Ísafold - 31.01.1914, Qupperneq 4

fc’4
ISAFOLD
Til leigu
VefnaðarvöiTnlf'iIdiii í Hafcarstræti 1« ásamt lofti,
fæst t?l
leig*u nú þegar
eða frá 14. maí næstkomandi, anuaðkvort í einu,
eða tvennu lagi.
Menn snúi sér til undirritaðs, þar á staðnum,
eða til yfirdémslögmanns A. V. Tulinius,
Miðstræti 6.
Pr. J. P. T. Brydesverzlun
N. R Nielsen.
Takið eftir!
Jön Magnússon
úrsmiður Stykkishólmi,
selur Putenturglös fyrir 0.25
úrfjaðrir ísettar....1.50
úrlykla............. . 0.6—7
Gerir við Systemúr fyrir lægra
verð en önnur úr, smíðar trúlofunar-
hringa.
Selur flesta hluti með sanngjarn-
ara- og lægra verði, en aðrir þess-
tonar smiðir í því bygðarlagi.
Frikirkjan.
Aðal-safnaðí rfundur
verður haldinn sunnudaginn þ. x 5.
febrúar n. k., kl. 5 síðd. i Fríkirkj-
unni.
A fundinum verða bornar upp
breytingar á safnaðarlögunum.
Safnaðarstjórnin.
Vátry^gjið fyrir tldavoða i
General.
Stofnsett 1885. — Varnarþing f Reykjavik
Sig. Thoroddsen. Sími 227.
Umboðsmenn óskast
að þeir höfðu varpað af sér hjúpi
dauðlegleikans og gerst borgarar í
öðrum heimi.
Það sem gerðist, peqar Titanic sökk.
Stead tók þegar til verks að hjálpa
þeim og fræða þá; og óteljandi and-
ar — vafalaust flest framliðnir vinir
þeirra — komu þeim til aðstoðar,
og hjálpuðu þeim áfram og upp á
við. Stead birtist mér tvisvar eftir
þetta í Wimbledon, en hann talaði
þá ekki.
Það er óyggjandi sannreynd, að
þeir sem hverfa héðan, og aldrei hafa
hugsað alvarlega um lífið eftir dauð-
ann, geta oft — og það um langan
tíma — alls ekki gert sér grein fyrir
því, að breytingin hafi gerst.
Eg hefi kynst mörgum dæmum,
er þetta sanna, og skal hér nefna
eitt. Eg var með nokkrum mönn-
um í húsi einu, sem einn af við-
stöddum hafði nýlega eignast, að
fyrri eiganda þess látnum.
Við höfðum ekki setið þar lengi
er við heyrðum rödd sem sagði:
»Hvað eruð þið að gera í mínu húsi?
Og hvers vegna sitjið þið í myrk-
rinu? Og hversvegna er greifinn
frá — hérna?« Andinn hugði að
hann væri ennþá í líkamanum og í
sínu eigin húsi,
Enginn líkamlegur greifi var við-
staddur, en sonur greifa eins var á
meðal okkar, og andi föðursins var
með syninum. Fyrverandi eigandi
hússins sá andana, sem viðstaddir
Tlfmæíi
si. Tiíítt nr. 33
verður haldið í Goodtemplarahúsinu
mánudagskveld 2 febr. n. k. kl, 8'/2-
Góð skemtun og veitingar.
Stúkufélagar og aðrir templarar
geta fengið aðgöngumiða hjá
Guðraandi Gamalíelssyni
Lækjargötu 6 A og
I»orvalíti Guðmundssyni
bókverzl. Sig. Kíistjánssonar.
í störbriminu
28. þ. m. tók út 9 íiráttíirslisk-
ur nýjnr. Bið eg finnanda að gera
rr.ér viðvart.
Revkjavik 30 jan. 1914.
Ju!. Schou.
Það tilkynnist ættingjum og kunningjum
að ekkjan Guðrun Sigurðardóttir frá Straum-
firði andaðist hinn 27. þ mán. að heimili
sínu, Laugaveg 53.
Börn og tengdabörn hinnar látnu.
voru, og hugði að þeir væru hvers-
dagslegar mannverur eins og við.
Ritstjóri tímarits þessa hefir spurt
mig hvort Stcad hafi gefið nokkrar
frekari upplýsingar um eðli lífsins
hinum megin. Það gerði hann ekki.
Til þess var ekki tími og við spurð-
um hann heldur ekki, því okkur
hafði öllum verið kynt málið með
»EJtir dauðanni eða »Bréjum Júlhu,
sem hann birti 1905. Þeim sem
leita hins mikla sannleika vil eg
sterklega ráða til að lesa þessa bók,
eins og líka »Not Silent, if Dead«
eftir H., sem er — enda þótt gegn
um ritmiðil — lýsing, er andi nafn-
kends miðils og prédikara gefur á
reynslu sinni frá byrjun fyrir handan.
Eg heti verið spurður hvernig
menn muni þekkja hvor annan
aftur, þegar langur timi líður á milli
burtfara þeirra. Þegar andar birtast
hérna megin, geta þeir tekið á sig
nákvæmlega það gerfi, er sá megi
þekkja þá í, sem þeir óska að birt-
ast.
Fyrir handan landamærin er slíks
ekki þörf. Andarnir vaka yfir þeim,
sem þeim er ant um og missa aldrei
sjónar á þeim, þangað til þeir mæta
þeim fyrir handan.
Maurice Maeterlinck kvað segja að
andarnir tali aldrei um annað en
heimskulega smámuni. Þetta er vafa-
laust hans reynsla og honum er vor-
kunn, að svo skuli hafa verið. Mln
reynsla hefir verið nákvæmlega hin
gagnstæða. Slíkt er mikið komið
undir eðlisfari þeirra manna, sem

or rigtig at bevise, hvad der kan faas for Penge ved at kobe kontant, nævner vi her enkelte
af vore Priser, og anbefales det vore Kunder at indsende Deres Ordrer snarest — og hvem der
ikke for har kobt Varer fra vor Forretning, da gor et Forseg, og De vil blive vor faste Kunde.
Denne Kikkert sendes Bladete Læsere
1 franco mod Indsendelse af 1 Kr. ö£»
ðro til Kroendahl Import For>
retning, Aarhus.
Dette Barometer med Termomexer Dette vort aller bedste og finesíe
i forsk. Ud8kæringer, 26 cm. hej, Oyliuder-Uhr (leveres i Herre- og
sendes Bladets Læsere franco Dame-Uhr) med ægte Selv-Kasse og
Dette Oycledæk sendes Bladets Læ-
sere med 6 Maaneders skriftlig Ga-
ranti, franco, mod Indsendelso af 8
ELr. 75 0. tU Kroondahl Im-
port Forrotning, Aarhua.
mod Indsendelse af i Kr. 05
0re tU Kroendahl Import
Forretning, Aarhus.
forgyldte Kanter samt 10 Stens Værk
sendes Bladets Læsere med 8 Aars
ekriftUg Garanti, franco, mod Ind-
sendelse af 16 Kr. til Kroen-
dahi Import Forr., Aarhus.
Ðenne Pyldepen med ægte
mod Indsendelse af i K.i*.
14 Karats Guld-Pen sendes Bladets Læsere franco
65 6ro tíl Kroendahl Import Forretning, Aarhus.
Denne Barbermaskine med 6 Kllnger
sendes Bladets Læsere franoo mod
Indsendelse af 95 Ore tU
Kroondahl Import Forretning,
Aarhus.
Detto ægte Snlv Da-
me-Uhr med forgyld-
te Kanter og Cylln-
der-Værjx sendes Bla-
dets Læsere med 1
Aara skriftlig Garan-
ti, franco, mod Ind*
sendelse af 8 Kr.
90 0re tU
Kroendahl
Import
Forretnlng,
Aarhua.
Elegante, sorte Herrestevler, pr. Par, sendes Dette moget bekendte Herre-Uhr
Ðlaaets Læsere, franco, mod Indsendelse af 0 (Systeme Boskopf Patent) med Anker
Kr. 50 Ore tU Kroendahl Import Værk eendes Bladets Læsere med 1
Forretning, Aarhus. Aars skriftUg Garanti, franco, mod
Damestevler 5,50. Indsendelsc at 2 Kr. 95 Ore tU
Opglv Nr. eiler afrids Foden paa et Stk. Papir. Krœndahl Import Forretn, Aarhus.
iv tydeUg Aðresse og akriv strax efter en Prcveordre. — Alt sendes franco mod forud Indsendelse aí gj
Bálnbet- , ' m
Kroendahi Import Foppetniog, Sendergade 51, Aarhus.
viðstaddir eru, jafnvel meira en mið-
ilsins.
Það er vitanlega óteljandx fjöldi af
illum, óvitrum og skaðlegum önd-
um, sem sízt skortir vilja til þess
að gera vart við sig, eí þeir geta.
Fyrir slíka anda tekur það langan
tíma að losna við leifarnnr af jarð*
nesku náttúrufari sínu. Á fyrstu
stigum sínum hinum megin vita
þeir litlu meira og eru ekki mikið
frábrugðnir því, sem þeir voru í jarð-
nesku lífi, nema hvað þeir eru lík-
amsvana.
Hvorki er til djöfull eða helviti
fremur en til er dauði þess, sem er
andlegt í oss, en breytiþróunin er
hægfara. Og að þeir, sem fara yfir
þröskuldinn, fara ekki niður til hel-
vítis leiðir alls ekki það. af sér, að
þeir verði óðara að dýrlingum vegna
yfirnáttúrlegs skilnings.
Stundum spyrja menn, ef þessir
andar séu hér, hvað þeir geti þá
verið að gera. Og er það ekki hugs-
anlegt, að þeir vinnitjón? Eg geng
fram hjá þeirri heimskulegu lokleysu
sem marklausri, að þeir séu verk
djöfulsins (sem aðeins er til í lík-
ingu), og að þeir séu gagnstæðir
kenningu kirkjunnar. Eg held því
fram, að sé spíritisminn tekinn sem
trúarbrögð og með tilhlýðilegri virð-
ingu, þá sé hann ómetanleg blessun.
Hann kennir mönnum að búa sig
undir dauðann, og að líta á hann
sem gersamlega annað en þá ógn,
sem hann er venjulega skoðaður,
líta á hann sem hlið, er leiði til
hærra stigs í óendanlegu lifi vorn,
þar sem vér eigum að undirbúa oss
fyrir hina ennþá hærri heitrin, sem
oss að lokum er ætlað að ná, til
bess er vér komumst í návist hins
mikla óþekta. gæzkurík.i og alvalda
guðdóms, sem, eins og Bacon kvað
að orði, »aleinn er án uppbafs«.
Ofanritaða grein hefi eg þýtt úr L 0 n d-
on Magazine, desemher-hefti þ. á. Eg
hýst við, að hún mnni sumnm ekki næsta
kærkomin. En enginn, sem nokknð þekk-
ir höf. eða æfiferil hans, mun dirfast að
hregða honnm nm óeinlægni, og tæplega
heimskn — þ. e. a. s. enginn heiðarlegur
maðnr; hinnm ern i þeim efnnm engin
takmörk sett. Ekki dettur mér heldnr i
hng að hún muni vera mikiisvirði i ang-
nm 8jálfbirginga svo grannvitnrra að þeir
stæra sig af þvi að vilja ekkert fræðast
nm það efni, sem margir af ágætnstn vis-
indamönnum heimsins hafa talið og telja,
hið æðsta viðfangsefni mannsandans. Að
slíkir menn ern til, veit hver og einn, sem
islenzk hlöð hefir lesið á seinni árnm. En
hitt dylst mér ekki, að ein einasta grein,
slik sem þessi grein Sir Alfreds, er mikln
meira virði en samantalinn meiri hlnti af
öllum þeim ræðnm og bænnm, sem ár
hvert eru þuldar i islenzknm kirkjnm.
Ekki eru mörg ár liðin síðan þeir
fán menn á íslandi, sem opjnberlega ját-
nðn fylgi sitt við spiritismann, voru svi-
virtir og niddir svo óstjórnlega, að slíkt
mnn nálega eins dæmi í sögn landsins.
Þeir tímar eru nú vitanlega liðnir og það
þarf ekki lengur neina karlmensku til
að viðurkenna transt sitt á gildi hans.
Þeir eru látnir nokkurnveginn i friði, sem
það gera. En þsr við sitnr. Þeir eru
enn þá næsta fáir, sem leita fræðsln í
málinu. Einstöku maður hefir sagt, að
það ætti að vera sjáifgefið verkefni kirk-
jnnnar að veita þá fræðsln. Það er mik-
ið rétt, en að hugsa sér, að hún muni gera
það — þvillk fjarstæða! Hver ern þess
dæmi, að kirkjan hafi tekið ný sannindi
á þjórmstn sina, eð.t gefið sig i þjónustu
þeirra? Hvenær hefir hún leitast við að
fræða? Framkoma hennar hefir gegn um
allar aldir verið hin gagnstæða. Hún
hefir ávalt barist gegn nýjnm sannindnm
og verið hinn örðngasti þröskuldur á vegi
þeirra. Hán hefir hatað fræðslu, þvl
vanþekkingin hefir verið lifsloft hennar.
Af þeirri ástæða herst hún enn i dag
gegn gpiritismauurn, að svo miklu leyti,
sem hún hefir hngrekki til.
Hve langt hún heíir getað komist bnrt
frá þeim manni, sem hún kennir sig við !
Honum sem helgaði líf sitt sannleikannm
og kvað sig til þess fæddan, að bera
honum vitni. Er það uudnr, að skáldið segir
að hún mnni brenna, ef menn finni gullæð
sannleikans. En — »ef þessir þegðu þá
mnndn steinarnir tala«. Hann mun alt
að einn sigra, þó að þeir snúist gegn hoD-
um, sem sérstaklega voru kjörnir þjónar
hans.
Lincoln, 6. des. 1913.
Snœbj. Jónsson.
Krystal Lampeglas med
hosstaaende Mærke ere
dobbelthærdede og derfor
de mest holdbare.
H. V. Christensen & Co.
Lampefabrik.
3 Köbenhavn N.