Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1968, Page 31

Amerisktt hafrannsóknaskipiii „Entherton“ er nýja.sta uppfinning á þessu svitii. i rauninni er ltér um 2 skip sambyggþ í eitt aS ræ.Sa.
uppgötvanir lítur út fyrir að um-
fangsmiklar rannsóknir á hafinu
séu að fara í gang. Bandaríkin
ryðja hér leiðina með geysimikil
rannsóknaráform og önnur lönd
fylgja í kjölfarið. Fyrsta skilyrð-
ið er þó það að ganga þannig frá
• málum, að ekki hljótist af milli-
ríkjadeilumál. Alþjóðareglur á
hafinu eru mjög óljósar og veik-
t ar. Nefnd vinnur nú að því að
samræma reglur á úthafinu, svo
að öll ríki geti komið sér saman
um, hvernig framkvæma eigi áð-
ur en hin stóru áform um rann-
sókn hafsins fara að fullu í gang.
Tilgangurinn með þessum um-
fangsmiklu rannsóknum er ekki
aðeins að kortleggja hafsbotninn
á nákvæman hátt, heldur einnig
að rannsaka hvaða efni eru í
botninum. Einnig er ætlunin að
rannsaka hvar hægt er að finna
sjóplöntur, fisk og skeldýr á mis-
munandi dýpi og þá ekki sízt á
því dýpi, sem menn hafa ekki áð-
ur komizt til að kanna. Hin nýju
tæki með nútíma þekkingu gerir
kleift að rannsaka hin miklu dýpi
sjávar.
Ekki er ósennilegt að hafsbotn-
inn innihaldi geysileg auðæfi,
bæði matarkyns og efnisleg. Nú
þegar vitum við að olía og gas
hefur fengizt upp úr ýmsum
svæðum hafsbotnsins á miklu
dýpi. Loku er því ekki fyrir skot-
ið að ýmis önnur gæði kunni að
finnast í hafsbotninum. En þótt
slík verðmæti kunni að finnast
þar, þá er allt í óvissu með
vinnslu þeirra, sem fer eftir því,
hve mikill kostnaðurinn verður
við vinnslu slíkra verðmæta.
Sama gegnir um fiskveiðar á
miklu dýpi. — Bandaríkjamenn
hafa lagt stóran skerf fram til
fiskveiða á miklu dýpi. Þeir hafa
líka lagt fram háar summur pen-
inga til rannsókna á hafsbotnin-
um.
Fyrir nokkrum árum fór haf-
rannsóknaskip þeirra, ,,Vema“ í
langa rannsóknaferð til að kanna
hafsbotninnn. Rannsóknarförin
stóð yfir í eitt ár og þýðingar-
mesta uppgötvunin, sem í ljós
kom var stór sprunga eða dalur
sem lá eftir botni Atlantshafsins.
Síðar kom svipuð sprunga í ljós
á botni Kyrrahafsins. Hún lá
undir indverska hafið og síðan
suður fyrir Góðrarvonarhöfða,
þar sem sprungumar sameinuð-
ust.
Vestan við þennan stað fann
VÍKINGUR
303