Tíminn - 11.02.1995, Blaðsíða 8

8

Laugardagur 11. febrúar 1995
Þröstur Víbisson „einrœbisherra" heldur hér á stimpli úr sjaldgcefu mótorhjóli. Stellingin er skáldleg og minnir á
Hamlet: „Ab vera eba vera ekki."
Vélhjólafélag gamlingja er félagsskapur áhugamanna um varöveislu
og notkun gamalla mótorhjóla. Rœtt viö Þröst Víöisson, „einrceöis-
herra" í félaqinu:
/
Klíka
//
;; „
meo Matta Bjarna
sem heiöursfélaga
■\T Télhjólafélag gaml-
%/ ingja. Nei, þetta er
w ekki félag aldrabra
manna og kvenna á mótor-
hjólum, þetta er frekar félag
manna og kvenna sem aka
um á gömlum mótorhjólum.
Félagið er á sínu öbru aldurs-
ári. Þab er ekki formabur fyr-
ir þessu félagi, heldur ein-
ræbisherra, Þröstur Víbisson,
sem starfar öllu jöfnu sem
símaverkstjóri. í félaginu er
þrír heibursfélagar, Matthías
Bjarnason alþingismabur,
Gubmundur Ingi Sigurbsson,
varbstjóri hjá lögreglunni í
Reykjavík, og Bergur Gísla-
son kaupmabur. Þess utan ab
gera upp gömul hjól, stendur
félagib gjarnan fyrir hóp-
ferbum félagsmanna vítt og
breitt um landib. Félagib
fékk á dögunum 100 þúsund
króna styrk frá Reykjavíkur-
borg til greibslu á leigu hús-
næbis fyrir starfssemi þess.
Tíminn spurði Víði einrœðis-
herra hvemig þessi félagsskapur
vœri til kominn?
„Félagib er tilkomiö vegna
áhuga fólks um að varðveita
þessi gömlu mótórhjól, grafa
þau upp úr skúrum hingað og
þangað, gera þau upp og reyna
ab fara nota þau. Menn voru
að pukrast hver í sínu horni
með þetta áhugamál sitt, en'
síðan kynntumst við þegar við
vorum úti að keyra hjólin og
upp úr því spratt þessi félags-
skapur. Þetta eru mest þýsk,
bresk og bandarísk hjól, sem
voru aðalhjólin þangab til jap-
önsku hjólin komu á markað-
inn, því upp frá því fóru flestir
aðrir framleiðendur á hausinn,
nema Harley Davidson og
BMW. Þessi gömlu hjól hafa
mikinn sjarma og karakter, eru
ab mörgu leyti merkileg og
gaman ab keyra þau," segir
Þröstur einræðisherra.
Það eru 45 félagar í Vélhjóla-
félagi gamlingja, þar af fjórar
konur og eru sumir þessara fé-
laga eru einnig í Sniglunum.
Félagskapurinn hefur að sögn
Þrastar vakið mikla athygli,
sérstaklega á ferðum sínum
um landib, þar sem ekið er í
fylkingum.
„Ég myndi frekar kalla þetta
klíku, heldur en félag eins og
t.d. Fornbílaklúbbinn. Þab er
ekkert formlegt félagsstarf í
kringum þetta, annað en það
ab halda hjólunum gangandi
og vera í sambandi vegna þess.
Ég hef því kallab þetta frekar
mótorhjólaklíku því við þekkj-
umst mjög vel innbyrðis. Inn-
tökuskilyrbin eru þau ab eiga
og nota gamalt mótorhjól og
að vera kominn til vits og ára
og er þab vandlega metið. Inn-
ganga er aðeins veitt á aðal-
fundi, sem haldinn er einu
sinni á ári. Vígslan er formleg,
en við höfum haldið henni
leyndri og hún einkennist af
tómri ánægju. Stjórnarformið í
þessari „klíku" er einræði og
þab er ekkert lýbræbi leyft í
þessum félagsskap, nema á að-
alfundi, sem stendur yfirleitt í
einn dag."
Ekkert lýbræöis-
kjaftæöi
Afhverju einrœðisherra?
„Okkur þótti þessi hugmynd
mjög góð og gerir allt einfald-
ara í snibum. Það þarf því yfir-
leitt ekkert að vera ab þrasa
um hlutina. Ekkert lýbræbis-
kjaftæði, hér er það ég sem
ræb. Mjög þægilegt."
Hvert stefnir þessi félagsskap-
ur?
„Hann stefnir nú svo sem
ekkert sérstakt. Hann kannski
stefnir ab því ab halda þessum
gömlu hjólum gangandi, nota
þau, láta sjá okkur á þeim og
ferðast á þeim, sem veitir okk-
ur mikla og óblandna
ánægju."
Mótorhjólamenn
litnir hornauga
Nú eru það margir sem líta
mótorhjólamenr homauga. Hver
er þín tilfinning?
„Já það er gamall draugur,
sem alltaf er verið að reyna að
kveba niður og berjast fyrir
bættri ímynd og Sniglarnir
hafa áorkað miklu í þeim efn-
um. Þetta er enginn glæpalýð-
ur. Bæði í Sniglunum og þess-
um félagsskap er fólk úr öllum
þjóbfélagsstéttum, sem er að
öllu jöfnu hib besta fólk. Við
förum með friði hvar sem við
komum og höfum haft það á
stefnuskrá okkar að leggja okk-
ar af mörkum til góbgerbar-
mála, ef þess er óskað. Við er-
um reiöubúnir ab styðja þá
sem eiga um sárt að binda
meb því að koma fram og við
höfum gert dálítið af því.
Hverju er um að kenna að
þessi ímynd hefur loðað við mót-
orhjólamenn?
„Þetta er fyrst og fremst
komib úr kvikmyndum. Þab er
þessi ameríska ímynd, feitir og
subbulegir glæpahundar,
drekkandi bjór, sem leggja allt
í rúst hvar sem þeir koma. í
Evrópu er ímynd mótorhjóla-
manna allt önnur. Þar er mót-
Matthías Bjarnason alþingis-
mabur er einn þeirra sem
sæmdur hefur verið heibursfé-
lagatign í Vélhjólafélagi gaml-
ingja. Hann átti breskt Rudge
Special mótorhjól, sem ungur
mabur á ísafirbi í byrjun
seinna stríbs. Hann fékk hjól-
ib á stríbsárunum meb fisk-
flutningaskipi frá Fleetwood.
„Ég vann þá sem skrifstofu-
mabur vib útgerb og var í mikl-
um kontakt við menn hjá fyrir-
tæki sem hét Boston Deepsea
Company og einn kunningi
minn þar útvegaði mér þetta
hjól. Það var pínulítib notab en
afskaplega fallegt og kraftmik-
ið," segir Matthías.
orhjólið tákn um frjálsræbi,
þar sem litib er á þá sem eiga
mótorhjól sem venjulegt
fólk."
Matthías er aldursforseti Al-
þingis, en hann er fæddur 1921.
En hvernig kom til að hann
varð heiðursfélagi í gamlingja-
klúbbnum?
„Eftir að bókin Járnkarlinn
kom út hafa þessir ágætu menn
séð mynd af mér á mótorhjóli,
en ég stundaði með mikilli
prýði þennan akstur ásamt
nokkrum vinum mínum vestra
snemma í síðasta stríði," segir
Matthías. „Þessir heibursmenn
sendu mér ákaflega vinsamlegt
bréf og tilkynntu mér að ég
hefbi veriö kjörinn heiðursfélagi
í mótorhjólaklúbbi gamlingja.
Þeir sendu mér stórt og mikiö
heiðursmerki með bréfinu, sem
Dálítiö tillitsleysi
Hvernig fmnst þér vera farið
með mótorhjólamenn í umferð-
inni hér á landi?
„Það er dálítið mikið tillits-
leysi gagnvart okkur. Það eru
kannski nokkrar skýringar.
Hjólin eru tiltölulega lítil í
umferðinni og minni en bílar,
en það má segja að það sé dag-
legt brauð í umferðinni að
reynt sé að drepa mann. Það er
einfalt mál."
Eiga mótorhjólamenn ekki ein-
hverja sök á þessu líka?
„Eg myndi segja að 90%
mótorhjólamanna væru tillit-
samir og keyri eins og menn.
Hins vegar eru þessi 10% sem
keyra eins og „bavíanar", en
við höldum því fram að mót-
orhjólamenn verða að keyra
betur en abrir, hreinlega til að
komast lífs af. Það kemur fram
í skýrslum ab langflest slys
verða vegna þess að það er ek-
ið á mótorhjólamenn."
Lögreglan hliöholl
Hvert er viðhorf lögreglunnar í
ykkargarð?
„Lögreglan er mjög hliðholl
okkur og hafa gert allt sem í
þeirra valdi stendur til að gera
okkur aubveldara fyrir. Það er
mikill skilningur á okkar mál-
efnum og sem dæmi hefur lög-
reglan unnið mikið með Snigl-
unum og þar hefur verið unn-
ið gott starf. Þeir eru náttúru-
lega mikið sjálfir á mótorhjól-
um í sínu starfi.
Eiga á annaö
hundraö gömul
hjól
Nú eiga félagar í „Gamlingj-
unum" mikinn fjölda afgömlum
hjólum. Hversu mörg em hjólin
og frá hvaða tíma?
„Við eigum á annað hundr-
að hjól og þau eru allt frá 1918
og ætli yngsta hjólið sé ekki
frá 1975. Elsta hjóliö er Hen-
derson hjól, frá 1918 og er
meb hliöarvagni. Þetta hjól er
taliö vera annað af tveimur
sem til eru í heiminum í dag,
en það var flutt hingað til
lands nýtt. Þab var kaupmaöur
að nafn Espolin á Akureyri, en
hann var umboðsmaður fyrir
þessi hjól hér á landi. Mér
skilst ab hann hafi átt hjólið
sjálfur og notað það, en þab er
óuppgert og það þarf nokkuð
ég gladdist mjög yfir að fá. Það
rifjar upp fyrir manni þetta
uppátæki sem ég stundaði í þó-
nokkurn tíma, en mikið vildi ég
áö ég ætti ennþá gamla mótor-
hljólið mitt."
Matthías seldi mótorhjólið
eftir nokkur ár og hefur alltaf
saknab þess.
„Ég mundi vilja gefa stórfé
fyrir það ef ég vissi af því ein-
hversstaðar ennþá sæmilega
heilu," segir hann.
Mótorhjól voru ekki algeng á
ísafirði á stríösárunum, en Matt-
hías segir að þó hafi 5-7 strákar
átt hjól. Matthías og félagar
voru ekkert frábrugðnir mótor-
hjólamönnum í dag, þeir
Matthías Bjarnson, alþingismaöur Vestfiröinga og fyrrum mótorhjólamaöur:
„Mikib vildi ég ab
ég ætti gamla mótor-
hjólib mitt ennþá"