Réttur - 01.01.1930, Blaðsíða 20
22
EINSETUMAÐURINN
[Rjettur
reisti þar upp teiknitrönur sínar, en lagðist sjálfur til
svefns í skugga af ferhyrnda málverkinu, sem altaf
var í byrjun.
»Góði herra minn«, spurði hann listamanninn, »hvað
hafa þessir menn gert fyrir sjer?«
Listamaðurinn virti fyrir sjer bláu myndina af pilt-
unum góðlegu, og sagði:
»Sennilega eitthvei't skammarstrik..«
»En hvað stendur þarna prentað fyrir ofan?«
»Það er enska. Auk Englendinga kunna það má!
engir, nema guð almáttugur og konan mín, hafi hún
þá sagt mjer satt um þetta efni. Annars er hún því ó-
vön....«
Listamaðurinn masaði eins og kjaftakerling og gat
auðsjáanlega um ekkert talað í alvöru. Gamli maður-
inn gekk þungbúinn frá honum.
Alla nóttina sat hann og rýndi í myndina af drengj-
unum sínum við tunglskinsbirtuna og þá sýndist hon-
um myndin svört. 01 li það honum ennþá skuggalegri
hugsana.
Næsta morgun ákvað hann að spyrja þann geistlega.
Svartklæddi maðurinn í prestshempunni, svaraði
hranalega og stuttur í spuna:
»Kommúnistar eru þorparar, sem afneita guði og
vilja hans. Það ætti þjer að vera nóg að vita«.
Enn brýndi presturinn raustina og kallaði birstur á
eftir gamla manninum:
»Skammast máttu þín, gamall maðurinn, að skifta
þjer af þessum efnum«.
»Hepni að jeg fjekk honum ekki myndina«, hugsaði
Cecco.
Að þrem dögum liðnum fór hann að heimsækja rak-
arann. Það var spjátrungur í klæðaburði og flautaþyr-
ill. Sagt var um pilt þennan, sem var hraustur sem
naut, að hann seldi gömlum amerískum ferðakonum
ást sína fyrir peninga. Þær komu á þessar slóðir und-