Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1935, Blaðsíða 50

Náttúrufræðingurinn - 1935, Blaðsíða 50
142 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Hiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiimmiimimiimiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimimimiiimiiiiiiiiir hrafnaklukka, ljónslappi, smjörgras, fjalldalafífill, möðrur og margar aðrar tegundir. Enn má nefna flokk plantna, sem lifa í vatni og verða vana- lega margra ára gamlar. Þær bera blöð og blóm ofan yfirborðs vatnsins, en lifa veturinn af niðri í vatninu, því að hinir ungu og viðkvæmu brumknappar standa ekki upp úr, og er því ekki hætt við of mikilli útgufun. Til þesskonar plantna telst til dæmis horblaðka. Þessar plöntur nefnast á vísindamáli hydrophyta. Aðrar plönt- ur vaxa í jarðvegi, sem er gegnsósa af vatni, eins og til dæmis engjarósin; þær lifa veturinn niðri í vatninu, alveg eins og hrein- ar vatnaplöntur væru. Þær nefnast helophytar. Loks er að minnast á þær plöntur, sem lifa meira eða minna ofanjarðar allan veturinn, enda þótt brumknapparnir komist ekki meira en í mesta lagi tuttugu og fimm sentimetra hæð frá jörðu og hyljist því að öllum líkindum snjó. í þennan flokk koma all- margar íslenzkar plöntur, til dæmis hverskonar lyng, víðistegund- irnar, blóðberg, músareyra, lambagras og margar fleiri. Þær nefn- ast einu nafni chryptophytar. Á. F. Er hægt að rýja fé með lyfjum? Undanfarin ár hafa rússneskir vísindamenn gert tilraunir með nýjar aðferðir með rýingu á sauðfé. Það var tilgangurinn, að komast hjá því að taka ullina af fénu á vanalegan hátt, og því var í þessum tilraunum beitt ýmsum tegundum efna til þess að losa hana. Einnig var því haldið fram, að með þessari nýju aðferð mætti taka af fénu fjórum sinnum á ári, og þar með auka ullarframleiðsluna stórum. Tilraunirnar hafa kostað of fjár, eða heila milljón rúblna fram til þessa. Því var haldið leyndu, hvaða aðferðum væri beitt við tilraunirnar, vegna þeirrar miklu þýðingar, sem þær hefðu, ef þær heppnuðust. En því miður hafa þessar tilraunir enn sem komið er ekki borið árangur, og nú er féð, sem til þeirra var veitt, alveg þrotið. Þess vegna urðu vísindamennirnir, sem höfðu tilraunirnar um hönd, að gefa skýrslu um það, til hvers féð hefði farið, og þá var ekki lengur hægt að halda því leyndu, hvernig tilraununum var hagað. Eftir grein að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.