Náttúrufræðingurinn - 1935, Blaðsíða 50
142 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Hiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiimmiimimiimiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimimimiiimiiiiiiiiir
hrafnaklukka, ljónslappi, smjörgras, fjalldalafífill, möðrur og
margar aðrar tegundir.
Enn má nefna flokk plantna, sem lifa í vatni og verða vana-
lega margra ára gamlar. Þær bera blöð og blóm ofan yfirborðs
vatnsins, en lifa veturinn af niðri í vatninu, því að hinir ungu og
viðkvæmu brumknappar standa ekki upp úr, og er því ekki hætt við
of mikilli útgufun. Til þesskonar plantna telst til dæmis horblaðka.
Þessar plöntur nefnast á vísindamáli hydrophyta. Aðrar plönt-
ur vaxa í jarðvegi, sem er gegnsósa af vatni, eins og til dæmis
engjarósin; þær lifa veturinn niðri í vatninu, alveg eins og hrein-
ar vatnaplöntur væru. Þær nefnast helophytar.
Loks er að minnast á þær plöntur, sem lifa meira eða minna
ofanjarðar allan veturinn, enda þótt brumknapparnir komist ekki
meira en í mesta lagi tuttugu og fimm sentimetra hæð frá jörðu
og hyljist því að öllum líkindum snjó. í þennan flokk koma all-
margar íslenzkar plöntur, til dæmis hverskonar lyng, víðistegund-
irnar, blóðberg, músareyra, lambagras og margar fleiri. Þær nefn-
ast einu nafni chryptophytar.
Á. F.
Er hægt að rýja fé með lyfjum?
Undanfarin ár hafa rússneskir vísindamenn gert tilraunir
með nýjar aðferðir með rýingu á sauðfé. Það var tilgangurinn,
að komast hjá því að taka ullina af fénu á vanalegan hátt, og
því var í þessum tilraunum beitt ýmsum tegundum efna til þess
að losa hana. Einnig var því haldið fram, að með þessari nýju
aðferð mætti taka af fénu fjórum sinnum á ári, og þar með auka
ullarframleiðsluna stórum. Tilraunirnar hafa kostað of fjár, eða
heila milljón rúblna fram til þessa. Því var haldið leyndu,
hvaða aðferðum væri beitt við tilraunirnar, vegna þeirrar miklu
þýðingar, sem þær hefðu, ef þær heppnuðust. En því miður hafa
þessar tilraunir enn sem komið er ekki borið árangur, og nú
er féð, sem til þeirra var veitt, alveg þrotið. Þess vegna urðu
vísindamennirnir, sem höfðu tilraunirnar um hönd, að gefa skýrslu
um það, til hvers féð hefði farið, og þá var ekki lengur hægt að
halda því leyndu, hvernig tilraununum var hagað. Eftir grein að