Ísafold - 22.07.1911, Blaðsíða 2

182
ISAFOLD
Gísíi Sveinssoti og
Uigfús Einarsson
yfirdómslögmenn.
Skrifstofutími II1/,—I og 5—6.
Þingholtsstræti 19. Taisími 263
íslenzka biblíufélagið.
Það hélt ársfund sinn 24. f. m., í
sambandi við prestastefnuna, í húsi
prestaskólans kl. 2 e. h.
Forseti félagsins, hr. biskup Þór-
hallur Bjarnarson, setti fundinn og
lagði fram endurskoðaðan reikning
fyrir siðast liðið ár. Hafði sjóður
félagsins vaxið úr kr. 7908,86 upp í
kr. 8244, 86.
Tillaga frá síðasta fundi um breyt-
ing á gjöldum félagsmanna var sam-
þykt og þar með gerð að lögum, en
hún fór í þá átt, að æfitillög (10 kr.)
kæmu í stað 1 kr. árstillaganna og
skyldu þeir, er greitt hafa árstillög i
15 ár, taldir æfifélagar án frekari til-
lagagreiðslu.
Samkvæmt tilmælum forseta gaf
því næst skrifari félagsins, síra Har-
aldur Níelsson, skýrslu um för sína
síðast liðið sumar á fund Brezka
biblíufélagsins og yfirleitt um biblíu-
málið. Skýrsla hans var á þessa leið:
Með því að eg hafði ásett mér að fara
til Englande í jálimánuði siðastliðið ár, til
að leita mér lækninga við hálsbvilla min-
nm, tilkynti eg herra bisknpinnm, forseta
félagsins, að eg mnndi fara á fnnd Brezka
hihlinfélagsins og gera tilrann til að miðla
málnm og tortrygni þeirri, er vakin hafði
verið gegn oss islenzkn þýðendnnnm. Kvað
hann sér það ljnft og ritaði þegar í stað
einumaf aðalstarfsmönnnm félagsins, að min
væri von og að eg mnndi semja við þá
fyrir hönd félagsins hér heima.
Skömmn eftir komn min til Lnndúna fór
eg á tilteknnm degi, ásamt meistara Eiriki
Magnnssyni í Camhridge, er félagið hafði
oftar en einn sinni spurt ráða i þessn bibliu-
máli, til samtals við tvo aðalstarfsmenn
félagsins, þá dr. R. Kilgonr og mr. A.
Taylor. Ræðnr hinn fyr-nefndi aðallega
textanum 1 biblinútgáfunnm, en hinn siðar-
nefndi sér um útgáfnrnar sjálfar: prentnn,
band og alt slikt. En allar tillögnr sinar
verða þeir að bera nndir stjórnarnefnd fé-
lagsins, og i henni sitja milli 30 og 40
menn, lávarðar og klerkar, mikils metnir
menn af ýmsnm kirkjudeildum.
Nú stóð málið svo, að stjórnarnefndin
hafði úrskurðað, samkvæmt tillögum dr.
Kilgonrs, að sinna að engn kærnnnm héðan
að heiman, nema fara íram á það, að þýð-
ingunni yrði breytt á þrem stöðum (Jes.
1,18; 7,14 og Matt. 28,19-20).
Þeir dr. Kilgour og mr. Taylor tókn
okknr með hinni mestn vinsemd og knrteisi,
og marglýstu yfir þvi, að hvorki þeim né
stjórnarnefnd félagsins hefði nokknrn tíma
til hngar komið að trúa ásökunnm bærend-
anna á hendnr oss islenzku þýðendnnnm
(að vér hefðnm átt að hreyta textanum og
vísvitandi falsa gnðs orð 0. s. frv.). En
vegna afstöðn félagsins, sem vera vildi i
samvinnn við allar kirkjndeildir mótmæl-
enda, væri það venja að fara varlega i
þvi að breyta þýðingnm á þeim stöðnm,
sem sér i lagi væru viðkvæmir 0g skiln-
ingnr þeirra deilnefni meðal hinna kristnu
sérflokka. Fyrir því færn þeir þess nú á
leit við oss, að vér breyttum þýðingnnni
islenzkn á þessum þrem stöðnm, en játuðu
þó, að margir beztn biblinskýrendnr og
fræðimenn vorra tima teldn réttast að þýða
eins og vér hefðnm þýtt.
Eg kvað oss ófáanlega til að breyta og
setja hið gamla í staðinn, þvi að i þvi
væri fólgin eins konar viðnrkenning frá
vorri hálfn nm það, að vor þýðing væri
ekki á eins góðnm rökum bygð og gamli
skilningnrinn, og lét nppi, að Islenzka
biblínfélagið vildi heldur verða af allri
hjálp frá þeim.
Eftir langt samtal fram og aftnr nm
þetta, stakk dr. Kilgonr loks npp á miðl-
nnarleið: hvort vér vildum ekki vinna það
til samkomulags og sátta, að hafa tvær
þýðingar á þessum þrem stöðnm, gamla
skilninginn i meginmálinn, en nýju þýð-
inguna óbreytta úti á spássinnni eða neð-
anmáls. Þessari aðferð hefði endnrskoð-
unarnefndin enska víða fylgt í sinni nýjn
endurskoðnðn þýðing. Stæði þá hið nýja
úti á spássiunni, eða neðanmáls, meðan
fólkið vœri að venjast því, en kæmist
svo inn i meginmálið eftir 25—50 ár eða
svo, og þá þokaði hið gamla, er menn al-
ment sannfærðnst um, að hið nýja væri
réttara. Lofaði hann að reyna að fá
stjórnarnefnd Brezka biblíufélagsins til að
samþykkja þetta, ef eg gæti fengið íslenzku
þýðendnrna til að fallast á það. Nú stóð
svo á um þessa 3 staði, að eg átti þýð-
inguna á Jes. 1,18, síra Jón Helgason á
Matt. 28,19—20, en bisknp þetta eina orð,
sem nm var deilt í Jes. 7,14. Minna fanst
mér ekki vér geta til sáttanna nnnið en að
vér slöknðnm þetta til með sinn staðinn hver.
Skrifaði eg þvi næst bisknpi rækilega
nm samfnndi okkar og miðlnnartillögu dr.
Kilgonrs og fekk nokknrn siðar bréf frá
honnm og í þvi samþykki hans og hinna
íslenzku þýðendanna.
Þvi næst átti eg aftur fnnd við starfs-
menn Brezka biblíufélagsins i byrjnn sept-
embermánaðar. Tókn þeir mér jafn-ástúð-
lega og hið fyrra sinnið. Gerðum vér þá
miðlnnartillögn dr. Kilgours að samkomn-
lagi milli okkar og jafnframt skyldi oss
íslenzku þýðendnnnm heimilt að gera breyt-
ingar á nokknrnm stöðum, ef vér hefðnm
tekið eftir eða kynnnm enn að verða varir
við, að eitthvað mætti betnr fara. Skyldi
Brezka biblinfélagið bera allan kostnaðinn,
er leiddi af breytingunum. Sömuleiðis lof-
aði eg að stnðla að þvi eftir mætti, að
hin endanlega endurskoðun nýja testament-
isins, sem til stóð að fram færi áðnr það
yrði steypuprentað, væri gerð þegar á
komanda vetri. Hins vegar kváðu þeir
félagið’fúst til að gefa út vasaútgáfn af
allri biblíunni, þegar er nýja testamentið
væri steypuprentað og stærri útgáfan komin
út. Kváðu þeir það gleðja sig, að hin
góða samvinna mætti haldast og þökkuðn
mér mjög þangaðkomnna, þvi að persónn-
legir samfnndir hefðu verið eina leiðin til
að útrýma öllum misskilningi og kippa öllu
í lag; með því ynnist meira en margra ára
bréfaskiftnm.
Síðan hafa ýms bréf farið milli félags-
ins og okkar (forseta og skrifara) og alt
gengið i mesta bróðerni. Rannar komn
seint í vetnr nýjar umkvartanir frá kirkju-
félagsprestnnnm vestra eða óskir nm breyt-
ingar á fáeinnm stöðnm i gamla testament-
inn. Sendi brezka félagið oss þær til at-
hugunar. Sýndum vér enn þá tilslökun að
taka npp tvo mismnnandi lesbætti á tveim
stöðnm (Jes. 53,9 og Sak. 6,11 n.). Er það
i fullu samræmi við regln, sem fylgt er i
þýðing vorri, því að þar ern viða tilfærð-
ir mismunandi leshættir. Höfðn einhverir
af prestnnnm vestra leitað á fnnd eins af
starfsmönnnm félagsins, er þar var á ferð
síðast liðinn vetnr, til að bera npp óskir
þeirra. Vona eg að þetta verði ekki til að
spilla þvi samkomnlagi, sem fengið var.
Og þar sem hinni endanlegn endnrskoðnn
nýja testamentisins er nú lokið, ætti nýja
þýðingin öll að verða steypuprentnð i haust.
Verða allar steypnplötnrnar sendar til
Lnndúna, og ætlar Brezka biblinfélagið sið-
an að annast alla prentnn og band á bibli-
unni.
í sambandi við skýrslu skrifara,
skýrði forseti frá þeirri nýju endur-
skoðun, sem fram hefði farið á nýja
testamentis þýðingunni siðastliðinn
vetur. Alls verið haldnir undir 100
fundir í nefndinni, auk mikils undir-
búningsstarfs heima. Þrír menn hefðu
að þessu unnið: hann sjálfur, síra J.
H. og síra H. N. Mikil breyting
hefði verið gerð á þýðingunni, eink-
um til meiri samræmingar, ekki sízt
á 3 fyrstu guðspjöllunum, réttari meg-
inreglum fylgt og vér haft fyrir oss
nýjar ágætar fyrirmyndir (enskar og
þýzkar), sem eigi var kostur á við
endurskoðunarstarfið síðast.
Eftir nokkurar umræður var svo-
látandi tillaga samþykt í einu hljóði:
Fundurinn lýsir yfir því, að hann
er ánægður með gerðir stjórnarinn-
ar í biblíumálinu og telur þær í
fullu samræmi við samþykt síðasta
fundar.
Sem svar upp á fyrirspurn frá ein-
um félagsmanni skýrði skrifari frá þvi,
að aðalkærendurnir hefðu verið ensku
trúboðarnir: hr. Gook á Akureyri og
hr. Nisbet á ísafirði, en hr. cand.
Signrbjörn A. Gíslason og einhverir
fleiri hér heima mundu hafa veitt
þeim fylgi i því máli. Hann gat þess
og, að þýðendurnir hefðu af ásettu
ráði leitt með öllu hjá sér grein eða
greinar hr. Gooks í vetur. Við slík-
an mann teldi hann ekki til neins að
deila, því að t. d. misskilningur hans
á Matt. 28,19—20 væri svo augljós,
að hvert barnið mundi sjá það, ef það
ætti aðgang að gríska frumtextanum.
Síra Gísli Skúlason á Stóra-Hrauni
vakti máls á þvi, að nauðsyn bæri til
að fá sem fyrst sérprentun af nýja
testamentinu í hinni fullendurskoðuðu
mynd og var tillaga frá honum í þá
átt samþykt i einu hljóði.
íslandsbanki.
Reikningur hans fyrir júnimúnuð er ný-
kominn.
Yiðskiftavelta hans hefir verið alls 4520
þús. kr.
Víxlalán nnmið 3 miljónum 4 þús. kr.,
sjálfskuldarábyrgðarlán og reikningslán 1
miljón 537 þús., fasteignaveðslán 861 þús.,
handveðslán 214 þús., lán gegn ábyrgð
sýslu- og bæjarfélaga 158 þús. — í verð-
bréfum átti hann i mánaðarlok 952 þús. —
— Útbúin þrjú höfðu til sinna umráða 1
miljón 674 þús.
Bankinn skuldaði 3 milj. i hlutafé, i inn-
stæðu á dálk og með innlánskjörum 2 milj.
125 þús., erlendum bönkum 0. fl. 1 milj.
556 þús. — Bankavaxtabréfin námu 970
þús., seðlar i umferð 980 þús., vara-
sjóður nam 219 þús., málmforði bankans
var 421 þús.
Ársarður 1910 var 200 þús. 635 kr.
Ráðríki og hlutdrægni.
Bókmentafélagið ætti að sjálfsögðu,
samkvæmt stefnuskrá sinni og mark-
miði, að vera laust við hlutdrægni, en
mikið vantar á, að svo sé eða hafi
verið síðustu árin.
Undir eins og embættasamábyrgðin
náði tökum á félaginu, var Einar
Hjörleifsson látinn hætta við ritstjórn
Skírnis, en við látinn taka heima-
stjórnarmaður, mjög handgenginn
heimastjórnarhöfðingjunum.
B. M. Ólsen forseti Bókm.fél. er eins
og menn vita ráðríkur maður. Hefir hann
stundum dregið út orð og setning-
ar úr ritgerðum og fréttum, sem hafa
átt að birtast i Skírni, ef það hefir
ekki að öllu leyti fallið í hans kram.
En sjaldan hefir hlutdrægni hans
birst í átakanlegri mynd en ein-
mitt nú í sambandi við síðasta hefti
Skírnis, sem út er gefið i minningu
um Jón Sigurðsson.
Hér skal sú saga sögð rétt og sönn.
Ritstj. Skirnis kom til Þorst. Erlings-
sonar skálds og beiddi hann um
kvæði hans — það sem prentað var
i ísafold 17. júní — til þess að
birta það i Skírni ásamt öðrum
kvæðum. Þorsteinn varð við þeirri
beiðni og las honum kvæðið. Tók
ritstj. svo við því athugasemdalaust
og lét fara að prenta það, sendi litlu
siðar próförk af því til Þ. E. með
tilmælum um að lesa hana fljótt, því
prentun Skirnis þyrfti að hraða sem
mest. Þ. E. gerði það og sendi
hana aftur. En litlu síðar kemur
ritstj. til Þ. E. og segir að B. M.
Ólsen hafi séð hjá sér kvæðið í próf-
örk, og þvertekið fyrir að það fengi
að birtast í Skírni.
Hvað B. M. Ó. hefir gengið til
þessarar hlutdrægni er ekki gott að
vita, því kvæðið er gott, og markar
vel stefnu Jóns Sig. og þjóðmálastarf.
En i þessu sama Skírnishefti er fárán-
leg lokleysusjálfhælnisromsa eftir Jón
Ólafsson, um sjálfan hann (J. Ó.) und-
ir því yfirskini, að það sé »minningar
um Jón Sigurðsson*. Segir »sann-
söglin« þar mörg furðuleg afrek og
ótrúleg um si% sjálfan, og par á með-
al að hann hafi rekið Jón Siýurðsson i
vörðurnar iy ára gamall!!! Þennan
grobbþvætting, sem er Skírni til
skammar, lætur B. M. Ó. birtast at-
hugasemdalaust í sama heftinu og
hann hannar að kvæði Þ. E. birtist
þar. Ófært að ritstj. skuli gera sér
annað eins að góðu.
Mér þykir rétt að greina frá þessu,
svo að Bókmentafélagsmenn alment
geti áttað sig á, hvílíka ósvinnu hér
er um að tefla — og tekið í taum-
ana, svo sem við á, þegar færi býðst.
Bókmentafélagsmaður.
--------------------
Bausnargjöf.
Halldór Þorsteinsson skipstjóri hefir
gefið Heilsuhælinu 500 kr. gjöf þ.
18. þ. mán., í minningu brúðkaups
síns og Raghildar Pétursdóttur úr
Engey.
Dönsku leikararnir.
Svofelda kveðju til Reykvíkinga hefir
hr. Fritz Boesen beðið ísafold fyrir:
Með kveðju til hins fagra lands
yðar ber eg fram okkar beztu þakkir
fyrir samvistirnar, meðan vér leikarar
dvöldum hjá yður, og fyrir vinahótin,
er vér urðum aðnjótandi.
Fritz Boesen.
Látinn
er 18. þ. m. í Landakotsspítala
Arni bóndi Arnason frá Gerðum, hálf-
fimtugur að aldri, hinn mesti sæmdar-
og dugnaðarmaður.
Hann varð fyrir því slysi 18. júlí
1910 að falla ofan af garði heima
hjá sér, og ofan á hann féll þá steinn
mikill. Meiddist hann ákaflega mikið,
hryggbrotnaði. Lá svo við örkuml
eitt ár.
Riki
hið nýja blað sjálfstæðismanna kom
út, fyrsta blaðið, í gær. Það fer
myndarlega úr hlaði, undir stjórn hr.
Sig. Lýðssonar. Stefnulýsingin ein-
arðleg og ákveðin.
Heiðurssamsæti.
Laugdælir og fleiri héldu síra
Stefáni Stephensen og frú hans, Sig-
ríði Gísladóttur, samsæti 25. maí sí.
á heimili þeirra Laugardalshólum, í
tilefni af burtför þeirra úr Laugar-
dalnum, svo og að á þessu ári er
öldungurinn sr. Stefán 80 ára.
Flutti Böðvar Magnússon hreppstj.
frá Laugarvatni langa ræðu fyrir minni
heiðursgestanna, mintist starfsemi síra
St. í þarfir bygðarlagsins um fullan
fjórðung aldar, sem prests og með-
borgara, svo og dugnaðar hans i þarfir
sýslufélagsins og landsins í heild sinni,
einnig mintist hann á þá gestrisni og
glaðværð, sem jafnan hefði ríkt á hinu
góðfræga heimili þeirra hjóna, hann
lýsti síra St. sem frábærum gleði-
manni, tilfinningamanni og sérstöku
hraustmenni til sálar og líkama.
Að lokinni ræðu sinni afhenti
hann þeim hjónum, í nafni samkom-
unnar, skrautritað ávarp, í vandaðri
umgerð, með nöfnum og fæðingar-
degi þeirra hjóna og stuttri og gagn-
orðri kveðju- og heillaósk — hinn
vandaðasta minnisgrip. Því næst var
sungið kvæði eftir Pál Guðmundsson
á Hjálmsstöðum og var þetta fyrsta
erindið:
Haf þökk og heiður, vel þú vanst,
þln verk ei týnast mega,
þú ráðin löngnm fyrstnr fanst,
sem fundnst bezt við eiga.
Þú hefir klofið kðlgnr lifs,
með karlmanns dng og ráði,
og hafðir aðstoð vitnrs vifs,
sem veg þinn blómnm stráði.
Því næst þakkaði síra St. Laugdæl-
um fyrir langa og góða samveru
og samvinnu með mörgum blýjum
orðum, einnig fyrir þá velvild, er þeir
sýndu sér með samsætinu, og eftir
sína löngu dvöl hér og margvíslegu
afskifti af ýmsum málefnum innanhér-
aðs, sagðist hann ekki bera kala til
nokkurs manns og skilja jafnsáttur við
alla, og vonaði að allir skildu eins
við sig, og hefir hann víst rétt til
getið, þvi hann hefir verið hér vinsæll
mjög og velvirtur að maklegleikum.
Að síðustu gaf hann Laugardalshreppi
200 krónur til væntanlegs samkomu-
húss.
Samsætið stóð fram á nótt og
skemtu menn sér við söng og ræðu-
höld. Töluðu þar meðal annarra síra
Gísli Jónsson Mosfelli og Halldór
Einarsson sýslunefndarmaður á Kára-
stöðum til heiðúrsgestanna.
Síra Stefán er enn ern og kátur,
hefir óskerta andlega starfskrafta, en
er nokkuð bilaður að heilsu, sérstak-
lega hefir hann tapað sjón nú síðustu
árin.
Hann má óefað telja með mestu
þrek- og karlmenskumönnum þessa
lands; sjálfkjörinn formaður hefir hann
þótt við hvaða störf, sem hann hefir
fengist.
Viðstaddur.
Málaferli.
Borgarstjóri kærði svo sem skýrt
var frá í næstsíðasta blaði LHB fvrir
brot á 102. gr. hegningarlaganna, til
bæjarfógeta.
Bæjarfógeti visaði kærunni til. stjórn-
arráðsins. En það ekki álitið, enn
sem komið er, að ástæða væri til
málsóknar af hálfu hins opinbera.
Nú hefir borgarstjóri sjálfur farið í
meiðyrðamál við LHB fyrir ókvæðis-
orð hans, og ennfremur kvað LHB
hafa stefnt borgarstjóra fyrir að hafa
látið í ljósi, að hann hefði neyðst til
að slíta fundi vegna fundarspjalla af
hálfu LHB. Hvað mannstegundin
hygst að hafa upp úr þvi, er hulið.
Út af þessum málum hefir LHB
ennfremur ritað þá gorgeirs-endileysu
og mikilmenskuþvætting í Lögr. sið-
ast, að það ættu allir þeir menn að
lesa, sem hafa látið sér detta í hug
að styðja manninn til þings hér i bæ,
til þess að fá lækningu á þeim leiða
sjúkdómi.
Arne MÖIler
lýðháskólastjóri, sá er ferðaðist hér
um land í fyrra, hefir nýverið selt
lýðháskólann í Vejlby við Árósa Helga
Hostrup, syni Hostrups skálds.
Hr. Arne Möller hefir þó samband
við skólann áfram og kynnu einhverir
íslendingar að hugsa til að leita þessa
lýðháskóla tjáir hr. Möller sig fús-
an til að greiða þeim götu.
í vetur ætla 2 íslendingar að sækja
Vejlby-háskólann.
Hafnarlánið.
Gengið í stappi með að útvega það,
1200,000 kr., en heyrst, að íslands-
banki hafi ef til vill von um að geta
snúið því í gott horf.
t
Sighvatur Árnason
fyrv. alþingismaður lézt hér í bæn-
um í fyrradag, i hárri elli, 87 ára að
aldri.
Sighvatur heitinn var fæddur á
Yzta Skála undir Eyjafjöllum 29. nóv.
1823, sonur hjónanna Árna Sveins-
sonar (d. 1853) og Jórunnar Sighvats-
dóttur í Skálakoti Einarssonar. Sig-
hvatur heitinn setti bú í Eyvindar-
holti, tvitugur að aldri, árið 1843 og
bjó þar mesta myndarbúi í 58 ár, til
þess, er hann fluttist til Reykjavíkur
árið 1901.
Hér dvaldist hann svo til dánar-
dægurs, og hafði lengst af á hendi
bókavarðarstörf fyrir Alþýðubókasafnið.
Kunnastur var Sighvatur heitinn
fyrir þingmensku sína. Hann sat á
þingi fyrir Rangárvallasýslu 1865—
1867, 1875—1899 og 1902.
Tvíkvæntur var hann. Fyrri kon-
an var Steinunn ísleifsdóttir frá
Seljalandi (d. 1883). Dóttir Sighvats
frá því hjónabandi er frú Jórunn,
kona Þorvalds Björnssonar lögreglu-
þjóns. Síðari kona hans var Anna
Þorvarðsdóttir, prests á Prestsbakka.
Börn þeirra eru m. a. Árni verzlunarstj.
Thomsens verzlunar og Sigríður, kona
Tómasar Jónssonar kaupm.
Sighvatur heitinn mnn hafa verið
elztur borgara í Reykjavík, en næstur
honum Jón Borgfirðingur.
»Þéttur á velli og þéttur í lur.d*,
mun Sighvatur heitinn jafnan hafa
verið.
Reykjavikur-annáll.
Ari Jónsson alþ.maðnr er nýkominn úr
ferðalagi norður um kjördæmi sitt —
Strandasýslu.
Brunabótavirðingar: Húseign Steingrims
Guðmundssonar við Amtmannsstig 4360 kr.
Brunahússlóð, fyrir hina væntanlegu nýju
brunastöð, samþ. bæjarstjórnin á siðasta
fundi að kaupa i Tjarnargötu 2, ef hún
fæst fyrir 8500 kr.
Dánir: Signrður Þorkelsson, Vitastig.
Dó 17. júli í Landakotsspltala.
Sighvatur Árnason fyrv. alþingism., Bók-
hlöðustig 11. 87 ára. Dó 20. júli.
Jón Kristjánsson frá Flatey á Breiðafirði.
20 ára. Dó á Heilsuhælinu 15. júli.
Ferðalög. Nú er að þvi komið, að
Reykvikingar flýja bæinn sinn og hópast
út um sveitir lands sér til hressingar.
Guðm. læknir Magnússon og frú hans eru
á ferðalagi vestur um Snæfellsnes. Eggert
Claessen yfirdómslögm. er farinn 1 langt
ferðalag norður 1 land. — Á Þingvöllum
er afarmargt nm manninn — til sumardvalar.
Guðsþjónusta á morgun:
í dómkirkjnnni: kl. 10 prófessor J. Helgas.
kl. 5 sira Jóh. Þork.
í frikirkjunni: kl. 12 sira Ól. Ól.
Sira Bjarni i ferð; kemur eftir mánaða-
mótin.
Hjúskapur. Halldór Kristján Þorsteins-
son skipstjóri og ym. Ragnhildnr Péturs-
dóttir, Laugaveg 18. Gift 19. júli.
Holræsagerðin er hafin hér i bænum. Nú
verið að leggja holræsi i Aðalstræti. Sið-
asti bæjarstjórnarfundnr samþykti að bæta
við hina áðursamþyktu holræsagerð vestur-
hluta Hafnarstrætis og Grjótaþorpi.
Knattspark, öðru nafni fótboltakappleikur,
var háður á þriðjudagskvöld milli Fálka-
manna og íslendinga suður á Iþróttavelli.
Fóru svo leikar þetta sinni, að íslend-
ingar unnu algerðan sigur — komu knett-
inum tvisvar i mark, en Danimir aldrei.
Þetta er óefað bezti fótboltakappleikurinn,
sem hér hefir háðor verið lengi. Af íslend-
inga hálfu lóku þeir Samúel Thorsteinsson,
Benedikt Waage og Pétur Magnússon á
köflum sérlega vel. Af Dana hálfu lék
langbezt nú sem ella læknirinn á Valnnm,
hr. Heerup.
Væntanlega verða þessir kappleikar endur-
teknir i sumar. — Þeir eru skemtilegir mjög.
Pétur Jónsson hefir orðið að fresta söng-
skemtun sinni fram yfir helgi.
Silfurbrúðkaup sitt héldu á sunnudaginn
þau hjón Halldór Jónsson bankagjaldkeri
og frú hans, Kristjana Pétursdóttir.
Skipaferðir: Botnla fór héðan til
Vestmanneyja og útlanda 19. þ. mán. All-
margir farþegar.
S t e r 1 i n g fer utan á morgun. Fari
taka sér Þurl. H. Bjarnason adjunkt, Ágúst
Bjarnason mag. o. fl., o. fl.
„í ríkisráðinu.“
Berlingur hinn danski gerir nýlega
að umtalseíni úríelling orðanna »í
ríkisráði* i stjórnarskrárfrumvarpi síð-
asta alþingis.
Berlingur heldur því fram, að þessi