Verklýðsblaðið - 17.09.1934, Blaðsíða 2

blöð o. fl. verður þar flutt ræða
um Verklýðsblaðið, rætt um
stækkun þess skipulagt starfið
fyrir það, afhent gögn til að nota
við peningasöfnun o. fl.
Allir verkamenn og verklýðs-
sinnar ættu að koma í Bröttugötu
þetta kvöld.
Bókbíndarar
stofna með sér sféttar-
félag og setja f ram kröf'
ur um kjarabætur.
Bókbindarar hafa nú tekið á
sig rögg og stofnað með sér
stéttarfélag.
Var þess sannarlega ekki van-
þörf, því kjör þeirra hafa verið
hin verstu fram á þennan dag.
Laun þeirra hafa verið lág og þó
sérstaklega misjöfn; vinnuskil-
yrði afleit, lítil eða engin sumar-
frí, veikindi sem oft eru tilfall-
, andi og mjög orsakast af slæm-
um vinnuskilyrðum algerlega á
kostnað sveinanna, yfirvinna
mjög illa launuð o. s. frv.
Auk þess vill það brenna við í
stöðugt ríkara mæli, eins og í
öðrum handverks- og iðnaðar-
greinum að atvinnurekendur með
aðstoð aukinnar vélanotkunar
auki við sig ódýru vinnuafli nema
og svokallaðra hálfsveina, sem
atvinnugreininni geti stafað
hætta af.
Hið nýja félag bókbindaranna
hefir sent atvinnurekendum hags-
bótakröfur sínar, þar sem m. a.
er farið fram á töluverða hækk-
un í eftir. og helgidagavinnu,
fullt kaup yfir vissan tíma í veik-
indatilfellum, vissa frídaga handa
og fyrsta mánudag í ágúst) með
fullu kaupi, 12 daga sumarfrímeð
fullu kaupi, kauphækkun í hlut-
falli við aukna dýrtíð o. fl.
Auk þessa setja bókbindaramir
þá kröfu fram að hálfsveinar og
nemar, jafnt karlar og konur,
fái hækkun kaupsins í það
minnsta til jafns við það, sem
nemar í prentsmiðjum hafa.
Þetta er nauðsynleg samfylk-
ingarkrafa til að hindra arðránið
á nemunum og fyrirbyggja yfir-
troðslur atvinnurekendanna á at-
vinnurétti sveinanna.
í þessu nýstofnaða félagi ríkir
áhugi og eining um framkomnar
kröfur. I
En þess verða bókbindaramir j
að gæta, að stjóm Alþýðusam- j
bandsins, sem vafalaust þykist j
hafa veitt vel í net sitt, með inn- j
göngu bókbindarafélagsins í Al-
þýðusambandið, takist ekki að
sundra samtökum þeirra um
þessar kröfur.
Fullkomið lýðræði og eining áu
tillits til mismunandi stjómmjála-
skoðana verður að vera kjörorð
bókbindaranna í hagsmunabarátt-
unni.
Samfylking franska verkalýðsins.
í 11 bæjum Frakklands hafa
járnbrautarverkamenn samfylk-
ingarverklýðsfélög. Víða annars-
staðar er myndun slíkra félaga í
undirbúningi, og_ á mörgum stöð-
um hafa jámbrautarverkamenn
myndað sameiginlegar baráttu-
nefndir, án tillits til pólitískra
skoðana.
Þegar Héðinn ,fskípuleggur“.
Kjör vöfubllstjóra og afskifti hans af jseim.
A þeim árurn, sem útgerð var
mest hér í hæ, skapaðist fjölmenn
stétt manna, sem hafði lífsuppeldi
sitt af því að keyra vörubíl. Fiestir
þessara verkamanna eiga bílana
sjálfir; gátu meðan betur áraði lagt
smóupphæðir til hliðar eða fengið
lón til að greiða fyrstu afborgun af
bíln um.
Eins og kunnugt er, eru bifreiða-
salarnir (umboðsmenn erlendu bíla-
hringanna) einhverjar verstu blóð-
sugur. Vörubilarnir eru því rándýrir
og allir varahlutir seldir fyrir hrein-
asta okurverð.
Af bverjum einasta benzinlítra,
sem bílstjórar kaupa, verða þeir að
gieiða 5 aura í rikissjóð, og benzin
10—12 aurum dýrara hér en í ná-
grannalöndunum. það sem aðallega
heldur uppi okurverðinu á benzíni
eru þó samtök oliuhringanna (B. P.,
Sbell og Standard) og þar fallast
þeir Héðinn , VaJd., Magn. Guðm,
Eggert Claessen og Jes Zimsen í
faðma gegn hagsmunum fátækra
bílstjóra.
Fjölmargir bílstjórar hafa nevðst
til vegna litillar atvinnu, dýrra við-
gerða o. fl., að lána benzín hjá
hringunum og eru nú hnepptir í
skuldáfjötra (hafa veðsett bílana,
sett víxla sem tryggingar o. fl.).
Pegar nissneska benzínið fór að
flytjast. hingað, hugðu margir bíl-
stjórar til að reyna að losna úr
skuldafjötrunum við hringana, með
því að kaupa 3-4 aura ódýrara
beúzin.
þessa spamaðan’iðleitni bilstjór-
anna gátu hringamir ekki þolað og
létn því Héðinn fyrir sína hönd
ráða mann upp á fast mánaðarkaup
lil að njósna um það, hvaða bílstjór-
ar keyptu benzin hjá „Nafta“. Síðan
kúgaði Héðinn og hringamir bílstjór-
ana til að verzla ófram við hringana
með ógnunurp um að afhenda
skuldimar til innheimtu.
þetta er sennilega það sem Héðinn
kallar „Iýðræði“ og „skipulag"!
AtvinnuleysiS og samtök bíl-
stjóra.
Síðustu kreppuár hefir ríkt stöð-
ugt atvinnuleysi meðal almennra
verkamanna. petta hefir m. a. leitt
til þess, að margir fóru að reyna að
stunda aðra vinnu og sumir lærðu
að stjórna bíl. Hefir þvi fjölgað i
hílstjórastéttinni, þrátt fyrir sífellt
minnkandi atvinnumöguleika.
Aldrei hefir þó atvinnuleysið með-
al vörubilstjóra verið jafnmikið og
í ár. Vinnan á vertiðinni var með
afbrigðum lítii og í sumar er ekki
hægt að segja að vörubílstjórar hafi
aimennt haft neina vinnu að ráði og
því óskiljanlegt hvernig þeir hafa
getað framfleytt sér og fjölskyldum
sínum.
Fyrir nokkrum árum gengu vöru-
bílstjórarnir i „Dagsbrún" og stofn-
uðu sameiginlega bilstöð, „Vörubíla-
stöð Reykjavíkur“. Hugðust þeir að
geta hætt kjör sín með þessum sam-
tökum.
Fró því fyrsta hafa broddar Al-
þýðuflókksins, Héðinn & Co. ráðið
yfir stjprn stöðvarinnar, enda hefir
hún ávalt, verið i mesta ólagi.
Nokkrir vildarvinir Héðins og
Kristínusar gína yfir þeirri vinnu,
sem nokkurs virði er, en allur þorri
bílstjóranna fá svo að segja enga
vinnu gegnum stöðina. Og hvar er
tryggingin fyrir því, að Héðinn og
Stínus ckki útvegi vildarvinum sín-
um fastavinnu með því að brjóta
taxta stöðvarinnar? Dæmið urn
Kornelius er varla einsdæmi.
Um fjórmál og sjóði stöðvarinnar
vita bílstjórarnir almennt ekkert
nema það, að þeir hafa ekki verið
notaðir til að bæta kjör þeirra
(kanpa varahluti o. s. frv.) og að
hið liáa stöðvargjald er hlífðarlaust
rukkað inn. Hinsvegar ei*u bílstjór-
arnir svjftír atkvæðisrétti é fundum
stöðvarinnar, ef þeir ekki hafa get- j
að borgað stöðvargjöldin á tilsettum í
tima. þeir sem ekki geta borgað, fá
engan íhlutunarrétt um málefni
vörubílstjóra. þannig er „lýðræði"
Héðins í reyndinni eftir „beztu“
fyrirmyndum íhaldsins í gamla
daga.
Samtök vörubílstjóranna, sem
gátu orðið til að bæta kjör þeirra á
allan hátt, hafa í höndum krata-
foringjanna snúist upp í vönd á bíl-
stjórana sjálfa.
Nýja stjömin.
Margir bílstjóranna, sem íylgt
hafa Alþýðufl. og Fi’amsókn, héldu
að þossir flokkar, sem lofuðu fyrir
kosningamar að „útrýma atvinnu-
levsinu og kreppunni" og „minnka
dýrtíðina", mundu ef til vill efna
örlítið brot af loforðunum og bæta
að einhvérju leyti kjör þeirra og
annara verkamanna.
En reynjdin hefir orðið önnur.
Sama atvinnuleysið ríkir. Nýja
stjórnin hefir gert margar ráðstaf-
anir til að tryggja gróða auðvalds-
ins (síldareinokunin, kjöteinokunin),
hún hefir ekki minnkað heldur auk-
ið dýrtiðina (hækkun á kjöti, vind-
lingxim o. fh), en ekkert gert til að
bæta kjör hinna vinnandi stétta,
sem hún revnir að kenna sig við í
blekkingaskyni.
Burtför Kristínusar.
Umboösmaður Héðins á Vörubíla-
stöðinni, Kristínus Amdal, er nú
orðinn svo óvinsæll vegna sviksemi
sinnar í starfinu og erindceksturs
fvrir krataforingjana, að Alþýðufl.
hefir nú séð nauðsyn á því að
skapa nýjan hit’ing fyrir hann. Fer
hann af stöðinni 1. október.
Ætlar Héðinn nú að x'itnefna nýj-
an erindreka sinn ó stöðina, því bíl-
stjórarnir fá ekki sjálfir aS kjósa
stöSvarstjóra.
Eru vörubílastjórarnir eðlilega
mjög óánægðir yfir þessai’i fyrirætl-
un Héðins. Finnst þeim nóg komið.
þeir vita sem er, að áframhaldandi
stjóm krataforingjanna á stöðinni
Þýðir: atvinnulcysi, skipulagsleysi á
öllum rekstri stöðvarinnar og algert
einræSi HéSins eins og hingað til.
En á sama tima staglast krata-
foringjamir á blekkingar-töfraorðun-
um: atvinna, skipulag og lýðræSi(M).
Næstu verkefni.
þær skoðanir hafa komið fram hjá
vörubílstjórunum, að ef kratafor-
ingjarnir eigi að stiórna stöðinni á-
fram í gegnum nýjan einræðisherra,
þá væri réttast að sprengja stöðina.
petta er ekki ráSið, vörubilstjórarl
Krataburgeisarnir hafa spilt sam-
tökum ykkar. En nú eru það verk-
efni ykkar sjálfra, að byggja þau
upp aftur og beita þeim til að ná
fram þeim endurbótum, sem krata-
foringjarnir liafa svikist um.
þið ráðið yfir beittara vopni held-
ur en flestir aðrir verkamenn. Ekk-
ert er viðkvæmara fyrir auðvaldið
reldur en stöðvun vöruflutninga.
þessu vopni, sem krefst samfylk-
ingar vörubilstjóranna sjálfra, verð-
ið þið nú að undirbúa ykkur til að
beita í lífsbaráttu ykkar við auð-
valdið.
Wlólmælið sem einn maður nýjnm
einræðisherra krataforingjanna, en
kjésið sjálfir stöðvarstjóra, sem þið
treystið, úr ykkar hóp.
Kjósið einnig úr ykkar hópi 2 end-
urskoðentlur, sem rannsaki fyrri
rekstur stöðvarinnar og hafi áfram-
haidandi eftirlit með rekstrinum.
Skapið samfylkingu við atvinnu-
leysingjana og annan verkalýð og
krefjist af bænum og ríkisstjórn-
inni:
Aukinna atvinnubóta fyrir alla at-
vinnulausa vörubílsljóra.
Kfötokrid.
Síðastliðna viku var kjötverði.ð
kr. 1,60 kílóið. Stjórnarblöðin
belgja sig mjög af þessu „lága“
verði, og segja, að kjötið múni
lækka enn um ca. 20 au. 1 slátur-
tíðinni.
Hvað þýðir það að kjötið verði
í kr. 1,40 í sláturtíðinni ? Það
þýðir að kjötið verði B0 aurum
hærra en í fyrra. Það þýðir, að
sama okrið helzt áfram.
Þegar kjötverðið var ákveðið
kr. 1,70 þá var ætlunin að þetta
verð héldist þar til sláturtíð byrj-
aði. En einokunin hefir neyðst til
að lækka það fyrr um 10 aura,
vegna þess, að fjöldi fólks hætti
að kaupa það.
Hvað sýnir þetta? Það sýnir,
að við höfum það einnig í hendi
okkar að knýja ríkisstjórn okur-
hringanna til að lækka verðið á
mjólkinni, ef við erum samtaka.
Fyrir smábændur er það eng-
inn hagnaður að okrað sé á kjöt-
inu, og innanlandsmarkaðurinn
þar með rýrður, jafnframt því
sem þeir eru rændir réttinum til
að selja kjöt, á annan hátt en
að kasta því í gin einokunar-
stofnana, sem hirða andvirðið
upp í skuldir.
Við mótmælum því að blóð-
skattar séu lagðir á alþýðuna í
bæjunum til þess að borga úti-
standandi skuldir okraranna.
Við krefjum'st þess, að skuldir
smábændanna séu strikaðar út á
kostnað hinna ríku.
Og við krefjumst þess, að kjöt-
verðið verði lækkað að minnsta
kosti niðnr í sama verð og í
fyrra.
I
KENNI
HÚSGAGNATEIKN
INGV I VETZJR.
Uppl. í sima
2 3 4 6
Jónas Sólmundsson
I