólk athugi ekki
það, og láti þetta þá gott heita.
Það v a r engin heimild, engin átylla
t'l að lofa ekki brófinu að fara sína leið
afratn, hvort heldur var með hraðboða
a eftir pósti, eins og ráðgert hafði ver-
ið, eða þá að minsta kosti með næsta
posti. J>ar stoðar enginn fyrirsláttur,
okkert yfirklór, ekkert ryk.
Af mlslingunum
er það frétta, að enginn veít til að
þeir séu komnir út fyrir sýsluna, Norð-
ur- Isaf j arðarsýslu.
Héraðslæknirinn á ísafirði skrifar
25. þ- mán., að þar f kaupstaðnum
sóu þeir komnir þá f 5 jjús. Álfta-
fjörð séu þeir búnir að vinna upp all-
an, þ.e. alt fólk þar á mi8liDgaaldri,eða
yngra en tvítugt rúmlega. Sömuleið-
Í8 Seyðisfjörð mestallan. Byrjaðir út
í Bolungarvík og Hnífsdal, í Arnar-
clal og Vigur, 0. v. Vægir séu þeir
enn; það eru þeir vanir að vera fram-
an af. þó höfðu sumir lagst aftur,
þeir sem fóru fljótt á fætur.
Póstleiöin meöfram Esju.
Sunnudaginn var lá leið min fram á
Kjaiarnes til messu á Brautarholti, og mint-
ist eg þá, er eg reið frá Kollafirði, orðtask-
isins: »g!ögt er gests auga«.
Eg leitaðist við að hafa augun hjá mér.
Það sem mér varð starsýnst á, var veg-
urinn, og i undrun út af honum hugsaði eg:
svona er þá póstvegurinn hér rétt undir
handarjaðri hinnar vaxandi Reykjavíkur.
Alveg varð eg hissa og er á þvi, að veg-
ur þessi skuli ekki vera hetur ruddur og
bættur heldur en er; þess er þó brýn og
hráð þörf; sumstaðar þar meðfram Esju
verður ekki sagt að þverfótandi sé fyrir
stóru og smáu grjóti, og hættulegar holur
eru þar fyrir hestafætur. Vil eg með þessu
láta vera nóg sagt til þess, að ómynd sú
og héraðsminkun, sem á er í greindu efni,
verði hið allrafyrsta athuguð og lagfærð
af réttum hlutaðeigendum.
St. i Reykjavik 28. júní 1904.
Magnús Þorsteinsson.
Uni rektorsembœttið
er enn enginn farinn að sækja, svo
kunnugt sé. Hér var altalað í gær,
að komin væri til stjórnarinnar hér
(ráðgjafans) umsókn um það embætti
frá háakólakennara dr. Valtý Guð-
mundssyni. Isafold hefir fengið áreið
anlega vitneskju um, að svo er ekki.
Kvittur sá er tilhæfulaus uppspuni.
Og varla þarf að gera ráð fyrir, að
dr. V. G. m u n i sækja úr þessu,
úr því að hann h e fi r ekki gert
það, með því að hæpið er, að umsókn
n æ ð i hingað í tæka tíð frá Kaup-
mannahöfn héðan af.
Hitt mun óhætt að hafa eftir, að em-
bættið hefir verið boðið einum manni,
prófeasor, dr. þorvaldi Thoroddsen, en
hanu neitað. Mun stjórninni hafa
gengið það til meðfram, að þar með
sparaðist landssjóði 2000 kr. eftirlaun.
það er virðingarverð tilraun af henn-
ar hendi til bragarbótar fyrir það, sem
hún gerði í vetur um landritaraem-
bættið. Slíkt er og þvl útlátaminna
fyrir hana um þetta embætti, sem
flestum mun koma saman um, að
ekki sé í stjórnarflokknum nokkur
hræða, sem nokkurt vit væri að trúa
fyrir þvi embætti, og að þá sé engin
leið að því fyrir hana, að koma þ a r
að meginreglunni um *trúrra þjóna
verðlaun.*
Stjórnin m e g i t i 1 með öðrum orð-
um að taka f þetta mjög svo áríðandi
og vandasama embætti mann úr hin-
um flokknum, eða þá utan flokka.
Aðrir alls ekki takandi í mál, þótt
leitað væri með logandi ljósi. IJm
auðugan garð líklega ekki að gresja
neinstaðar; því er miður. En í stjórn-
arinnar eigin landareign hvergi nokkurt
stingandi strá.
Nýtt bankahús.
Hlutabankinn vill ekki vera annarra
leiguliði að húsnæði nema sem skemst.
Hann hefir keypt sér hússtæði bæði
vænt og á mikið góðum stað í bænum.
það er lóð *hins kristilega unglingafé-
lags« með húsum þeirn, er þar standa,
fundarhúsi félagsins m. m. Með öðr-
um orðum Melsteðs-húsið gamla með
garðinum þar fram undan, við Lækjar-
torg og Austurstræti. Bankahúsið á
að standa fast fram við götuna. það
blasir þá og við Hverfisgötu, þar sem
hana ber að læknum, en sú gata verð-
ur sjálfsagt aðalþjóðbrautin niður
í bæinn, í stað Laugavegar. Lóð-
in með öllu kvað hafa kostað 21 þús.
kr. Unglingafélagshúsið kvað eiga að
fá að standa fyrst um sinn og félagið
að nota það.
Synodus.
Prestastefna sú hefir haldin verið
hér í gær og í dag, að viðstöddum
nál. 20 kennimönnum, í fundarsal efri
deildar, að undangenginni prédikun í
dómkirkjunni. það var síra Olafur í
Arnarbæli Magnússon, er stó 1 stólinn
og lagði út af 1. Pét. 2, 5. og 9.
Nál. 4400 kr. var úthlutað eftir
tillögum stift8yfirvalda 15 uppgjafa-
prestum og 66 prestekkjum, þar af
800 kr. úr Prestekknasjóði, nál. 100
kr. úr árgjaldasjóði, hitt úr landssjóði.
Biskup gerði grein fyrir hag Prests-
ekknasjóðsins í f. á. lok. Hann nam þá
nál. 24300 kr.; hafði aukist á árinu
um nál. 500 kr.
þá flutti biskup stutt yfirlit yfir
hag þjóðkirkjuunar árið sem leið. —
Hann gat þess meðal annars, að sýnó-
dalréttur íslands hefði 3. des. f. á.
dæmt einn prest, síra þorleif Jónsson
á Skinnastað, í sekt (10 kr. til Prest-
ekknasjóðs) og málskostnað fyrir það,
að hann hafði gefið saman heimildar-
laust hjón úr öðru prestakalli. Sýnó-
dalréttinn sátu stiftsyfirvöldin ásamt
tilkvöddum meðdómendum þeim lektor
|>órh. Bjarnarsyni, prófasti Jens Páls-
syni og docent síra Jóni Helgasyni.
Fyrirhugaðir fyrirlestrar voru þvf
næst fluttir, sbr. auglýs. í ísafold um
daginn.
Margir tóku þátt í umræðum um
altarissakramentið og þverrandi notkun
þess í kirkjunni, en þar var Jens
próf. Pálsson frummælandi. Sömul. um
samvinnu presta og safnaða, þar sem
cand. theol. Sigurbjörn A. Gíslason
var frummælandi.
Stúdentar.
Viðkoman sú geysimikil enn sem fyr
hér frá lærða skólanum. Ekki færr en
17, sem útskrifast þaSan á morgnn.
Þeir heita:
Eink. stig.
1. Stefán Jónsson (utanskóla) 1. 103
2. Jón Kristjánsson (yngri) 1. 102
3. Ólafur Þorsteinsson. . . 1. 101
4. Oddur Hermannsson . 1. 100
5. Guðbrandur Björnsson 1. 99
6. Björn Pálsson .... 1. 98
7. Guðm. Guðfinnsson (utansk.) I. 97
8. Gunnar Egilsson (utansk.) 1. 97
9. Magrms Pétursson . 1. 96
10. Jóh. G. Sigurðsson . 1. 89
11. Magnús Júlíusson 1. 89
12. Björgólfur Ólafsson . . 1. 85
13. Bogi Benediktsson . . 11. 83
14. Gunnl. Þorsteinsson . 11. 79
15. Jón Kristjánsson (eldri) . 11. 65
16. Pétur Thoroddsen . . 11. 64
17. Gunnar Sæmundsson 11. 63
Nr. 9 og 12 hafa lesið 5. og 6. bekk
á einu ári.
Póstgufuskipið Vesta kom f fyrra
dag xir ferð sinni umhverfis land, með
mikinn fjölda farþega. Þar á meðal vorn
þeir brœður Sigurður póstmeistari Briem
og Eirikur Briem prestaskólukennari, augn-
læknir Björn Ólafsson, er allir fóru með
skipinu héðan um daginn; ennfremur Stein-
grimur sýslumaður Jónsson frá Húsavik
0. fl., 0. fl.
Gufuskip Fridthjof (589, Pedersen),
milliferðaleiguskip pöntunarfélaganna, kom
hingað í fyrra dag norðan um land og
vestan og fer aftur um helgina með hrossa-
farm til Englands. Farþegar hingað þeir
konsúll L. Zöllner frá Newcastle og Jón Jóns-
son frá Múla, pöntunarfélagsumboðsmenn.
Skipafregn. Hingað kom 21. þ. m.
gufuskip Willie (224, K. Knudsen) frá
Halmstad með timburfarm til Godthaabs-
verzlunar.
Ennfremur 22. þ. m. gufuskip Urania
(309, Petterson) frá Newcastle með kola-
farm til Samein. gufuskipafélags.
Loks í fyrra dag gufuskip Patria (281,
N. von der Fehr) frá Khöfn með ýmsar
vörur til H. P. Duusverzlunar hér í bæn-
um (áður W. Fischers). Með þvi skipi kom
og aðaleigandinn, kanpm. Ól. Ólafsson frá
Keflavík, og stud. med. & cbir. Kristinn
Björnsson.
Jarðarför frú Sylviu Thor-
grimsen, fer fram laugardaginn
2. júlí frá heimilinu í Tjarn-
argötu 4, og hefst kl. 12.
Reiðhestur
6—7 vetra gamall, einlitur, klárgengur,
þýðurog góður »töltari«, fótviss, sterk-
ur, að hæð 53—56 þuml. og vel tam-
inn, óskast til kaup. Bitstj.vísar á.
J/\argarin®
B er aCtió öen Seóste.
Bezt kaup
Skófatnaöi
í
Aðalstræti 10.
alls konar, hvergi ódýrari, en í bóka-
og pappírsverzlun ísafoldarprentsmiðju.
CRAWFORDS
ljúffengu
BISCUITS (smákökur)
tilbúin af CEAWFOED & SONS,
Edinburgh og London,
stofnað 1813.
Einkasali fyrir ísland og Færeyjar.
F. Hjorth & Co.
Kjobenhavn. K.
Cand. juris.
Jön SYeinbjörnsson
sér um alt er að lögum lýtur
Pósthússtræti 14 a.
Ritstjóri Björn Jónsson.
Isafoldarprentsmiðja