Menntamál - 01.04.1962, Qupperneq 44

34
MENNTAMÁL
frá því að segja, að þessi starfsemi hefur tekizt ágætlega,
stuðlað að auknum kynnum og samheldni mæðra og ná-
inna aðstandenda vangefins fólks. Ég held, að þau hafi
verið okkur öllum mikils virði. Margar góðar konur hafa
bætzt í hópinn og lagt okkur lið. Konurnar hafa sérsjóð,
sem þær afla fjár með bazar og kaffisölu árlega. Fé úr
sjóðnum á að verja til kaupa á innbúi, leik- og kennslu-
tækjum fyrir heimili vangefinna, og hafa þegar verið
veittar úr honum um 100 þús. kr. Við höfum haft fundi
mánaðarlega yfir vetrarmánuðina og haft sitthvað til
fróðleiks og skemmtunar á þeim fundum. Tvisvar höfum
við t. d. fengið myndir erlendis frá um fræðslu og upp-
eldi vangefinna barna, nokkrum sinnum fengið sálfræð-
inga til að halda erindi um sömu efni, svo að eitthvað sé
nefnt, og höfum hug á því að gera meira að því, enn
fremur að flytja þýddar greinar og fyrirlestra um sömu
efni, því að af nógu er að taka úr erlendum blöðum og
tímaritum um málefni vangefinna. Það er gleðilegt, að í
nágrannalöndum okkar hefur á árunum eftir síðustu
heimsstyrjöld gengið geysimikil vakningaralda um þessi
málefni og mikið áunnizt. Fyrir tveimur árum var t. d.
stofnað Evrópusamband þeirra félaga, sem vinna að vel-
ferðarmálum vangefinna. Á þeim tveim þingum, sem hald-
in hafa verið á vegum þess sambands, hafa verið flutt
fræðandi erindi og haldnir umræðufundir, en ekki er tóm
til að rekja það hér. Styrktarfélagið hér gæti á margan
hátt notfært sér reynslu þeirra, sem lengra eru komnir
í þessum efnum, og hefur þegar gert það að nokkru leyti.
Ég vil að lokum minnast á þær framkvæmdir, sem
mestar hafa verið á vegum Styrktarfélagsins, en það er
stofnun dagheimilis fyrir vangefin börn. Upphaf þess
máls er það, að á fyrsta starfsári félagsins vakti frú >
Arnheiður Jónsdóttir máls á því, hvort ekki væri ráð,
að félagið beitti sér fyrir stofnun leikskóla fyrir vangef-
in börn á borð við leikskóla Sumargjafar. Væri megintil-