Vikan - 01.05.1941, Blaðsíða 5

VIKAN, nr. 18, 1941
5
Lyfjabúðin „Bláa ljósið“ er niðri í
borginni, milli Laufstrætis og
Fyrstu þvergötu, þar sem styzt er
milli þessara tveggja gatna. Bláa ljósið
gengur ekki upp í þeirri dul að apótek sé
einskonar ruslakista, ilmvötn og sóda-
pastillur. Ef þú biður um kvalastillandi
meðul, þá fá þeir þér ekki brjóstsykur.
Bláa ljósið fyrirlítur vinnusparnaðar-
aðferðir, sem nýtízku lyf jabúðir nota. Það
bleytir sjálft sitt ópíum og síar svefnlyf og
opíumseyði. Fram á þennan dag hafa þeir
búið pillurnar sínar til bak við háa lyf-
seðlaborðið — flatt þær á sama borðinu,
skipt þeim í sundur með spaða og elt þær
milli vísifingurs og þumalfingurs, velt þeim
Smásaga eftir
upp úr muldri magnesiu og selt þær í
pappaöskjum. Lyfjabúðin er á horninu,
þar sem hjarðir af hlæjandi krakkahænsn-
um í tötraham leika sér, sem svo eru von-
biðlar hóstasaftanna og brjóstdropanna,
sem bíða þeirra fyrir innan dyrnar.
Ikey Schoenstein var næturvörður í
Bláa ljósinu og vinur viðskiptamanna
sinna. Þannig er það í Austurpartinum, þar
sem hjörtun í lyfjabúðinni eru ekki gljá-
húðuð. Það er eins og það á að vera, lyf-
salinn er ráðgjafi, skriftafaðir og leiðbein-
andi, hæfur og viljugur trúboði og kenn-
ari, sem er virtur fyrir þekkingu sína og
heiðraður fyrir hin dularfullu fræði sín, og
meðulunum hans er síðan oft fleygt
ósnertum í göturæsið. Þess vegna var hið
gleraugnaprýdda, hornumlíka nef Ikey’s
og öll hans granna, vizku-lotna persóna
alþekkt í nágrenni Bláa ljóssins og heil-
ræði hans og eftirtekt mjög þráð.
Ikey bjó og borðaði morgunverð hjá frú
Riddle, sem bjó í tveggja húsa fjarlægð.
Frú Riddle átti dóttur, sem Rósa hét. Það
er ekki til neins að vera að fara í kring-
um það — þér hlýtur að hafa dottið það
í hug — Ikey tilbað Rósu. Hún gagn-
sýrði allar hugsanir hans, hún var samsett
seyði af öll því, sem var efnalega hreint
og fullgert — lyfjabúðin átti ekkert henni
líkt. En Ikey var uppburðarlaus, og vonir
hans lágu því óuppleystar í flóði feimninn-
ar og óttans. Fyrir innan búðarborðið var
hann æðri vera, rólegur í vissunni um
gildi sitt og sérþekkingu; en þar fyrir utan
var hann slittislegur, nærsýnn vegfarandi,
sárbölvaður af öllum bílstjórum, í illa
sniðnum fötum, með meðalablettum, sem
joðóform- og salmiakslyktina lagði af.
En flugan í áburðinum hjá Ikey (þrefalt
húrra fyrir samlíkingunni!) var Chunk
Mac Gowan.
McGowan var líka að reyna að grípa
á lofti, björtu brosin, sem Rósa stráði um
sig. En hann var enginn utanveltu-besefi
eins og Ikey; hann hirti þau á sjálfum
vellinum. En hann var líka vinur og við-
skiptamaður Ikey’s og kom oft við í búð-
inni í Bláa Ljósinu til að láta bera joð á
'Smáskeinu eða fá sér heftiplástur á skurð,
sem hann hafði náð sér í á skemmtikvöld-
um á Laufstrætinu.
Eitt kvöld rakst McGowan inn, þegjandi
og rólegur að vanda og settist þokkalegur
og sléttur í andliti, harður, óbugandi og
geðspakur á stól.
,,Ikey,“ sagði hann, þegar vinur hans var
búinn að sækja mortélið sitt og seztur á
móti honum og farinn að stauta harpix í
O. HENRY.
duft. „Legðu nú eyrun við. Mig vantar
svefnlyf, ef þú skilur, hvað að mér geng-
ur.“ Ikey leitaði framan í McGowan að
merkjum um vanalega árekstra, en sá ekki
neitt.
„Farðu úr treyjunni,“ skipaði hann:
„Ég býst við að þú hafir fengið hnífstungu
í rifin. Ég hefi oft sagt þér, að þessir
fantar gera einhvern tíma út af við þig.“
McGowan brosti. „Það eru ekki þeir,“
sagði hann. „Það eru engir fantar. En þú
hefur réttilega bent á, hvar sjúkdómsein-
kennin eru þau eru undir treyjunni, rétt
hjá rifjunum. Heyrðu, Ikey — Rósa og
ég ætlum að hlaupast á burt og gifta okkur
í kvöld.“
Ikey hafði krept vinstri handar vísifing-
ur um brúnina á mortélinu, til að halda því
stöðugu. Hann sló hastarlega á hann með
stautnum, en fann ekkert til. Á meðan
| Vitið pér pað?
i 1. Hvað hét hestur Óðins, og hvað hafði |
hann marga fætur?
I 2. Hvað heitir hin fornfræga dómkirkja É
É Parisarborgar ?
E 3. I hvaða landi er áin Glommen?
É 4. Hvað hljóp Svertinginn Jesse Owens É
i hratt, þegar hann vann 100 metra |
hlaupið á Olympíuleikjunum í Berlín i
1936 ?
: 5. Og myndi veðhlaupahestur hafa farið =
fram úr honum á þessari vegalengd? É
| 6. Hvaða lofttegund er léttust af þeim, i
sem ekki eru eldfimar?
É 7. Hvað heitir konungur Hollands?
E 8. Hver er fimmti landskjörinn þingmað- :
[ ur ?
É 9. 1 hvaða landi er myntinn „dinar" not- :
[ uð ? í
É 10. Hvað þýðir nafnið Jörundur.
É Sjá svör á bls. 15. É
breyttist brosið á andliti McGowans í
vandræðalegan alvörusvip.
„Það er að segja,“ bætti hann við, „ef
hún stendur stöðug í áformi sínu, þangað
til að því kemur. Við höfum verið að grafa
fyrir grunninum núna í hálfan mánuð.
Stundum segist hún vilja það; en sama
kvöldið segir hún nei. Við höfum ákveðið
að gera það í kvöld og Rósa hefir nú staðið
fast á því í tvo daga. En nú eru fimm tím-
ar þangað til og ég er hræddur um, að
hún svíki mig, þegar „slagurinn á að
standa.“
„Þú sagðist þurfa að fá svefnlyf,“ sagði
Ikey.
McGowau var vandræðalegur og
armæðulegur. Það var ástand, sem var
ólíkt hans vanalega ásigkomulagi. Hann
tók kynjalyfja-almanak og bjó til stöngul,
sem hann vafði með óþarfa nákvæmni um
fingur sér. „Ég vil ekki láta þetta fram-
leiðslufyrirtæki stranda í byrjun, hvað sem
það kostar,“ sagði hann. „Ég hefi dálitla
íbúð tilbúna í Harlem, með baldursbrám
á borðinu og katli sem sýður á, þegar hver
vill. Ég er búinn að ráða handa okkur
pokaprest, sem bíður okkar klukkan hálf
níu heima hjá sér. Þetta má til að ganga.
Bara Rósu snúist ekki hugur enn þá einu
sinni.“ — McGowan þagnaði og gaf sig
áhyggjum sínum á vald.
„Ég skil ekki enn þá,“ sagði Ikey stutt-
ur í spuna, „hvað þú ert að tala um svefn-
meðul eða hvað ég get ráðið við þetta.“
„Riddle karlinn, er ekkert hrifinn af
mér,“ hélt þessi ’ vandræðabiðill áfram,
ákveðinn í að hafa sitt mál fram. „Hann
hefir ekki leyft Rósu að ganga út fyrir
dyrnar með mér í heila viku. Hann vill
bara ekki missa leigjanda, annars væri
hann búinn að reka mig á dyr fyrir löngu.
En ég hefi 20 dollara á viku og Rósa skal
aldrei iðrast þess, að slá reitunum sínúm
saman við Chunk McGowan.“
„Þú fyrirgefur,.Chunk,“ sagði Ikey, „en
ég verð að blanda meðal, sem verður sótt
rétt bráðum.“
„Heyrðu,“ sagði McGowan og leit
snögglega upp, „heyrðu mér, Ikey, eru
ekki til einhverskonar meðul — einhvers
konar duft, sem hafa þau áhrif, að stúlk-
um lítist betur á mann, ef þær taka þau
inn?“
Vörin á Ikey dróst til fyrir neðan nefið,
af fyrirlitlegu brosi þess sem betur veit,
en áður en hann gat svarað hélt MeGowan
áfram.
„Tim Lacy sagði mér einu sinni, að hann
hefði fengið eitthvað slíkt, hjá eiturbyrl-
ara upp í bæ og gaf stúlkunni sinni það í
sódavatni. Eftir fyrstu inntökuna var hann
hæzta tromp hjá henni og allir aðrir voru
skítsvirði. Þau giftust innan hálfs mán-
aðar.“
Chunk McGowan var sterkur og einfald-
ur. Betri mannþekkjari en Ikey hefði strax
séð, að hér átti að nota fín verkfæri. Eins
og góður herforingi, sem ræðst inn í land
óvinanna, var hann að reyna að verja
livert fótmál gegn væntanlegri gagnárás.
w
Astardrykkuri n n