Iðnneminn - 01.04.1934, Qupperneq 3

IBMiXMlNX
Iðnnám og
at TÍnimley sí.
Það virðist nú orðin óskráð
en fast framfylgt regla, að at-
vinnurekendur segja nemend-
um sínum upp sama daginn
og þeir hafa lokið námi, nema
ef vera skyldi, að það gleymd-
ist í I eða 2 daga. Það hafa
fjölda margir nemendur lokið
námi núna í vor og ganga þeir
nú flestir atvinnulausir. Þetta
er svo alvarlegt ástand, að við
getum elcki látið þetta viðgang-
ast lengur. Það er mjög alvar-
legt, þegar unglingar eru búnir
að eyða 4 bestu árum æfinnar
í að »nema« einhverja iðn fyrir
svo svívirðileg kjör, að vart
þekkist verra og fjöldi nem-
enda ber stóra skuld að loknu
námi, þá skuli ekkert annað
bíða þeirra en atvinnuleysið.
Sú besta leið, sem við getum
íárið í þessu máli er, að fá
kjör iðnnema bætt að miklum
mun, því þá vinnst tvennt.
Fyrst það, að afkoma nemand-
ans er betri yfir námstímann
og í öðru lagi, að þá munu at-
vinnurekendur kippa sjálfkrafa
að sér hendinni með nemenda-
fjölgunina. Þess vegna iðnnem-
ar! Berjist sleitulausri baráttu
fyrir bættum kjörum iðnnema
til þess að sömu örlög bíði
ykkar ekki að námi loknu.
G. G.
Fyrsta gufuskip frá
Sovét-lýðveldunum.
1. apríl kom gufuskipið
»KIM« til New York. Það er
fyrsta gufuskipið, sem siglir til
U. S. A. undir fána Sovét-lýð-
veldanna. Amerísk blöð hafa
ritað margar greinir um þenn-
an atburð, þar sem þau gera
að umtalsefni, live aðbúð skips-
hafnarinnar sé góð og um sam-
hug yfirmanna og háseta. Þau
segja, að þetta sé gersamlega
andstætt því, sem gerist á ame-
rískum skipum. Ritstjóri »Eve-
ning JournaU segir, að blaða-
mennirnir hafi gengið úr skugga
um það, er þeir höfðu heim-
sótt skipið, að allar þær undra-
verðu sögur, sem gengið hafa
um Sovét-skipin, eru sannar.
Fjöldi ameríski-a sjómanna skoð-
uðu skipið og báru því eins-
dæma vitnisburð.
PFéfin.
Nú eru prófin nýafstaðin og
munu víst flestir okkar fagna
því og ekki síst þeir nemend-
ur, sem ljúka við skólann í
vor. Á fundi í Málfundafélag-
inu nokkru fyrir prófin urðu
umræður um prófin í vor og
voru allir nemendur á eitt sáttir
um það. að það fyrirkomulag,
sem verið hefði undanfarið, að
prófin stæðu fram á nótt, væri
ekki viðunanlegt lengur. Fannst
öllum nemendum, að prófin
mættu ekki byrja síðar en kl.
3 hvern dag. Var svo ákveðið,
að gangast fyrir undirskriftum
í skólanum næstu 2 daga og
var kosin 5 manna nefnd til
að sjá um allar framkvæmdir.
Næstu 2 daga voru svo undir-
skriftarlistarnir látnir ganga um
skólann og skarst varla nokkur
nemandi úr leik, sem til náð-
ist. Listarnir voru svo látnir
ganga til skólastjóra og mun
honum ekki hafa litist sem
glæsilegast á þann skilning,
sem nemendur báru á þetta
hagsmunamál sitt, og svaraði
hann eitthvað á þá leið, að
meistararnir vildu líklega ekki,
að prófin byrjuðu fyr en kl. 4,
en bersýnilegt var, að ekki
3
treysti hann sér að standa að
öllu leyti á móti þessari ein-
rórna kröfu nemenda. Svarið
koin ekki fyr en próftaflan var
fest upp og sáu þá nemendur
þann mikla árangur, sem orðið
hafði af starfi þeirra, því öll
próf áttu að hefjast kl. 4.
Þetta er það einasta hags-
munamál, sem nemendur hafa
komið með í vetur, sem nas-
istarnir liafa ekki barist á móti,
og sýndi það sig líka glöggt,
hversu mikill máttur samtak-
anna er og liversu mikið okk-
ur gæti orðið ágengt í baráttu
okkar fyrir bættum kjörum, ef
við stæðum virkilega samein-
aðir og létum ekki pólitiskar
skoðanir sundra okkur í þeirri
baráttu, og einnig verðum við
að gera okkur það ljóst, að við
erum sá hluti verkalýðsins, sem
einna verst er leikinn af auð-
valdinu og þess vegna hlýtur
baráttan að beinast gegn auð-
valdinu sjálfu.
Iðnnemar! Athugið vel, hvort
leið ykkar liggur heldur með
þeim, sem arðræna ykkur, eða
hinum arðrændu stéttarbræðr-
um ykkar.
Silí urli ikariim!!
Heyrst hefir, að nasistarnir
í skólanum séu að stofna nokk-
urskonar styrktarsjóð handa
skólastjóra og á að verja hon-
um til kaupa á silfurbikar, sem
þeir ætla að færa lionum fyrir
vel unnið starf!!, þrátt fyrir
það að þeir viðurkenna, að
skólastjórinn sé alls ekki fær
um að standa fyrir skólanum
ogsístaföllu færum að kenna
þær námsgreinir, sem hann er
að burðast við að kenna. Er
gjöf þessi sérlega vel valin og
hið mesta þarfaþing fyrir skóla-
stjóra og mun hann oft minn-