Fréttablaðið - 20.08.2009, Blaðsíða 22

22 20. ágúst 2009 FIMMTUDAGUR
Hin hljóðláta bylt-
ing lífsorkunnar
UMRÆÐAN
Hallur Hallsson
skrifar um TFT, EFT,
LifeWave
Úti í hinum stóra heimi fer hljóðlát
bylting líkt og eldur í
sinu. Mannkyn stendur á
þröskuldi nýrrar heims-
myndar. Uppgötvanir á áhrifa-
mætti lífsorkunnar eru að breyta
læknisfræði og heilsugæslu. Við
erum orka sem birtir sig í efni.
Sú staðreynd er að koma af fullu
afli inn í líf fólks, venjulegs fólks
sem í vaxandi mæli tekur ábyrgð
á eigin heilsu með því að rækta og
virkja lífsorkuna um orkupunkta
líkamans. Því er spáð að að áratug
liðnum muni læknavísindin fyrst
og fremst beita lífsorku við með-
ferð sjúkdóma, andlegs og líkam-
legs eðlis.
Mannkyn hefur þekkt áhrifa-
mátt lífsorkunnar í árþúsundir.
Fyrir fimm þúsund árum kort-
lögðu Kínverjar orkubrautir
líkamans. Þeir þróuðu læknis-
fræði sína, svokallaða nálastungu-
aðferð. Kínverskir spekingar
kenndu að með því að virkja orku-
brautir mætti lækna kvilla og
sjúkdóma. Á undanförnum ára-
tugum hefur hin kínverska speki
fest rætur á Vesturlöndum.
Uppgötvun dr. Callahans
Fyrir tæpum aldarfjórðungi
þróaði bandarískur geðlæknir,
dr. Roger Callahan, svokallaða
Thought Field Therapy, TFT sem
nú er viðurkennd innan sálfræð-
innar. Árið 1986 gerði dr. Callahan
nánast af tilviljun stórmerka upp-
götvun. Hann hafði haft til með-
ferðar konu sem hafði fóbíu gagn-
vart vatni, var ofurhrædd við vatn
í baðkari. Það þurfti ekki nema
botnfullt baðkar til þess að vekja
hjá henni skelfingu. Dr. Callahan
hafði meðhöndlað konuna í 18
mánuði með litlum árangri og að
sjálfsögðu leitað orsaka í huga
konunnar, líkt og geðlækna og
sálfræðinga hefur verið siður.
Dag einn bað hann konuna að slá
á orkupunkt á kinnbeini; orku-
punkt tengdan maga. Það gerði
konan og hið ótrúlega átti sér stað.
Vatnshræðsla hennar hvarf eins
og dögg fyrir sólu og hefur aldrei
aftur gert vart við sig.
Dr. Callahan hafði gert merki-
lega uppgötvun. Hin neikvæða
tilfinning, fóbían, var truflun á
orkuflæði í orkubraut, í þessu
tilfelli magabrautinni. Dr. Calla-
han þróaði meðferðina TFT sem
hefur verið rannsökuð við margar
helstu vísindastofnanir veraldar.
Gary Craig þróar EFT
Áratug síðar hóf gamall nemandi
dr. Callahans, Gary Craig að
þróa aðferðafræði TFT
fyrir allan almenning.
Hann kallaði aðferð sína
EFT, Emotional Freedom
Technique. Á nýrri öld
fer EFT sigurför í gras-
rótinni, meðal fólks sem
aðhyllist náttúrulækning-
ar en heilbrigðisstéttir,
læknar og vísindamenn
beina sjónum sínum í
vaxandi mæli að heilunar-
mætti lífsorkunnar. Í stuttu máli
gengur EFT út á að „tappa“ á
helstu orkupunkta líkamans. Með
svokallaðri uppskrift eða „recipe“
er „tappað“: fingurgómum slegið
létt á helstu orkupunktana og hug-
anum beint að viðfangsefni: það
kann að vera hvað sem er, minn-
ing, kvíði, streita, verkur, sjúk-
dómur. Orsakir kvíða, streitu,
verkja, sjúkdóma liggja í truflun
í orkubrautum líkamans. Áhrifin
eru mögnuð og stöðugt koma fram
nýjar vísbendingar um heilunar-
mátt lífsorkunnar.
LifeWave-uppgötvun Davids
Schmidt
Fyrir nokkrum árum var banda-
rískur vísindamaður, David
Schmidt, að baxa við lífsorkuna
í bílskúrnum sínum. Hann þró-
aði plástra til þess að örva orku-
punktana, svokallaða LifeWave
plástra. Aðferðin er í prinsipp-
inu hin sama og TFT og EFT.
Schmidt flutti úr bílskúrnum
árið 2002. Life Wave haslar sér
nú völl um allan heim og er eitt
fram sæknasta fyrirtæki heims.
Orku plástrar bæta orkuflæði og
áhrifin sérdeilis mögnuð gegn
þreytu, sleni, verkjum, öldrun,
offitu og svefnleysi. Íþrótta-
menn eins og David Beckham og
Michael Phelps nota LifeWave.
TFT, EFT og LifeWave eru að
að breyta heiminum.
Í vor kynntist ég EFT, sótti
námskeið til Bretlands. Skömmu
síðar kynntist ég LifeWave og er
reiðu búinn að deila reynslu minni.
Fólk segir ótrúlegar sögur; höfuð-
verkir hverfa, bakverkir, kvíði,
streita, þunglyndi og svo fram-
vegis. Bara eitt dæmi: ungur
maður slasaðist í bílslysi. Hann
fór þrisvar í viku í sjúkraþjálfun
og gleypti verkjalyf án þess að
finna bót meina sinna. Í dag með-
höndlar hann orkupunktana með
orkuplástri. Hann hvorki gleypir
verkjalyf né fer í sjúkraþjálfun.
Prófessor nokkur hefur spunn-
ið ritdeilu í Fréttablaðinu um
Life Wave. Við því er að búast úr
heimi efnishyggjunnar en úti í
hinum stóra heimi uppgötva millj-
ónir galdra EFT og LifeWave.
Hljóðlát bylting fer um heiminn;
bylting sem skapar nýja heims-
mynd og leiða mun af sér vitundar-
víkkun mannkyns.
Höfundur er blaðamaður.
UMRÆÐAN
Kjartan Örn Sigurðsson skrifar
um samkeppni á ritfanga-
markaði
Í vor skrifaði ég grein hér í blaðið og léði máls á því hvaða hættur
gætu skapast við yfirtöku ríkis-
bankanna á fyrirtækjum á sam-
keppnismarkaði. Beindi ég sjónum
mínum sérstaklega að erfiðleikum
þeirra fyrirtækja sem eftir stæðu
á markaði þegar búið væri að losa
yfirtekin félög undan skuldbind-
ingum sínum með því að gera
þau gjaldþrota og stofna ný félög
á sama grunni. Dæmin sem ég
notaði voru yfirtaka Kaupþings á
Pennanum/Eymundsson/Griffli og
yfirtaka Sparisjóðabanka Íslands
á A4-Skólavörubúðinni. Eftir þessa
gjörninga komst ríkið í markaðs-
ráðandi stöðu á ritfanga- og skrif-
stofuvörumarkaði. Nú er svo komið
að tvö fyrirtæki á þessum markaði
hafa verið gerð gjaldþrota
og þriðja fyrirtækið er í
greiðslustöðvun.
Gjalda fyrir gjaldþrot
annarra
Við greinaskrif mín í
vor sá ég fyrir mér erf-
iða samkeppni við félög
eftir kennitöluflakk sem
lifðu m.a. við lægri launa-
kostnað, húsnæðis kostnað
og tækjakostnað. Ég játa það nú að
ég sá ekki fyrir þann þrýsting sem
þau félög, sem eftir stóðu einka-
rekin á markaði, ættu eftir að
lenda í. Margir inn lendir birgjar
og þjónustuaðilar urðu brenndir af
gjaldþroti hinna og létu það óspart
bitna á þeim sem eftir stóðu. Á
fáeinum vikum eftir atburðina
byrjuðu stefnur að streyma inn.
Algjör taugaveiklun tók við hjá
lánardrottnum og samkomulag um
greiðslur og samningar urðu að
engu. Margar skammtímaskuldir
voru gjaldfelldar á fá einum
dögum. Greiðslustöðvun
var óhjákvæmileg.
Nýjar ritfangaverslanir í
miðri kreppu
Hvað hefur svo gerst síðan
bankarnir yfirtóku Penn-
ann/Eymundsson/Griffil
og A4-Skólavörubúðina?
Fyrrverandi eigendur
voru fjarlægðir vegna
þess hve illa félögin stóðu
fjárhagslega og eigendur þar með
látnir gjalda fyrir stöðu félaganna
sem hugsanlega var tilkomin
vegna bankahrunsins. Kaupþing
stofnaði félag um rekstur Pennans/
Eymunds sonar og Griffils, skipti
um mann í brúnni sem síðan
hefur opnað nýja Griffils verslun
á hinum „vinsæla“ Laugavegi,
lokað Máli og menningu á Lauga-
vegi og opnað nýja Eymundsson-
verslun á Skólavörðustíg. Á sama
tímabili síðan 1. apríl hefur skila-
nefnd Sparisjóðabanka Íslands
stutt A4-Skólavöru búðina í því
að opna stærstu skrifstofuvöru-
verslun landsins á Smáratorgi.
Einhver gæti haldið að markaður
um ritföng og skrifstofu vörur
væri að blása út á Íslandi í miðri
kreppu á meðan aðrir gætu velt
því fyrir sér hvort útibúa-útrás
fyrr verandi bankamanna ráði nú
ferðinni í stjórnun rekstrar félaga
í almannaeign. Rannsókna setur
verslunarinnar segir að verslun
haldi áfram að dragast saman en
nú er svo komið að fjórar ritfanga-
og bókaverslanir eru reknar í sjón-
færi hver við aðra í miðbænum og
fimmtu verslunina á að opna á
næstu dögum.
Sóun á almannafé?
Hvaða hagsmunir ráða hér ferðinni?
Er endalaust hægt að sólunda með
almannafé í stað þess að skera niður
og hagræða? Þessi yfirteknu félög
hafa aldrei sett aðra eins fjármuni
í auglýsingar eins og einmitt núna.
Er markmið nýrra eigenda að halda
úti óarðbærum einingum til þess
eins að komast í einokunarstöðu?
Ritfangaverslun ríkisins! Áreiðan-
legar heimildir herma að rekstur A4
hafi aldrei skilað hagnaði en samt
er rekstrinum haldið áfram. Sama
hefur heyrst um Griffil, sem er
rekinn sem deild undir Pennanum/
Eymundsson. Þá segja heimildar-
menn að á bak við tjöldin hafi verið
reynt að sameina reksturinn á A4-
Skólavörubúðinni og Pennanum/
Eymundsson/Griffli. Það reynist
stöðugt erfiðara að sjá samfélags-
lega ábyrgð eða hvata til samkeppni
í vinnubrögðum ríkisins.
Ég skrifaði í vor um hætturnar
á markaði og mögulegt forskot
fyrir tækja eftir kennitöluflakk
við yfirtöku ríkisbankanna á
þeim. Greinin hét: „Forskot eftir
kennitölu flakk“. Eftir á að hyggja
hefði ég líklega átt að kalla grein-
ina mína þá „Kúgun eftir kennitölu-
flakk“.
Höfundur er forstjóri
Egilsson hf./Office1.
KARTAN ÖRN
SIGURÐSSON
Ritfangaverslun ríkisins
UMRÆÐAN
Davíð Erlingsson skrifar um
hvatningarverðlaun Vísinda-
ráðs
Það ræður dómi um dauðan hvern, hvað hann telst hafa
gefið lifandi mannheimi. Dómur
um vísindamann markast af því,
hvað hann hafi lagt vísindum til,
sem helzt munar um, er þeim til
mestra bóta. Form framsetningar
ætti ekki að skipta máli, en fram-
lagið þarf að vera metanlegt og
ástæðilegt.
Þegar nefnd er sett til verks
að meta, hver af efnilegum vís-
indamönnum muni maklegastur
að hljóta „hvatningarverðlaun“
Vísinda- og tækniráðs, hlýtur ætl-
unin að vera að finna þann m/k,
sem líklegastur sé til að láta vís-
indin muna um framlög sín. Það
er öldungis óvíst að sá munur,
sem hér felst í hástigi lýsingar-
orðsins líklegur og lýtur að gildi
sköpunar mannsins þegar lengra
líður fram, muni standa í neinu
greinanlegu hlutfalli við tölu, les-
málslengd eða pappírsmagn bóka
og ritgerða, hvaðþáheldur við sam-
keppnismetið ágæti þeirra háskóla
og vísindastofnana þar sem mað-
urinn kann að hafa sagt frá því
sem hann hefur skapað í þekking-
arleit sinni. Magn framleiðslunnar
er ekki „málið“ heldur það, hverju
um hana munar. Þeir sem leita að
æskilegum (hand)hafa hvatningar-
launa í vísindum þurfa að skynja
þann vilja og greina þá hugsun
sem líklegast er að gefi af sér það
sem skila muni vísindunum lengst
áfram.
Ármann Jakobsson bókmennta-
fræðingur tók um daginn við
þessum verðlaunum. Ég er ekki
ókunnugur Ármanni og talsverðu
af því framlagi hans sem hér hlýt-
ur að vega þyngst; og er innilega
samþykkur niðurstöðunni um
þennan virðingarvott og hvatningu
til hans frá okkur öllum. En lung-
inn í rökstuðningnum sem fylgir
fréttinni (í Fréttablaðinu 2. júlí
2009, bls. 37), sem rekur mig nú til
orða, er í mínum skilningarvitum
uggvekjandi dæmi um það áhrifa-
vald sem (stundum öldungis mein-
ingarlaus) magnviðmiðun hefur
öðlast í mati síðustu ára á hugverk-
um og hugverkamönnum. Þetta
hlýtur að vera yggilegt og ískyggi-
legt þeim sem bærilega reyna að
fylgjast með ástandi þjóðarinnar
og mikilvægra stofnana hennar,
ekki sízt vegna þess að dæmin eru
hersing sem þrammar um allt. Það
er ekki óviðkomandi þessu máli að
minnast á, að háskólinn (H.Í., og
vitanlega hinir meira) er nú seldur
undir markaðarreglu, þannig m.a.,
að nemendafjöldi í námskeiðum
getur valdið talsverðu um laun
kennara. Minnast má líka ræðu
rektors H.Í. á útskriftarsamkomu
í vor. Hún talaði vongóð um árang-
ur skólans við að bæta sig og nálg-
ast með því raðir hinna „beztu“;
hún nefndi til þess mikla fjölgun
útskrifta úr doktorsnámi. Það
segir sig sjálft, að háskóli kemst
þá fyrst í fremstu röð sinna líka,
þegar hann fæst við rannsóknir og
menntun einnig á efsta þrepi, en
að því viðurkenndu skiptir magn
eða fjöldi gráðuhafa ekki veru-
legu máli sem mælikvarði á gæði
hans. Það sem hér var áður orðað
um grundvöll mats á vísindamönn-
um og vísindum verður að hafa í
heiðri. Það heldur gildi sínum þrátt
fyrir læti svonefndra framfara og
kerfisbreytinga sem gengu marg-
ar í átt markaðsvæðingar o.s.frv. í
dansinum fyrir hrunið.
Rökstuðningur Vísindaráðsins
gegndi ekki frumkröfunni, en
setti magn í stað gæða. Vegna
þeirrar óvirðingar samhryggist
ég Ármanni, en áfellist ráðið,
einnig fyrir það að þeir skyldu
leyfa þessu misvísandi pappírs-
gagni að fara fyrir almennings
sjónir. Fróðleiksfúsri manneskju
sem les það með sæmilegri athygli
mun finnast hún svikin af, því að
þar er ekki að finna það sem heitið
gæti rökstuðningur. Yfirborðsleg
fram talning ritverka felur ekki í
sér þau rök sem hér þyrfti að taka
fram. Lesandinn getur ekki orðið
neinu nær, hvorki um hvað Ármann
hafi lagt til vísinda né heldur með
hverju hann gæti átt eftir að auðga
þau. Hafi einhver lesið þennan
texta til þess að átta sig á, betur
en fyrr, hvað viðurkennt væri
vísindi af Vísindaráði landsins,
hann fær ekki hér það, sem hann
hafði fulla ástæðu til að vænta.
Birting þessa texta jafngildir að
vissu leyti því að segja við fólkið
sem ráðið starfar fyrir: Hér hafið
þið nú dóm okkar og úrskurð um
þessi hvatningarverðlaun. En allt
hið nánara um ástæðurnar fyrir
honum kemur ykkur ekki við; en
við vitum hvað við syngjum. Slík
afstaða nær engri átt.
Með þessu er komið í siðrænu
hliðina á málinu, og hún er alvar-
legust. Að hafa það fyrir fólki að
mikið sé sama sem gott er spill-
ing, hugsunarspjöll og siðspilling,
sem er angi af afmenningu, sem
lengi hefur verið að vinna á, illu
heilli um leið og hugmyndir lýð-
ræðis og frelsis hafa einnig verið
að vinna á, ekki sízt nú nýlega, í
þeim samtíma þegar fólk virðist
hætt að gera greinarmun á raun-
veruleika og sannleika, hvað þá
gera upp á milli raunveruleika og
veruleika, nema að það er aðeins
sá fyrrnefndi sem er sannleiki, en
veruleikinn er líklega eitthvert
rugl eða rutl í huganum. Að búa
við þá reglu sjálfvirka (forhugs-
aða og því óhugsaða), að mikið sé
gott, á það má líta sem eins konar
tryllingu hugarfarsins. Við hugs-
um okkur tröllin sem aðra þjóð í
villináttúrunni kringum og innan
um menningarheimkynni mann-
anna. Þau voru iðulega hamslaus
í áti sínu og annarri gleðineyzlu.
Fífl voru forðum sama þjóð og
tröll. Ef fólkið í akademíu lands-
ins er farið að hugsa með sjálf-
virkni þeirrar meinloku að mikið
sé gott, þá er það ekkert minna en
sjálfs-fífling þeirra, en sem starf-
andi greindarverkamenn hljóta
akademíumenn að reyna að gegna
þeirri frumskyldu hlutverks síns
að fíflast ekki – láta hvorki hafa
sig að fíflum né fífla aðra. Þetta
mál hefur þá alvöru sem við skilj-
um af því, að siður er grundvöllur
tilvistar manns í samfélagi hans.
Hann er því mikilvægari öllum
setningum trúarbragða.
Höfundur er fyrrverandi dósent
við Háskóla Íslands.
Ábending til Vísindaráðs
HALLUR HALLSSON
Ertu fangi
í eigin líkama?
Detox vinnur á
umframþyngd, vefjagigt,
hjarta- og æðasjúkdómum,
bakflæði, þunglyndi,
svefnleysi, ristilsjúkdómum,
ofnotkun lyfja o.fl.
Kynntu þér málin á
Detox.is
Reykjanesbær - Mývatnssveit - Pólland