Bjarmi - 01.08.1931, Side 1
XXV. árg.
1. ágúst 1931.
15. tbl.
Sra Einar Jónsson.
Fæddur 7. desember 1853. Dáinn 24. júlí 1931.
Almennu blöóin hafa þegar minst þessa
mæta manns og öll á einn veg, enda bótti
ölluh'i vænt um hann, sem kyntust hon-
um. »Þaó var hann, sem hjálpaði mjer
til náms«, segir merkur mentamaóur.
»Það var hann, er reyndist mjer sem besti
faðir, þegar faðir minn var dáinn og
móðir mín missti heilsuna«, segir fleira
en eitt »gamalt sóknarbarn« hans. Það
var hann, sem þótti of samviskusamur á
Alþingi, en leysti bæói samvisku-vandræði
og mörg önnur, þegar til hans var leitað.
Það var hann, sem alstaðar vildi efla frið
og rjetta’ góóum málum stoð og í kyrþey
kom hann með gjafir til líknarfyrirtækja
á öðrum landsenda, hvað þá nær sjer. —
Fróður var hann um margt, safnaði ætt-
artölum Austfirðinga og safnaði sjer lækn-
isfróðleik, til að geta hjálpað þeim, sem
langt áttu til læknis að sækja. — Hjer-
aóshöfðingi og ljúfmenni sá jeg hann var,
er jeg heimsótti hann á Kirkj.ubæ fyrir
30 árum, seinna kyntist jeg honum bet-
ur og sá, að alt sem best var um hann
sagt, var alveg satt.
Hann var bóndason úr Fljótsdal eystra.
Foreldrar hans, Jón þorsteinsson og Járn-
gerður Eiríksdóttir, bjuggu þar á Þor-
gerðarstöðum. Guðfræðispróf tók hann
1879 og vígðist sama ár að Felli í Sljettu-
hlíð. Fjekk Miklabæ í Blönduhlíð 1885,
Kirkjubæ 1889, Desjamýri 1909 og Hof í
Vopnafirði. Prófastur var hann í Noróur-
Múlasýslu síðan 1896 og þingmaður Norð-
mýlinga 1893- 1901. Kona hans var Krist-
ín Jakobsdóttir prests Benediktssonar. —
Þau hjónin voru nýlega alflutt hingað suð-
ur til barna sinna, Vigfúsar skrifstofu-
stjóra í atvinnumálaráðuneytinu og frú
Ingigerðar gift Helga Tryggvasyni að
Reykjahlíð í Mosfellssveit. En sra Jakob
sonur hans tók við prestsskap að Ilofi og
prófaststarfinu. Hjeldu Vopnfirðingar
þeim hjónum veglegt samsæti í vor, áður
en þau fluttust suður. Sra Einar hafði í
huga að starfa hjer syóra að ættartöl-
um, en dauðinn kom fyrirvaralítið, þótt
langvarandi lasleiki færi á undan.
Þeir eru altaf að smáhverfa gömlu
prestarnir, og jafnframt fjölgar prestlaus-
um prestaköllum. Guófræóingarnir ungu
hika við aó sækja um brauð, sem við er
að búast; vera má að það breytist, er þeir
nú fá embættiskostnað hjá Alþingi.