Tíminn - 16.06.1988, Page 19

Éimmt'uciagur íé. júní 1988 ......Tíminn 19
Það fyrsta með
það þúsundasta
í fanginu
Nú fyrir skömmu fæddist í Bret-
landi þúsundasta glasabarnið í ver-
I öldinni. Barnið sem er drengur
fæddist á sama sjúkrahúsinu og
Louise Brown sem var fyrsta glasa-
barnið eins og öllum ætti að vera í
fersku minni.
Það var því við hæfi við þau
merku tímamót að bjóða Louise í
heimsókn og fór vel á með henni
og þeim stutta sem ber nafnið
Matthew.
Michael Landon sem við þekkjum öll úr Húsinu á sléttunni og nú síðast
úr þáttunum Miklubraut, lítur út eins og þegar hann var að hefja leikferil
sinn 1950 í mynd sem bar nafnið „I was a teenage Werewolf
En svo er nú ekki. Ástæðan fyrir þessum úlfasvip á honum er sú að þegar
myndin var tekin var hann að svara þeirri spumingu Ijósmyndarans, hvort
hann hygðist eignast fleiri böm, en Landon á aðeins níu stykki! Ekki nema
von á að hann yggli sig.
Louise Brown fyrsta glasabarnið brátt 10 ára.
Kristinn Snæland:|
UM STRÆTI OG TORG
Nýlega fengu ökukennarar hing-
aðtillands tækjabúnaðtiltenging-
ar á bíl. Tækjabúnaður þessi gerir
það kleift að líkja eftir hálkuakstri
á bíl þeim sem búinn er tæki þessu.
Sumir umferðarskrifarar hafa vart
haldið vatni af hrifningu yfir tæki
þessu og þeim myndarskap öku-
kennara að fá tæki þetta hingað til
lands, til kynningar. Eftir kynningu
mun tækið víst verða sent aftur
utan, meiri var myndarskapurinn
ekki. Þessir menn gætu skattlagt 4
til 5 þúsund manns um árið til
kaupa á tæki þessu, sem mér skilst
að kosti um 500 þúsund krónur.
Lítt er ég reikningsglöggur en mér
virðist sem ökukennarar hefðu
ekki þurft að innheimta nema um
100 krónur á nema til þess að
kaupa tækið, sem allir hæla svo
mjög.
Það er svo annað mál - svona
einu sinni, að vitanlega ættu öku-
kennarar, tryggingarfélögin og rík-
ið að sameinast um gerð myndar-
legs æfinga- og keppnissvæðis við
Reykjavík auk minni svæða í öðr-
um landsfjórðungum. Á slíku
svæði væri hálkuakstur æfður á
olíuborinni stálbraut. Það væri
virðingarverður myndarskapur að
láta teikna upp slíkt svæði, fá
alþingismenn til þess að semja
lagafrumvarp til stuðnings fram-
kvæmdinni og byggja upp tekjuá-
ætlun til þess að standa undir
framkvæmdinni og reksturskostn-
aði. Einn hálkubíll, einungis flutt-
ur inn til skoðunar er aðeins skrípa-
leikur og engum til virðingar en
greinilega einhverjum blaðamönn-
um til skemmtunar.
vogs, síðan ekki meir. Vestan með
brautinni er engin gangstétt þegar
komið er rétt niður fyrir Bústaða-
veg. Um þetta svæði er þó allnokk-
ur umferð gangandi fólks svo sem
sjá má af troðningum í grasinu
beggja vegna götunnar. Gang-
brautartenging þarna í milli er
léleg af hálfu Reykjavíkur en
Kópavogi til vansa. Blessaðir bætið
úr þessu.
Tvær þjóðir
Á ferð um borgina og þrátt fyrir
að vegfarendur séu grannt skoðað-
ir, þá get ég enganveginn séð að
þetta land byggi tvær þjóðir. Við
lestur undirskriftalista undir
„Tjörnin lifi“ varð ég var við þá
undarlegu staðreynd að svo virðist
sem í landinu (a.m.k. borginni)
séu tvær þjóðir. Á undirskriftalist-
anum var semsé titlatog í hávegum
haft og að mig minnir aðeins þrír
einstaklingar (konur) sem ekkert
voru. Það sem ég sá athyglisvert
við titlatogið var að stóran hluta
borgarbúa vantaði. Ég sá engan
iðnaðarmann, sóknarkonu,
verkamann, bílstjóra, sjómann,
iðnverkamann, sorphreinsunar-
mann né ærlegan róna. Af titlatog-
inu í „Tjörnin lifi“ má ráða að
þarna sé örlítill minnihluti á ferð-
inni. Það blessaða fólk sem lifir hér
í borginni undir þeim titlum sem ég
nefndi hér að framan er hinsvegar
öruggur meirihluti borgarbúa.
Davíð, blessaður athugaðu þetta
og haltu ótrauður áfram að byggja
okkur fallegt ráðhús við Reykja-
víkurtjörn.
HÁLKUBÍLLINN
Grasaspillar
Ekki amast ég við heilbrigðri
útivist almennings á grasflötum
borgarinnar og víst mun hópurinn
sem æfir eða leikur boltaleiki á
flötinni inni við Suðurlandsbraut
hjá hrossi Sigurjóns hafa gott af
hreyfingunni og útiverunni. Ég er
hinsvegar afar ósáttur við að þessir
útivistarmenn skuli leggja bílum
sínum langt inn á grasflötina þegar
nóg pláss er á malarkanti Suður-
landsbrautarinnar. Það ætti heldur
ekki að vefjast fyrir þessum frísk-
lega hópi að ganga þessa 30 metra
frá götunni inn á grasflötina. Svona
leti sæmir ekki hressu útivistar-
fólki.
Við Tjörnina
Það er svona meðal annarra
orða furðulegt að svo gamalgróin
gata sem Hringbrautin er, skuli svo
skammarlega vanrækt frá Gamla
Garði áleiðis upp að Miklatorgi
Sunnan megin götunnar er óhrjá-
legt um að litast og flest ófrágeng-
ið. Þarna hefði fyrir löngu átt að
helluleggja eða steypa gangstétt og
ganga frá viðeigandi ræktun. Það
er vitanlega ekki nóg að gata sé
aðeins snyrtilega á aðra hönd.
Sóðum finnst trúlega gaman að
ganga austur með Hringbrautinni
sunnanverðri og horfa út yfir mýr-
ina til Norræna hússins með drull-
una í hné. Mér finnst það ekki.
Kóp.-Rvk.
Mér finnst næsta ótrúlegt að ég
skuli þurfa að vekja athygli á því
að engin gangbrautartenging er
milli Kópavogs og Reykjavíkur í
grennd Kringlumýrarbrautar.
Austan með brautinni hefur Rvk.
lagt gangstétt að mörkum Kópa-