Fálkinn - 03.08.1965, Síða 33

• Aristokrat
Framh. af bls. 7.
stoppar við söluskála Kaupfé-
lags Héraðsbúa, og það er búið
að opna bankann, og uppi á
klettunum eru skattmeistararn-
ir önnum kafnir við að leggja
skatta á Austfirðinga, hundar
eru í slag fyrir utan aðalsölu-
búð kaupfélagsins, og prent-
< smiðjustjóri neðan af fjörðum
ekur um í rauðum kadilják og
treystir viðskiptasambönd á
Héraðinu, ensk millistéttarhjón
* tipla um með myndavélar og
segja um leið og ég mæti beim:
„O, how nice.“
Sveinn bóndi er að fara á
fund eftir hádegið og er uppá-
skveraður með hatt og hvítt um
hálsinn. Áður en hann fer á
fundinn snýst hann í kauptún-
inu á litlu, bláu cortínunni og
fer geist. Síðar skutlar Ásdís
dóttir Sveins honum á fundinn
og hann lofar að spjalla aftur
við mig seinna um daginn.
Sveinn er grannur og spengi-
legur og vissulega þyrfti tals-
vert ímyndunarafl til að láta
sér detta í hug, að hann væri
kominn á áttunda tuginn.
' Sveinn reykir smásígara og er
léttur í spori eins og ungling-
ur og það sópar af honum eins
og aðalsmanni.
„Nei, það eru engar eða mjög
litlar veiðar í Fljótinu, kannske
ofurlítið næst landinu, en ann-
ars er það svo djúpt og gróður-
lítið, að þar þrífst enginn fisk-
ur. Það hefur verið reynd fiski-
iækt hér í Héraði en í mjög
# femáum stíl, að vísu gerður
laxastigi í Lagarfoss, en hann
reyndist ekki kleifur fyrir lax-
inn. Annars eru áreiðanlega til
» iigætis ár ef lax gengi í þær og
dettur mér t. d. í hug Eyvind-
ará, sem rennur í fljótið hér
rétt fyrir utan,“ segir Sveinn,
þar sem við sitjum og látum
fara vel um okkur á skrifst.ofu
hans seinna um daginn.
„Þegar ég hóf búskap hér
fyrir fjörutíu og fimm árum var
skógurinn mikið nytjaður og
svo var raunar allt fram til
þess, er olían leysti hann af
hólmi, eða kannske öllu held-
ur olíukyndingin leysti hann
af. Þegar ég ræði um skóg þá
minnist ég þess, að í vetur sem
leið vorum við Sigurður skóg-
ræktarfræðingur BlöndaJ sam-
ferða í flugvél suður til höf-
uðstaðarins, og þá spurði ég
hann, hve meðalhitinn á hálend-
inu þyrfti að vera hærri en
raun er, til.að þar gæti þrifizt
skógur. Sigurður kvað meðal-
hitann þurfa að vera tveim
stigum hærri.“
„Já, kornræktin. Jú, ég hef
ræktað korn undanfarin ár, og
það hefur gengið vel, þegar tíð-
in hefur verið góð. Kannske á
maður eftir að lifa það, að
mannsandinn geti haft ein-
hverja hönd í bagga með veðr-
áttunni, og þá verður leikurinn
einn að rækta korn hér á ís-
landi. Þér hafið séð þreslcivél-
ina, það er mikill galdragripur,
sem gerir eiginlega allt í einu,
slær, þreskir, pokar og saxar
hálminn, sem síðar er plægður
niðri í jörðina, ef rækta á korn
á sama blettinum frá ári til árs.
Maður notar sama landið noltk-
ur ár undir kornrækt og skiptir
svo yfir og sáir grasfræi í það.
Annars eru svo hraðar fram-
farir í vélum, að þær standa
varla árið og ótrúlega mikið
kapítal, sem í þeim liggur. Eins
og ég gat um þá veltur allt á
hitastiginu um kornræktina.“
Það var aldrei ætlan mín
með þessu spjalli okkar Sveins
að reyna að rekja úr honum
garnirnar um uppbyggingu
stórbúsins á Egilsstöðum, sem
reyndar á sér fáar eða engar
hliðstæður hérlendis. Það fer
varla á milli mála, að í búskap
Sveins hlýtur að hafa farið
saman mikil bjartsýni, ótrúleg-
ur dugnaður og elja og ódrep-
andi sannfæring um ágæti
landbúskapar og trúlega eru
þeir ekki margir íslendingarnir
sem hafa barizt með jafnmik-
illi harðfylgni fyrir tilvist land-
búnaðar á íslandi og Sveinn
bóndi á Egilsstöðum.
Tal okkar Sveins berst að
hokurbúskapnum og hann seg-
ir:
„Ég get sagt yður, að það er
nærri því takmarkalaust, hvað
menn geta lifað af litlu, þegar
sparsemin er nýtt til hins ýtr-
asta. Á kreppuárunum var ég
í nefnd, sem átti að líta eftir
búskaparháttum á Austurlandi
og svei mér þá höfðu sumir
skaftfellskir bændur bókstaf-
lega ekkert til að draga fram
lífið af.
Því miður breikkar alltaf bil-
ið á milli lífsstandards þeirra,
sem búa í sveit og hinna, sem
eru í kaupstað. Enn eru t. d.
fleiri sýslur rafmagnslausar.
Hvernig yrði ástatt í þéttbýl-
inu ef rafmagnið yrði skyndi-
lega tekið af þar fyrir fullt og
fast? Auðvitað ýtir þetta breiða
bil undir flóttann úr sveitinni.“
Ég spyr um sveitarstjórnar-
störf og félagslíf.
Framh. á bls. 37.
BING & GR0NDAHL
KONGELIö HOF LEVERAND0R
Heimsfrægt merki,
glæsileg gjöf
MÁFASTELLIÐ FRÁ BING & GRDNDAHL
ER HÖFUÐPRÝÐI Á HVERJU HEIMILI.
HÖFUM EINNIG MJÖG MIKIÐ LIRVAL
AF HINUM FRÆGU STYTTUM.
GJÖRIE) SVG VEL OG LÍTIÐ INN
BING & GR0NDAHL
KONGELIG HOF LEVERAN D0R
PDSTULÍN & KRISTAL
BÆNDAHDLLINNI SÍMI 24-B6B
FÁLK.I IMN
33