Ísafold - 23.05.1908, Page 4

112
ISAFOLD
Kókóduftið bragðbezta og hreina; bezta og fína
er frá
sjókólaðið
Sirius
Eýókólaði- og kókóverksmiðjimni i fríhðfninni.
Beiðhestnr
brútm að lit, snillingur, 6 vetra gam-
all, er til sölu. Semja má við
Siggeir Torfason
Regnhattarnir
ómissanlegu eru komnir aftur til
Guðtn. Olsen.
Aldrei meira en nú
úr að velja af alls konar skófatnaði í Aðalstræti 10.
Aldrei betra en nú
heflr verðið verið á skófatnaði í Aðalstræti 10.
10 bréfsefni, spánýjar tegundír, nýkomnar í bókverzlun Isafoldar
Carl Christophersen A's Expeditionskontoret
Köbenhavn K. Læderstræde 5
anbefaler Lödderne til det 4de danske Kolonial (Classe) Lotteri, I Classe 25
og 26 Juni 1908. Bedste Kilde for Videreforhandlere.
Referencer: T.otteri Direktionen jor det Danskc Kolonial Lotteri
Telefon 7205. Landmandsbanken. Telegr.Adr. Lykkeseddel.
Æíaééar og fíöfuóBccfiur
af ýmsum stærðum, með ýmsu verði, ætíð fyrirliggjandi í Bókverzlun ísafoldai
danskar, nýkomnar
með Sterling til
Guðm. Olsen.
Hljömleikar
í Bárubúð sunnudag 24. þ. m. kl. 9
e. h. Aðgöngumiðar seldir allan laug-
ardaginn í Bókverzlun Ísaíoldar og i
Bárubúð sunnudaginn. Kosta 75 au.
(sæti) og 50 au.
Iunköllun.
Sá sem hefir undir hendi lífsábyrgð-
arskjal (pólísu) Guðjóns Guðbrandsson-
ar bónda frá Gneistastöðum i Villinga-
holtshreppi, sem druknaði 2. apríl
1908 á Stokkseyri, er beðinn að skila
þvi strax til Páls Arnasonar lögreglu-
þjóns í Rvík eða til sýslunefndar-
manns Eyólfs Guðmundssonar í
Hvammi á Landi í Rangárvallasýslu.
Reykjavík, 20. maí 1908.
F. h. ekkjunnar
Páll Árnason.
lögregluþjónn.
Aður óþekt hér á landi.
Margarini mjög gott, sem kostar
60 og 64 aur. pr. pd. í stórkaupum
á Englandi, sel eg meðan endist á 50
aura pr. pd.
Virðingarfylst
Hjörtur A. Fjeldsted.
Ungur piltur getur fengið at-
vinnu frá 1. júni í Smjörhusinu.
Húsnæði. Lítil íbúð og sérstök
herbergi í vönduðu húsi. Guðjón
Sigurðsson úrsmiður, vísar á.
Stofuborð úr mahogni (nýtt
sveinsstykki) til sýnis í Iðnskólanum
og sölu nú þegar hjá Steindóri Jóns-
syni snikkara á Klapparstig 4.
Hjá undirskrifuðum hefir fundist
sjórekinn járnbrúsi með steinolíu í.
Sá, er getur sannað hann eign sína,
getur vitjað hans til Eiríks Bjarnason-
ar á Eiði, Seltjarnarnesi.
Til leigu kjallari, 4 álna hár,
með steyptu gólfi, sérlega hentugur
til vörugeymslu, í Lindargötu 7.
Allar kaupakonar geta nú
fengið leigða söðla hjá Sam. Olapsyni.
Hjá undirritaðri geta 2—3 stúlkur
fengið tilsögn i kjólasaum nú þegar.
Kristín Sigurðardóttir, 20 Laugaveg 20.
Munið eftir að hafa þar skófatn-
aðarviðskifti, sem þau eru ódýrust, en
það er á Laugavegi 25, munið ejtir 2j.
Ritstjóri Björn Jónsson.
Isaíoldarprentsmiðja
Frihavnen. Köbenhavn
Stort moderne Kaffebrænderi i Frihavnen. — Vi anbefale vor garanteret rene,
brændte Kaffe, meget kraftig og aromatisk. Leveres i Pakker á og x/i Pd.
med vort Firma paatrykt, eller i större Kolli.
Als DANSK-ISLENZKT VERZLUNÁRFÉLAG
INN- OG ÚTFLUTNINGUR. UMBOÐSVERZLUN.
Vér sendum hverjum, sem þess æskir, verðskrá yfir alls konar vörur,
eftir því, sem um er beðið, og allar skýringar. Allar íslenzkar afurðir teknar
í umboðssölu. Fyrirframgreiðsla. Fljót reikningsskil. Séð um vátrygging á sjó.
Albert B. Cohn og Carl G. Moritz.
Telegramadresse: St. Annæplads 10.
Vincohn. Köbenhavn.
MOWIÍfCKEL & Co, IEBSEI, N9BSE
Telegrafadresse: Ocean
modtager islandske Produkter til billigste Forhandling, specielt Klipfisk og Sild
Damperier for Damptran haves paa Lager til billig Pris. Brugsanvisning med
fölger orn önskes. Rejcrencer Bergens Kreditbank. Cons. St. Th. Jónsson, SeyðisJ
Yerzlunin Edinborg, Reykjavík
Leirvöru- og jhrnvörudeildin
er nú sérlega vel birg af alls konar vörnm.
Meðal annars:
Bollapör logagylt, 5 pör á 1 krónu.
— úr postulíni, ljómandi falleg, á 0,25 og 0,30.
Mjólkurkönnur logagyltar og líka snúnar, margar stærðir.
Súkkulaði- og kaffikönnur úr postulíni.
Kökudiskar skínandi fallegir úr postulíni á 0,45 o. m.
Sinádiskar — — — — á 0,12 o. m.
Matardiskar, allar teg. frá 0,15 og upp eftir.
Litlir diskar á 0,10.
Skálar, ótal tegundir framúrskarandi smekklegar, á 0,10 og upp eftir.
Yfir höfuð alls konar leirvörur smekklegar og vandaðar, með dönsku postu-
línsgerðinni.
Þvottastell, margar teg., frá 2,85 —12,50.
Alls konar glervórur vandaðar og ódýrar.
Alls konar eldhúsgógn og búsáhöld hverju nafni sem nefnast, fádæma smekk-
leg og þó ódýr, bæði úr leir, tré og málmi, emaileruð og óemaileruð.
Taurullur og vindingavélar margar teg.
Blikkvörur alls konar, fötur, balgr, kolakörfur o. s. frv.
Harmonikur fyrir fólkið, ótal teg. o. m. m. fl.
Hver sem vill eignast verulega smekklegan og góðar, postulíns-borðbúnað,
búsáhöld og eldhúsgögn, kaupir það helzt
í Edinboig.
42
frá aér. En þau hóldu, að henni mundi
líða miklu betur roeð þvf, að eiga faat-
an samaatað árið um kring, og því
vildu þau gjarna að preaturinn tæki
bana heim með aér, ef hann viidi lofa
þeim því hátíðlega, að hún akyldi vera
eins og dóttir hans.
J?ví hafði hann lofað, og upp frá
þvf hafði litla stúlkau átt heima á
prestsetrinu. Hún var einstaklega
hljóðlátt barn og blítt í sér, viðkvæm
og full ástríkis við alla. Framan af
máttu fósturforeldrarnir ekki af henni
sjá, svo þótti þeim vænt um hana. En
með aldrinum hvarflaði hugur henuar
meir og meir að leiðsluþrá og ímynd-
anareiki. Hún fór landkönnunarferð
inn í æfintýralöndin, og varð því hdíll-
aðri af því, sem hún sá, því meira
sem það var. StUDdum bar það til,
þegar minst vonum varði, að hún lét
hendur falla í skaut sér frá vinnunni,
án þess hún vissi af, og hugurinn tek-
inn að reika. En prestkonan vildi
láta vinna, og var sjálf hinn mesti
vinnuforkur, svo að það var ekki al-
veg eftir hennar skapi, þetta hátterni
Ingiríðar. Hún kvartaði um það við
4.
lifði, manstu eftir þegar þú hittir stúd-
entinn, sem varð þér samferða bæ frá
bæ og lék heilan dag á fiðluna hans
afa þíns, manstu það?
Andlit Ingiríðar skein í brosi.
— Heldurðu að eg hafi gleymt því?
sagði hún. Síðan hefir ekki einn
dagur liðið svo að kvöldi, að eg hafi
ekki hugsað um hann.
— Og ekki ein nótt liðið svo að
morgni, að þig hafi ekki dreymt hann?
— Nei, ekki ein nótt, gvo að mig
hafi ekki dreymt hann.
— Og samt vilt þú deyja, þó að þú
munir svo vel eftir honum, sagði eng-
illinn, þá getnrðu aldrei fengið að
sjá hann framar.
fegar hann sagði þetta, fanst Ingi-
rlði hún vera að eignast ástarBæluna,
eins og hún er fegurst, og þó heillað-
ist hún ekki einu sinni af þ v í.
— Nei, nei, sagði hún, eg er hrædd
við að lifa; eg vil heldur deyja.
|>á benti engillinn með hendinni, og
Ingiríður sá yfir stórar og ófrjóar
sandauðnir. Ekkert tré var að sjá,
ekkert nema hrjóstrug, skrælnuð ör-
æfin svo langt í allar áttir, sem augað
46
sem á höfði hennar lá, yrði gagnsætt.
Og hún sá alstaðar fyrir framan sig
peninga og falleg föt og yndislega
skrautgarða með blómlegum aldinum.
— Nei, eg hirði ekkert um neitt af
þessu, hugsaði húu, og lokaði augunum
fyrir öllum þessum dýrgripum.
|>egar hún leit upp aftur, voru þeir
horfnir, en i stað þeirra sá hún vel
og greinilega, að kominn var lítill eng-
ill frá guði; hann sat á grafarbarm-
inum.
— Sæll, himneski engill, sagði hún
við hann,
— Sæl, Ingiríður, sagði engillinn.
Fyrst þú liggur hér og heflr ekkert
að gera, þá ætla eg að hjala við þig
dálítið um það, sem liðið er, skara til 1
gömlum glæðum.
Ingiríður heyrði greinilega hvert orð,
sem engillinn sagði. En rómurinn
var ekki líkur neinu, sem hún hafði
heyrt áður. Hann var einna líkastur
hljóðfæraleik, en tónarnir voru orð.
Hann var ekki lfkur söng, miklu frem
ur fiðluleik eða hörpuhljómi.
— Ingiriður, sagði engillinn, manstu
eftir því, það var á meðan hann afi þinn
43
mann sinn, hvað hún væri löt og eitt-
hvað snerpulaus að koma því af, sem
hún átti að gera. Og sjálfri henni hót-
aði hún hörðu, sagði, að hún skyldi
éiga sig á fæti, ef hún léti þessu fara
fram; bvo að barnið varð dauðhrætt
við hana og fanst hún ekki geta riaið
undir óláni sínu.
|>egar hún var nýlega orðin nítján
vetra gömul, veiktist hún hættulega.
Enginn vissi hvað að henni gekk; því
að þetta var 1 þá daga, er enginn
læknir var í Eoglanda-sveit. En stúlk-
an var orðin fárveik. Lá fyrir dauð-
anum. f>a(5 var örvænt um, að hún
lifði.
Sjálf gerði hún ekki annað en að
biðja guð að láta sig ekki lifa. Hana
langaði svo mikið cil að deyja, sagði
hún.
|>á var eins og guð vildi reyna, hvort
henni væri það alvara. Eina nóttina
varð hún þess vör, að líkami hennaí
var farinn að stirðna og kólna, og
þungur dvala höfgi rann á hana. —■
f>etta er dauðinn, hugsaði hún.
En það eitt var undarlegt, að hún
hafði fulla ræuu. Húu vissi, að hún