Ísafold - 31.08.1912, Blaðsíða 3
ISAFOLD
215
Lttg um vðrutoll,
eins og þau voru samþykt af al-
þingi.
1. gr. Af vörum, sem fluttar eru
til íslands og ekki ern sendar í pósti,
skal greiða gjald í landsjóð eftir þyngd
vörunnar með umbúðum eða eftir
rúmmáli, svo sem hér segir;
1. Afkornvöru, jarðeplum, steinolíu,
sementi og kalki og tjöru, io
aurar af hverjum 50 kílógr.
2. Af heyi, gluggagleri, tómum tunn-
um, gaddavír, girðingarstólpum
úr járni, þakjárni, smíðajárni og
stáli 25 aura af hverjum 50 kílógr.
3. Af alls konar vefnaðarvöru, fatn-
aði og tvinna 3 kr. af hverjum
50 kílógr.
4. Af salti og kolum, hvers konar
sem eru, og hvort sem varan er
flutt í land eða lögð til geymslu
í skipum úti eða öðrum geymslu-
rúmum á floti í landhelgi, eða
flutt á höfnum inni eða vogum
yfir i önnur skip þeim til notk-
unar:
a. af salti 50 aura af hverri smá-
lest,
b. af kolum 1 kr. af hverri smál.
5. Af trávið, hurðum, gluggum, húsa-
listum og tunnustöfum 3 aura af
hverju teningsfeti.
6. Af öllum öðrum gjaldskyldum
vörum 1 kr. af hverjum 50 kílógr.
Undanþegnar gjaldi þessu eru vör-
ur, sem sérstaklega er lagður tollur á,
prentaðar bækur og blöð, skip og bát-
ar, tigulsteinar, óhreinsað járn í klump-
um, heimilismunir manna, er flytja
vistferlum til landsins, og vanalegur
farangur ferðamanna.
Brot úr tolleiningu, sem nemur
helmingi eða meira, skal talið sem
heil tolleining, en minna broti skal
slept.
2. gr. Greiða skal og í landssjóð
15 aura af hverjum póstböggli, sem
kemur til landsins.
Gjald þetta greiðir viðtakandi í frí-
merkjum um leið og hann tekur við
böggiinum, og skal pósthúsið, sem af-
hendir viðtakanda böggul, lima þau
á böggulinn sjálfan, og stimpla þau
á venjulegan hátt.
Af póstbögglum, sem eru endursend-
ir til útlanda, skal ekkert gjald greiða,
né af prentuðum blöðum og bókum.
5. gr. Vörutollinn skal greiða lög-
reglustjóra í því lögsagnarumdæmi,
þar sem varan er flutt úr skipi, nema
hún samkvæmt farmskrá skipsins
eigi að halda áfram með sama eða
öðru skipi til annarar hafnar innan-
lands, og að því er lausakaupmenn
snertir, þar sem skipið á fyrst að sýna
skipskjöl sín eftir gildandi lögum.
Gjald þetta greiðist með peningum
eða með ávísun, stílaðri upp á borg-
un við sýningu, á banka eða aðrar
peningastofnanir eða áreiðanleg verzl-
unarhús, ef nægileg skilríki, þau er
innheimtumaður tekur gild á sína á-
byrgð, eru fyrir þvi, að ávísunin verði
greidd. Vörutoll skal ákveða eftir
farmskrá skipsins, eða framskirteini.
4. gr. Hinar gjaldskyldu vörur má
eigi byrja að flytja úr skipi, fyr en
skipstjóri eða afgreiðslumaður hefir
skilað lögreglustjóra öllum skjölum,
er skipsfarminn snerta, og látið fylgja
skriflegt vottorð skipstjóra upp á æru
og samvizku um það, að eigi séu í
skipinu aðrar eða meiri gjaldskyldar
vörur til þess staðar en þær, er til-
færðar eru á farmskránni, og þær, sem
hann þá samstundis skýrir frá, að ætl-
ákvaðinn stað í Venedig, gat hann ekki
leyst úr spurningu okkar, enda kvaðst
hann hafa veriö lítt kunnugur í Vene-
dig.
Síðar á fundinum komu nokkurir fleiri
andar og toluðu gegnum lúðurinn við
vini sína og ættingja. Meðal þeirra var
írlendingur, ættingi einnar frúarinnar,
sem þarna var. Hann hafði verið söng-
maður í lífinu, og var nú mintur á það,
að hann hefði haft fallega söngrödd. Hanu
var beðinn að syngja eitt lag, en færð-
ist undan, og sagði að Mr. Platt (maður,
sem var flestum af okkur alókunnugur),
sem sæti næstur miðlinum, skyldi fyrst
lofa okkur að heyra til sín. Söng Mr.
Platt því næst lag, er hinn tiltók.
Lýsti andinn því næst gegnum lúður-
itm ánægju sinni yfir því, að hafa feug-
ið að heyra eitt af uppáhalds-lögum
sínum. Var þá aftur lagt mjög að
honum að syngja og söng haun þá írskt
gamanlag, og var mikill frskukeimur af
framburðinum.
Áður en fundinum lauk, kom enn
einn norskur andi, ættingi einhverra
Norðmannatma, sem við voru, og talaði
nokkur ástúðar- og huggunarorð til þeirra
og bað þá flytja kveðju sína öðrum,
sem ekki voru við. Síðust allra kom
»Júlía«; heyrðist rödd hennar í lúðr-
inum og bauð hún okkur góða nótt.
Datt lúðurinn ofan á gólfið og glamr-
Úífaídi kettisf ekki gegnutn nátarauga og ókeypis
geta tnenn ekki fengið vörur; en á fjinni
miklu úfsöíu er f)efst 2. sepf.
í vefnaðarvöruverzlun
Egiís Jacobsens
verður svo lágf verð á öttum
vörum, að þess eru engin dæmi,
fjvorki fyr né síðar, f)ér á tandi.
— TJð rengja það mun veitasf
jafnerfift eins og að sanna f)ift, að útfaldi komisf gegn
um nátarauga.
aðar séu skipinu sjálfu, skipverjum
eða farþegum til neyslu á þvi. Sé
uppskipun byrjuð áður en fullnægt er
fyrirmælum þessarar greinar, verður
skipstjóri sekur um alt iooo kr.
3. gr. Eigi má án samþykkis inn-
heimtumanns aíhendu viðtakendum
gjaldskyldar vörur fyr en gjaldið er
greijt. Brot gegn þessu fyrirmæli
varðar sektum, alt að 200 kr., á hend-
ur skipstjóra eða afgreiðslumanni skips-
ins, ef hanti er þar á staðnum. Hafi
vörur verið afhentar viðtakanda, án
samþykkis innheimtumanns, eða áður
en hann hafi fengið kvittun innheimtu-
manns fyrir þvi, að gjaldið sé þegar
greitt, þá er viðtakandi akyldur til að
skýra lögreglustjóra frá þessu þegar
i stað, eða í síðasta lagi innan 3 daga
frá því, er hann tók við vörunum, og
greiði hann þá gjaldið um leið, ef það
er eigi þegar greitt. Vörutollurinn
fellur í gjalddaga, þegar skip það, er
vörurnar flytur, hefir hafnað sig þar,
er gjrldið á að greiða.
6. gr. Lögreglustjórl hefir vald til
þess, hvenær sem vera skal, að heimta
af hverjum manni i umdæmi sínu, er
ástæða þykir til að ætla að fái gjald-
skyldar vörur frá útlöndum, æru- og
samvizkuvottorð skriflegt um það,
hvort hann hafi fengið þess konar
vörur, og ef svo er, hverjar og hve
mikið af þeim.
Tregðist nokkur við að gefa vott-
orð þau, sem ræðir um í þessari grein,
má þvinga hann til þess með dag-
sektum, alt að 20 kr. á dag, og get-
ur lögreglustjóri tiltekið sektirnar í
bréfi til viðtakanda.
7. gr. Farmskrá yfir allan farm
skips skal frá hverju landi vera sam-
in í teimur samhljóða samritum, og
auk þess samhljóða útdrættir úr farm-
skránni yfir vörur þær, sem fara eiga
á hverja einstaka höfn. Svo skal á
farmskránni tilgreina þyngd á öllum
vörutegundum og hverri um sig, nema
trjávið, trégluggum, hurðum, tunnu-
stöfum og húsalistum, setn tilfært
skal á farmskránni eftir tölu tenings-
feta. Annað eintakið af aðalfarmskránni
afhendist lögreglustjóra á þeirri höfn,
þar sem skipið fyrst hafnar sig. Lög-
reglustjóri skal síðar senda stjórnar-
’ráðinu samritlð af aðalfarmskránni með
fyrstu ferð, en útdrættina úr aðalfarm-
skránni skal afhenda lögreglustjóra eða
umboðsmanni hans á hverri höfn, þar
sem vörurnar samkvæmt þeim eiga
að affermast, og skulu þeir síðan fylgja
tollreikningunum frá hverjum inn-
heimtumanni.
Sé ógreinilega sagt frá um gjald-
skyldar vörur í farmskránni, eða ef
skýrslurnar þar að lútandi eru eigi full-
nægjandi, eða ef ástæða þykir til að
rengja, að rétt sé skýrt frá, má lög-
reglustjóri eða umboðsmaður hans
láta rannsaka farminn og hafa eftirlit
með uppskipun, svo sem með þarf.
Kostnað þann, sem af þessu leiðir, skal
greiða úr landssjóði, ef skýrslurnar
reynast réttar, en ef þær reynast óná-
kvæmar, fellur kostnaðurinn á skip-
stjóra eða, ef nauðsyn krefur, á þá, er
við vörum taka.
Það varðar skipstjóra sektum alt að
1000 kr., ef farmskrár fylgja eigi skipi,
samdar eins og hér er mælt fyrir, eða
ef vanrækt er að afhenda þær lög-
reglustjóra eða umboðsmanni hans.
8. gr. Nú verður maður uppvís að
því, að hafa sagt rangt til um gjald-
skyldar vörur, sem hann hefir innflutt,
eða veitt móttöku, eða gefið ranga
skýrslu þar að lútandi, eða eigi skeytt
þvi, að skýra lögreglustjóra frá gjald-
skyldum vörum, er hann hefir innflutt
eða tekið við, innan þess tíma, er
segir í 5. gr., og skal hann þá sæta
aði í honum að vanda, og var nú fundur-
inn á enda. Hafði hann staðið yfir
2x/4 stundar«.
Segist sögumaður (W. de Kerlor)
hafa hugsað sig um heila viku, áður en
hann birti skýrslu sína. En því betur
sem hann hafi íhugað það, sem á fund-
inum gerðist, þvf sannfærðari* hafi hann
orðið um að betri sönnun geti hann ekki
fyrir því fengiö, að líf só til eftir dauð-
ann. Leggur hann mesta áherzluna á
þessi atriði: að minsta kosti 25 raddir
heyrðust gegnum lúðurinn; flestar
þeirra könnuðust fundarmenn vel við,
og margar þeirra töluðu á tungumálum,
sem miðillinn kann alls ekkert í, nó
heldur margir fundarmanna kunna neitt
í; enn fremur að ljósin sáust í fundar-
byrjun; að Mr. Stead sneri sór með lúð-
urinn svo allir heyrðu burt frá honum
og ávarpaði hvern fundarmanna sérstak-
lega, en kom aftur til þess að tala við
ungfrú Harpsr, sem sat vinstra megin
við hann; að margbreytileikinn i rödd-
unum var svo mikill: sumir töluðu hátt
og skýrt, aðrir áttu bágt með að tala;
að miðillinn heyrðist hvað eftir annað
vera að tala eða syngja, meðan að and-
arnir voru að tala við fundarmenn.
(Niðurl. næst).
Haraldur Nielsson.
sektum alt að 1000 kr. og gjaldi auk
þess þrefalda upphæð gjaldsins, er hann
hefir reynt að draga undan.
Við ákvörðun sektanna skal taka
sérstakt tillit til þess, hvort viðtakandi
hefir haft ástæðu til að ætla, að lög-
reglustjóri hefði af farmskrá eða öðrum
slíkum skilríkjum fengið vitneskju um
vöru þá, sem um er að ræða.
9. gr. Hinar aðfluttu gjaldskyldu
vörur skulu vera að veði fyrir gjaldinu
og sektum, og hefir eigandi eigi rétt
til að ráða yfir þeim, fyr en búið er
að greiða gjöld þessi. Veðrétturinn
helzt eins, þótt vörurnar hafi verið
afhentar viðtakanda. Séu ekki skil
gerð samkv. 3. gr., hefir lögreglustjóri
vald til að selja vörurnar án undan-
gengins lögtaks eða fjárnáms, til lúkn-
ingar gjaldi og sektum. Það skal gera
á uppboði, er boðað sé með viku fyrir-
vara, og má lögreglustjóri krefjast borg-
unar við hamarshögg. Nú næst eigi til
vöru þeirrar, er gjaldið átti af að greiða,
og má þá án undanfarandi birtingar
gera lögtak fyrir vörutolli og sektum
í öðrum eigum viðtakanda og selja
hið lögtekna á sama hátt og að fram-
an greinir um hina gjaldskyldu vöru.
10. gr. Verði sú raun á, þegar
gjaldskyldar vörur eru fluttar til ís-
lands, að nokkuð af þeim- hafi ónýzt
eða rýrnað, eða vöiurnar hafi með
eínhverjum hætti farið forgörðum á
leiðinni eða við uppskipun, skal ekk-
ert gjald greiða af því, sem farist hefir,
ef eigandi eða umboðsmaður hans
sannar með vottorði lögreglustjóra eða
umboðsmanns hans, að farmskráin telji
meira en viðtakandi fær.
Þegar sjóskemdar vörur eru seldar
á uppboði, skal gjaldið greiða fyrir-
fram af uppboðsandvirðinu, og fáist
eigi svo hátt boð, sem gjaldinu nem-
ur, gengur uppboðsandvirðið alt í
landssjóð, að kostnaði frádregnum.
Ti.gr. Nú er gjaldskyld vara, er
vörutollur hefir verið greiddur af, flutt
úr landinu aftur, og getur útflytjandi
þá fengið hjá lögreglustjóra skirteini
þar að lútandi. Ef hann síðan skilar
því skirteini aftur, með áritun útlendr-
ar tollstjórnar um það, að vara sú,
sem ræðir um í skírteininu, sé þang-
að innflutt, þá skal endurgreiða hon-
um tollinn að frádregnum innheimtu-
launum.
12. gr. Með mál, sem rísa af brot-
um gegu lögum þessum, skal farið
sem almenn lögreglumál.
13. gr. Sektir allar eftir 4. og 5.
gr. renna í landssjóð. Hið sama er
um sektir eftir 6., 7. og 8. gr. nema
einhver hafi komið því til leiðar með
frásögn sinni, að svik komist upp, og
fær hann þá helming sekta.
14. gr. Fyrir gjaldheimtum og sekt-
um eftir lögum þessum skal lögreglu-
stjóri gera reikninga samkvæmt reglum
þeim, sem settar eru eða settar verða
um opinber reikningsskil.
Af upphæð gjaldsins samkvæmt 1.
gr. svo og af sektum, fær lögreglu-
stjóri 3 af hundraði í innheimtulaun.
13. gr. Með lögum þessum er 2.
gr. í lögum nr. 16, 9. júlí 1909 um
hagfæðisskýrslur úr gildi numin.
16. gr. Lög þessi öðlast gildi 1.
janúar 1913 og gilda til ársloka 1915.
Reykjavikur-annáll.
Fasteignasala.
Ari JónsBon lögfr. selnr hlntafélaginu
Land eign sina Sauðagerði i Reykjavík.
Dags. 4. júlí 1912. Þingl. 15. ág. 1912.
Bæjarstjórn Reykjaviknr afsalar Þórarni
Þorlákssyni málara, lóð við Lanfásveg 45,
til fullra nmráða f. kr. 186,30. Dags. 4.
júli 1912. Þingl. 11 júlí 1912.
Eyólfur Eirik8son Tapetserer i Reykjavik
selur hr. Bjarnhéðni Þorsteinssyni i Bjarna-
borg ’/a húseignina Hafnarstræti 16 hér í
bænnm. Dags. 30. sept. 1911. Þingl. 8.
ágúst 1912.
Einar M. Jónasson selnr Magnúsi Blöndal
i Rvík */« hluta Nýjatúnsins i Rvik. Dags.
4. júli 1912. Þingl. 11. júli 1912.
Jóhann Jóhannesson i Rvik selnr frú
önnn Anðunsdóttnr i Rvík eign sína Snnd
f. 2400 kr. Dags, 18. april 1912. Þingl.
15. ág. 1912.
Ingvar Pálsson kaupm. i Rvik selur
ekkjnfrú Sigríði Sigfússon lóðarspildu við
Hverfisgötn, að stærð 918 □ álnir, fyrir
2100 kr. Dags. 1. júli 1912. Þingl. 4.
júli 1912.
Jón Yilhjálmsson, Vatnsstig 4, Rvik selur
Steinnnni Stefánsdóttnr, Hverfisgötn 46 i
Rvik húseignina nr. 76 við Laugaveg f.
13300 kr. Dags. 24. júlí 1912. Þingl. 8.
ágúst 1912.
Stnrla Jónsson kaupm. og Qisli Þorbjarn-
arson selja Lárnsi Benediktssyni s. st. hús-
eignina nr. 23 við Laugaveg. Dags. 3. ág.
1012. Þingl. 15. ág. 1912.
Sig. Sigurðsson járnsm. i Rvk Belnr Lúð-
vik kaupm. Hafliðasyni i Rvík eignina nr.
3 við Mýrargötu f. 6100. Dags. 15. júni
1912. Þingl. 1. ág. 1912.
Steinunn Stefánsdóttir ekkja í Rvik selnr
Landshanka Islands húseignina nr. 46 við
Hverfisgötu hér i hænum f. 8000 krónur.
Dags. 4. janúar 1912. Þingl. 8. ág. 1912.
Guðsþjónusta i dómkirkjunni á morgnn
kl. 12 á hád. síra Bjarni Jónsson. Engin
siðdegismessa.
í frikirkjunni kl. 12 sira Fr. Friðriksson.
Hjúskapur: Adolf Richard Martin Borken-
hagen gasstöðvarstjóri i Reykjavík og Aa-
got Woll ym. frá Tönsberg i Noregi. Gift
28. ágúst.
-----1-----
fráðlans firðritim yfir Kyrrahaí.
Talið er að rétt nýlega sé komið
á örugt firðritunarsamband yfir Kyrra-
hafið, milli San Francisco og Hawa'i.
Vegalengdin er 2350 enskar milur.
Stöðvarnar,sem reisa þurfti til þessa,
eru taldar mestu firðritunarstöðvar
heimsins, þeirrar tegundar. Eru á
hvorri endastöð 2 turnar 440 feta
háir, og er hægt að senda 300 orð á
mínútunni.
Stöðvar þessar hafa verið reistar
eftir fyrirsögn danska hugvitsmannsins
Waldemar Poulsens og er þetta jafn-
framt mikill sigur fyrir hann.
Kindagarnir.
Fyrir nokkrum árum var byrjað að
flytja kindagarnir út sem verzlun-
arvöru og hafa síðan verið útfluttar
og andvirði þeirra numið nokkrum
þúsundum króna árlega. En garnirn-
ar hafa ekki reynst vel og eftirspurn-
in hefir farið minkandi, sem líklega
er að kenna verkuninni á görnunum
og kannske meðfram þvi, að dilka-
garnir, sem eru minna virði, hafa
verið látnar saman við garnir af full-
orðnu fé, en ætti að hafa hverja teg-
undina út af fyrir sig.
Eftir að búið er að taka garnirnar
úr kindinni, verður að hreinsa þær
og strjúka gorið úr þeim, láta þær
síðan í kalt vatn, sem þær standa i
til næsta dags, hreinsa þá alt slím úr
þeim, helzt í volgu vatni, og hella
volgu vatni í þær með trekt og láta
það renna gegn um garnirnar, til þess
að ná slíminu sem bezt úr þeim. Að
því búnu á að leggja þær í ílát með
söltu vatni í og láta garnirnar liggja
í þvi 1—2 stundir, salta þær síðan
vandlega niður í tunnur.
Það er áríðandi að fara varlega með
garnirnar og láta þær ekki verða fyr-
ír neinum áföllum eða höggum, svo
þær ekki hruflist né merjist og má
aldrei kasta þeim frá sér á jörðina, né
fleyja þeim í ílát, nema vatn sé í því
o. s. frv.
Ofanritaðar leiðbeiningar, sem að
vísu eru ófullkomnari en eg hefði
óskað, geta þó, ef til vill, gert nokk-
urt gagn og kannske komið því til
leiðar að markaðurinn fyrir íslenzkar
kindagarnir fari heldur batnandi, svo
á þann hátt komi nokkrir peningar
inn í landið, sem annars færu að for-
görðum. Bið eg yður því, herra rit-
stjóri, að prenta ofangreindar leiðbein-
in.gar i heiðruðu blaði yðar, svo snemma
að lesendur blaðsins geti séð þær áð-
ur en fjártakan byrjar í haust.
Virðingarfylst.
Jakob Gunnlöqsson.
Kaupmannahöfn, 13. ágúst. 1912.
Miðstjórn sambandsflokks-
ins.
Sambandsflokkurinn á þingi kaus þessa
menn i miðstjórn sína í þinglok:
}ón Magnússon bæjarfógeta, Jens
Pálsson prófast, Agúst Flyggenring
kaupmenn, )ón Ólafsson ritstjóra,
Guðmund Björnsson landlækni, Sig-
urð Hjörleifsson ritstjóra og Þorstein
Gislason ritstjóra.
Gj aldker amálið.
Sýslum. Magnús Guðmundsson hefir
sent stjórnarráðinu hraðskeyti, þar sem
hann færist undan því að dæma í gjald-
keramálinu, vegna embættisanna í sýslu
sinni. Engin ákvörðun mun enn þá
vera tekin um það, hvort þær afsak-
anir verða teknar gildar, enda er ráð-
herra fjarverandi.
JJfvinnuskrifstofa ístands
útvegar körlum og konum atvinnu
og útgerðarmönnum, bændum og bú-
endum vinnukraft. — Ómissandi
milliliður, sem allir ættu að nota.
Skrásetningargjald 2 krónur.
Skrifstofutími kl. 5—7 síðd., Grett-
isgötu 38.
Sig. Björnsson.
4000 pd. af góðri töðu óskast
keypt í vetur. Tilboð um verð merkt
4000 sendist á skrifstofu Isafoldar
fyrir 20. september þ. á.
Stór og góð íbuð til leigu.
Upplýsingar í verzl. Jóns Þórðarsonar.
Ibúðin í húsinu Hæðarenda á
Seltjarnarnesi verður seld á leigu frá
1. október næstkomandi. Semja má
við Gisla Guðmundsson Þindholts-
stræti 8 í Reykjavik.
Herbergi með húsgögnum ósk-
ast til leigu í miðbænum. Tilboð
merkt A. 4.
1 Stofa með aðgang að eldhúsi
og geymslu óskast til leigu 1. okt.
n. k. Afgr. vísar á.
Stúlka sem tók próf við verzl-
unarskólann í vor, óskar eftir atvinnu
við skrifstofustörf frá 1. okt. Ritstj.
visar á.
Til leigu 1. október 3—4 her-
bergja íbúð auk eldhúss. í húsinu
er miðstöðvarhitun, gaslýsing, vatns-
salerni og aðgangur að baðherbergi.
Semja má við Guðm. Egilsson tré-
smið Laugaveg 40.
Stúlka, dugleg og þrifin, getur
fengið vist á fámennu heimili frá 1.
okt. Afgr. vísar á.
Húsnæði fyrir litla fjölskyldu er
til leigu nú þegar á einkar skemti-
legum stað hér í bænum. Upplýs-
ingar í ísafold.
Stúlka, dugleg og barngóð getur
fengið vist frá 1. október næstk.
Upplýsingar í ísafold.
Skiftafundir
verða haldnir í eftirnefndum búum í
bæjarþingstofunni föstudaginn 6. sept-
ember næst:
Þrotabúi Johans Ishöys verzlunar-
manns kl. 1 síðdegis.
Þrotabúi Guðmundar Guðmunds-
sonar sjómanns kl. 1 x/4 siðdegis.
Dánarbúi Ólafs Ólafssonar fyrv.
bæjarfulltrúa kl. 1 * l * 3 * * * */2 siðdegis.
Dánarbúi Péturs Jónssonar sjómanns
kl. 18/4 síðdegis.
Verða lagðir fram á fundunum
skýrslur um eignir búanna og skrár
yfir skuldir þeirra.
Skiftaráðandinn í Rvík, 30. ág. 1912.
Jón Magnússon.
Uppboðsauglýsing.
Þrjú Völundarhlutabréf nr. 113, 116
og 416 hvert að nafnverði 30okrón-
ur og eitt hlutabréf í Félagsbókband-
inu, nr. 15, að nafnverði 100 kr.,
verða seld á uppboði er haldið verð-
ur hér á skrifstofunni laugardaginn 7.
septbr. næstkomandi kl. 12 á hádegi.
Söluskilmálar verða upplesnir á
uppboðsstaðnum.
Bæjarfógetinn i Rvík, 28. ág. 1912.
Jóu Maguússon.