Tíminn - 28.03.1991, Blaðsíða 17
Fimmtudagur 28. mars 1991
Tíminn 17
---------------------------------------------\
ii*
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma
Elísabet Krístjánsdóttir
Lundi, Skagaströnd
jést í Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 21. mars.
Útförin ferfram frá Hólaneskirkju, Skagaströnd, laugardaginn 30.
mars kl. 14.00.
Gunnar Helgason
Kristján Helgi Gunnarsson Ragnheiður Sigurjónsdóttir
Eygló Kristín Gunnarsdóttir Guðmundur Ólafsson
Unnur Ingibjörg Gunnarsdóttir Vilmar Þór Kristinsson
og bamaböm
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
Guðmundur Jónasson
Bjarteyjarsandi, Hvalfirði
verður jarðsettur miðvikudaginn 3. apríl kl. 14 frá Hallgrímskirkju,
Saurbæ.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélag ís-
lands.
Fyrir hönd annarra vandamanna
Guðbjörg Guöjónsdóttir
--------------------------------------------------------^
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi
Bjöm Magnússon
Háaleitisbraut 42
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 4. april kl.
15.
Guðrún H. Norðdahl
Valgerður Bjömsdóttir Skarphéðinn Óskarsson
Magnús Bjömsson Ásta Ásdís Sæmundsdóttir
og bamaböm
if
Þökkum innilega samúð og vinarhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður og afa
Sigurðar Krístjánssonar
Borgamesi
Bjami G. Sigurðsson Ingibjörg Jónsdóttir
Þóranna Sigurðardóttir Emil Ámundason
Kristján Bjamason Gyða Magnúsdóttir
Gísli Bjamason
bamaböm og bamabamaböm
Systir okkar
Ásta Ámadóttir
lést hinn 26. þ.m. að Elliheimilinu Grund
Vikar Ámason
Þráinn Ámason
BirgirÁmason
Barði Ámason
LEKUR : ER HEDDIÐ
BLOKKIN? : SPRUNGIÐ?
Viðgerðir á öllum heddum og blokkum.
Plönum hedd og blokkir — rennum ventla.
Eigum oft skiptihedd í ýmsar gerðir bifreiða.
viðhald og viðgerðir á iönaðarvélum — járnsmíöi.
Véísmiðja Hauks B. Guðjónssonar
Súðarvogi 34, Kænuvogsmegin - Síml 84110
Lafði Isobel Bamett gat ekki hugsað sér að iifa við þá skömm að vera brennimerktur búðarþjófur.
Ákæra fyrir búðarþjófnað er viðkvæmt mál sem ekki er rætt um:
Leiðir oft til sorg-
legra viðbragða
Búðarþjófnaður á sér stað,
alltaf og alls staðar. Hann er þó
lítið sem ekkert umræddur og
þeir sem verða fyrir því óláni að
vera kærðir fyrir slíkt athæfi
bera lítt hönd fyrir höfuð sér.
Sumir reyndar hreykja sér af
snillinni sem þeir sýna við
þjófnaðinn, sem oft er ekki til
mikils fjár, en aðrir, og þeim er
ekki alltaf sjálfrátt, bugast af
skömminni.
Litlar sem engar rannsóknir
hafa verið gerðar á fyrirbærinu,
en breska sjónvarpið BBC hefur
látið gera heimildamyndaflokk
um það og oft á tíðum sorgleg-
ar afleiðingar þess. Sýningar
hans eru nýhafnar í Bretlandi.
Hvaða skömm er nú á dögum
svo alvarleg að hún sé þess virði
að glata lífínu vegna hennar?
Væntanlegir fjárkúgarar geta
ekki lengur hótað uppljóstrun-
um um elskendur sem ætla að
hlaupast burt, eða óskilgetin
börn, þar sem frjálslynd þjóðfé-
lög nú á dögum láta sér fátt um
slíkar upplýsingar fínnast. Sá
glæpur er þó til sem flestir líta á
sem minni háttar yfirsjón en
getur fyllt marga svo mikilli
sektarkennd og skömm að þeir
geta ekki lifað með sjálfum sér
eftir að hafa orðið uppvísir að
honum eða grunaðir um hann.
Búðarþjófnaður, sem í sumum
löndum er refsað fyrir með því
að höggva af hendur, er sagður
ekki aðeins hafa kostað smá-
söluverslunina í Englandi tvo
milljarða punda á síðasta ári,
heldur hafi fjöldi sjálfsmorða
fylgt í kjölfar þeirra.
Lafði Isobel Barnett gat ekki
lifað við þá skömm að hafa ver-
ið tekin fyrir búðarhnupl og
svipti sig lífi. En hún var ekki
ein um það, álitið er að það séu
yfir 50 tilfelli á ári hverju í Bret-
landi þar sem einhver fargar sér
eftir að hafa verið ásakaður um
búðarþjófnað.
Nú hefur BBC gert heimilda-
mynd um þetta viðkvæma mál
og þar er hulunni svipt af ýms-
um harmleikjum í þessu sam-
bandi. Þar rifjar t.d. John Pilc-
her upp þegar lögreglan
hringdi til að segja konu hans
að það ætti ekki að halda til
streitu ákærum á hana, mörg-
um dögum eftir að hún hafði
fargað sér. Og Simon Johnson
hefur ekki enn sætt sig við
dauða foreldra sinna, sem
fundust í bílnum sínum, hönd
í hönd, og lá slanga frá útblást-
ursrörinu inn um bílgluggann.
Tveim dögum áður höfðu þau
verið sökuð um að taka vörur
fyrir um 1760 ísl. kr. úr kjör-
búð í nágrenninu.
Eru þessar gerðir sérviskuleg
og ofurviðkvæmnisleg, sorgleg
viðbrögð við að vera staðin að
ómerkilegu smáafbroti? En
dauðsföllin sem vitað er um
eru ófrávíkjanlega hjá þeim
sem ekki eru álitnir „dæmi-
gerðir" búðarþjófar. Búðarþjóf-
urinn sem ætlar sér að fremja
glæp er yfirleitt karlmaður,
rétt upp úr tvítugu. Sjálfs-
morðin sem vitað er um eru
flest, þó ekki öll, framin af kon-
um um miðjan fertugsaldur
eða eldri sem hafa aldrei lent á
sakaskrá. í mörgum tilfellum
eru þær á einhverri lyfjagjöf
eða líða af einhverri tegund
streitu eða þunglyndis, sem
kannski eða kannski ekki hefur
verið skilgreind áður en meint-
ur glæpur var framinn. Dr.
David Weeks við Royal Edin-
burgh Hospital segir: „Þær
geta yfirleitt alls ekki fýrirgefið
sjálfum sér.“
Það er ekki til neitt sem heit-
ir „sérfræðingur" í búðarþjófn-
uðum og sjálfsmorðum, og þar
sem engar rannsóknir hafa
verið gerðar á þeim málum eru
engar leiðbeiningar til fyrir
lögreglumenn, verslunarfólk
eða lækna. Líkskoðunarmenn
hylma yfir með þeim látna í
flestum tilfellum til að hlífa
fjölskyldunni. En þetta þýðir
að jafnvægið á milli áhuga al-
mennings annars vegar og
virðingar fýrir einstaklingnum
hins vegar hefur færst í átt frá
því að viðurkenna læknanlegt
ástand.
Þegar John Pilcher hugsar til
sársaukans og einmanakennd-
arinnar sem kona hans frelsaði
sig frá með að kveðja þennan
heim, segir hann: „í þessu
landi höfum við ekki einu sinni
dauðarefsingu fyrir að fremja
morð. Hvers vegna ættum við
að hafa dauðarefsingu fýrir
búðarþjófnað?"