Ljósberinn - 03.11.1928, Síða 1

^eyfjc bát’nuiium
riníil þeim þa<> <?hkj,
rtfs ríUiiii ■
*./<rsus s>ít£i
í /<otna til min
'í>Í slíkum heuví
pm&
Í;0ÉM
43. tbl.
VIII. árg.
Reykjavík, 3. nóv. 1928.
Jakobs-bænin.
Suiinudagaskólinn, 4. nóv. 1928.
Lestu: 1. Mós. 32, 6.—11.
Lævðu: 1. Tím. 6. 12.
Berstu tvúarinnar góðu baráttu,
liöndla pú eilífa lííið, sem pú
varst kallaður til og játaðir
góðu játningunni í viðurvist
margra votta,
Guð vill, að allir menn verði hólpnir,
fái að eilífu með sér að vera. Þe’ssvegna
gaf hann sinn eingetinn son af elsku til
mannanna, til þess að hann léti lífið
fyrir þá og liver sem á hann tryði glat-
aðist ekki, heldur eignaðist eilíft líf.
Petta er vilji Guðs, þetta hefir Guð
gert fyrir alla. F.n hvað vill hann með
[>ig? Iívað hefir liann gert fyrir [>ig,
kæra barn? Einmitt þetta hið sama.
En þarft þú nokkuð að gera, nokkuð
að AÚlja?«
Lestu þessa sögu urn forföðurinn
Jakob, ]>á sér þú hvað þú þarft að vilja
og gera. Pú þarft að geta sagt af heil-
um huga.
»Eg trúa vil, eg trúi nú,
eg trúi, að Jesús fyrir inig dó«.
í þessari trú þarft þú svo að biðja og
þá vinnur þú sigur, eins og Jakob, því
að sá fær sem biöur. Pað segir Jesús. —
Pað fer alt af sainan: lifandi trú og
bæn, því að berjast trúarinnar góðu
baráttu er sama sem að biðja, biðja
þangað til Drottinn blessar.
Jakob var enn ungur, að aldri og
óreyndur i trú og bæn, hjá því sem
hann varð nú. Nú sá hann fyrst, hvað
hann þurfti að vilja og gera. Hann vissi,
að Esaú kom, ekki með bróðurhug á
lionum. Pað var nú eitthvað annað.
Hefndarhugurinn brann Esaú í brjósti.
»Nú skal eg hefna mín á Jakob bróöur
mínum fyrir það að hann náðí frá mér
blessun föður míns ineð svikum«.
Petta liefir Esaú liugsað, því að liann
var ekki góður drengur.
Pá minnir Jakob Guð á loforðíó, sem
hann gaf honum í draumnum fagra, sem
hann dreymdi á flóttanum. Nú fór liann
að berjast trúarinnar góðu baráttu og
biður þangað til Guð blessar liann. Og
Iiann bað af öllu afli sálar sinnar. Pví
er það nefnt glíma. Jakob vill verða
hólpinn, en veit, að liann getur það
ekki, nema með Guðs hjálp.
Kæra barn! Mundu nú þessa sögu.
Ilún er þér óbrigðul leiðbeining. Guð
vill hjálpa þér, lofa þú honum það, bið
þú hann um það, þá blessar hanii þig.