Verklýðsblaðið - 28.03.1931, Blaðsíða 2

Yertalýðurinn fellir dóminn
yíir
sósíaldemókratísku landráðamönnunum
lýðsins. Alþýðublaðið hefir lifað á styrk frá
sömu stofnuninni, sem notar fjármagn sitt til
að undirbúa stríð gegn Ráðstjórnaníkjunum.
Alþýðublaðið hefir fengið yfir 40.000 króna
styrk frá II. Intemationale og flokkum þess,
samkvæmt reikningum Alþýðusambandsins.
Þetta era staðreyndir, sem ekki verður á
móti mælt. Og engum sósíaldemókrat dettur í
hug að reyna að mæla á móti þeim. Þarna
standa þeir berstrípaðir án þess að hafa hina
minstu dulu til að hylja nekt sína. Og þá voru
góð ráð dýr. Það þurfti að þyrla upp svo miklu
moídryki, að nekt þeirra yrði minna áberandi.
Og ólánssamur unglingur, Arni Ágústsson að
nafni, sem kratamir tóku upp af götu sinni til
að láta hann vinna fyrir sig ýms skítverk,
sprengdi bombuna, sem átti að geyma vandlega
þar til rétta augnablikið kæmi.
Á tveim opinberum fundum lýsti þessi hrak-
fallabálkur því yfir, að hann ætlaði að leggja
fram skjöl, sem sýndu, að Verklýðsblaðið fengi
fjárstyrk frá auðvaldinu. Fyrir stórum hóp
rnanna lýsir þetta blygðunarlausa verkfæri því
yfir, að hann ætli að leggja fram fölsuð skjöl.
Auðvifað átti pilturinn að þegja um þ'etta.
Meiningin var að feta í fótspor breska íhalds-
flokksins og leggja fölsuðu skjölin svo seint
fram, að ekki væri ráðrúm til að koma fram
ábyrgð á hendur fölsurunum.
Herrar mínir! Leggið strax fram fölsuðu
skjölin og þið munuð verða látnir sæta ábyrgð
og dómur mun verða felidur yfir ykkur áður en
gengið verður til kosninga. En ef þið geymið
að leggja „gögnin“ á borðið þar til rétt fyrir
kosningarnar, þá hlýtur atferli ykkar að verða
lýðum ljóst. — Islenzk alþýða er ekki svo
skyni skroppin, að hún muni þá ekki vel vita,
hvar fiskur liggur undir steini. Og íslenzkir
kjósendur úr verkalýðsstétt munu þá fella dóm-
inn yfir skjalafölsurunum með atkvæði sínu.
Rússneskir sósíaldemókratar ætluðu að koma
í veg fyrir verklýðsbyltinguna, með því að
í veg fyrir verklýðsbyltinguna,með því að ljúga
því upp, að Lenin og félagar hans væru þýzk-
að villa rússneskri alþýðu sýn, svo hún héldi
áfram að láta auðvaldið drottna yfir sjer, héldi
áfram blóðbaðinu gegn stjettarbræðrum sínum.
Margir trúðu þessu um stund — en lygar sósíal-
demókrata megnuðu ekki að hefta gang sög-
unnar. Rússneska byltingin sigraði, og nú hefir
Moskva 9. marz 1931.
Frá kl. tíu að morgni var réttarsalurinn
troðfullur af fólki, sem beið þess að dómurinn
yrði birtur. Fjöldi manns beið fyrir utan með
mikilli eftirvæntingu. Eftir 26 stunda ráðstefnu
voru hinir ákærðu leiddir inn eftir fyrirskipun
forseta.
Hinir ákærðu biðu dómsins án þess að mæla
orð frá munni. Enn urðu þeir að bíða alllengi,
þar til dómaramir komu inn í salinn kl. 16.45
og lásu dóminn.
Dómurinn tekur það fram, að allir hinna á-
kærðu hafi verið meðlimir í sósíaldemókratisk-
um gagnbyltingafélagsskap, sem hafa sett sér
það mark, að steypa ráðstjóraarveldinu og
endurreisa auðvaldsskipulagið, með svikavinnu
í atvinnulífinu og herferð á hendur landinu. I
þessum tilgangi gerðu þeir bandalag við gagn-
byltingaflokk stórborgaranna „Iðnaðarflokk-
Á sunnudaginn var, stofnuðu verkamenn í
Borgaraesi verkalýðsfélag með 36 meðlimum.
Guðjón Benediktsson fór til Borgarness á veg-
um Kommúnistaflokksins til að vera við stofn-
unina. — Er sannarlega kominn tími til að
stofna verkalýðsfélög í Borgaraesi, því kaup-
kúgun er þar ærin, og nýlega gerði ríkið tilraun
til að lækka kaupið við verk, sem kostað er af
rússneski verkalýðurinn fellt dóminn yfir kröt-
unum sem flugumönnum erlends auðvalds.
íslenzkir kratar geta verið vissir um, að það
inn“ og við stórbændaflokk Kondratjews og
Tschajanows. Hinir ákærðu fengu fjárstyrk
frá Iðnaðarflokknum og frá II. Internationale
(Alþjóðasambandi sósíaldemókrata) fyrir miHi-
göngu fulltrúaráðs mensjevíka erlendis, er út-
býtti peningunum.
Fyrir þessa starfsemi dæmir rétturinn, sam-
kvæmt tilsvarandi grein í lögum Sóvét-Rúss-
lands þá:
Gromann, Scher, iSiuchanow, Ginsburg, Jak-
ubowitsch, Petunin, og Finn-Jenotajewski í 10
ára fangelsi (lengsta fangelsisvist, samkvæmt
lögum Sóvét-Rússlands) og til réttindamissis í
5 ár;
Sokolowski, Salkind, Berlatzki og Ikow í 8
ára fangelsi og réttindamissi í 3 ár;
Wolkow, Teitelbaum og Rubin í 5 ára fang-
elsi og réttindamissi í 2 ár.
Dómi þessum verður ekki áfrýjað.
rikinu og hreppnum í sameiningu. Kauplækk-
un þessari var afstýrt í bili, á þann hátt, að
hreppurinn greiðir mismuninn.
Daginn eftir hélt Guðjón og félagamir í
Borgamesi opinberan landsmálafund. Fundur
þessi var mjög fjölsóttur. Guðjón mun skýra
frá ferð sinni til Borgarness á Spörtufundinum.
mun fara eins fyrir þeim, er þeir ætla að fara
að stæla aðferðir skoðanabræðranna í Rúss-
landi.
Verkamann afé lag
siofnað í Borgavnesi
Landráð
sósíaldemókrata í Rósslandi
Hinn 1. marz s. 1. hófust í Mosfcvia róttarhöld
í máli, sem hefir geysimikla þýðingu fyrir
verkalýð alls heimsins. Fyrir æðsta dómstóli
verkalýðsins, hæstarétti Sovétlýðveldanna,
standa 14 svikarar og landráðamenn, ákærðir
fyrir tilraunir til þess að steypa ráðstjóminni
af stóli, með því að undirbúa, í samvinnu við
útlent auðvald, árásarstríð á hendur Sovét.
Aðferðir þessara verkalýðsfjenda til þess að
koma fram áformum sínum, var fyrst og
fremst sviksamleg vinna, til þess að reyna að
eyðileggja hinn glæsilega árangur 5-ára-áætlun-
arinnar.
En hverjir eru nú þessir verkalýðssvikarar?
Að þessu sinni eru forsprakkarnir ekki fyr-
verandi, landflótta kapítalistar, frá dögum keis-
arans, ekki heldur leifarnar af hinu deyjandi
auðvaldi í Sovét, heldur útlendir og innlendir
sósíaldemókratar. Helstu foringjar svikaranna
í sjálfum Sovétlýðveldunum eru kratamir V.
Gromann og N: Suchanov, en það hafa komið
fram við réttarhöldin órækar sannanir fyrir
því, að hinir raunverulegu forsprakkar eru í
Berlín. Það hefir sem sé sannast, að sérfræð-
ingur (!) II. Alþjóðasambandsins (alþjóðasam-
bands sósíaldemókratanna) í Rússlandsmálum,
Dr. Abramovitch, fór til Moskva vorið 1928 og
lagði þá grundvöllinn að hinum glæpsamlega,
sósíaldemókratiska félagsskap og sagði um leið
afbrotamönnunum fyrir verkum. Þeir áttu að
gera allt, sem í þeirra valdi stæði, og hver á
sínu sviði, til að skipuleggja sviksamlega vinnu
og skaða þannig eftir mætti uppbyggingu
sósíalismans, þeir -áttu að agitera, breiða út
ólöglegar auðvaldsbókmenntir o. s. frvi — allt
í þeim tilgangi að gera auðvaldinu léttara fyrir
með að koma sínu heitasta áformi í kring, að
steypa fyrstu verkalýðsstjórn veraldarinnar af
stóli.
Það hefir sannast til fulls við réttarhöldin, að
II. Alþjóðasambandið hefir ekki einungis lagt á
ráðin með landráðamönnunum, heldur hefir þáð
beinlínis haldið félagsskap þeirra uppi með fjár-
framlögum. Sósíaldemókrataflokkur Þýzkalands
borgaði brúsann, en Dr. Abramovitch afhenti
féð í nafni II. Alþjóðasambandsins. En það er
ekki nóg með að kratamir hafi fengið upphæð-
ir frá hinum svonefnda „Iðnaðarflokki“, sem
nýlega var afhjúpaður og helstu forsprakkar
hans dæmdir fyrir sömu landráðastarfsemi og
kratarnir. Sem kunnugt er var „Iðnaðarflokk-
urinn“ gerður út af útlendu auðvaldi, og þá
fyrst og fremst frönskum kapitalistum.
Með þessu máli sannast því enn á ný sam-
band sósíaldemókratanna við hið alþjóðlega
auðvald.
Ákæruskjalið gegn sósíaldemókrötunum er
bæði langt og ítarlegt og sýnir ljóslega alla
gagnbyltingarstarfsemi hinnar svonefndu
„sambandsskrifstofu" sósíaldemókrataflokks
Rússlands. í inngangi ákæruskjalsins stendur
meðal annars eftirfarandi:
„Málaferlin gegn „Inðnaðarflokknum" opin-
beruðu fyrir öllum heimi hættuna á nýrri
árásstyrjöld gegn Sovjetlýðveldunum og þá um
leið gegn verkalýð allra landa. Jafnframt af-
hjúpaði þetta mál samband þessa gagnbyltinga-
sinnaða félagsskapar við auðvaldið í Vestur-
Evrópu, sem bæði stefna að sama marki: vopn-
aðri árás á verkalýðslýðveldin. Stórbændafé-
lagsskapur Kondratiev og Tschajanov(sem köll-
uðu sig „Flokk vinnandi bænda“) tóku einnig
þátt í samsærinu með hagsmuni stórbændanna
íyrir augum.
Þessi gagnbyltingafélög tóku sér það sam-
eiginlega hlutverk fyrir hendur að koma af stað
árásarstyrjöld útlendra herja gegn Sovétlýð-
veldunum og koma að nýju á fót auðvalds-þjóð-
skipulagi.
Sama markmiðið vakti fyrir hinum þriðja
gagnbyltingasinnaða félagsskap, rússnesku
sósíaldemókrötunum, sem var stjórnað af hinni
svonefndu „sambandsskrifstofu“ rússnesku
mensévíkanna (= sósíaldemókratar í Vestur-
evrópu) . Þessi félagsskapur, sem var myndaður
upp úr eldri félögum mensévíkanna, hóf að nýju
sína fyrri pólitísku starfsemí í ársbyrjun 1928
sem fullkominn gagnbyltingar-félagsskapur.
Þeir endurnýjuðu sín fyrri sambönd við mið-
stöð hinna landflótta mensévíka í útlöndum
fDan, Abramovitch & Co.) og gerðu beint fjár-
hagslegt og pólitískt samband bæði við „Iðn-
aðarílokkinn“ og stórbændaflokk Kondratiev
og Tschajanov. Þvert á móti síðastnefndum fé-
lagsskap, reyndu mensévíkarnir ætíð að hylja
svik sín með orðagjálfri um sósíalisma og