Ljósberinn - 03.11.1928, Page 6

342
LJÖSBERINN
gpiíií:
: 1
I2i3MÍ
111«!%
J iuj"
V ■
hyrZÍ' iPÍ
JT1
Jf* * i <J jP
Skýkljúfar.
ICæru börn!
I Ameríku eru ósköp stór liús;
þau eru oft, kölluð skýkljúi'ar,
af því að |>au eru svo há.
Hér sjáið þið mynd af eiiiu
slíku húsi, sem stórauðugt bif-
reiðafélag á í New-York-borg.
Getið þið talið hæðirnar; þær
eru víst um eða yíir 30! Hugsið
ykkur aö slíkt hús stæði hérna
við Austurvöll eða Laugaveg-
inn!
Par væri í'allegt útsýni! En
það væri ekki gaman að ganga
upp alla stigana. Pess parf
heldur ekki, því lyftivélar eru
á ferðinni allan daginn að flytja
fólkið upj) og niður.
1 orði Drottins er talað um luis,
bygt af lifandi steinum. Jesús er
byggingarmeistarinn og við erum
steinarnir; liúsið er hans ósýni-
lega kirkja. 0, að við mættum
verða steinar, sem prýddu pá
byggingu, og sú bygging mætti
gnæfa liátt móti himni.
ingum, sem Anna Lishot hjálpaði Sveini
pegar liann þurfti ineð, eins og áður er
getið um í sögunni. Frh.
Úr vöndu að ráða.
Walter Bagster dó 1882 og var pá
kristniboði í Afríku.
Til er sinásaga af honum, þegar hann
var á barnsaldri.
Eitt kvöld gaf móðir hans honum tvo
tíeyringa og sagði:
»Annan tíeyringinn gefur pú víst
veslings heiðingjunum til pess að þeir
mættu verða kristnir, eða er ekki svo?
on hinn tíeyringinn máttu eiga sjálfur.
Walter hafði ekkert á móti pví, en
langaði pó til að leika sér að peim svo-
litla stund áður en hann léti annan
þeirra í kristniboðssjóðinn, en hinn i
sparisjóðinn.
En skömmu síðar kemur hann grát-
andi til mömmu sinnar og segir: »Góða
mamma, annar tfeyringurinn minn skopp-
aði eitthvað burtu og eg get ómögulega
fundið hann aftur«.