Bjarmi - 01.06.1915, Blaðsíða 2

82
BJARMI
Ricard er af góðum og göfugum
ættum kominn. Faðir hans var i
miklum metum í Danmörku, var
hann um langan aldur embættis-
maður i dómsmálaráðaneytinu, og
gat sér mikinn orðstir fyrir vel
unnið vandastarf. Ricard minnisl
oft heimilis sins með lotningu og
engan mann hef: eg heyrl tala með
annari eins aðdáun um móður sína
eins og hann.
Þegar Ricard gekk lil prestsins
varð hann fyrir miklum áhrifum.
Eins og venja er til gekk hann til
altaris næsta sunnudag eftir l'erm-
inguna. En nokkrum dögum siðar
gekk hann til altaris án |)ess að
nokkur vissi, til þess sem bezl að
njóta hinnar heilögu hátíðar við
borð Drottins.
Þegar hann var orðinn slúdenl,
tók hann að lesa guðfræði og lauk
prófi með ágætum vitnisburði.
Stúdentsárin ílultu honum mikla
gleði, tók hann þátt í blómlegu fé-
lagslífi jafnaldra sinna. En ekkert
jafnaðist þó á við hina miklu gleði,
sem mælti hinum.unga stúdent, er
hann komsl i kynni við unglinga-
deildina í K. F. U. M., sem þá hélt
fundi niðri í kjallara i samkomu-
húsinu Betesda. Frá þeirri stundu
hefir Ricard verið i K. F. U. M.,
og l'rá þeirrí stundu hefir hann
verið starfandi, trúaður maður, frá
þeirri stundu hefir hann verið i
víngarði Drottins.
Að loknu emhættisprófi ferðaðist
hann um í öðrum löndum, og þegar
hann kom heim aftur (árið 189(5)
varð hann framkvæmdarsljóri K. F.
U. M. í K.höfn, honum stóðu til
boða rnjög vel launuð og ágæt em-
hætti, en hann elskaði æskulýðinn
og 8eSndi þessu starfi í rúm 22 ár.
Árið 1901 var hið nýja stóra hús
K. F. U. M. bygt og hefir þar síðan
verið miðstöð liins kristna æskulýðs
i Khöfn. Margir tslendingar hafa
séð húsið, cn of fáir komið þangað
á samkomur.
Ricard hafði nóg að starfa á
þessum árum, félagslífið var í
framþróun og forustumennirnir
þurflu því mikið á sig að leggja.
Ricard hlífði sér heldur ekki, það
hefir liann aldrei gert, og langt er
siðan hann varð grár fyrir hær-
um. Það voru ekki fáir fundir, sem
hann stjórnaði á þeim árum, og
þeir voru ekki fáir, sem leituðu til
hans i raunum sinum og efasemd-
um, við marga hefir hann lalað i
einrúmi, beðið með þeim og heðið
fyrir þeim. Eg veit að hann hefir
oft numið slaðar við þessi orð Jesú,
sem hann mælir við Pétur: »En eg
hefi beðið fyrir þér, lil þess að trú
þín þrjóti ekki, og slyrk þú hræður
þína, þegar þú síðar erl snúinn
við« (Lúk. 22, 32). Ricard hefir
fengið þá náð að gela styrkt marga
bræður.
Það yrði langl mál að segja
'nánar frá því trúarlifi og staríi,
scm blómgaðisl innan K. F. U. M.
á þeim árum, sem eg dvaldi í
Khöl'n. I’egar eg hugsa um þá tíma
sé eg röð af lendruðum Ijósum og
gleðst yfir hinni skæru hirlu minn-
inganna. líg man eftir svo mörg-
um fundum, bænastundum, hihliu-
leslrum og altarisgöngum, og þcgar
eg minnist alls þessa, þá er Ricard
þar nálægt. Það var skemtilegt að
læra að starfa undir stjórn hans.
Við vorum rúmlega 20 »sveitar-
stjórar« i unglingadeildinni og var
Ricard foringinn; þar var oft mikið
fjör og líf. Þá fanst mér eg læra
mikið. Ilaustið 1903 var 25 ára al-
mæli K. F. U. M. haldið hátiðlegt,
og margar samkomur haldnar i lil-
efni af þvi, þá varð eg fyrir svo