Bjarmi - 01.11.1915, Síða 7

BJARMI
167
hingað. Séra Slefán Ólafsson þýddi
Vikusöngvana og séra Árni Þorvarðs-
son á Þingvöllum »AndIega söngvacc.
Báðar þýðingarnar voru prentaðar í
Skálholti (1686 og 1693).
Fyrnefndi bæklingurinn danski er
alþýðlegt yfirlit yfir allan sálmakveð-
skap Kingos og aftan við hana prent-
aðir 17 passíusálmar, er liann hafði
ort: »Vegna míncc er hið síendurlekna
viðkvæði skáldsins í þeim sálmum;
»það voru mínar syndir, sem negldu
Jesú á krossinn, það voru mínar
syndir, sem liann friðþægði fyrir,
það var vegna míns hjálpræðis að
píslarsorgarleikurinn ægilegi fór fram
frá Getsemane lil Golgatacc. Hinn
bæklingurinn er Vikusöngvarnir í
nýrri útgáfu, styltir og lagaðir handa
nútíðarfólki. Þeir, sem unna andrik-
um sálmakveðskap, ætlu að úlvega
sér þessa sálma.
Hve nær verðum vér íslendingar
svo ræktarsamir við sálmaskáld okk-
ar á fyrri tímum, að vér söfnum
saman perlunum úr kveðskap þeirra
í eina lieild og gefum út sem sýnisbók?
Smávegis.
Bræður munu berjast.
Jolm R. Moll skýrir frá því, aö meira
en 200,000 af meðlimum K. F. U. M.
(kristilegum fjelögum ungra manna) séu
alls skráöir i her peirra þjóða, sem nú
berjasl hór i álfu, og herjast hver gegn
öðrum — bróðir gegn hróður!
Sáryrði.
Eitt cinasta sáryrði getur raskað hcim-
ilisfriðnum langan tima. Ólundarsvipur
hrcgður skugga yfir öll heimilisstöríin;
en þar á móti getur gleðibragð varpað
ijósi yfir þyngstu og dimmustu stundir.
Blíðyrði, vingjarnlegar athafnir og ljúf-
mannleg framkoma vekur gleði á þeim
helga stað, sem nefnist heimili, líkt og
sólkyst blóm, fult af lífi, breiði sig alt í
einu á móti manni fram með veginum.
Á sama stendur, hvað heimilið er fátæk-
legl; sé þar aðeins vinarbrosi að mæta,
þá leitar hugurinn þangað úr öllum
glaumi heimsins. Bess konar hcimili er
ávalt fegursti staður í heimi fyrir hug-
skotsaugum vorum. —
Getur hvergi flúið.
Ambrosius kyrkjufaðir segir: »Fyrst þú
getur ekki falið þig fyrir sólunni, sem
guð hefir sett til að bera birtu, hvcrsu
ómögulegt er þér þá eigi að fela þig fyrir
lionum, þar sem augu hans eru tíu þús-
und sinnum skærari en sólin. Þó að synd-
arinn geti ílúið samvizku sína, þá getur
hann þó eigi flúið guðs alskygnu augu«.
Þrír leiðtogar.
Kristinn inaður verður að hafa þrjá
leiðtoga á öllum sínum vegum: Sannlcika,
kærleika og vizku. — Sannteikann til
að ganga á undan sér, kærleikann og
spckina til að hafa silt við livora hlið.
Vanti eitthvert þeirra, þá villist hann. Eg
hefi hitt marga, sem bíða tjón af því, að
þeir fylgdu sannleikanum með kaldri lund,
aðrir voru góðir og elskulegir, en þá
vantaði vizku.
* *
¥
Sviftu mannkynið trúnni á mátt bænar-
innar og þá gjörir þú jörðina að eyði-
mörku.
Mönnum er skift í tvo fiokka: Þá, sem
ganga á undan og koma cinhvcrju tit
vegar og þá, sem silja kyrrir og segja:
»Ilvers vegna var það nú ekki gjört á
þann hátt? öðruvisi?cc
Ilvorum ilokknum hcyrir þú til?
Tiu sinnum þyngra.
Pýzkur prestur segir frá, að hann hafi
einu sinni við fermingarundirbúning
spurt börnin að þvi, hvort væri þyngra
að biðja í ncyð eða þakka i velgengni.
Flest voru börnin auðvitað á því, að það
væri þyngra að biðja í neyðinni. Og
margir munu hugsa á sömu leið. Pá rétti
litil stúlka upp hendina ogsvaraði: »Nei,
það er vissulega þyngra að þakka. Hinir
líkþráu voru tíu, er sneru sér til frelsar-
ans í neyð sinni, en ekki þakkaði hon-
um nema einn!«
Alveg rétt, og kvað mörgum sinnum
léltara cr að þakka í velgengninni en að
biðja í neyðinni? Slúlkan svaraði: »Tíu