Fálkinn - 03.03.1939, Qupperneq 14

14
F Á L K I N N
Stóri: Ekki grænan túskilding.
Lilli: O, ])að er nú svo sem ekkert nýtt,
en það er ekkert betra fyrir það. Reyndu
nú að láta þjer detta eitthvað gott í hug.
Hvar eru nú allar hugmyndirnar ])ínar?
Stóri: Æ-i, hvert í sjóð....jeg sem hjelt
að þetta væri hvolpsnáði.
Frúirt: Svei þjer, livernig læturðu. Svei
þjer. Ertu að skíta þig út á þessum náunga.
Litli: Sem betur fer er hann meira fyrir
magurt ket.
Liili: Það gekk vel og sársaukalaust.
Stóri: Afsakaðu, það var ekki meiningin,
tiún hefir orðið föst við manshettuhnapp-
inn minn.
Biiddueigundinn: Þú skalt fá uppbót fyr-
ir hann. Svona! þarna hefurðu hann!
Stóri: Góðan daginn, herra, viljið þjer
ekki sem hráðast láta okkur hafa peninga
í körfuna hans fjelaga mins. — Undir eins,
eða jeg hleypi af.
Stóri: Þjer ferst sem aldrei dettur neitt
í hug. En láttu það alveg vera, að draga
dár að hugmyndunum mínum. Jeg skal
sýna þjer það enn, að jeg get afiað pen-
inga þegar með þarf.
Litli: Ja, nú inishepnaðist hugmyndin
þín. En heyrðu nú til, sjerðu ekki budduna.
sem stendur upp úr rassvasanum á karlin-
um þarna, væri þetta ekki eitthvað fyrir
þína fingur.
Stóri: Ekkert hægara.
Litli: Jeg held að jeg gæti orðið stjörnu-
fræðingur, jeg sje allar stjörnurnar með
berum augum.
Stóri: Hugsaðu þjer, jeg sje þær lika, en
þær eru ekki vitund líkar þeim í Holiy-
wood.
Gjuldkerinn: Já, undir eins. Þarna hafið
þið góða fúlgu. Æ, afsakið þið, það hitti
kanske dálitið óþægilega, en þið þurfið
ekki heldur að kvarta að þið liafið ekkert
fengið. Það hlýtur að vera gaman að hafa
svona mikla peninga fyrir augunum.
Stóri: Við skulum nú losa um liundinn.
og lána liann í nokkra daga, þá verður aug-
lýst eftir honum, en við fáum rífieg fund-
arlaun.
Litli: En hvað kvikindið er illilegt.
S'ióri: Ja, nú kemur það sjer vel að vera
fingralangur. Jeg get aldrei nógsamlega
þakkað þenna eiginleika minn.
Litli: Rassvasi. Það er svei mjer góð
uppfinning.
Sióri: Jeg mátti altaf vita það, að þin
hugmynd mundi ekki gott af sjer leiða.
Þá reynast mínar betri. Sjerðu bankann.
Litli: Já, jeg sje hann, en til hvers er að
vera að horfa á banka og eiga ekkert inni.
Hvað ætlarðu að gera við hundabyssuna?
Gjaldkerinn: Lögregluþjónn, vilduð þjm-
ekki Iiirða þessa náunga þarna á gólfinu.
Stóri: Hvaða istöð er hann með í hönd-
unum?
Lögregluþjónninn: Jú með mestu ánægju.
Jeg kannast við þessa kóna.