Vikan - 11.03.1976, Síða 19

RRA KOSm VOL"
Aða/steinn Bergdal, Sigurveig
Jónsdóttir og Þórir Steingrímsson
i sýningu Leikfélags Akureyrar á
Glerdýrunum.
Caro/I Baker i kvikmyndinni Baby
Doll, en hana vildi kardínálinn í
New York láta banna.
sagna- og Ijóðagerð á hilluna. Um
sama leyti hætti hann að nota
skírnarnafn sitt Thomas, en kallaði
sig í þess stað Tennessee — í
heiðursskyni við forföður sinn,
sem upprunninn var úr því ríki
Bandaríkjanna.
Rithöfundarframinn lét þó
standa á sér, og sex árin næstu
að loknu háskólaprófi flakkaði
hann víða um Bandaríkin — hann
reytti fiðurfé í Kaliforníu, server-
aði í bar einum i New York, var
lyftuvörður og vísaði til sætis í
kvikmyndahúsi. Á kvöldin gekk
hann um göturnar í varhugaverð-
um hafnarhverfum stórborganna
og slóst upp á hermenn og sjó-
menn. ,,Ég skil ekki enn þann
dag í dag, hvers vegna þeir gerðu
mig ekki hausnum styttri á staðn-
um."
Það var ekki fyrr en árið 1944,
að leikskáldið varð frægt. Gler-
Elizabeth Taylor og Laurence
Harvey i kvikmyndinni, sem gerð
var eftir Ketti á heitu blikkþaki.
dýrin voru frumsýnd, og í New
York einni urðu sýningar á verkinu
561.
Verk Williams ollu hneykslun
margra á næstu árum. Til dæmis
þótti fólki nóg um það, þegar
kvikmyndin Sporvagninn Girnd
var frumsýnd, að Marlon Brando
skyldi nauðga Vivien Leigh með
miklum tilþrifum. Ekki þótti heldur
öllum gaman að horfa upp á Eliza-
beth Taylor og Laurence Harvey
kvelja hvort annað í Ketti á heitu
blikkþaki. Nú og framferði Caroll
Baker í Baby Doll var slikt, að
Spellman kardínáli í New York
fór þess á leit við yfirvöld, að
sýningar yrðu bannaðar á mynd-
inni.
Hneykslunin kom höfundinum
vel, og peningarnir streymdu inn.
Williams keypti sér stórhýsi í
Flórida, íbúð í New York og aðra
í New Orleans. Húseignirnar eru
enn hinarsömu, en Williams hefur
brugðist vonum aðdáenda sinna
sem rithöfundur. Síðan um miðjan
sjötta áratuginn hefur hann ekk'i
skrifað neitt fyrir svið, sem vakið
hefur verulega athygli. Samtöl
hans, sem eitt sinn voru svo fræg
og máttug, eru orðin dauf og
máttvana. Gagnrýnendur fussa.
Williams hefur einnig átt við
vanda að stríða í einkalífi sínu.
Árið 1962 skildi besti og nánasti
vinur hans, sikileyingurinn Frank
Merlo, hann eftir einan í lúxus-
villunni. Williams, sem hafði ekki
getað skrifað neitt nema undir
áhrifum lyfja allt frá árinu 1955,
varð stöðugt háðari fíkniefnum.
Árið 1969 hellti hann yfir sig
sjóðandi vatni í villunni sinni í
Florida, missti meðvitund af sárs-
auka og rankaði ekki við sér fyrr
en á taugahæli, þar sem hann var
í þrjá mánuði.
Síðan hefur Williams reynt að
hafa hemil á sér. Hann fer
snemma á fætur á morgnana og
sest framan við ritvélina. ,,Ég verð
einfaldlega að skrifa áfram, ég á
engra annarra kosta völ."
Einmanaleikinn heltekur hann
oft og enn sárar en stundum fyrr.
Hann lætur Blanche, aðalsögu-
hetju sína í Sporvagninum Girnd
segja á einum stað, að hún hafi
alltaf þurft á vináttu fólks að
halda. Þau orð gæti hann áreiðan-
lega gert að sínum.
11. TBL. VIKAN 19